مامائی
مامائی | |
---|---|
مقام پیدائش |
|
وفات | سنہ 1380
|
خاندان | چنگیز خاندان |
عملی زندگی | |
پیشہ | حاکم ، عسکری قائد |
ترمیم |
مامائی ( منگولیا سیریلک : Мамай، Tatar ; 1325?–1380/1381) گولڈن ہارڈ دا اک طاقتور فوجی کمانڈر سی۔ عام غلط فہمی دے برعکس، اوہ خان ( بادشاہ ) نئيں سی، بلکہ ۱۳۶۰ تے ۱۳۷۰ دی دہائیاں وچ تقریباً دو دہائیاں تک کئی خاناں دے لئی اک جنگجو تے کنگ میکر سی، تے تمام حصےآں یا گولڈن ہارڈ اُتے غلبہ حاصل کيتا سی۔ بھانويں اوہ خانہ جنگی دے دوران مرکزی اتھارٹی نوں مستحکم کرنے وچ ناکام رہے، لیکن ممائی کئی دہائیاں تک اک قابل ذکر تے مستقل رہنما رہے، جداں کہ دوسرے آئے تے تیزی توں چلے گئے۔ کلیکووا دی جنگ وچ اس دی شکست نے ہورڈ دے زوال دے نال نال اس دے اپنے تیزی توں زوال دا آغاز کيتا۔ [۱]
اصل
سودھوگولڈن ہارڈ دے خاناں دے برعکس، مامائی چنگیز خان تے اس دے بیٹے جوچی دی اولاد نئيں سی، بلکہ طاقتور منگول کیات قبیلے نال تعلق رکھدا سی، جس نے چنگیز خان دے وڈے بھائی موگیتو کیان (Mūngdū Qayān) دی نسل دا دعویٰ کيتا سی۔ باپ یسوگی بغاتور۔ جدوں کہ انہاں نے گھٹ توں گھٹ باتو خان توں گولڈن ہارڈ دے حکمراناں دی خدمت کيتی، ممکن اے کہ ۱۲۹۹ وچ حریف خان نوغائی دے زوال دے بعد کیات دی اہمیت ودھ گئی ہوئے۔ جائز خان دے حق وچ نوغائی نوں ترک کرنا، توقطا ، آق-بوقا کیات نے خان تے اس دے جانشین دے حق وچ لطف اٹھایا، تے امیراں وچوں اک دے طور اُتے خدمات انجام دتیاں۔ اک ہور کیات، اساتائی ، نوں اوز بیگ خان نے گولڈن ہارڈ دے مشرقی حصے وچ اورڈا دے سابقہ الوس اُتے حکومت کرنے دی ذمہ داری سونپی سی۔ اساتائی دے بیٹے جیر قتالق تے بعد دے بیٹے ٹنگز بوکا نوں اگلے خاناں جانی بیگ تے بردی بیگ دے ماتحت ايسے عہدے اُتے فائز کيتا گیا۔ مامائی دی فوری ابتداء دے بارے وچ مخصوص معلومات بہت محدود نيں، لیکن انہاں دے والد دا ناں الاش بیگ (ممکنہ طور اُتے علی بیگ) اے، جو غالباً طلوق تیمور کیات دا پُتر اے، تے اس لئی ممکنہ طور اُتے مذکورہ اساتائی دا بھائی اے۔ [۲] قبیلہ دا گھٹ توں گھٹ کچھ حصہ کریمیا وچ شامل ہو سکدا اے، خبرے ۱۴ويں صدی دے اوائل توں، گولڈن ہارڈ دے مشرقی علاقے اُتے کئی کیات گورنر دے طور اُتے نمودار ہوݨ توں پہلے۔ [۳] مامائی دی تریخ پیدائش دا اندازہ صرف عام طور اُتے ۱۳۲۰ دی دہائی دے وسط توں آخر تک لگایا جا سکدا اے۔ پیدائش دے وقت، ایسا لگدا اے کہ اس نے مسلم ناں محمد حاصل کیتا، بعض اوقات اس دا عرفی ناں Kičik ("چھوٹا") دے نال جوڑا جاندا اے، خبرے اس دے چھوٹے قد دی وجہ تاں۔ آیا "مامائی" اس ناں دی تبدیلی اے یا اک اضافی، "لوک" نام، حالے تک واضح نئيں اے۔ [۴]
اقتدار دی طرف اٹھنا
سودھوجانی بیگ (۱۳۴۲–۱۳۵۷) دے دور وچ مامائی امیر بنے۔ ۱۳۴۹–۱۳۵۶ وچ سولکھت وچ کریمیا دی گورنری اک وکھ وکھ خاندان دے فرد دے پاس ہوݨ دے بعد، ایسا لگدا اے کہ ایہ علی بیگ، خبرے ممائی دے والد نوں عطا کيتا گیا سی۔ اس دے فوراً بعد اس دا انتقال ہو گیا تے گورنری اس دے بھائی قتالق تیمور نوں دے دتی گئی۔ ایسا لگدا اے کہ اس دی موت ۱۳۵۹ وچ ہوئی سی، تے گورنری دوسرے قبیلے دے اک رکن، کنگراٹ دے قتالق-بوقا نوں سونپی گئی سی، جو چیف امیر ( بیگلربیگ ) مغل- بوقا دا بھائی سی۔ ایسا لگدا اے کہ مامائی نے اس بظاہر معمولی توں ناراضگی ظاہر کیتی، تے کرائمیا وچ تے اس دے آس پاس اپنے آپ نوں مقامی طور اُتے ثابت کرنے دے لئی راجگڑھ سرائے نوں اپنے زیر کفالت افراد تے قبیلےآں دے نال چھڈ دتا۔ [۵]
اس انحطاط توں پریشان ہو کے تے ممکنہ طور اُتے پہلے ہی تخت دے اک حریف دعویدار ( قلپا ) توں خطرہ سی، خان بردی بیگ (۱۳۵۷–۱۳۵۹) نے بظاہر مامائی نوں دربار وچ واپس بلايا تے اسنوں امیر امیر ( بیگلربگ ) دا ناں دتا۔ ہور ایہ کہ خبرے ايسے وقت بردی بیگ نے اپنی دھی نوں ممئی توں بیاہ دتا۔ بھانويں ابن خلدون دی طرف نال شادی دا واضح حوالہ صرف شہزادی دے عنوان توں اے ( Ḫānum )، اس دی شناخت طولون بیگ خانم دے ناں نال کيتی گئی اے، جسنوں ممائی نے بعد وچ مختصر طور اُتے تخت اُتے فائز کیتا، تے جو بعد وچ توختمیش خان نال شادی کرے گی۔ [۶] خبرے گولڈن ہارڈ دے اندر روایت نوں مدنظر رکھدے ہوئے، مامائی (جداں انہاں دے بعد ایڈیگو ) نے گوریگن دا لقب نئيں لیا، جو عام طور اُتے چنگیز خان نال تعلق رکھنے والی عورتاں نال شادی کرنے والے مرداں نے لیا سی۔ [۷] معاصر سیاح ابن خلدون دے مطابق، مامائی ہن تمام حکومتاں دا انچارج سی، جدوں کہ روسی تریخ وچ اس نے ماسکو وچ سفیر بھیجنے دا ذکر کيتا اے۔ [۸]
بردی بیگ دی موت دے بعد بادشاہ گر
سودھواگست ۱۳۵۹ وچ بردی بیگ دی اچانک (تے غالباً پرتشدد) موت، تے اس دے نتیجے وچ قلپا دے الحاق نے عدالت وچ ممائی دی بالادستی نوں نقصان پہنچایا۔ قُلپا تے اس دے جانشین نوروز بیگ دے تحت، مغل بکا دوبارہ بیگل بیگ بن گیا، جس نے عدالت وچ ممائی دے اقتدار توں وکھ ہوݨ دی تصدیق کی، حالانکہ خاناں دے نال اس دی قطعی پوزیشن تے تعلقات حالے تک واضح نئيں نيں۔ کیات قبیلے توں وابستہ جنگجوواں دے گھٹ توں گھٹ اک حصے اُتے ہن وی کنٹرول اے، ممائی بظاہر اِنّا طاقتور سی کہ اسنوں ختم نہ کر سکے۔ ۱۳۶۱ تک، اس دے علاوہ، ہو سکدا اے کہ اس دا اپنے کزن وچ اک مضبوط اتحادی سی جو اوردا دے سابق الوس اُتے حکومت کردا سی۔ مقامی خان قرہ نوقائی دے ذریعہ ممائی دے کزن، ٹنگز بوکا دا خاتمہ، ممکن اے کہ ممائی دی راکھی نوں نقصان پہنچانے دا خطرہ ہو تے اسنوں فعال طور اُتے کم کرنے اُتے مجبور کيتا ہوئے۔ جوچی دے بیٹے شیبان دی اولاد خضر خان دے قتل تے ۱۳۶۱ وچ سرائے اُتے قبضے دے لئی اس دے رشتہ داراں تے حریفاں دے درمیان جدوجہد نے ممائی نوں ایسا کرنے دا موقع فراہم کیہ۔ چونکہ مامائی مردانہ صف وچ چنگیز خان تے جوچی دی اولاد نئيں سی، اس لئی اس نے کنگ میکر دا کردار سنبھالیا، جوچیڈ خاناں نوں کریمیا دے اک اڈے تے گولڈن ہارڈ دے مغربی حصے توں اپنی مرضی دے مطابق ترقی تے حمایت دتی۔ مامائی دی مدد توں، انہاں خاناں نے وقفے وقفے توں کامیابی دے باوجود راجگڑھ سرائے وچ خود نوں قائم کرنے دی کوشش کيتی۔ مامائی دے پرواناں دی اصل اصل کدرے وی واضح طور اُتے بیان نئيں کيتی گئی اے، تے انہاں نوں بٹو خان دی اولاد مننے دا رجحان رہیا اے۔ [۹] اس دے باوجود، ۱۳۵۷ وچ ممائی دے سسر بردی بیگ دے ذریعے حکمران خاندان دی صفائی اس طرح دی شناخت نوں ناممکن بناندی اے۔ اک ودھ قابل فہم مفروضے وچ ممئی دے کٹھ پتلی خاناں دی شناخت مناسب ناں دے شہزادےآں دے اک جھرمٹ دے نال کيتی گئی اے جو کہ جوچی دے بیٹے توگئی تیمور دی نسلاں دی اک "کریمیائی" شاخ وچ درج نيں جنہاں دا نسباندی مجموعے معز الانساب تے تواریحِنُوْرَیْنُوْرَیْنُوْرَیْنُ .[۱۰] جے اس شناخت نوں قبول کر ليا جائے تاں خان دی حیثیت توں مامائی دے پروٹیجز تھلے لکھے سن ۔
- عبد اللہ (= ابدال، منکسار دا پُتر، ابے دا پُتر، دی تیمور دا پُتر، توگئی تیمور دا پُتر، جوچی دا پُتر، چنگیز خان دا پُتر) خان ۱۳۶۱-۱۳۷۰؛ سرائے ۱۳۶۲، ۱۳۶۷-۱۳۶۸، تے ۱۳۶۹–۱۳۷۰ وچ تسلیم کيتا گیا۔
- تلون بیک خانم ( بردی بیگ دی دھی، ممائی دی بیوی، بعد وچ توختمیش کی)، ملکہ، جو سرائے ۱۳۷۰–۱۳۷۱ وچ پہچانی جاندی سی، ۱۳۸۶ وچ فوت ہوئی۔
- محمد-سلطان (= محمد، ابدال دا پُتر)، خان ۱۳۷۰-۱۳۷۹، سرائے ۱۳۷۱–۱۳۷۳ تے ۱۳۷۴ وچ تسلیم کيتا گیا۔
- تولک (= توکل، تغلق خواجہ دا پُتر، ابدال دا بھائی)، خان ۱۳۷۹-۱۳۸۰، سرائے وچ کدی پہچانا نئيں گیا۔ [۱۱]
گولڈن ہارڈ وچ مامائی تے خانہ جنگی۔
سودھوجانی بیگ دا پُتر کلدی بیگ ہوݨ دا بہانہ کرنے والے جعلساز دی مختصر حمایت کرنے دے بعد، ممائی نے ۱۳۶۱ وچ کریمیا وچ اپنے خان، عبداللہ دا اعلان کیتا، تے ۱۳۶۲ وچ اسنوں سرائے وچ نصب کرنے وچ کامیاب [۱۲] ۔ پر، بعد وچ ايسے سال عبداللہ نوں سابق حکمران خضر خان دے بھائی مراد (یا مرید، ۱۳۶۲–۱۳۶۳ ) نے شہر توں بے دخل کر دتا۔ اسنوں خیر-پلاد (یا میر پولاد، ۱۳۶۳–۱۳۶۴) تے عزیز شیخ (۱۳۶۴–۱۳۶۷) نے کڈ دتا۔ تِناں جوچی دے بیٹے شیبان دی اولاد سن ۔ ۱۳۶۲ وچ سرائے دے انعقاد وچ ممائی دی ناکامی نوں ممکنہ طور اُتے اس دے مغربی محاذ دے نال اس دی مصروفیت توں منسوب کيتا جاسکدا اے، جتھے لتھوانیاں نے بلیو واٹرس دی لڑائی وچ گولڈن ہارڈ دے نمائندےآں نوں شکست دتی سی۔ کچھ علاقائی نقصانات دے باوجود، مامائی لتھوانیائی پیش قدمی نوں روکنے وچ کامیاب رہیا۔ [۱۳] اس نے اسنوں کریمیا وچ دوبارہ منظم ہوݨ، مقامی مخالفت نوں دبانے (سولکھت دا محاصرہ کرکے) تے بالآخر سرائے اُتے اک ہور کوشش کرنے دی اجازت دتی۔
۱۳۶۷ وچ مامائی نے خان عزیز شیخ دے قتل دا فائدہ اٹھا کے (تے ممکنہ طور اُتے انجینئرڈ) خان عبداللہ نوں سرائے وچ بحال کيتا۔ [۱۴] پر، ممائی ودھ دیر تک اپنی کامیابی توں لطف اندوز نہ ہوسکی۔ اس دے حریف ہاجی چرکیس، آسٹراخان دے حکمران، نے کریمیا وچ ممائی دی طاقت دے اڈے اُتے حملہ کیتا، جس توں اوہ سرائے چھڈ کے گھر بھاگنے اُتے مجبور ہويا۔ اِنّے وچ، حججی چرکس نے اپنے اک خان، اولجے تیمور، جوچی دے بیٹے توقائی تیمور دی اولاد دا اعلان کیتا، تے سرائے اُتے پیش قدمی کيتی۔ خان عبداللہ نوں اک بار فیر راجگڑھ توں بے دخل کر دتا گیا تے ۱۳۶۸ وچ حجی چرکس نے اوتھے اولجے تیمور نوں تخت نشین کيتا۔ مامائی نے ہن اپنے حریف دا بدلہ چکایا، ہاجی چرکس دے پاور ویہہ آسٹراخان اُتے حملہ کيتا۔ جدوں حججی چرکس آسٹراخان دے دفاع وچ مشغول سی، اس دے حامی اولجے تیمور نے سرائے دا تخت حسن بیگ (۱۳۶۸–۱۳۶۹) توں کھو دتا، جو پہلے خان خضر پولاد دے بھتیجے سن، تے اس طرح شیبانچی دا اک پُتر سی۔ [۱۵]
مامائی سرائے دا کنٹرول بحال کرنے دے لئی پرعزم سی۔ اس نے جلاوطن اولجے تیمور نوں پھڑ کر قتل کر دتا تے ۱۳۶۹ وچ حسن بیگ نوں شہر توں نکالنے وچ کامیاب ہو گیا، اک بار فیر خان عبداللہ دا تخت نشین ہويا۔ جدوں ۱۳۷۰ وچ مؤخر الذکر دا انتقال ہويا تاں ایسا لگدا اے کہ مامائی نے گھٹ توں گھٹ سرائے وچ عبداللہ دے جوان بیٹے محمد سلطان خان نوں بنانے توں پہلے ہچکچاہٹ دا مظاہرہ کيتا۔ اس دے مطابق، ۱۳۷۰–۱۳۷۱ وچ اس نے سرائے نوں حکمران ملکہ، تلون بیگ خانم ، بظاہر ممائی دی بیوی، خان بردی بیگ دی دھی دے طور اُتے پہچانا سی۔ اِنّے وچ، مامائی دا کریمیائی ہیڈکوارٹر پہلے ہی محمد سلطان دے ناں اُتے قائم اے۔ وولگا بلغاریہ وچ سوزدال دے دمتری دی مدد توں مخالفت نوں دبانے دے بعد، مامائی نے ۱۳۷۱ دے آخر یا ۱۳۷۲ دے آغاز وچ سرائے وچ محمد سلطان خان دا اعلان کرنے دے لئی کافی محفوظ محسوس کيتا [۱۶]
مامائی دی کامیابی اک بار فیر غیر معمولی ثابت ہوئی۔ خبرے مامائی دی غیر موجودگی دے دوران، ۱۳۷۳ وچ ، سرائے نے اک نويں فاتح، عروس خان نوں اپنی طرف متوجہ کیتا، جوچی دے بیٹے توقا تیمور دا اک ہور اولاد، جو گولڈن ہارڈ دے مشرقی حصے وچ سابق الوس آف اورڈا دا حکمران بن گیا سی۔ ایسا لگدا اے کہ عروس نے ممائی دے حامی محمد سلطان نوں سرائے توں کڈ دتا سی، صرف اس شہر نوں فوری طور اُتے کھونے دے لئی (اگر اس نے کدی اس مقام اُتے اسنوں اپنے پاس رکھیا) تاں استراخان توں حاجی چرکس نوں بے دخل کرنے وچ ناکامی دے بعد۔ اس دشمنی نے ۱۳۷۴ وچ شیبان دی اک ہور اولاد، خیر پولاد دے بھائی ایل بیگ نوں سرائے اُتے مختصر طور اُتے قبضہ کرنے دی اجازت دتی۔ مامائی سرائے واپس آگئی، ایل بیگ نوں شکست دے کے کڈ دتا، تے ۱۳۷۴ وچ محمد سلطان نوں دوبارہ قائم کيتا۔ جداں ہی مامائی اس کم وچ کامیاب ہويا سی، کہ اسنوں دوبارہ مغربی سرحد اُتے اک بحران وچ شرکت کرنے اُتے مجبور کيتا گیا، جتھے لتھوانیا تے والاچیان نے اس دے اک لیفٹیننٹ نوں شکست دتی سی۔ جداں کہ ۱۳۶۲ وچ ، اس دا تیز ردعمل کچھ کامیابی دے نال ملا، لیکن اس عمل وچ اس نے سرائے دا کنٹرول کھو دتا: محمد سلطان نوں ۱۳۷۴ وچ عروس خان نے دوبارہ بے دخل کر دتا۔ اس نے اپنی باری وچ ۱۳۷۵ وچ شہر نوں قاغان بیگ دے ہتھوں کھو دتا، جو ایل بیگ دے بیٹے سن ۔ قاغان بیگ نے اس دے بعد ۱۳۷۷ وچ سرائے دا تخت اپنے چچا زاد بھائی عرب شاہ ولد خضر پلاد نوں سونپیا۔ آخر کار، ۱۳۸۰ وچ ، عرب شاہ نوں سرائے توختمیش دے حوالے کرنے اُتے مجبور کيتا گیا، جو عروس خان تے مامائی دونے دی آخری دشمنی سی۔ [۱۷]
۱۳۷۴ یا ۱۳۷۵ وچ شہر اُتے ممکنہ مختصر قبضے دے علاوہ، ۱۳۷۴ وچ ممائی دے حامی محمد سلطان دے بے دخل ہوݨ دے بعد، ممائی تے اس دے کٹھ پتلی خاناں دا گولڈن ہارڈ دے روايتی راجگڑھ اُتے ہور کنٹرول نئيں رہیا۔ اس دے باوجود، انہاں نے ہن وی شہر دے شمال، مغرب تے جنوب دی زمیناں اُتے اختیار دا استعمال کیتا، تے ۱۳۷۵ وچ ممائی اپنے پرانے حریف حاجی چرکس دی موت دے بعد، آسٹراخان وچ اپنے خان نوں تسلیم کروانے وچ کامیاب ہوئے۔ [۱۸] پر، روسی شہزادےآں اُتے تسلط برقرار رکھنے دی ممئی دی کوشش نوں نويں خان عرب شاہ نے کامیابی دے نال چیلنج کيتا تے اسنوں کمزور کیتا، جس نے ۱۳۷۸ وچ ممائی دے ماتحت اتحادی تگئی نوں شکست دتی، جو کہ موخشی دے گورنر سن ۔ [۱۹] وولگا بلغاریہ تے روس وچ مسلسل الٹ پھیراں (تھلے ملاحظہ کرن) نے ممائی دی پوزیشن نوں خطرے وچ ڈال دتا، تے خبرے ايسے وجہ توں اس نے اپنے کٹھ پتلی خان محمد-سلطان نوں ختم کر دتا تے فروری ۱۳۷۹ تک اس دی جگہ اک نويں راکھا، تلک نوں لے لیا [۲۰]
مامائی تے اوورسیز: مملوک تے اطالوی
سودھو۱۳۷۰ دی دہائی دے دوران، ممائی نے اپنے خان دی جانب توں گولڈن ہارڈ تے مملوک مصر دے درمیان روايتی دوستانہ تعلقات نوں دوبارہ قائم کيتا۔ [۲۱] گھر دے قریب، اوہ کریمیا تے عام طور اُتے بحیرہ اسود دے شمالی ساحلاں وچ اطالوی تجارتی کالونیاں دے نال اکثر سفارتی رابطے یا مسلح تصادم وچ رہندا سی۔ وینیشین تے جینوس دے درمیان دشمنی نے انہاں تعلقات وچ شامل مشکلات نوں ودھیا دتا۔ جدوں تانا دے وینیشیناں نے کلدی بیگ دی بطور خان حمایت دی تاں ممائی نے انہاں دی قیادت نوں سزا دی، بشمول وینیشین قونصل جیکوپو کارنر۔ اس دے بعد، اس نے ۱۳۶۲ وچ اپنے خان، عبداللہ دے ناں توں جاری کردہ ڈپلومہ وچ انہاں نوں کم خراج تحسین پیش کرکے انہاں دے نال تعلقات نوں بہتر بنانے دی کوشش کيتی۔ بعد وچ ، ۱۳۶۹ وچ ، مامائی نے وینیشین خراج نوں تے وی کم کر دتا، اوز بیگ تے جانی بیگ تے اطالویاں دے درمیان جنگاں توں پہلے ادا کيتی گئی رقم نوں بحال کيتا۔ ہور برآں، مامائی نے وینیشیناں نوں تانا وچ قلعہ بنانے دی اجازت دی: انہاں نے ۱۳۷۰ وچ اک چھوٹا قلعہ تعمیر کیتا، جسنوں انہاں نے ۱۳۷۵ وچ ودھایا، تاکہ اپنے آپ نوں اپنے جینوئی حریفاں توں محفوظ رکھیا جا سکے۔ جینوز دے نال ممائی دی گل گل ودھ کثرت نال ہُندی دکھائی دیندی اے۔ ۱۳۷۰ دی دہائی دے اوائل وچ تعلقات پرامن سن، تے ۱۳۷۴ وچ خود ممائی دا جینویس کیفا وچ اعزاز دے نال استقبال کيتا گیا۔ جینوئیز دے نال اپنے اچھے تعلقات برقرار رکھنے دے لئی، ممائی نے گوسی دے شہزادے توں سولڈائیہ دے قبضے نوں نظر انداز کر دتا، جو اس دے اک غاصب سن ۔ ۱۳۷۴ وچ سرائے دے اپنے کھونے دے بعد، ممائی کریمیا وچ انہاں جینوئی فائدے دے بارے وچ ودھ فکر مند ہو گیا، سولڈایا تے ہور بستیاں نوں ضبط کر ليا جو جینویز دے قبضے وچ سی، تے سولکھت وچ اپنے انتظامی مرکز نوں مضبوط کرنے دے لئی اگے ودھے۔ ممائی نے بحیرہ ازوف دے شمالی ساحل اُتے ڈان اُتے پورٹو پیسانو وچ پسان کالونی اُتے احسان کيتا ہوئے گا۔ [۲۲]
مامائی تے لتھوانیا
سودھوخبرے اطالوی تاجراں دے معاشی اثر و رسوخ نوں دور کرنے دے لئی، ممائی نے ۱۳۷۲ وچ پولش کراکو دے تاجراں تے ۱۳۷۹ وچ اس دے حریف، گالیشین لوووف توں وی ڈپلومے دیے۔ الگرداس (۱۳۴۵–۱۳۷۷) تے جوگیلا (۱۳۷۷–۱۴۳۴) دی حکمرانی والے لتھوانیا دے نال تعلقات سفارتی تے فوجی خدشےآں اُتے حاوی سن ۔ گھٹ توں گھٹ دو مواقع پر، ۱۳۶۲ تے ۱۳۷۴ وچ ، ممائی نے سرائے اُتے اپنا کنٹرول کھو دتا، کیونجے اسنوں تے اس دی بوہتے افواج نوں شمال مغرب توں لتھوانیا دی پیش قدمی دی مخالفت کرنے دے لئی مغربی سرحد دی طرف بھجنا پيا۔ بھانويں بوہتے حصے دے لئی اوہ انہاں پیش رفتاں نوں روکنے وچ کامیاب رہیا، لیکن مامائی نے لتھوانیا توں علاقہ کھو دتا، خاص طور اُتے ۱۳۶۲ وچ بلیو واٹرس دی لڑائی وچ لتھوانیائی فتح دے بعد پوڈولیا ۔ مولڈاویا وچ گولڈن ہارڈ دا اثر و رسوخ وی ايسے وقت ختم ہو گیا، ایہ سلطنت ہنگری تے لتھوانیائی اثر و رسوخ دے باوجود خود مختار ہو گئی۔ جدوں لتھوانیائی اپنے فائدے دے لئی گولڈن ہارڈ دے اندر موجود مشکلات دا استحصال کر رہے سن، ایسا لگدا اے کہ مامائی نے اپنے بھائی تے بیٹے دے درمیان ۱۳۷۷ وچ الگیرڈاس دی موت دے بعد لتھوانیا دے اندر اقتدار دے لئی مقابلے دے دوران ایسا ہی کرنے دی کوشش کيتی سی: ۱۳۸۰ وچ لتھوانیائی راج پُتر(شہزادہ) الیگزینڈراس کاریجوٹائٹس منگولاں دے خلاف جنگ وچ گر گئے۔ الگرداس دے بیٹے جوگیلہ نے بالآخر فیصلہ کيتا کہ اسنوں اپنے چچا دے خلاف منگول دی حمایت دی لوڑ اے، تے امن قائم کرنے تے انہاں دے درمیان اتحاد دا بندوبست کرنے دے لئی اک ایلچی نوں ممائی دے پاس بھیجیا۔ [۲۳]
مامائی روسیاں نوں قطار وچ رکھنے دے لئی اپنے نويں لتھوانیائی اتحاد توں فائدہ اٹھا سکدا اے، خاص طور اُتے ماسکو دے شہزادے دے طور پر، ولادیمیر دا عظیم راج پُتر(شہزادہ) وی تیزی توں متزلزل ہو گیا تے منگولاں نوں چاندی وچ اپنا بھاری خراج ادا کرنے توں انکار کر دتا۔ فوجی کارروائیاں تے لُٹ مار دے لئی چھاپےآں دے محدود نتائج برآمد ہوئے۔ بھانويں کچھ دوسرے روسی شہزادےآں نے اپنا خراج ادا کرنا جاری رکھیا (خاص طور اُتے Tver' دا )، مامائی نے چاندی دی کھوئی ہوئی آمد نوں پورا کرنے دے لئی متبادل تلاش کيتا۔ اک ایہ سی کہ ہندوستان دے نال لمبی دوری دی تجارت وچ حاصل کردہ سونا اطالویاں دے نال تجارت دے لئی سکے بنانے دے لئی استعمال کيتا جائے۔ [۲۴]
روس دیاں ریاستاں نوں کنٹرول کرنے دیاں کوششاں
سودھواپنے سیاسی کیرئیر دے اوائل وچ ، ممائی نے اس سفارتی اقدام وچ مدد کيتی ہوئے گی جس نے میٹروپولیٹن الیکسیج نوں لتھوانیا دی قید توں آزاد کرایا، تے ۱۳۶۰ وچ ماسکو واپسی حاصل [۲۵] ۔ ایتھے تک کہ ۱۳۶۳ وچ سرائے توں کڈے جانے دے دوران، ممائی نے اپنے کٹھ پتلی خان عبداللہ دے ناں پر، روسی شہزادےآں دی خدمت تے خراج حاصل کرنے دی کوشش کيتی، تے اس مقصد دے لئی اس نے ماسکو دے دمتریج تے میٹروپولیٹن الیکسیج دے نال معاہدہ کيتا۔ خان نوں خراج تحسین دی رقم؛ ماسکو دے شہزادے نوں وی روستوف اُتے قبضے دی تصدیق ہوگئی۔ اس دے مطابق حریف خان مراد نے ولادیمیر دے عظیم شہزادے دے طور اُتے اک ہور روسی شہزادے، سوزدال دے دیمتری کنسٹنٹینوویچ نوں سرمایہ کاری کيتی۔ ايسے طرح، ممائی تے خان عزیز شیخ نے ۱۳۶۵ وچ نزنج نوگوروڈ دے تخت دے لئی حریف دعویداراں دی حمایت کيتی۔ اس مثال وچ ، ممائی نے دمتری کونسٹینٹینویک دی حمایت کی، جس نے بعد وچ ۱۳۷۰ وچ وولگا بلغاریہ وچ ممائی [۲۶] مخالفت نوں زیر کرنے وچ مدد کيتی۔ گولڈن ہارڈ وچ اعلیٰ اختیار کيتی جدوجہد نے روسی شہزادےآں نوں چیلنجاں تے مواقع دونے دے نال پیش کيتا۔
۱۳۷۰ وچ ، مامائی نے اپنا حق ماسکو دے دمتریج (جو وولگا بلغاریہ وچ مامائی دے مقصد وچ مدد کرنے وچ ناکام رہیا سی) توں تویر دے شہزادے ' میخائل الیکزاندووچ دی طرف منتقل کر دتا، جسنوں ولادیمیر دے عظیم شہزادے دے طور اُتے سرمایہ کاری کيتی گئی سی۔ دمتری نے عظیم الشان شاہی تخت حاصل نئيں کیتا، تے درحقیقت میہیل اُتے حملہ کيتا جدوں اوہ سرائے توں واپس آرہیا سی، تے اسنوں لتھوانیا دے اپنے بہنوئی الگرداس دے پاس بھاگنے اُتے مجبور کيتا۔ بھانويں لتھوانیائی باشندےآں نے میہائل دے مقصد نوں اٹھایا تے دسمبر ۱۳۷۰ وچ ماسکو دا محاصرہ کیتا، دمتری دے اتحادیاں دی آمد توں محاصرہ ختم کر دتا گیا۔ لتھوانیائی باشندے گھر واپس آگئے، جدوں کہ میہائل مامائی دی مدد لینے دے لئی سرائے گئے۔ اس نے ۱۳۷۱ دے اوائل وچ ولادیمیر دے عظیم شاہی تخت دے نال دوسری سرمایہ کاری حاصل کيتی، لیکن اوتھے دے باشندےآں نے اسنوں ولادیمیر وچ داخلے توں انکار کر دتا۔ دیمتری نے میہائل نوں پیش کرنے دی ممائی دی ہدایات نوں نظر انداز کیتا، لیکن جلد ہی اپنے آپ نوں مامائی دے سامنے تحائف دے نال پیش کیتا، تے ولادیمیر دے عظیم شہزادے دے طور اُتے اپنی تصدیق حاصل کر لئی۔ درحقیقت، مامائی نے ماسکو تے تویرکے شہزادےآں نوں ولادیمیر دے تخت دے لئی تحائف دے نال بولی لگانے اُتے مجبور کيتا سی، جس نے مامائی تے اس دے پیروکاراں نوں تقویت بخشی۔ پر، اس موقع پرستی دی پالیسی نے روسی شہزادےآں اُتے ممائی دے کنٹرول نوں مضبوط نئيں کیتا، تے ۱۳۷۳ وچ ماسکو دے دمتریج نے ممائی دے راجان دی سرزمین اُتے چھاپے دے دوران اک متضاد رویہ اختیار کيتا۔ [۲۷]
۱۳۷۴ وچ سرائے دے ہارنے دے بعد ممائی نے روسی شہزادےآں تے خاص طور اُتے ماسکو دے دمتری دے تعاون توں محروم ہو گئے۔ دیمتریج نے ممائی دے خراج دے مطالبات نوں مسترد کرنے دی لوڑ یا موقع محسوس کيتا ہوئے گا، کیونجے بالٹک وچ ہنسیٹک تجارت توں اس دی چاندی دی آمد وچ کمی آئی، جدوں کہ گولڈن ہارڈ بظاہر طاعون دے پھیلنے توں متاثر ہويا سی۔ ماسکو دے رویے توں حوصلہ افزائی، نیژنی نووگرود نے ۱۳۷۴ وچ مامائی دے سفیراں نوں گرفتار کيتا تے ماریا پیٹا۔ مامائی نے ۱۳۷۵ وچ نیژنی نووگرود دی زمیناں اُتے چھاپہ مار دے تے نووسل ' نوں برخاست کرکے جوابی کارروائی کيتی۔ اس نے اک بار فیر ولادیمیر دے عظیم شہزادے دے ٹائٹل دے نال ٹیور دے میہائل دی سرمایہ کاری کيتی۔ دمتری نے فوری طور اُتے تویر دا محاصرہ کے لیا تے منگولاں دے خلاف اک دفاعی معاہدے اُتے دستخط کردے ہوئے میہائل دے پراسرار دعوے توں دستبردار ہو گئے۔ ۱۳۷۶ تک، بوہتے روسی شہزادےآں نے اپنی فرمانبرداری قاغان بیگ تے اس دے کزن عرب شاہ نوں منتقل کر دتی، وولگا بلغاریہ وچ اک تعزیری مہم وچ انہاں دی خدمت کيتی۔ جدوں روسی شہزادےآں نے بغیر اجازت دے مقامی دولت وچ مدد کيتی، تاں انہاں نے خان دے غضب دا خطرہ مول لیا، تے ۱۳۷۷ وچ ماسکو تے نیژنی نووگرود نے اپنے نويں حاکم دے خلاف اپنے دفاع دے لئی افواج وچ شمولیت اختیار کيتی۔ لیکن جدوں عرب شاہ نے انہاں توں مشغول ہوݨ دے لئی تیار کیتا، تے مسکووائٹ افواج دی غیر موجودگی وچ ، ممئی نے مداخلت دی ( موردوا دی مدد توں)، نِجیگوروڈیناں نوں پجانا دریا اُتے شکست دتی، تے فیر ۱۳۷۷ وچ نیجی نوگوروڈ نوں برخاست کر کے جلا دتا۔ روسی شہزادےآں اُتے اس دی بالادستی نوں واپس ممائی تک جاندے ہوئے دیکھݨ دے لئی ناخوش، عرب شاہ نے سوزدالیہ دے ذریعے چھاپہ ماریا تے ریازان نوں برطرف کر دتا۔ [۲۸]
تن فائنل شکستاں: ووزا، کولیکووو، کالکا
سودھو۱۳۷۸ وچ ، مامائی نے کئی امیراں دے ماتحت اک لشکر رجان دے خلاف روانہ کیتا، جو کہ پچھلے سال عرب شاہ دے چھاپے توں حالے تک باز نئيں آئی سی۔ اولیگ ایوانووچ، رجازان دا راج پُتر(شہزادہ) مزاحمت پیش کرنے توں قاصر سی، لیکن ماسکو دے دمتریج نے منگولاں دی مخالفت کرنے دا فیصلہ کيتا۔ جدوں اوہ ۱۱ اگست ۱۳۷۸ نوں دریائے ووزا نوں عبور کر رہے سن، منگولاں نوں تن طرف توں مسکووائٹس نے گھیر لیا، شکست دتی، تے پرواز دی طرف مڑ گئے۔ ایہ جنگ دمتری دی منگولاں دے خلاف پہلی فتح سی، تے اس دے نتیجے وچ منگول جنگجوواں تے ایتھے تک کہ کمانڈراں نوں وی بھاری نقصان پہنچیا۔ ذلیل تے غضبناک ہو کے، مامائی نے رجازان اُتے اک ہور چھاپے دی قیادت کی، اک بار فیر شہر اُتے قبضہ کر ليا۔ [۲۹]
خبرے سفارت کاری دے ذریعے اپنی پوزیشن نوں بحال کرنے دی کوشش کردے ہوئے، ممائی نے اس دے بعد نويں خالی ہوݨ والے میٹروپولیٹن تخت دے لئی مسکووائٹ امیدوار آرچیمندریٹ میہائل دی حمایت کی، تے اسنوں فروری ۱۳۷۹ وچ خان توں ڈپلومہ عطا کیتا، اس توں بہت پہلے کہ اوہ ایکومینیکل پیٹریارک دی طرف توں میٹروپولیٹن مقرر ہو سکے۔ قسطنطنیہ دوستانہ اشارے دے مطلوبہ نتائج برآمد نئيں ہوئے، تے میہائل کیفہ توں قسطنطنیہ تک سمندری سفر دے دوران ہلاک ہو گیا۔ ممائی نے روسی شہزادےآں نوں اک دوسرے دے خلاف کرنے دی اک ہور کوشش وی کی، اک متعصب ماسکوائٹ بوئیر نوں بھیجیا تاکہ تویر دے میہائل نوں ماسکو دے دمتری دے خلاف اکسایا جا سکے۔ ایہ منصوبہ اودوں ناکام ہو گیا جدوں اسنوں سرپوہوف وچ پہچان لیا گیا تے گرفتار کر ليا گیا تے اسنوں اگست ۱۳۷۹ دے آخر وچ ماسکو وچ سرعام پھانسی دے [۳۰] گئی۔
اس دے دوسرے منصوبے ناکام ہوݨ دے بعد، ممائی نے ماسکو دے دمتریج نوں اک الٹی میٹم بھیجیا، جس وچ عظیم شہزادے توں مطالبہ کيتا گیا کہ اوہ ممائی دے نويں خان، تلک نوں ودھ توں ودھ خراج تحسین پیش کرن۔ دیمتری اس مطالبے نوں تسلیم کرنے وچ ناکام رہیا، تے مامائی جنگ دے لئی تیار ہوئے۔ اس نے لیتھوانیا دے جوگیلا دی حمایت حاصل کيتی تے اسنوں ریازان ' دے اولگ ایوانووچ دے تعاون دی یقین دہانی وی کرائی گئی۔ جدوں مامائی حالے تک اپنی افواج نوں اکٹھا کر رہیا سی (بشمول ٹرانسکاکیشیا تے جینوسی کریمیا دے کرائے دے فوجی)، ماسکو دے دمتریج دے ماتحت روسی افواج دا اک اتحاد، تویر ' تے ریازان ' دے شہزادےآں نوں چھڈ کے، اک متوقع پیش قدمی وچ جنوب دی طرف منگول دے علاقے وچ داخل ہويا۔ اپنی معمول دی دفاعی حکمت عملی نوں ترک کردے ہوئے روسی افواج نے ۸ ستمبر ۱۳۸۰ نوں ڈان دے نیڑے دریائے نیپرجادوا دے کنارے کلیکووو فیلڈ وچ اچانک ممائی دی فوج اُتے حملہ کر دتا۔ مامائی دے کرائے دے فوجی خبرے کمزور مربوط سن، حالانکہ انہاں نے پرعزم مزاحمت دی پیشکش کیتی سی۔ ممئی دا کٹھ پتلی خان راکھی تک پہنچنے وچ ناکام رہیا تے منگنی وچ ہلاک ہو کے لڑنے اُتے مجبور ہو گیا۔ مامائی دی بوہتے فورس اس توں پہلے کہ روسی گھات لگیا کر حملہ کرنے والے نظام نے جنگ دا رخ یقینی طور اُتے دمتری دے حق وچ موڑ دتا، اس وچ ناکام رہی۔ ممائی دی افواج نے شکست کھادی تے اوہ میدان جنگ توں بھج گیا، اسنوں دمتری دے ہتھ وچ چھڈ دتا، جسنوں بعد وچ اپنی فتح دی ياد وچ ڈونسکوج ("ڈان کا") کہیا گیا۔ [۳۱]
جب مامائی روسی معاملات اُتے توجہ مرکوز کر رہیا سی، تاں جوچی دے بیٹے توگائی بوکا دی اولاد توختمیش نامی مشرق وچ اقتدار وچ آ رہی سی۔ اپنے کزن عروس خان نوں پہلے ہی چیلنج کرنے دے بعد، اس نے تیمور (ٹیمرلین) دے تحفظ تے حمایت دی کوشش کيتی، تے فیر ۱۳۷۹ تک اورڈا دے سابق الوس دے حکمران دے طور اُتے یوروس دے بیٹےآں نوں تبدیل کرنے دے لئی اگے ودھیا۔ ۱۳۸۰ دے اوائل وچ ، توختمیش سرائے اُتے پیش قدمی کرنے تے خان عرب شاہ دی تسلیم تے دستبرداری حاصل کرنے وچ کامیاب رہیا۔ توختمیش دی پیش قدمی، تے اس دی مسلسل کامیابی (اس نے بعد وچ ۱۳۸۰ وچ اسٹراکان نوں فتح کیا)، ممائی دی کولیکووو وچ اپنی شکست دا بدلہ لینے دی امیداں نوں سبوتاژ کر دتا۔ مامائی ہن دریائے کالکا اُتے توختمیش دی مخالفت کرنے اُتے مجبور سی۔ خبرے وڈی تے بہتر آرام دہ قوتاں دی سربراہی وچ ، ممائی فتح دی امید کر سکدی اے۔ پر، ہن اس دے پاس اپنے راکھا دے طور اُتے استعمال کرنے دے لئی اک جائز خان دی کمی سی، تے کسی وی صورت وچ توختمیش نے پہلے ہی ممائی دے کچھ امیراں نوں زیر کرنا شروع کر دتا سی۔ نتیجے وچ ہوݨ والی لڑائی وچ ، ممائی دے بوہت سارے کمانڈر اپنی فوجاں دے نال توختمیش دی طرف روانہ ہو گئے۔ مامائی اپنے باقی ماندہ وفادار حامیاں دے نال میدان جنگ توں بھج گیا، لیکن اپنا حرم تے اپنا بہت سا مال فاتح دے ہتھوں کھو گیا۔ [۳۲]
موت
سودھومامائی تے اس دے ساتھی نے کریمیا دا راستہ بنایا۔ اوتھے دے اپنے گورنراں دی وفاداری تے قابلیت اُتے عدم اعتماد کردے ہوئے، مامائی نے جینوس کیفا وچ پناہ لینے دا فیصلہ کيتا۔ پر، توختمیش دے غضب توں ڈردے ہوئے، شہر دی کمیون نے ممائی نوں دیواراں دے اندر داخل کرنے توں انکار کر دتا۔ توختمیش دے ایجنٹاں دے تعاقب وچ ، ممائی ہن اپنے پرانے ہیڈ کوارٹر سولکھت دی طرف چلی گئی۔ ایتھے وی، اسنوں داخلہ دینے توں انکار کر دتا گیا: آبادی تے گورنر، قتلق-بوقا، توختمیش نوں اکسانا نئيں چاہندے سن ۔ اس دے علاوہ، گورنر نے نويں حکمران دے تحت اپنے عہدے نوں برقرار رکھنے دی امید ظاہر کیتی، جدوں کہ عوام نے شہر نوں مضبوط بنانے دے لئی ممائی دی جانب توں لگائے گئے بھاری ٹیکساں توں ناراضگی ظاہر کیتی۔ ۱۳۸۰ دے آخر وچ یا ۱۳۸۱ دے شروع وچ توختمیش دے ایجنٹاں نے سولکھت دے باہر ممائی نوں پھڑ لیا تے اسنوں قتل کر دتا۔ اس دے باوجود توختمیش دے حکم توں اسنوں باعزت دفن کيتا گیا۔ [۳۳] مامائی دی موت نے توختمیش دے لئی گولڈن ہارڈ دے دوبارہ اتحاد دی کوشش کرنے دی راہ ہموار کيتی۔
مطلوبہ اولاد: پرنسز گلنسکی
سودھومامائی دا پُتر منصور کیات توختمیش دی خدمت وچ داخل ہويا۔ اس دا پُتر الیگزینڈر، جس نے عیسائیت اختیار کر لئی سی، لیتھوانیا دے ویٹاؤٹاس دی خدمت وچ داخل ہويا تے اسنوں جدید شہر پولٹاوا ( یوکرین ) دے آلا دُوآلا متعدد جائیداداں دے نال گلنسک دا راج پُتر(شہزادہ) بنا دتا گیا۔ سمجھیا جاندا اے کہ ایہ ۱۵ويں صدی دے اوائل وچ ہويا سی، حالانکہ گلنسکی شہزادےآں دا پہلا دستاویزی ذکر ۱۴۳۷ دا اے۔ میخائل لوووچ گلنسکی خاندان دا سب توں نامور رکن سی: اس نے جرمن یونیورسٹی وچ تعلیم حاصل کيتی، اطالوی جنگاں وچ نائٹ دے طور اُتے حصہ لیا، ۱۶ويں صدی وچ لتھوانیا دا سب توں طاقتور آدمی سی، لیکن بعد وچ بغاوت کر کے بھج گیا۔ اس دے بھائی ماسکووی گئے تے سمولینسک شہر اُتے دوبارہ قبضہ کرنے وچ روسیاں دی مدد کيتی۔ اس دی بھانجی ایلینا گلنسکیا دی شادی ماسکو دے واسیلیج III نال ہوئی سی، تے آئیون دتی ٹیریبل انہاں دا پُتر سی۔
- مامائی (متوفی ۱۳۸۰/۱۳۸۱ )
- منصور کیات
- الیگزینڈر (وفات ۱۳۹۹ دے بعد)
- Ivan Aleksandrovič m. Anastasija Danilovna Ostrožskaja
- Fëdor Ivanovič
- Semën Ivanovič
- Fëdor Semënovič
- Bogdan Fëdorovič (d. 1506/1512)
- Fëdor Semënovič
- بورس ایوانووچ (وفات ۱۴۵۱ دے بعد)
- لیو بوریسوویک
- Ivan L'vovič (وفات ۱۵۲۲ توں پہلے)
- الیگزینڈر ایوانووچ
- Mihail L'vovič (d. 1534) m. ایلینا ایوانوونا ٹیلیپینوا-اوبولنسکاجا
- Vasilij Mihajlovič (وفات: ۱۵۶۵)
- Vasilij L'vovič (d. 1515) m. Ana Jakšić
- Jurij Vasil'evič (d. 1547) m. کسنیجا واسیلیونا۔
- Mihail Vasil'evič (وفات: ۱۵۵۹)
- Ivan Mihajlovič (d. 1602) m. انا گریگور ایونا سکوراٹووا
- انا ایوانوونا
- Ivan Mihajlovič (d. 1602) m. انا گریگور ایونا سکوراٹووا
- Elena Vasil'evna (d. 1538) m. روس دے Vasilij III Ivanovič (وفات ۱۵۳۳)
- روس دا ایوان چہارم (م. ۱۵۸۴) اناستاسیجا رومانوونا
- Fëdor I Ivanovič of Russia (d. 1598) of Russia m. ارینا فیڈورونا گوڈونوفا
- فیوڈوسیجا فیڈوروفنا (وفات ۱۵۹۴)
- Fëdor I Ivanovič of Russia (d. 1598) of Russia m. ارینا فیڈورونا گوڈونوفا
- روس دا ایوان چہارم (م. ۱۵۸۴) اناستاسیجا رومانوونا
- Ivan L'vovič (وفات ۱۵۲۲ توں پہلے)
- Grigorij Borisovič
- ایوان بوریسوویک
- لیو بوریسوویک
- Ivan Aleksandrovič m. Anastasija Danilovna Ostrožskaja
- الیگزینڈر (وفات ۱۳۹۹ دے بعد)
- منصور کیات
حوالے
سودھو- ↑ Vernadsky 1953: 246; Jackson 2005: 216.
- ↑ Počekaev 2010: 16-29.
- ↑ Počekaev 2010: 21, 28-29; for a close connection with Qutluq-Timur, son of Tuluq-Timur and governor in the Crimea, see already Howorth 1880: 200.
- ↑ Počekaev 2010: 30.
- ↑ Počekaev 2010: 31-34.
- ↑ Varvarovskij 1994: 139; idem. 2008: 89; Mirgaleev 2003: 37; Počekaev 2010: 35.
- ↑ Počekaev 2010: 35.
- ↑ Počekaev 2010: 35-36
- ↑ For example, Počekaev 2010: 48, 51 (for ʿAbdallāh as son of Khiḍr Beg, son of Öz Beg), 59 (for Muḥammad-Sulṭān as son of […] Beg, son of Tini Beg, son of Öz Beg).
- ↑ Gaev 2002: 23-25; Vohidov 2006: 46; Tizengauzen 2006: 437-438.
- ↑ Tūlāk (usually read as "Būlāq") was long considered an additional name of the preceding khan, Muḥammad-Sulṭān (e.g., Howorth 1880: 208; Vernadsky 1953: 246); however, Sidorenko 2000: 278-280 and Gaev 2002: 25 have demonstrated those are two distinct rulers.
- ↑ Vernadsky 1953: 246; Počekaev 2010: 45-51.
- ↑ Vernadsky 1953: 246; Počekaev 2010: 51-52.
- ↑ Počekaev 2010: 55-56.
- ↑ Počekaev 2010: 55-58.
- ↑ Gaev 2002: 24-25; Mirgaleev 2003: 37; Počekaev 2010: 58-61.
- ↑ Vernadsky 1953: 249; Počekaev 2010: 61-63.
- ↑ Počekaev 2010: 62.
- ↑ Počekaev 2010: 65.
- ↑ Sidorenko 2000: 278-279; Gaev 2002: 24-25; Sagdeeva 2005: 41.
- ↑ Počekaev 2010: 66-68.
- ↑ Jackson 2005: 312; Počekaev 2010: 68-72.
- ↑ Vernadsky 1953: 246, 252-253; Počekaev 2010: 68-76.
- ↑ Vernadsky 1953: 252-253; Počekaev 2010: 85.
- ↑ Počekaev 2010: 78-79.
- ↑ Vernadsky 1953: 251-253; Počekaev 2010: 52-53, 79-80.
- ↑ Vernadsky 1953: 253-254; Počekaev 2010: 80-83.
- ↑ Vernadsky 1953: 254-256; Počekaev 2010: 63-65, 83-85.
- ↑ Vernadsky 1953: 256-258; Počekaev 2010: 86-87.
- ↑ Vernadsky 1953: 257; Počekaev 2010: 87-89.
- ↑ Vernadsky 1953: 258-263; Jackson 2005: 315; Počekaev 2010: 89-92.
- ↑ Vernadsky 1953: 263; Počekaev 2010: 92-94.
- ↑ Vernadsky 1953: 263 follows another familiar version of Mamai's death: admitted into Caffa and murdered by the Genoese; Martin 1995: 237; Počekaev 2010: 94-96.
پیشرو نوغائی خان |
نیلا اردو دا فوجی رہنما ۱۳۶۱–۱۳۸۰ |
جانشین ایدیگو |