حضرت صالح
حضرت صالح | |
---|---|
محل زندگی: | مدینہ |
مدفن: | وادی السلام (نجف) |
معجزات: | ناقہ صالح |
دین: | اک خدا دی عبادت |
عمر: | 280سال |
دوران نبوت: | 104سال |
مخالفین: | قوم ثمود |
اولوالعزم انبیاء | |
محمدؐ • ابراہیم • نوح • عیسی • موسی |
صالح علیہ السلام | |
---|---|
صالح مع علیہ السلام اسلامی خطاطی ناں | |
وجہ وفات | طبعی |
قبر | مکہ مکرمہ |
والد | عبیر بن سیّاف |
علاقۂ بعثت | مدائن صالح |
شمار | 6 (چھیويں) |
آسمانی کتابوں میں ذکر | سلح (بائبل) |
پیشرو نبی | ہود علیہ السلام |
جانشین نبی | ابراہیم علیہ السلام |
صالح علیہ السلام اک نبی دا ناں اے جنہاں دا قرآن مجید تے بائبل دے عہدنامہ قدیم وچ ذکر آیا اے۔ ایہ قومِ ثمود دی طرف مبعوث کیتے گئے۔
خاندان و نسب
سودھواپ حضرت نوح علیہ السلام دے بیٹے سام دی نسل وچوں نيں اپ دا سلسلۂ نسب کچھ ایويں اے :-
” | صالح بن عبیر بن سیّاف بن ماشیح بن عبید بن خاضر بن ثمود بن عرم بن سام بن نوح اے ۔ | “ |
اس توں ایہ معلوم پیندا اے کہ اپ نوح علیہ السلام دی نسل توں نيں۔
حضرت صالح، سام بن نوح دی اولاد وچوں تے قوم ثمود دے پیغمبر سن ۔ قرآن وچ حضرت نوحؑ تے حضرت ہودؑ دے بعد انہاں دا تذکرہ ہويا اے۔ صالح عرب انبیاء وچوں تیسرے نبی نيں جنہاں دا تذکرہ قرآن دی مختلف سورتاں وچ ہويا اے لیکن توریت وچ انہاں دے ناں دا ذکر نئيں اے۔ صالح دی عمر 280 سال سی تے نجف دے وادی السلام قبرستان وچ دفن ہوئے نيں۔ تاریخی منابع دے مطابق آپ 16 سال دی عمر وچ نبوت اُتے مبعوث ہوئے تے 120 سال دی عمر تک اپنی قوم نوں توحید دی دعوت دتی لیکن انہاں دی دعوت دی طرف کسی نے توجہ نئيں کيتی تے ان دی اونٹنی (وہ اونٹنی جسنوں صالحؑ نے معجزہ دے طور اُتے پہاڑ توں باہر کڈیا سی) نوں مار ڈالیا۔
واقعہ
سودھواج توں کم توں کم چار ہزار سال پہلے حجاز مقدس تے تبوک دے درمیان حجر نامی جگہ وچ اک قوم قوم ثمود آباد سی ایہ جگہ اج کل مدائن صالح دے ناں توں مشہور اے۔ یہ اک پہاڑی علاقۂ اے۔ اس قوم نے بہت ترقی دی انہاں دی ترقی دی وجہ ایہ سی کہ ایہ لوک پہاڑاں وچ گھر بنا کے رہندے سن جس دی وجہ توں دشمن کدی انہاں توں جیت نہ پاندے۔
حالات زندگی
سودھوصالحؑ عرب انبیاء وچوں [۱] تے سام بن نوحؑ دی نسل توں نيں تے اوہ تیسرے پیغمبر نيں جنہاں نے لوکاں نوں توحید دی طرف دعوت دتی[۲] آپ قوم ثمود دے پیغمبر سن ۔[۳] جو مدینہ دے شمال وچ سکونت پذیر سی تے جناب صالحؑ توں پہلے اوہ لوک بت پرست سن ۔[۴]
قرآن مجید وچ 9 دفعہ صالحؑ دا ناں مختلف سورتاں وچ جداں سورہ اعراف، ہود تے بعض دوسری سورتاں وچ نوحؑ تے ہودؑ دے بعد ذکر ہويا اے۔[۵] لیکن توریت وچ اس ناں توں کسی پیغمبر دا ذکر نئيں ہويا اے۔ [۶]
جناب صالح نے ۲۸۰ دی عمر وچ وفات پائی تے عراق دے شہر نجف وچ وادی السلام نامی قبرستان وچ دفن ہوئے۔[۷]
قوم ثمود تے صالحؑ دی رسالت
سودھوجناب صالحؑ تقریباً سولہ سال دی عمر وچ نبوت دے لئی مبعوث ہوئے۔ منقول اے کہ آپ نے 120 سال دی عمر تک اپنی قوم نوں توحید دی طرف دعوت دتی لیکن انہاں نے آپ دی اک نہ سنی۔ صالحؑ انہاں توں کہندے نيں کہ وچ تواڈے خدااں توں اک درخواست کردا ہاں تے تساں لوک میرے خدا توں اک درخواست کرو تاکہ حقیقت واضح ہوجائے۔[۸] جناب صالحؑ بتاں توں اک درخواست کردے نيں لیکن کوئی جواب نئيں ملدا اے اس دے مقابلے وچ جدوں بت پرستاں نے جناب صالحؑ توں کہیا کہ اپنے خدا توں درخواست کرن کہ اس پہاڑ دے اندر توں اک اونٹنی باہر لے آئے تے ایسا ہُندا اے۔ قرآن جناب صالح نوں قوم ثمود دے پیغمبر دے طور اُتے متعارف کردا اے جس دی مخالفت کيتی وجہ توں انہاں دی قوم اُتے عذاب نازل ہويا۔ [۹] صالحؑ قوم ثمود توں نيں جو قوم عاد دے بعد آئے تے یمن دے عرباں وچوں سن ۔[۱۰] بعض تفاسیر دے مطابق قوم ثمود نے پرستش دے لئی 70 بت بنائے سن ۔ [۱۱]
ناقہ صالح
سودھووہ اونٹنی جو حضرت صالحؑ دے معجزہ دے طور اُتے پہاڑ دے اندر توں نکلی، قرآنی آیات دے مطابق حضرت صالح نے اپنی قوم توں اس اونٹنی نوں نہ مارنے دی درخواست کيتی سی۔ لیکن انہاں نے اسنوں مار ڈالا تے اللہ تعالی نے اس نافرمانی دی وجہ توں عذاب نازل کیتا۔ [۱۲] قرآنی آیات دے مطابق اللہ تعالی نے اس علاقے دے پانی نوں ایويں تقسیم کیتا کہ اک دن اونٹنی نوں پینے دے لئی تے دوسرے دن لوکاں دے لئی [۱۳] اونٹنی اپنی باری اُتے پانی پینے آندی سی تے دن دے آخر وچ واپس جاندی سی تے جس دن اونٹنی دی باری سی اس دن لوک اس دے دُدھ توں استفادہ کردے سن ۔ [۱۴]
ہورویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ تفسیر در المنثور، ج۳، ص۹۴.
- ↑ قطب راوندی، قصص الانبیاء، مکتبہ العلامہ المجلسی. ص۲۷۹.
- ↑ سورہ اعراف، آیہ ۷۳ و ۷۴.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ۱۳۹۰ش، ص۲۵۳.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ۱۳۹۰ش، ص۲۵۴.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۳۱۸.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.
- ↑ جزایری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.
- ↑ سورہ ہود، آیہ ۶۱ و ۶۷.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۸۱.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۹۳؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۳.
- ↑ جزایری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.
- ↑ سورہ قمر، آیہ ۲۸.
- ↑ طوسی، التبیان، دار الاحیاء، ج۹، ص۴۵۴.
مآخذ
سودھو- بوترابی، خدیجہ، «صالح»، در دایرۃ المعارف تشیع، جلد ۱۰، تہران، انتشارات حکمت، ۱۳۹۰ش.
- جزایری، سید نعمت اللہ، داستان پیامبران، تہران، انتشارات ہاد، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
- طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، اسماعیلیان، چاپ پنجم، ۱۴۱۲ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
- طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
- فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر صافی، قم، الہادی، ۱۴۱۶ق.
- قطب راوندی، سعید بن ہبہاللہ، قصص الانبیاء علیہم السلام، تحقیق: حلی، عبد الحلیم، قم، مکتبۃ العلامۃ المجلسی، بیتا.