مالوا سلطنت
Malwa Sultanate | |
---|---|
1392–1562 | |
دار الحکومت | Dhar; later Mandu and Ujjain. |
مذہب | Islam |
حکومت | Sultanate |
تاریخ | |
• قیام | 1392 |
• موقوفی نطام | 1562 |
آیزو 3166 رمز | [[آیزو 3166-2:|]] |
تریخ
سودھومالوا دی سلطنت دی بنیاد دہلی سلطان دے لئی مالوا دے گورنر دلاور خان غوری نے رکھی سی ، جس نے سنہ 1392 وچ اپنی آزادی دا دعویٰ کيتا سی ، لیکن حقیقت وچ اس نے 1401 تک شاہی دی علامت قبول نئيں کيتی سی۔ ابتدائی طور اُتے دھر نويں سلطنت دے راجگڑھ سی، لیکن جلد ہی اسنوں مانڈو ، جس شادی آباد(خوشی دا شہر) دا ناں دے دتا گیا تھا،منتقل کر دتا گیا تھا. انہاں دی وفات دے بعد ، انہاں دے بعد انہاں دے بیٹے الپ خان ، جو ہوشنگ شاہ دا لقب رکھدے سن ، دے بعد انہاں دی جگہ ملی۔ دلتے خان غوری دی قائم کردہ غوری خاندان کی جگہ محمود شاہ اول نے لے لی ، جس نے 16 مئی 1436 نوں اپنے آپ نوں بادشاہ قرار دتا۔ اس دے قائم کردہ خلجی خاندان نے 1531 تک مالوا اُتے حکومت کيتی۔ محمود خلجی اول دے بعد انہاں دے وڈے بیٹے غیاث الدین نے انہاں دی جگہ لی ۔ غیاث الدین دے آخری دن اس دے دونے بیٹےآں دے وچکار تخت دے لئی جدوجہد ہوئی ، ناصرالدین علاؤالدین اُتے فاتح ہوئے تے 22 اکتوبر 1500 نوں تخت اُتے بیٹھیا، آخری حکمران محمود شاہ دوم 25 مئی 1531 نوں قلعہ منڈو دے بہادر دے فتح کرنے دے بعد گجرات دے سلطان بہادر شاہ دے سامنے ہتھیار ڈال دتے۔ [۱]
1531 ء - 1537 ء دے دوران ایہ سلطنت بہادر شاہ دے ماتحت تھی ، حالانکہ مغل پادشاہ (شہنشاہ) ہمایوں نے 1535–36 دے دوران مختصر عرصے دے لئی اس اُتے قبضہ کرلیا۔ 1537 وچ ، سابق خلجی خاندان دے حکمراناں دے اک سابق افسر ، قادر شاہ نے سابقہ سلطنت دے اک حصے اُتے دوبارہ اقتدار حاصل کر ليا۔ لیکن 1542 وچ ، شیر شاہ سوری نے اسنوں شکست دے کے سلطنت فتح کرلئی تے شجاعت خان نوں گورنر مقرر کيتا۔ انہاں دے بیٹے باز بہادر نے 1555 وچ خود نوں آزاد قرار دتا۔
1561 وچ ، ادھم خان تے پیر محمد خان دی سربراہی وچ ، اکبر اعظم دی مغل فوج نے مالوا اُتے حملہ کيتا تے 29 مارچ 1561 نوں سارنگ پور دی لڑائی وچ باز بہادر نوں شکست دتی ، تے اس دے نتیجے وچ ایہ مالوا اُتے مغل فتح ہوائی ۔ اکبر نے جلد ہی ادھم خان نوں واپس بلا لیا تے پیر محمد نوں اوور کمانڈ دے دتا۔ پیر محمد نے خاندیش اُتے حملہ کيتا تے برہان پور تک چلا گیا، لیکن اوہ تن طاقتاں : خاندیش دے میران مبارک شاہ II ، برار سلطنت دے سلطان طفیل خان تے باز بہادر دے اتحاد توں ہار گیا تھا. پیر محمد پِچھے ہٹتے ہوئے فوت ہوگیا۔ کنفیڈریٹ فوج نے مغلاں دا تعاقب کيتا تے انہاں نوں مالوا توں کڈ دتا۔ باز بہادر نے قلیل مدت دے لئی اپنی سلطنت دوبارہ حاصل کرلئی- 1562 وچ ، اکبر نے اک ہور لشکر بھیجیا ، جس دا سربراہ اک ازبک عبد اللہ خان سی ، جس نے آخر کار باز بہادر نوں شکست دتی۔ اوہ چتور بھج گیا ۔ ایہ مغل سلطنت دا مالوا صوبہ (اعلیٰ سطح دا صوبہ) بن گیا ، جس دی نشست اوجین وچ سی تے عبد اللہ خان اس دا پہلا گورنر بنیا۔
فن تے فن تعمیر
سودھومالوا پینٹنگ
سودھوسلطنت دے زمانے وچ بہت سارے قابل ذکر مصنع نسخے تیار کیتے گئے سن ۔ کلپا سوترا (1439) (فی الحال قومی میوزیم ، دہلی وچ ) دا اک نسخہ محمود شاہ اول دے دور وچ منڈو وچ تیار کيتا گیا سی [۲] لیکن سب توں زیادہ دلچسپ گل ایہ اے کہ فن دے اک مضمون ، نعمت نامے دا اک نسخہ اے۔ باورچی خانے توں متعلق ، جس وچ غیاث الدین شاہ دی بہت ساری تصاویر نيں لیکن اس کالیفون وچ ناصر الدین شاہ دا ناں اے۔ اس مدت دے ہور اہم سچتر مسودات مفتاح الفضلاء ، نادر لفظاں دی اک ڈکشنری، بوستان(1502) حاجی محمود دی طرف توں پینٹ کيتی گئی تے عجائب الصنعتی (1508) نيں. انور سہیلی کا اک ہور مخطوطہ (جو ہن قومی میوزیم ، دہلی وچ اے ) وی ايسے دور نال تعلق رکھدا اے۔
مالوا فن تعمیر
سودھوسلطانیت دے زمانے وچ تعمیر ہونے والی یادگاراں منڈو شہر وچ تقریبا. مرکوز نيں۔ اسلامی منصوبے تے کنونشن دے مطابق ابتدائی یادگاراں نوں پہلے دے ہندو مندراں دے مواد توں باہر جمع کيتا گیا سی۔ لیکن ایسا لگدا اے کہ انہاں دی ہندوئ ظاہری شکل نوں چھپانے یا اس وچ تبدیلی کرنے دے لئی کچھ نئيں کيتا گیا اے۔ انہاں وچ نمایاں طور اُتے کمال مولا مسجد ( 1400) ، لال مسجد (1405) ، دلتے خان دی مسجد ( 1405) تے منڈو ماں ملک مغیث (1452) دی مسجد نيں ۔ [۳]
ہوشنگ شاہ نے منڈو قلعے دی بنیاد اصل قلعے دے کھنڈرات اُتے رکھی۔ اس دے نال ہی مالوا فن تعمیر دا دوسرا تے کلاسیکی مرحلہ شروع ہويا۔ قلعہ منڈو دی 25 میل لمبی دیوار اُتے دس گیٹ وے وچوں کچھ نوں مالوا سلطاناں نے تعمیر کيتا سی ، ابتدائی دروازہ دہلی دروازہ (شمالی گیٹ وے) سی۔ قلعے دی دیواراں دے اندر ، اس وقت محض چالیس ڈھانچے تحفظ دے مختلف مراحل وچ زندہ نيں۔ انہاں وچ سب توں وڈا تے متاثر کن جامع مسجد اے ، جسنوں اک کتبہ دے مطابق ہوشنگ شاہ نے شروع کيتا سی تے اسنوں محمود شاہ اول نے 1454 وچ مکمل کيتا سی۔ قابل ذکر دربار ہال ، جسنوں ہندولا محل کے ناں توں جانیا جاندا اے ، نوں وی ہوشنگ شاہ توں منسوب کيتا گیا اے۔ جامع مسجد دے برخلاف ، وڈے ڈھانچے والے احاطے وچ جو اشرفی محل دے ناں توں جانیا جاندا اے ، وچ عمارتاں دا اک گروہ اے جو اک طویل عرصے دے بعد اَگڑ پِچھڑ تعمیر کيتا گیا اے۔ اس دا اصل مرکز ایسا لگدا اے کہ اک مدرسہ کی عمارت جامع مسجد توں ملحق دے طور اُتے تعمیر کيتی گئی اے ، شاید ہوشنگ شاہ دے دور وچ ۔ فرشتہ دے مطابق ، ہوشنگ شاہ دا مقبرہ محمود شاہ اول نے تعمیر کيتا سی۔ بعد دے مقبرے ، جداں دریا خان دا مقبرہ ، دائی دا محل تے چھپن محل ايسے ڈیزائن اُتے تعمیر کيتا گیا سی۔ دو جھیلاں دے درمیان واقع اک طویل ڈھانچہ سازی دا اک پُرجوش ناں ، جہاز محل (جہاز محل) اے۔ اگرچہ اس یادگار دی تریخ یقینی طور اُتے معلوم نئيں اے ، لیکن اس دا عمومی انداز غیاث الدین خلجی دے کردار دے مطابق اے۔ ریوا کنڈ دے کنارے اک پہاڑی دی ڈھلان اُتے اک تنہا عمارت نوں مقامی لوک باز بہادر دے محل دے ناں توں جاندے نيں۔ اک کتبہ دے مطابق ایہ یادگار واقعتا ناصر الدین شاہ نے بنائی سی۔ رانی روپ متی پویلین سطح مرتفع دے جنوبی کنارے اُتے کھڑی اے تے جداں کہ اس دی صورتحال تے شکل توں ظاہر ہُندا اے کہ ، تمام احتمال وچ ایہ فوجی مقاصد دے لئی ڈیزائن کيتا گیا سی۔ [۳]
حکمران
سودھو-
نصیر شاہ دا چاندی دا ادھا ٹنکا (ہجری) 915 (= 1509–1510 عیسوی)
-
چاندی دا نصف ٹنکا محمد شاہ II مورخہ (ہجری) 917 (= 1511–1512 عیسوی)
-
باز بہادر دا چاندی دا تانہاں دا
غوری خاندان (1401۔36)
سودھو- دلتے خان 1401–1406
- حسام الدین ہوشنگ شاہ 1406–1435
- تاج الدین محمد شاہ اول 1435–1436
خلجی خاندان (1436–1531)
سودھو- علاؤالدین محمود شاہ اول 1436–1469
- غیاث الدین شاہ 1469–1500
- ناصر الدین شاہ 1500–1510
- شہاب الدین محمود شاہ II 1510–1531
وقتا فوقتا
سودھو- بہادر شاہ (گجرات دے سلطان) 1531-1515
- ہمایوں (مغل بادشاہ) 1535–1540
بعد دے حکمران
سودھو- قادر شاہ 1540–1542
- شجاعت خان (شیر شاہ سوری دا گورنر) 1542-151555
- باز بہادر 1555–1561
ایہ وی دیکھو
سودھوباہرلے جوڑ
سودھونوٹ
سودھو- ↑ Majumdar, R.C. (ed.) (2006). The Delhi Sultanate, Mumbai: Bharatiya Vidya Bhavan, pp.173-86
- ↑ Khare, M.D. (ed.) (1981). Malwa through the Ages, Bhopal: the Directorate of Archaeology & Museums, Government of M.P., pp.193-5
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ Majumdar, R.C. (ed.) (2006). The Delhi Sultanate, Mumbai:Bharatiya Vidya Bhavan, pp.702-9