پشتو ادب
جس طرح پشتو بولی دی قدامت دا دعویٰ کیتا جاندا ہے، اس طرح پشتو ادب نوں وی قدیم دسیا جاندا ہے۔ لہذا اس اُتے تفصیلی بحث کيتی ضرورت ہے۔
مولانا عبد القادر لکھدے نيں کہ کہیا جاندا ہے پشتو نثر دی ابتدا چوتھی صدی ہجری / دسويں صدی عیسواں وچ سلطان محمود غزنوی دے اک وزیر احمد بن میمندی دی سی۔
عبد الحئی حبیبی دا کہنا ہے کہ غوریاں دی بولی پہلے پشتو سی۔ گشتہ صدی دے وسط وچ پشتو دی کوئی کتاب سترواں صدی توں پہلے دی شائع ہوئی سی۔ لیکن 1940۔ 1941ئ وچ عبد الحئی حبیبی نے سلیمان ماکو دے کچھ اجزائ شائع کیتے۔ ایہ ایسی نظماں اُتے مشتمل ہے جنھاں دے متعلق دعویٰ کیتا جاتاہے کہ ایہ گیارواں صدی وچ لکھی گئياں سن۔
1944 وچ عبد الحئی حبیبی نے کابل وچ محمد ہوتک دی ’ پٹہ خزانہ ‘ ( تکمیل 1729 ) وچ شائع کيتی۔ جس دے متعلق دعویٰ کیتا گیاکہ ایہ قندھار وچ لکھی گئی سی، جو اٹھويں صدی توں مولف دے عہد تک دے شعرا دی بیاض اے۔
ڑاورٹی لکھدا اے کہ شیخ ملی نے 1417 وچ یوسف زئیاں دی اک تریخ لکھی سی۔ لیکن اس تصنیف دے متعلق کچھ معلوم نئيں اے۔ اک مخطوطہ موجود ہے جو بایزید انصاری ( م 1585 )کی خیر البیان اُتے مشتمل اے۔ اس دا معائنہ کیتا جاچکيا ہے۔
سترواں صدی دی ابتدائی دور توں ساڈے پاس بایزید انصاری دے راسخ العقیدہ مد مقابل اخوندہ درویزہ دی دینی تے تاریخی کتاب ( مخزن افغانی، مخزن اسلام ) موجود نيں، جو طعن اتے تشنع توں لبریز نيں۔ ستارھواں تے اٹھارواں صدی وچ متعدد شعرا پیدا ہوئے۔ لیکن انھاں وچوں زیادہ تر فارسی دے نقال نيں۔ یورپی معیار دی رو توں اتے جدید افغانستان دے فومی شاعر دی حثیت توں انھاں وچ سب توں نمایاں خوشحال خان خٹک ( 1022ھ / 1613 تا 1106ھ / 1694 ) ہے۔
سلیمان ماکو تے محمد ہوتک دیاں کتاباں معتدد لسانی تے تاریخی گنجلکاں پیدا کردیاں نيں اتے انھاں دے صحیح ہونے دا سوال حتمی طور اُتے اس وقت تک طہ نئيں ہو سکدا ہے کہ جدوں تک انہاں دے اصلی مخلوطات لسانی تحقیقات دے لئی سامنے نئيں لیائے جاندے نيں۔
جے محمد ہوتک دی پٹہ خزانہ دی صحت تسلیم کرلئی جائے تاں ایہہ امر وی فیر وی مشتبہ رہندا ہے کہ محمد ہوتک نے نظماں دی جو تاریخی لکھایاں ناں اوہ کتھے تک درست نيں۔
پٹہ خزانہ تے حسن میمندی دے متعلق دعویٰ دی صھت نوں تسلیم کرنا مشکل ہے۔ دیمز دا کہنا ہے کہ ایہہ گل فرض کرنے دے لئی کوئی شہادت نِیہ ہے کہ غور دے باشندے شروع وچ پشتو بولدے سن ۔ صاحب طبقات ناصری منہاج سراج نے غور دے شاہی محل وچ پرورش پائی سی۔ مگر پشتو دے بارے وچ کجھ نہيں کہندا ہے۔ ایہی وجہ ہے ڈیمز نوں کہنا پيا کہ اس گل کيتی کوئی شہادت نہيں ملدی ہے کہ غوریاں دی بولی ابتدا وچ پشتو سی۔
اگرچہ عبد الحئی حبیبی نے تقلیمات طبقات ناصری وچ متعدد ایداں کلمات دی طرف اشارہ کیتا ہے جو پشتو وچ استعمال ہُندے نيں۔ مگر خود عبد الحئی حبیبی دا کہنا ہے کہ پشتو پہلوی توں نکلی ہے۔ تاں اس دا مطلب ہرگز ایہ نہ لیا جائے کہ پشتو دی تشکیل ساسانی عہد یا اس توں پہلے ہی تشکیل پاچکی سی تے اوہ علمی تے ادبی بولی بن چکی سی۔ کیوں دے محض دعاں دے علاوہ کسی قسم دا ثبوت نئيں ملیا اے۔ جے اسيں پٹہ خزانہ اُتے اعتبار کرن تاں شنسب دا پوندا امیر کڑور ( اٹھويں صدی عیسواں ) پشتو دا پہلا شاعر سی ۔ مگر معتدد وجوہات اس بیان نوں جھٹلاندی نيں۔
پتہ خزانہ وچ امیر کڑور دا ناں پہلی دفعہ سامنے آندا ہے۔ ایہہ جو پولاد غوری دا بیٹا سی ۔ دا تریخ وچ کدرے ذکر نئيں ملدا ہے اتے نہ ہی ایسا کوئی ثبوت ملدا ہے کہ اس وقت ( 139 ھ ) ایتھے اسلام آچکيا سی ۔ صاحب طبقات ناصری منہاج سراج نے پہلی دفعہ امیر فولاد ( پٹہ خزانہ وچ پولاد ) دا ذکر کردا ہے۔ اس توں پہلے اس دا تریخ کوئی تذکرہ نئيں ملدا ہے۔ لیکن اس نے روایت دے طور اُتے درج کیا۔
روشن خان نے امیر کڑور دا باپ ماہویہ سوری نوں دسیا ہے۔ ماہویہ کدی غور دا حکمران نئيں رہیا ہے اتے نہ ہی غور توں اس دا کوئی تعلق رہیا ہے۔ اُتے اوہ مرو دا مبولی ضرور سی تے اُتے اس روایت نوں اسيں تسلیم کر وی لاں تاں ماویہ دا غور توں تعلق ثابت نئيں ہُندا ہے اتے دوسری طرف امیر کڑور جس دا تعلق غور توں سی، اس دا دور دوسری صدی ہجری دی دوسری چوتھائی ( 139 ھ ) دسیا جاندا ہے۔ اس طرح دونے دے مابین سو سال دا فرق ہو جاندا ہے، ایہہ بھلا کس طرح ممکن ہے۔
واضح رہے کہ ایہ تمام روایات موضع تے وضح کيتیاں گئیاں نيں۔ چوتھی صدی ہجری تک ایتھے دے لوگ مسلمان نئيں ہوئے سن تے محمود غزنوی دے دور وچ ایتھے دے اکشر قبائل مسلمان ہوئے۔
پٹہ خزانہ تریخ سوری تے دوسری کتاباں دی جو انیہويں صدی دے وسط وچ شائع کيتیاں گئیاں تے انھاں دے اصلی مخطوطے معائنے تے تجزیہ دے لئی پیش نئيں کیتے گئے نيں۔ اس دے علاوہ ایہہ معتدد لسانی تے تاریخی گنجلکاں پیدا کر رہی نيں، اس لئی انھاں دی حقیقت مشتبہ ہے۔ غالباً ایہہ کتاباں پشتو دی قدامت نوں ثابت کرنے دے لئی مخزن افغانی (جس دی روایتاں خود تریخ توں ماخذ نئيں نيں) دے تے دوسرے فرضی شعرئی اتے تاریخی ناواں دی مدد توں ایہہ کتاباں مرتب دتیاں گئیاں نيں۔ تاکہ پشتو دی قدامت نوں ثابت کیتا جاس دے تے انہاں کتاباں دے بیشتر ناں فرضی یا تریخ توں ماخذ نئيں نيں۔ مثلاً جہان پہلوان دا ناں سانوں ملدا ہے اوہ پہلی صدی ہجری وچ جدوں عرباں نے خرسان اُتے حملہ کیتا سی غور اُتے حکمران سی تے اس دے ناں پہلوان توں ایہہ فرض کیتا گیا کہ اوہ بہت طاقت ور آدمی سی ۔ حالانکہ ایہہ نسبتی کلمہ ہے اتے پہلوی دی اک شکل ہے۔ استوں علاوہ ایہ کدرے ثابت ہُندا ہے کہ اوہ مسلمان ہو گیا سی ۔ اس دے علاوہ ملتان دے اسماعیلیاں نوں راسخ عقیدہ مسلمان تے افغان دسیا گیا ہے۔ جنھاں دے مذہبی عقائد دے بارے وچ ہمعصر مصنفین نے تفصیل توں لکھیا۔
بالاالذکر بیانات جنہاں وچ نہایت تضاد ہے اتے تریخ توں ماخذ وی نئيں نيں تے انھاں دے تجزیعہ توں واضع ہُندا ہے کہ ایہہ تمام روایات تے دلائل غلط سلط تے موضع نيں اتے انھاں نوں محض اپنی نسلی تے لسانی برتری دے لئی وضح دی گئیاں نيں تے اوہناں نوں پیش کردے ہوئے تاریخی حقائق نوں مد نظر وی نہيں رکھیا گیا ہے، لہذا انھاں اُتے نوں تسلیم نِیہ کیتا جاسکدا ہے۔
پروفیسر پری شان خٹک دا کہنا کہ پشتو شاعری اپنے ابتدائی دور وچ وی خالص رہی ہے۔ پشتو خزانہ دی ایہی گل کھٹکتی ہے۔ جدوں کوئی بولی ترقی دی منزلاں دی طرف گامزن ہُندی ہے تاں ارد گرد دی ترقی یافتہ زباناں دی نقالی کردی ہے۔ جے پٹہ خزانہ نوں تسلیم کر ليا جائے تاں ایہہ سوال پیدا ہُندا ہے کہ اس نے نوں ن توں ارتقائی مراحل طے کیتے نيں؟ جے اس نے ارتقائی مراحل طے کیتے نيں تاں تہذیبی تے ثقافتی مراحل بغیر کس طرح ممکن ہے ؟ مگر سانوں اس دا کوئی ایسا جواب نہيں ملدا ہے جو تریخ توں ماخذ ہوئے۔
دنیا دے تمام ادباں دی ابتدا شاعری توں ہوئی ہے۔ شعر زندہ قوت اے جس دا وجود نثر توں بیشتر دا معلوم ہُندا ہے۔ جدوں کہ فن تحریر ایجاد نئيں ہويا سی شعر اپنے زبردست اثر توں دماغ وچ محفوظ رہے سکدا ہے سی اتے مجموع نوں سنانے دے قابل شعر ہی ہوسکدے نيں۔ گو ظاہراً نثر ساڈے خیلات تے گفتگو دا آسان طریقہ ہے مگر غور کرنے دے بعد تجربہ توں معلوم ہويا اے کہ اوہ رسمی گفتگو کہ لئی موزاں ہے۔ کوئی بولی جدوں ترقی کردی ہوئی زباناں دی صف وچ قدم رکھدی ہے تاں ارد گرد دی زباناں دے زیر اثر ہُندی ہے اتے قدم قدم تے انھاں دی پیروی بلکہ نقالی کردی ہے۔ اس توں فائدہ ایہہ ہے کہ اسنوں ترقی دے جو مدارج طے کرنے ہُندے نيں اوہ اسنوں طے نہيں کرنے ہُندے نيں۔ خود اردو شاعری دیسی شاعری نئيں اے بلکہ فارسی توں پیدا ہوئی ہے اَتے فارسی دے نمونے اس دے پیش نظر سن ۔ شروع وچ اکثر اردو دے اشعار فارسی دا لفظی ترجمہ ہُندے سن ۔ اردو دے ابتدائی شعرا نے غزل وچ فارسی شعرا دی تقلید کيتی۔ ولی دے دور وچ مشکل توں کوئی ایسا شاعر ملے گا جس نے ہر گل وچ فارسی دی تقلید نِیہ کيتی۔
کوئی وی زندہ بولی ساکن نئيں رہندی ہے، اسنوں زندہ رہنے دے لئی مسلسل ارتقائی مراحل توں گزرنا ہُندا ہے۔ اس وچ نويں الفاظاں دی شمولیت تے غیر ضروری الفاظاں دی قظع برید اسنوں زندہ رکنے دے لئی ضروری ہے۔ جے کسی بولی وچ اس عمل نوں روکیا جائے تاں اوہ بولی روز دی بولی توں بہت دور ہوجاندی ہے اتے رفتہ رفتہ اس دا شمار مردہ زباناں ہون لگدا ہے۔ ساڈے سامنے اوہدی مثالاں سنسکرت تے لاطینی کيتیاں نيں جو ہن مردہ ہوچکياں نيں۔ لہذا کوئی بولی ابتد وچ جدوں بولی ہُندی ہے اتے اس دے ترقی یافتہ ہون تیکر اس وچ اس حد تک تبدیلیاں واقع ہو چکی ہُندیاں نيں کہ اوہ ابتدائی بولی توں بہت دور ہوجاندی ہے۔ اس بولی دے بولن والیاں دے لئی بولی استعمال کرنا تاں درکنار اسنوں سمجھنا وی اوکھا ہو جاندا ہے۔
ایہی وجہ ہے پشتو سولواں صدی وچ اس قابل ہوئی کہ بولی توں بولی کہلائی جاس دے۔ اس دا واضح ثبوت اس نال ملدا ہے کہ پشتو مسلماناں توں پہلے تشکیل پاچکی ہُندی تے علمی تے ادبی بولی بن چکی ہُندی تاں اس وچ دو لہجہ نہيں ہُندے۔ کیوں دے علمی تے ادبی ترقی بولی نوں اک ہی لہجہ اُتے مرکوز ہوجاندی ہے۔ اوہدی واضح مثال اردو دی ہے، ایہہ اپنے ابتدائی دور وچ کئی لہجیاں وچ بولی جاندی سی۔ بعد دے دور وچ اس دے کئی دبستان قائم ہو گئے تے ہر دبستان اپنی بولی نوں مستند سمجھدا سی ۔ لیکن اردو دی علمی ترقی تے مقبولیت نے اسنوں انہاں دبستاناں دی قید توں کڈھ دے آزاد کر دتا۔[۱]
پشتو یا پختو
سودھوپشتو یا پختو اک مشرقی ایرانی بولی ہے جو پٹھانی یا افعانی وی کہلاندی ہے۔ ایہہ افغانستان تے پاکستان وچ بولی تے پڑھی جاندیاں نيں۔ ایہ افخانستان دی سرکاری تے قومی بولی وی اے۔ اسی وجہ توں اسنوں بین الاقوامی حیثیت حاصل ہے۔
ادب کیتا ہے
سودھوادب اصطلاح اپنے معنوی لحاظ توں اک عجیب تے کائنات جداں وسیع اے۔ ابی تک کسی نے اوہدی مختصر تے جامع تعرف نئيں کيتی۔ ہر ادیب، ہر نقاد، ہر محقق ہر علم نے اپنے علمی تجربے تے مطالعے تے مشاھدے دی روشنی وچ ادب دی اِنّی تعریف کيتی کہ حقیقت وچ ، وچ اسنوں قوی تے جامع طور اُتے نہيں سمجھدا ۔
ادب نوں اسيں دو حصیاں وچ تقسیم کردے نيں۔ اک نفسی ادب اے جسنوں انسان دی اخلاقی اچھائی نوں ظاہر کرنا ہے۔ اوردوسری درسی ادب اے جسنوں اچھے طریقے توں لکھنے، بولنے دی اے۔
پشتو بولی تے تریخ
سودھوجتنی پرانی تریخ پشتونون دی ہے اِنّی ہی پرانی تریخ پشتو بولی کيتیاں نيں۔ اس لئی پشتو نہ صرف پشتو بولی بلکہ اوہدی اچھی ثقافتی اقدار کيتیاں نيں۔ جس وچ پشتوناں نوں پہچانا تے سمجہ جاسکدا نيں۔ جے اسيں ایہ کہے دی پشتو دی وجہ توں پشتون پشتون ہے تاں غلط نہ ہوئے گا۔ اس لحاظ توں جتنی پشتو پرانی بولی ہے اِنّی ہی پرانی تریخ پشتوناں دی ہے۔
1۔ قاضی عبد الحلیم نے پشتو اکیڈمی پشاور دے اک رسالہ "پشتو" وچ ایہ ثابت کیتا ہے۔ کہ پشتاں ست ہزار سال پرانی بولی ہے۔ 2۔ رگ وید وچ پشتوکا ذکرکیا گیا ہے۔ ایہہ کتاب ( 1400 )ق م وچ لکھ گیا ہے۔ اس لحاظ توں تقریبا 3380 ورھے پرانی ہے۔
3۔ ھیروڈوٹس یونانی مورخ نے سال ( 484-425 ) ق م وچ پشتون وطن پکتیکا دا ذکر کیتا ہے۔ اس لحاظ توں ایہ بولی تقریبا ( 2400 ) سال پرانی ہے۔ تے اسی جسنوں کہی تاریخی لوگاں نے اپنے کتاباں وچ پشتو بولی دی تریخ دا ذکر کیتا ہے۔ جنھاں وچ البحرسکائی،بطلیموس وی شامل ہے۔
4۔ پشتاں بولی دی محقق محترم جناب قاضی اثر مرحوم اپنے کتان پشتو ادب وچ لکھدا ہے۔ کہ جاپان دے شہنشاہ میکاڈو اپنے کتب خانے وچ محاتما بدھ کہ مذہب دا اک کتاب ہے۔ رسم الخط پالی یعنی خروشتی اے تے بولی پشتواے۔ غالبا بلخ دے اس پاس لکھی گئی اے۔ اس توں ایہ ظاہر ہُندا ہے۔ کہ پشتو رسم الخط اسلام توں پہلے پالی بولی یعنی خروشی بولی وچ لکھی جاندی سی۔ اس لحاظ توں پشتو ادب دی تریخ ( 2500 ) سال پرانی ہے۔
5۔ ایران دی بادشاہ "داریوش" جس نے (522 توں 486 ق م) تک حکوت دی ہے۔ اس نے پشتو بولی دی تن مصرعے لکھے نيں جو میخی روسم الخط وچ لکھی گئی ہے۔ اس لحاظ توں پشتو ادب (7500) سال پرانی ہے۔
6۔ محمد ھوتک "پٹی خزانہ" پشتو کتاب توں ثابت ہے کہ پشتو تیسری صدئ ھجرئ وچ لکھیا گیا ہے۔
اس لحاظ توں اسيں ایہہ کہہ سکدے نيں کہ پشتو ادب کِنّی پرانی ہے۔
پشتو، سنسکرت تے اوستا زباناں وچ مشابھت۔
- اوستا سنسکرت پشتو اردو معنی 1 گرم گھرمہ غرمہ دوپہر 2 جینی جینئ جینئ لڑکی 3 زیم جماکہ زمکہ زمین 4 حشب شپ شپہ رات 5 ون ون ونہ درخت
پشتو، سنسکرت اتے اوستا بولی دی کئی سو الفاظ ملدے جلتے نيں اتے معنوی لحاظ توں وی مشابھت رکھدے نيں۔ جس دا ذکر جناب عبیبی نے اپنے کتاب پشتو ادب تے تریخ وچ دی ہے۔
پشتو ادب تے انگریز
سودھوبرصخیر وچ انگریزاں دی آمد دے بعد انگریزاں نے پشتوکی تریخ تے ادب توں لگاو دے بعد انھاں دتی تھذیب تے تمدن اُتے معلومات حاصل کرنے دے لئی پشتو بولی سکھیا تے انھاں اُتے کتاباں لکھياں جس وچ انہاں دے مقاصد سن ۔ لیکن فیر وی انھاں دی ایہہ کوشش قدر دی نگا توں دیکھی جاندیاں نيں۔ انھاں دی ایہہ لکھتاں تے تالیفات تن قسم کيتیاں نيں۔
1۔ اوہ کتاباں جوپشتو گریمر کيتیاں نيں جو بولی بولنے کہ لئی لکھی گئیاں نيں۔ 2۔ اوہ کتاباں جو پشتو ادب اتے تریخ دی سی۔ 3۔ اوہ کتاباں جو پشتوناں دی تھذیب تے تمدن اُتے لکھی گئیاں نيں۔
- ان دی ناں تے کتاب درج زیل ہے
- میجر راورٹی
- انگریزی پشتوڈیکشنری۔ 1856ء
- پشتو گرائمر 1856ء
- گلشن روہ جو 1860ء وچ ھرٹ فورڈ وچ چھاپا گیا ہے۔
- انجیل پشتو ترجمہ 1867ء
- ہنر والٹر بیلیو
- افغانستان دتی تریخ
- پشتو ڈیکشنری
- پشتون گرائمر کتاب گرائمر آف دتی پختوآر پشتولنگویج
- انجیل پشتو ترجمہ
- برنرڈ ڈورن
- پشتو تریخ
- پشتو روسی لغات کریستو مالتی اف دتی پشتو
- پادری ھیوز (پادری سی مس پیٹرک ھیوز)
- کلید افغانی 1872ء
- انجیل پشتو ترجمہ# اسی طرح مورگن سٹرن، کیپٹن واھگن، ڈاکٹر ارنسٹ ٹرومپ، سی رن، ھوگس، ٹومینوچ، گیگر المانی، ودغن، میجر روس کیپل، میجر کوکس، لاریمر، گلبرٹسن، پروفیسر برٹلز، لبیدیف، ڈاکٹر گریرسن، مالیون، وی ھانری، ڈاکٹر میکنزی، فلر بلوم ھارٹ، ھورمن ایسی، ای جی برائون، گولڈن سٹیٹ، میجر آر لیچ، کلاپرٹ، گوندن شات، الفنسٹن، پادری لیونٹال، م،گ، السانوف، کرنل سی اے بایل، ولیم کیری، مسمون روسی، پروفیسر بیوٹلس، جی کرسچین، جی ایم روز، سراولف کیرو تے جنزانو لڈسن وغیرہ نے بے شمار کتاباں لکھایاں نیں۔
حوالے
سودھو- ↑ * مولانا عبد القار۔ پشتو۔ معارف اسلامیہ * افغانستان۔ معارف اسلامیہ * عبد الحئی حبیبی۔ تقلیمات طبقات ناصری جلد دوم * پرفیسر پری شان۔ مقدمہ پشتو شاعری * منہاج سراج طبقات ناصری جلد اول * روشن خان۔ تزکرہ * رام بابو سکسینہ۔ تریخ اردو * ڈاکٹر ابولیث صدیقی۔ ادب تے لسانیات * ڈاکٹر اعجاز حسین۔ مختصر تریخ اردو * سدھیشورورما۔ آریائی زباناں * پرفیسر پردل خٹک۔ مقدمہ پشتو شاعری * بلازری۔ فتوح البدان * پشتو ادب تے تریخ