منیر الزماں اسلام آبادی
مولانا منیر الزماں اسلام آبادی | |
---|---|
فائل:Maniruzzaman Islamabadi-en.jpg | |
جم | 1875 پاتییا، چٹاگانگ ضلع، بنگال پریزیڈنسی، برطانوی ہند (موجودہ بنگلہ دیش) |
موت | 1950 کولکاتہ، بھارت |
بولی | بنگالی |
منیر الزماں اسلام آبادی (ہور معروف بہ منیر الزماں خان[۱] و بیپلوبی مولانا؛[۲] 1875ء–1950ء) اک مسلمان فلسفی ، قوم پرست کارکن تے اسلام آباد (اب جو چٹاگانگ توں معروف اے ) بنگال پریزیڈنسی، برطانوی ہند (جو حصہ ہن بنگلہ دیش وچ آندا اے ) دے صحافی سن ۔[۳][۴] اوہ جمعیت علمائے ہند دے بانیاں وچوں سن ۔[۱]
مڈھلا جیون
سودھومنیر الزماں اسلام آبادی چٹاگانگ ضلع دے پاتییا ذیلی ضلع (موجودہ چندنائش ذیلی ضلع) دے باراما علاقہ[۲] دے تحت واقع ارالیار چار پنڈ وچ پیدا ہوئے سن ۔[۵] جداں جداں اوہ وڈے ہوئے، مختلف روايتی مدرسےآں وچ انہاں دی تعلیم ہوئی۔[۳]
ذاتی زندگی
سودھوصحافت و مضمون نگاری
سودھواسلام آبادی نے اپنے کیریئر دا آغاز بطور صحافی؛ سلطان (1901ء)، حبل المتین (1912ء) جداں مسلم اصلاح پسند رسالےآں تے محمدی (1903ء)، دی کوہِ نور (1911ء)، بسونا (1904ء) تے الاسلام (1913ء) جداں جریداں وچ ترمیم یا انتظام توں کيتا۔ [۳] انھاں نے 1922ء تے 1930ء دے درمیان چٹاگانگ وچ شان و شوکت توں ادبی کانفرنساں دا اہتمام کيتا۔ "چٹاگانگ لٹریری سوسائٹی" دے بینر تلے ایسی ہی اک کانفرنس دی صدارت رابندر ناتھ ٹیگور نے کيتی۔[۶]
سیاسی سرگرمیاں
سودھواسلام آباد دی سرگرمی دا آغاز 1904ء وچ "اسلام مشن سمیندی" توں ہويا، جس نے بنگالی مسلماناں وچ ثقافتی ورثہ دے بارے وچ آگاہی دی تبلیغ دے لئی اک عمل شروع کيتا سی۔[۷] بے بنیاد بنیاداں اُتے جغرافیہ سیکھنے دے بارے وچ انہاں پڑھ ملاواں دے ریزرویشن دا حوالہ دیندے ہوئے کہ ایہ مضمون "کافر انگلش" نے بنایا سی، اسلام آبادی نے لکھیا:
ہم اپنی شرائط نوں تبدیل نئيں کر سکن گے، ترقی کرنے نئيں دین گے، جدوں تک کہ اسيں بیرونی تریخ دا جائزہ لینے تے جغرافیہ، سائنس، صنعت، تجارت تے زراعت وغیرہ دے بارے وچ ضروری معلومات حاصل کرنے وچ دشواری نہ اٹھاواں۔[۴]
اسلام آبادی نے انڈین نیشنل کانگریس دی حمایت کیتی تے تقسیم بنگال (1905) دی منسوخی دی تحریک وچ ودھ چڑھ کر حصہ لیا۔ انھاں نے تحریک عدم تعاون تے تحریک خلافت وچ وی فعال طور اُتے حصہ لیا تے صوبائی کانگریس کمیٹی دے صدر رہے۔ انھاں نے محمد اکرم خان دے نال پورے بنگال دا دورہ کيتا تے خاص طور اُتے ڈھاکہ تے چٹاگانگ وچ خلافت دے اجلاساں دا اہتمام کيتا۔ اسہجوگیتا-او-امادیر کرتبیا دے عنوان توں اک مضمون وچ اسلام آبادی نے اعلان کيتا کہ خلافت دی حفاظت کرنا تے سوراج حاصل کرنا خلافت تحریک دے جڑواں مقاصد سن ۔ اوہ جمعیت علمائے ہند دے بانیاں وچوں سن تے اس دی پہلی مجلس منتظمہ دے رکن مقرر ہوئے سن ۔[۸]
وہ 1923ء دے بنگال معاہدہ دے معماراں وچوں سن ۔ انھاں نے 1930ء دی دہائی وچ کانگریس دی سیاست چھڈ کے کرشک پرجا پارٹی وچ شمولیت اختیار کيتی تے 1937ء وچ اس پارٹی توں بنگال قانون ساز اسمبلی دے لئی منتخب ہوئے۔[۳]
انجمنِ علمائے بنگالہ
سودھو1913ء وچ منیر الزماں اسلام آبادی نے مولانا ابوالکلام آزاد، محمد اکرم خان، مولانا عبداللہ باقی تے ڈاکٹر محمد شہید اللہ دے نال مل کے انجمن علماء بنگالہ دی قیادت کی، جس دا صدر دفتر کولکاتا وچ سی۔[۹] اس تنظیم دا اک مقصد مسلم مڈل کلاس وچ بنگالی زبان نوں مقبول بنانا سی۔ جدوں 1921ء وچ انجمن علماء بنگلہ جمعیت علمائے ہند وچ ضم ہوگئی تاں اوہ بنگال وچ اس دی شاخ جمعیت علماء بنگلہ دے بانی بنے۔[۹] انھاں نے تنظیم دی چٹاگانگ شاخ قائم کيتی تے خود اس دے صدر بنے۔[۳]
انجمن دے ذریعہ اسلام آبادی نے انہاں معاشرتی برائیاں توں خطاب کیا، جو مسلم معاشرے نوں جہیز، ضرورت توں زیادہ مہر تے کم سنی دی شادی دی اجازت دیندے نيں۔[۹] کرشاک پرجا پارٹی دے نال اسلام آباد دی شمولیت دی وجہ توں انجمن نے سچے مسلمان ہونے دے ناطے مسلم لیگ نوں مکروہ، مذہبی کمی تے "نئيں" دے طور اُتے دیکھیا۔" اُتے 1930ء دی دہائی تک ایہ تنظیم اک "جدیدیت تے جمہوریت دی تقسیم" دی حقیقت توں بہت زیادہ معصوم ہو گئی سی۔[۱۰] اس توں اسلام آبادی اکیلی آواز بن گئے تے اوہ اداسی دا شکار ہوگئے۔[۱۰]
وفات و میراث
سودھووہ تحریک پاکستان دے سخت ناقد سن تے تقسیم ہند دے بعد کولکاتا وچ اپنی زندگی بسر کی، جتھے انہاں دا انتقال ہويا۔[۱]
اسلام آبادی اک مبلغ سن، جو جدید تے عالمگیر اخلاقیات نوں تقویت دے کے بنگالی مسلماناں نوں اک نويں شناخت دینا چاہندے سن ۔[۱۰] اوہ چٹاگانگ وچ اک اسلامی یونیورسٹی قائم کرنا چاہندے سن ؛ لیکن فنڈز دی کمی تے اس وقت دے حالات؛ انہاں دی کوششاں دے حق وچ نئيں سن ۔[۳]
خدمات
سودھواسلام آباد دا بنیادی مقصد اسلام دی ماضی دی عظمت نوں پیش کرنا، انسانی رہتل دی ترقی وچ اس دی شراکت تے ايسے طرح بنگالی مسلماناں نوں اپنے حالات نوں تبدیل کرنے دی ترغیب دینا سی، جداں کہ ایہ انہاں دی مطبوعات توں ظاہر نيں:
- بھوگول شاسترے مسلمان (جغرافیائی سائنس وچ مسلماناں دی شراکت)
- کھگول شاسترے مسلمان (فلکیات وچ مسلماناں دی شراکت)
- قرآنے سوادھینیتار بانی (قرآن وچ آزادی دے پیغامات)
- بھاردے اسلام پرَچار (ہندوستان وچ اشاعتِ اسلام)
- مسلمان عملے ہندور ادھیکار (مسلم حکمرانی وچ ہندوواں دے حقوق)
- مسلم برنگَنا (بہادر مسلم سوانیاں)
- ترشکیر سلطان (ترکی دا سلطان)
- اورنگزیب
- نظام الدین اولیاء[۴]
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ جمعیت علماء اُتے اک تاریخی تبصرہ (in ur), 118-119. OCLC 16907808.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ (in bn). The Daily Sangram. 30 October 2015. http://www.dailysangram.com/post/210221-%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%AA%E0%A7%8D%E0%A6%B2%E0%A6%AC%E0%A7%80-%E0%A6%AE%E0%A6%93%E0%A6%B2%E0%A6%BE%E0%A6%A8%E0%A6%BE-%E0%A6%AE%E0%A6%A8%E0%A6%BF%E0%A6%B0%E0%A7%81%E0%A6%9C%E0%A7%8D%E0%A6%9C%E0%A6%BE%E0%A6%AE%E0%A6%BE%E0%A6%A8-%E0%A6%87%E0%A6%B8%E0%A6%B2%E0%A6%BE%E0%A6%AE%E0%A6%BE%E0%A6%AC%E0%A6%BE%E0%A6%A6%E0%A7%80.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ ۳.۴ ۳.۵ سانچہ:Cite Banglapedia
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ ۴.۲ الکبیر, نور (1 ستمبر 2013). "Colonialism, politics of language and partition of Bengal PART XVII". نیو ایج (ڈھاکہ). https://web.archive.org/web/20141228114915/http://newagebd.com/old_archives/special.php?spid=31&id=155. Retrieved on ۲۹ اگست ۲۰۲۱.
- ↑ Rizvi, S.N.H. (1965). "East Pakistan District Gazetteers". Government of East Pakistan Services and General Administration Department (1): 353. http://dl.nlb.gov.bd/greenstone/collect/admin-books/index/assoc/HASHe169/d1b0804f.dir/EAST%20PAKISTAN%20DISTRICT%20GAZETTEER%20CHITTAGONG%20-%20page%201.pdf. Retrieved on
- ↑ داس, ادے شنکر (14 August 2013). "Tagore: The Chittagong Connection". The Daily Star. http://www.thedailystar.net/beta2/news/the-chittagong-connection-2/.
- ↑ Chakrabarty, Bidyut (2004). The Partition of Bengal and Assam, 1932–1947: Contour of Freedom. Delhi: Routledge, 35–37. ISBN 1-134-33274-2.
- ↑ جمعیت علماء اُتے اک تاریخی تبصرہ (in ur), 45. OCLC 16907808.
- ↑ ۹.۰ ۹.۱ ۹.۲ Amin, S N (1996). The World of Muslim Women in Colonial Bengal, 1876–1939. BRILL, 119. ISBN 90-04-10642-1.
- ↑ ۱۰.۰ ۱۰.۱ ۱۰.۲ Samaddar, Ranabir (2009). Emergence of the Political Subject. India: SAGE Publications Ltd, 85–96. ISBN 9788132102908.