ابن ابی شیبہ
| ابن ابی شیبہ | |
|---|---|
| (عربی وچ: ابن أبي شيبة) | |
| جم | سنہ 776 [۱] |
| وفات | 2 اگست 849 (72–73 سال) |
| شہریت |  خلافت عباسیہ
|
| بہن/بھائی | |
| عملی زندگی | |
| استاذ | عبد اللہ ابن مبارک ، سفیان بن عیینہ ، عبد الرحمن بن مہدی |
| تلمیذ خاص | ابو قاسم بغوی ، ابو زرعہ رازی ، ابراہیم بن اسحاق حربی ، محمد بن ماجہ ، ابویعلیٰ الموصلی |
| پیشہ | مورخ ، محدث |
| شعبۂ عمل | علم حدیث |
| کارہائے نمایاں | مصنف ابن ابی شیبہ |
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
سید الحفاظ ابو بکر عبد اللہ بن محمد بن قاضی ابی شیبہ ابراہیم بن عثمان بن خواستی العبسی کوفی جو عظیم محدث تے مفسر سن ۔ انہاں دی کتاب المصنف، جو مصنف ابن ابی شیبہ دے ناں توں وی مشہور اے، نوں شہرت دوام حاصل اے۔
ولادت
سودھوابن ابی شیبہ دی ولادت 159ھ 776ء وچ ہوئی۔
مشائخ
سودھوابوبکر بن ابی شیبہ عبد اللہ بن مبارک، شریک بن عبد اللہ القاضی، سفیان بن عیینہ، علی بن مسہر، عباد بن العوام، وکیع بن الجراح، یحییٰ بن سعید القطان، اسماعیل بن عیاس، اسماعیل بن علیہ جداں محدثین دے شاگرد سن،
تلامذہ
سودھوان توں امام بخاری، امام مسلم، امام ابوداؤد، امام نسائی تے ابن ماجہ تے دوسرے کئی محدثین نے حدیث روایت کيتی اے، ترمذی وچ انہاں توں کوئی روایت نئيں، انہاں دی کتاب دا ناں "المصنف لابی بکر بن ابی شیبہ" اے، المصنف اک خاص طرز دی کتاب کوکہندے نيں اس توں پہلے "المصنف عبد الرزاق " اس نوع دی کتاب معروف سی، ایہ عبد الرزاق بن ہمام حدیث وچ امام ابوحنیفہ دے شاگرد نيں۔
تصنیفات
سودھو- المصنف فی الأحاديث والآثار
- مسند ابن ابی شيبہ
- كتاب الايمان
- الادب لابن ابی شيبہ
وفات
سودھوابن ابی شیبہ محرم الحرام 235ھ۔ 849ء نوں فوت ہوئے۔
حوالے
سودھو- ↑ سرو ویاپک ادھکار شناختی: https://d-nb.info/gnd/10237239X — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۴ اکتوبر ۲۰۱۵ — اجازت نامہ: Creative Commons CC0 License