احمد حسین قریشی قلعہ داری

احمد حسین قریشی قلعہ داری
جم 30 مارچ 1923   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


ضلع گجرات ،  پنجاب   ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 11 مارچ 2023 (100 سال)  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


گجرات   ویکی ڈیٹا اُتے (P20) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

شہریت برطانوی ہندستان
عملی زندگی
مادر علمی پنجاب یونیورسٹی   ویکی ڈیٹا اُتے (P69) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
تعلیمی اسناد ایم اے ،  پی ایچ ڈی   ویکی ڈیٹا اُتے (P512) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ شاعر ،  محقق ،  پروفیسر ،  مترجم   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ ورانہ زبان اردو ،  فارسی ،  پنجابی   ویکی ڈیٹا اُتے (P1412) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
اعزازات
باب ادب

پروفیسر ڈاکٹر احمد حسین قریشی قلعہ داری پاکستان تو‏ں تولق رکھنے والے اردو، پنجابی، فارسی دے ادیب، تحریک پاکستان دے کارکن، ماہرِ اقبالیات، محقق، نعتیہ شاعر، مترجم تے اردو دے پروفیسر نيں۔ اوہ 30 مارچ 1923ء نو‏‏ں قلعہ دار، ضلع گجرات، پاکستان دے اک علمی گھرانے وچ پیدا ہوئے۔ والد دا ناں مولوی عبد الکریم سی۔ ابتدائی تعلیم قلعہ دار، کنجاہ تے گجرات وچ حاصل کيتی۔ پنجاب یونیورسٹی تو‏ں ایم اےاردو، فارسی، عربی تے پنجابی دے امتحانات نجی حیثیت وچ پاس کیتے۔ پرائمری اسکول وچ تدریس دا آغاز کيتا تے زمیندار کالج گجرات دے شعبہ اردو وچ طویل عرصہ گزار دے بطور ایسوسی ایٹ ہروفیسر سبکداش ہوئے۔ دورانِ ملازمت اردو تے عربی وچ پی ایچ ڈی د‏‏ی ڈگریاں حاصل کیتیاں۔ اردو، فارسی تے پنجابی وچ انہاں د‏‏ی چھوٹی وڈی لکھتاں د‏‏ی تعداد چالیس دے نیڑے نيں، جنہاں وچ ضلع گجرات، تاریخِ ادبیاتِ پنجابی، پنجابی ادبیات دا تنقیدی جائزہ، پنجابی ادب د‏‏ی مختصر تریخ، پنجابی ترجمہ شکوہ جواب شکوہ،_پنجابی ترجمہ اسرار خودی، پنجابی ترجمہ مثنوی مسافر، پنجابی ترجمہ رازِ جدید و بندگی نامہ، پنجابی ترجمہ پس چہ باید کرد اے اقوام مشرق، مثنوی مفاہیم القرآن (اردو، دو جلداں)، دیوانِ حمد و نعت، صدائے دل (اردو نعتاں)، سرودِ شوق (فارسی نعتاں)، ہادی مرسل (نعتاں) شام‏ل نيں۔ 1999ء وچ حکومت پاکستان نے انہاں نو‏ں تمغا امتیاز تو‏ں نوازیا۔ نظریہ پاکستان ٹرسٹ نے تحریک پاکستان گولڈ میڈل عطا کيتا۔ [۱]

حوالے

سودھو
  1. ڈاکٹر محمد منیر احمد سلیچ،ادبی مشاہیر دے خطوط، قلم فاؤنڈیشن انٹرنیشنل لاہور، 2019ء، ص 44