محمد افضل خان
امیر محمد افضل خان | |||||
---|---|---|---|---|---|
افغان امیر، امارت افغانستان | |||||
امیر محمد افضل خان | |||||
معیاد عہدہ | 1865ء تا 7 اکتوبر 1867ء | ||||
پیشرو | شیر علی خان | ||||
جانشین | محمد اعزم خان | ||||
| |||||
شاہی خاندان | بارکزئی | ||||
والد | دوست محمد خان | ||||
پیدائش | 1811ءکابل، افغانستان | ||||
وفات | 7 اکتوبر 1867ءکابل، افغانستان | ||||
تدفین | 1867ءکابل، افغانستان |
محمد افضل خان (1811ء تا 7 اکتوبر، 1867ء ؛ پشتو: محمد افضل خان)، امارت افغانستان دے 1865ء تا 1867ء دے امیر رہے۔ آپ دوست محمد خان دے وڈے بیٹے۔ آپ نے اپنے والد دی وفات دے تن برس بعد اپنے بھائی، شیر علی خان، توں زبردستی تخت کھو لیا۔
آپ دی وفات دے فوراً بعد آپ دا تخت محمد اعظم خان دے نصیب وچ آیا۔ آپ اک پشتون سن جنہاں دا تعلق بارکزئی قبیلے توں سی۔ آپ دا اکلوندا بیٹا عبدالرحمن خان بعد وچ خود 1880ء تا 1901ء افغان امیر بنیا۔
سوانح
سودھوپیدائش
سودھوآپ امیر دوست محمد خان دے دوسری بیوی توں 1811ء وچ پیدا ہوئے۔ آپ دی ماں اک بنگش سردار، ملیا صادق علی، دی بیٹی سن۔ آپ دا اک سگا بھائی تے اک سگی بہن وی سی۔ آپ اپنے والد دوست محمد خان دے پہلے بیٹے سن لیکن بنگش اولاد ہونے دی نسبت توں امیرِ وقت آپ نوں اپنا وارث تسلیم کرنا نئيں چاہندے سن ؛ اوہ اپنی پنجويں بیوی خدیجہ دی اولاداں نوں اپنا تخت سونپنے دے خواہش مند سن ۔
صوبۂ بلخ دا اختیار
سودھوتُرکِستان وچ افغان سرکار کمزور ہُندی دکھادی دے رہی سی تے 1849ء وچ ایتھے دوست محمد خان دے صاحبزاداں دا آپسی اختلاف اِس دی وجہ بنی۔ دوست محمد نے اپنے لئی غلام حیدر نوں بطور حقیقی وارث نامزد کیتا تے ایويں صوبۂ بلخ اِنہاں دے ناں کر رکھیا سی۔[۱] 1851ء وچ کابُل بُلائے جانے پر، غلام حیدر نے اپنے سوتیلے بھائی افضل خان دے ناں اِس صوبے دی سربراہی سونپ دی۔ افضل خان 1852ء وچ صوبۂ بلخ دے گورنر تاں منتخب ہوئے گئے[۲] لیکن غلام حیدر نے اِس صوبے دے اک ضلع تاشقورغان دا اختیار اپنے پاس ہی رکھیا۔[۱] خود غلام حیدر کابُل توں تاشقورغان دی سربراہی تاں کر نئيں سکدے سن اس لئی اُنہاں نے اپنے سگے بھائی، محمد شریف، نوں اِس اُتے سربراہی کرنے دا کہیا۔ اِس گل نوں لے کے افضل خان نے خوب ناراضی دا اظہار کیتا۔
سوتیلے بھائیاں توں اختلاف
سودھوصوبے دا اختیار ملدے نال ہی، افضل خان ہر ایسا منصوبہ بنانے لگے جس توں کسی طرح محمد شریف نوں تاشقورغان دی کُرسی توں برطرف کرن۔ آپ دے تعلقات اپنے اِس سوتیلے بھائی توں نسبتاً اچھے سن لیکن آپ تاشقورغان دے اُس اک علاقے اُتے براجمان ہونے دے لئی اکثر اِنہاں نوں نیچا دکھانے دی کوشش کردے سن ۔ اکثر و بیشتر آپ محمد شریف توں متعلق نازیبا شکایات کابُل بھجوایا کردے سن ۔ 1854ء تے فیر 1855ء وچ ، آپ نے کابُل اک پیغام بھجوایا جس وچ آپ نے کھل دے محمد شریف دی شکایت کیتی تے کہیا کہ اپنے اس سوتیلے بھائی دی وجہ توں 1852ء توں ہی آپ دی بلخ وچ سربراہی زوال پزیر رہی سی۔[۱]
غلام حیدر نے آپ اُتے نظر رکھنے دے لئی اک جاسوس بھیجیا جس نے خبر دتی کہ آپ 1854ء توں ہی محمد شریف نوں زبردستی کُرسی توں برطرف کرنے دے منصوبے بنا رہے سن ۔ اِس خبری نے ایہ وی اطلاع دتی کہ آپ اپنے بقیہ سوتیلے بھائیاں، آقچہ وچ والی محمد تے نملک وچ محمد زمان، توں ڈردے نہ سن ۔[۱]
کابل وچ مزاکرات
سودھوبہرحال، جون 1855ء وچ آپ خود کابُل تشریف لے گئے تے ترکستان دی کل سرزمین دی گورنرشپ منگ پائی۔[۳] 28 جون نوں امیرِ وقت دے لئی آپ صوبے توں لئی گئے محصول دی مد وچ 60,000 روپیے لائے۔ 10 جولائی نوں امیر نے آپ نوں کل ترکستان اُتے اقتدار سمبھالنے دا وعدہ دتا۔ آپ دے ماتحت 30,000 افراد دی اک فوج سی جس دی سربراہی آپ نے جنرل شیر محمد دے سپرد کيتی۔ اسلام قبول کرنے توں پہلے شیر محمد دا ناں کیمپبل سی تے ایہ اک اسکاچستانی سپاہی سی جسنوں قندہار وچ گرفتار کیتا گیا سی۔ آپ دے صاحبزادے، عبدالرحمن خان، صرف 13 برس دے سن جدوں آپ نے اِنئيں ضلع تاشقورغان دا نائب گورنر بنا دتا۔[۲] جنرل شیر محمد دی موت دے بعد آپ نے اپنے بیٹے نوں اپنی فوج دا سربراہ وی بنا دتا۔
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ ۱.۳ کرسٹین نوئیل، "افغانستان دی ریاست تے قبیلے انیہويں صدی وچ : امیر دوست محمد خان دا راج (1826ء-1863ء)"۔ رٹلیج۔ ص: 115۔
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ لوڈوگ ایڈمیک، "لغت الافغانستان دی تریخ"۔ سکیئرکرو پریس۔ ص: 15۔
- ↑ کرسٹین نوئیل، "افغانستان دی ریاست تے قبیلے انیہويں صدی وچ : امیر دوست محمد خان دا راج (1826ء-1863ء)"۔ رٹلیج۔ ص: 116۔