مذہبی سکھ
| مذہبی سکھ | |
|---|---|
| دھرم | سکھی |
| بھاشاواں | پنجابی |
| علاقے | پنجاب، راجستھان |
رنگھریٹے گرو دے بیٹے دسویں گرو دے پترّ
مذہبی سکھ بھارت دے دلیر بھائیچاریاں وچوں اک اے، جنہاں نے ہندو دھرم نوں نکار کے سکھ دھرم اپنایا سی۔ مذہبی شبد اردو بولی دے شبد پنتھ توں لیا گیا اے، اتے اسدا ترجمہ دھرمی انسان وجوں کیتا جا سکدا اے۔ اوہ مکھ طور اُتے بھارتی پنجاب، راجستھان اتے ہریانہ وچ رہندے ہن۔ مذہبی سکھ پوری ہی دلیر قوم اے، ایہناں نے چمکور دی گڑھی توں لیکے ہن تک خالصے نوں چڑھدی کلا وچ رکھن نوں بہت وڈا یوگدان دتا اے ۔
اج مذہبی دی تشریح والمیکی دے اثر کارن کجھ حد تک دھندلی ہو گئی اے۔ مذہبی سکھ مکھ طور اُتے سکھ خالصہ فوج، بریٹیش بھارتی فوج اتے بھارت دی آزادی تحریک ، آزادی توں بعد بھارتی فوج وچ سیوا لئی جانے جاندے ہن۔
سکھ مذہب دی ابتدا
سودھوگرو تیغ بہادر دے بعد ، نویں سکھ گرو کو مغلیوں نے دہلی میں قتل کیا ، تین والمیکی ذات کے افراد نے اس کی لاش اور سر کو مغل فوج سے برآمد کیا اور نویں سکھ گرو کے بیٹے گرو گوبند سنگھ کے حوالے کیا۔ اپنے اس فعل کے اعتراف میں ، گرو گوبند سنگھ نے اسے خالہ (سکھ مذہب) میں داخل کیا ، اور اس کا نام مزہبی اور رنگریٹ ("وفادار") رکھا۔[۱]
مول
سودھوجدوں سکھ قوم دے نوویں گرو ہند دی چادر کہاؤن والے گرو تیغ بہادر صاحب نوں مغلاں نے چاندنی چونک دلھی وچ شہید کر دتا سی، تاں اس ویلے دسویں گرو دے رنگھریٹے گرو کے بیٹے - بابا جیون سنگھ ( جنہاں نوں دسویں گرو نے کلغی توڑا بخشیا ، چھاتی نال لگا کے مذہب دا پکا سکھ - مذہبی سکھ آکھیا) اپنی دلیری دے نال دلھی وچوں مغلاں نوں چیردا ہویا ، گرو جی دا سیس تے مرتک دیہہ دسویں گرو گوبند صاحب کول انندپور صاحب وکھے لے آئے۔ اس ویلے گرو گوبند سنگھ نے اوہناں دی اس بہادری نوں مانتا دندے ہوئے اوہناں نوں خالصے دا دلیر جنگجو قرار دتا اتے مذہبی سکھاں نوں انکھی دلیر تے رنگھریٹے گرو کے بیٹے آکھ دتا۔
اس قوم وچ بہت ہی مہان جنگجو ہوئے نے ، جنھا نے خالصے نوں چڑھدی کلا وچ رکھیا ،
- بابا جیون سنگھ
- بابا دیپ سنگھ
- بھائی بیر سنگھ
- بھائی دھر سنگھ
- بھائی گرجا سنگھ
- سردار کالا سنگھ
- بھائی کشن سنگھ
اج دے سمے وچ وی مذہبی سکھ دسویں گرو دے حکماں دی پالنا کردے نے اتے بابا جیون سنگھ دی دتے رستے تے چلدے نیں۔