مقبرہ خان جہاں بہادر کوکلتاش
مقبرہ خان جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش | |
---|---|
مقبرہ خانِ جہاں بہادر کوکلتاش | |
مقبرہ خانِ جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش | |
بنیادی معلومات | |
مقام | محلہ گنج، نزد ریلوے پھاٹک، لاہور نہر، لاہور، پنجاب، پاکستان |
متناسقات | 31°33′34.74″N 74°21′59.57″E / 31.5596500°N 74.3665472°Eمتناسقات: 31°33′34.74″N 74°21′59.57″E / 31.5596500°N 74.3665472°E |
ملک | پاکستان |
تعمیراتی تفصیلات | |
نوعیتِ تعمیر | مقبرہ |
طرز تعمیر | ہند-اسلامی طرز تعمیر، مغلیہ طرز تعمیر |
سن تکمیل | غالباً دسمبر 1697ء– 1698ء |
تفصیلات | |
گنبد | 1 |
گنبد دا قطر (داخلی) | 33 گز (99 فٹ)، (30.1752 میٹر) |
مواد | خشتی سادہ، سنگ مرمر |
محل وقوع
سودھومقبرہ خانِ جہاں بہادر مقبرہ نصرت خان دے جنوب مشرق وچ لبِ لاہور نہر اُتے واقع اے۔ موجودہ مغلپورہ ریلوے چوک (شالیمار فلائی اوور) توں مقبرہ خانِ جہاں بہادر دا فاصلہ 1.33 کلومیٹر اے تے لاہور نہر دے سڑک پار موجودہ لیسکو دے دفتر توں فاصلہ 170 میٹر اے۔ ایہ علاقہ ریلوے دی سرکاری اراضی دا حصہ اے تے ایہ محلہ گنج کہلاندا اے۔
تریخ
سودھو- ہور ویکھو: خان جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش
یہ مقبرہ خان جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش دا اے جو مغل شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر دے عہدِ حکومت وچ اُمراء وچ شامل سن ۔ اورنگزیب عالمگیر نے خانِ جہاں بہادر نوں 11 اپریل 1691ء نوں صوبہ لاہور دا مغل صوبیدار مقرر کيتا۔ خانِ جتھے قریباً ڈھائی سال تک صوبیداری دے فرائض سر انجام دیندے رہے۔ جون 1693ء وچ مغل شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر نے خانِ جہاں بہادر نوں معزول کر دتا جس دے بعد تک اوہ لاہور وچ ہی مقیم رہے۔ معزولی دے چار سال بعد بروز ہفتہ 9 جمادی الاول 1109ھ مطابق 23 نومبر 1697ء نوں خانِ جہاں بہادر دا انتقال لاہور وچ ہويا۔
ایہ مقبرہ کس شخصیت دا اے ؟
سودھومؤرخین دا اِس گل اُتے اِختلاف اے کہ ایہ کس شخصیت دا مقبرہ اے ؟ ستارہويں صدی تے اٹھارہويں صدی عیسوی دے مؤرخین دا اتفاق اے کہ ایہ خانِ جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش دا مدفن اے جو مغل شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر دے عہدِ حکومت وچ لاہور دے با اِقتدار اُمراء وچوں اک سن ۔ مؤرخ کنہیا لال دے مطابق خانِ جہاں بہادر مغل شہنشاہ جلال الدین اکبر دے عہدِ حکومت وچ امیر الامراء تے وزیر سی جو 1010ھ/1602ء وچ لاہور وچ فوت ہويا تے اُسنوں ایتھے دفن کيتا گیا۔[۱]
تاریخی شواہد توں اِس گل کيتی تحقیق ممکن اے کہ ایہ مقبرہ کس شخصیت کاہے؟۔ جے خانِ جہاں بہادر عہدِ اکبری وچ زندہ سی تاں اُس دا تذکرہ کدرے نہ کدرے اکبری عہد دی تواریخ وچ ضرور مذکور ہُندا، لیکن عہدِ اکبری وچ اِس ناں دی کوئی شخصیت لاہور وچ بطور مغل صوبیدار نظر نئيں آندی۔ البتہ عہدِ عالمگیری وچ خانِ جہاں بہادر بحیثیت مغل صوبیدار لاہور نظر آندا اے۔ دوسری قوی شہادت ایہ اے کہ اِس مقبرہ دی عمارت مقبرہ انارکلی، مقبرہ علی مردان خان، مقبرہ آصف خان دے مقابر توں مشابہ اے تے ایہ تمام مقابر سولہويں صدی عیسوی دے بعد تعمیر کیتے گئے جداں کہ مقبرہ انارکلی 1599ء توں 1615ء دے درمیانی عرصہ وچ تعمیر کيتا گیا، مقبرہ علی مردان خان 1657ء وچ تعمیر کيتا گیا، مقبرہ آصف خان 1641ء وچ تعمیر کيتا گیا۔ تاں اِنہاں تمام مقابر دے سنہ ہائے تعمیرات توں اِس شہادت نوں تقویت ملدی اے کہ خانِ جہاں بہادر عہدِ اکبری وچ نئيں بلکہ عہدِ عالمگیری وچ زندہ سن ۔ اِس تاریخی شہادت توں مؤرخ کنہیا لال دا قول غیر تصدیق شدہ معلوم ہُندا اے۔ استوں علاوہ خود خافی خان نظام الملک نے اپنی شہرہ آفاق تصنیف منتخب اللباب وچ جا بجاء خان جہاں بہادر دا تذکرہ کيتا اے جس توں اُس دا عہدِ عالمگیری وچ زندہ ہونے دا مصدقہ ثبوت مل جاندا اے۔
ہیئتِ عمارت
سودھوچبوترا
سودھومقبرہ ہشت پہلو چبوترا اُتے تعمیر کيتا گیا اے جو خشتی تے پختہ اے تے اِس دی بلندی سطح زمین توں تقریباً 6 فٹ 4 انچ اے۔ چبوترے اُتے چڑھنے دے لئی 4 سیڑھیاں نيں جو مؤرخ کنہیا لال تے مؤرخ نور احمد چشتی دے زمانہ وچ 6 سن۔[۱][۲] غالباً سطح زمین دی بلندی دے بعد سیڑھیاں صرف 4 باقی رہ گئیاں نيں۔ چبوترے دا فرش وی خشتی اے جو ہشت پہلو شکل وچ تعمیر کيتا گیا اے۔ چبوترے دے ہر پہلو دا طول 16 گز اے تے آٹھاں گوشےآں توں ایہ طول 120 گز (360 فٹ) اے۔ چبوترے دی ابتدائی حدود توں مقبرہ دی ہشت پہلو دیواراں تک دا فاصلہ 10.25 گز (30.75 فٹ) اے۔[۲]
ہشت پہلو دیواراں دی محراباں
سودھومقبرہ دی ہشت پہلو دیواراں وچ اک اک محراب کلاں موجود اے جو دو منزلہ نيں۔ محراب کلاں دی بلندی سطح زمین توں 4.75 گز (14.75 فٹ) اے تے محراب دا عرض 2.25 گز (6.75 فٹ) اے۔ ایہ محرابِ کلاں دو درجہ نيں، اک درجہ پاواں جانب تے اک درجہ بالائی جانب اے۔ ہر محرابِ کلاں وچ 2 دروازے نيں، اک دروازہ پاواں منزل وچ اے جس توں مقبرہ دے اندرونی جانب داخل ہويا جاسکدا اے تے دوسرا دروازہ بالائی منزل وچ اے جو پاواں والے دروازے دی نسبت چھوٹا اے تے اِس توں بالائی منزل وچ کھڑے ہوکے مقبرہ نوں اندرونی جانب توں وی دیکھیا جاسکدا اے۔ 8 وڈی محراباں وچ کل 8 وڈے دروازے پاواں منزل دے تے 8 چھوٹے دروازے بالائی منزل وچ موجود نيں۔ دونے دروازےآں دے گوشےآں وچ خشتی طاقچے بنے ہوئے نيں۔ تاحال ست محراباں دے پاواں دروازے آہنی جنگلاں توں بند نيں تے صرف مغربی دروازہ جو مقبرہ وچ داخل ہونے دا راستہ اے، کھلا اے۔
زیريں منزل
سودھوزیريں منزل ہشت پہلو شکل وچ اے جس دے عین وسط وچ قبر موجود اے۔ حالیہ قبر 4 درجہ پختہ اِٹاں دی بنی ہوئی اے۔ برٹش راج دے ابتدائی زمانہ وچ جدوں لاہور دی میاں میر چھاؤنی دی تعمیر ہوئے رہی سی تاں انگریزی صاحبان نے اِس مقبرہ نوں ناچ گھر بنالیا سی۔ بعد وچ مقبرہ ریلوے دے ملازمین دے زیر اثر آگیا تاں اِنہاں ملازماں نے مقبرہ دے اِردگرد رہائش اختیار کرلئی- زیريں منزل وچ موجود 8 وڈی محراباں دے وسط وچ 8 وڈے دروازے نيں جنہاں دا طول 2 گز (6 فٹ) تے عرض 1.50 گز (4.5 فٹ) اے۔ ہر محرابِ کلاں دے بیرونی جانب دا فرش چھوٹی پختہ اِٹ دا اے۔ زیريں منزل دے عین وسط وچ قبر خانِ جہاں بہادر ظفر جنگ کوکلتاش واقع اے جو اول سنگ مرمر توں مزین کيتی گئی سی مگر مہاراجا رنجیت سنگھ دے عہدِ حکومت وچ جدوں سنگ مرمر عمارتاں توں اُتروا لیا گیا تاں اِس قبر توں وی سنگ مرمر اُکھڑوا لیا گیا تے قبر صرف خشتی باقی رہ گئی سی۔ جدوں انگریزاں نے اِس مقبرہ نوں ناچ گھر وچ تبدیل کيتا تاں شمال مشرقی تے مشرقی سمت دی محرابِ کلاں نوں منہدم کر دتا سی تاکہ راستہ کشادہ ہوئے سکے تے قبر نوں مسمار دے دتا گیا سی۔ مؤرخ نور احمد چشتی دے زمانہ 1867ء تک قبر خانِ جہاں بہادر دا نشان تک وی باقی نہ رہیا سی، جسنوں بعد وچ محکمہ اوقاف پنجاب نے دوبارہ کھدائی دے باعث دریافت کيتا تے اِس دا موجودہ نشان تعمیر کروایا۔ انگریزی صاحبان نے جو دو محراباں مشرقی تے شمال مشرقی سمت دی منہدم کروادتیاں سن، اُس دے سبب توں گنبد نوں فراہم کیتے جانے والے سہارے دے خطرہ توں محکمہ اوقاف پنجاب نے اِسی گوشہ وچ جدید اِٹاں دا اک ستون تعمیر کروایا تاکہ گنبد نوں سہارا فراہم کیہ جاسکے۔ اِس ستون توں گنبد دے اک جانب جُھک جانے یا گر جانے دا خطرہ ختم ہوئے گیا اے۔
بالائی منزل
سودھوپاواں منزل توں داخلی دروازہ (جو مغرب وچ واقع اے ) دی محرابِ کلاں وچ بالائی منزل تک رسائی دے لئی سیڑھیاں موجود نيں جنہاں توں مقبرہ دی دوسری منزل وچ باآسانی پہنچیا جاسکدا اے۔ سیڑھیاں دا دروازہ آہنی جنگلہ دار اے۔ جدوں اِنہاں سیڑھیاں توں دوسری منزل وچ داخل ہويا جائے تاں ہشت پہلو غلام گردش وچ پہنچدے نيں۔ اِس غلام گردش توں اندرونی جانب قبر خانِ جہاں بہادر نظر آندی اے۔ ایہ غلام گردش اندرونی جانب توں بالکل کھلی ہوئی اے، غالباً تعمیر دے وقت اِس جگہ جالیاں لگائی گئی ہاں گی جو ہن موجود نئيں نيں۔ غلام گردش دا فرش سادہ پختہ اِٹاں دا بنیا ہویا اے تے دیواراں وی خشتی سادہ نيں۔ غلام گردش والے راستے توں بیرونی ہشت پہلو محراباں دے دروازےآں توں توں حدِ نگاہ تک باآسانی دیکھیا جاسکدا اے۔ اِسی منزل وچ مغربی سمت تے شمال مشرقی سمت وچ سیڑھیاں نيں جنہاں توں گنبد تک رسائی ممکن اے۔
گنبد
سودھومقبرہ دا گنبد عالیشان طرز اُتے تعمیر کيتا گیا جو عین قبر دے اُوپر اے۔ چھت دے عین وسط وچ اک وڈا شاندار تے عالیشان گنبد موجود اے، مقبرہ دی اندرونی جانب دیکھنے توں گنبد دے وسط وچ اک کشادہ سوراخ نظر آندا اے، جس توں معلوم ہُندا اے کہ گنبد وی اندر توں دو منزلہ تے باہر توں اک منزلہ اے۔ اِس گنبد دے اُتے جانے دے لئی دو زِینے موجود نيں، اک زینہ مغربی سمت تے دوسرا زینہ شمالی مشرقی سمت وچ واقع اے۔ فی زمانہ مغربی زینہ توں گنبد تک پہنچیا جاسکدا اے تے شمال مشرقی گوشہ والا زینہ مسمار ہوچکيا اے۔ گنبد دا ارتفاع ہر سمت توں دو منزلہ اے۔ پہلی منزل تاں ایہی اے جس دا ذکر ہويا تے دوسری منزل جو غلام گردش اے جو مقبرہ دے اندرونی جانب توں وی دیکھی جاسکدی اے ۔گنبد دی ظاہری خدوخال توں گمان ہُندا اے کہ ایہ سنگِ مرمر توں مزین سی تے غالباََ مہاراجا رنجیت سنگھ دے عہدِ حکومت وچ اوہ سنگ مرمر اُتروا لیا گیا کیونجے گنبد دے بیرونی سطح اُتے کشادہ سوراخ دیکھے جاسکدے نيں جو گنبد دی خشتی سطح اُتے واضح نيں۔ گنبد دا طول بالائی چھت توں 10.25 گز (30.25 فٹ) اے تے اندرونی جانب توں گنبد دا قطر 33 گز (99 فٹ) اے۔ بالائی چھت توں گنبد والی منزل وچ ہشت پہلو دیواراں توں کمر بلند سن جو فی زمانہ موجود نئيں نيں۔[۳] 8 گوشےآں وچ پانی دے اخراج دے واسطے پرنالے موجود نيں۔گنبد اُتے کلس دے لئی مخروطی خشتی بنیاد وی بنی ہوئی اے جس توں ایہ قیاس کيتا جاسکدا اے کہ اِس گنبد اُتے انتہائی شاندار کلس لگایا گیا سی جو امتدادِ زمانہ دی نذر ہوئے گیا۔1881ء وچ برٹش راج دے عہد وچ مؤرخ کنہیا لال ہندی دی معرفت گنبد دی مرمت تے بحالی دا کم کيتا گیا جس توں گنبد دا توازن برقرار رکھنے دے لئی محراباں نوں ہور مضبوط کر دتا گیا۔
ہشت پہلو برجیاں
سودھوگنبد دے ہمراہ 8 چھوٹی برجیاں ہشت پہلو تعمیر کيتیاں گئیاں سن۔ مؤرخ کنہیا لال تے مؤرخ نور احمد چشتی دے زمانہ تک اِس گنبد دے ہمراہ 7 چھوٹی برجی نما برجیاں (گنبدیاں) موجود سن جو فی زمانہ موجود نئيں نيں۔ ایہ چھوٹی برجیاں مقبرہ دے ہشت پہلو گوشےآں اُتے تعمیر کيتیاں گئیاں سن، انگریزی صاحبان نے جدوں مشرقی سمت توں مقبرہ دی محرابِ کلاں نوں منہدم کيتا تاں اوہ چھوٹی برجی وی نال منہدم کردتی گئی۔ 1867ء تک ست چھوٹی برجیاں موجود سن۔ ہر برجی ہشت پہلو طرز دی مثمنہ سی، اِنہاں دے آٹھاں جانب توں کھلے دروازے سن، ہر برجی دی بلندی بالائی منزل اُتے توں ڈیڑھ گز (4.5 فٹ) سی تے اِس دے ہر دروازے دا فاصلہ گنبد توں اک اک گز (3 فٹ) سی۔ اِنہاں برجیاں دی بلندی بالائی چھت (جو گنبد والی چھت اے ) توں 8 گز (24 فٹ) سی تے اِنہاں دے اندر جائے نشست 2.75 گز (8.25 فٹ) سی۔ ہر برجی دے دروازے دی بلندی 1.75 گز (5.25 فٹ) سی۔[۳] ہر برجی اندرونی جانب توں کاشی کار کم توں مزین سی۔ جنہاں برجیاں دا تذکرہ اِنہاں دونے مؤرخین نے کيتا، غالباً اوہ مقبرہ علی مردان خان اُتے واقع چھوٹی برجیاں ورگی ہاں گی جو ہشت پہلو نيں تے اُنہاں دے وی 8 چھوٹے دروازے نيں تے اِنہاں اُتے چھوٹے گنبد بنے ہوئے نيں۔ شمال مغربی گوشہ دے زیريں زینہ موجود سی جو مسمار ہوچکيا اے۔ فی زمانہ ایہ سب برجیاں منہدم ہوچکی نيں تے سوائے گنبد دے بالائی منزل دی چھت اُتے کچھ باقی نئيں رہیا۔
نگارخانہ
سودھو-
مقبرہ دا جنوب مغربی محرابی دروازہ
-
مقبرہ دا مشرقی سمت دا محرابی دروازہ
-
مقبرہ دی جنوبی سمت توں گنبد دا منظر جس نوں اِٹاں توں تعمیر اک ستون توں سہارا دتا گیا اے۔
-
مقبرہ دے جنوب مغربی تے مغربی محرابی دروازے
-
مقبرہ دے جنوب مغربی محراباں والے دروازے جو دو منزلہ نيں۔
-
مقبرہ دی پہلی منزل وچ واقع سیڑھیاں دا راستہ جس توں بالائی منزل تک رسائی ممکن اے۔
-
مقبرہ دی مشرقی سمت دے منہدم ہوجانے دے بعد تعمیر کيتا گیا جدید اِٹاں دا ستون جو گنبد نوں سہارا فراہم کردا اے۔
-
مقبرہ دی مغربی سمت وچ واقع وڈی محراب جو ہن شکستہ حالت وچ اے۔
ہور ویکھو
سودھو- مقبرہ انارکلی
- مقبرہ علی مردان خان
- مقبرہ آصف خان
- ہندوستان وچ 1697ء
- ہندوستان وچ 1691ء
- ہندوستان وچ 1693ء