علویان طبرستان
علویان طبرستان و گیلان علویان | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14 آبان 243–928 | |||||||||||||||||||
پرچم | |||||||||||||||||||
گسترهٔ فرمانروایی علویان طبرستان و گیلان | |||||||||||||||||||
دار الحکومت | آمل | ||||||||||||||||||
جلاوطنی وچ دار الحکومت | ساری و استرآباد | ||||||||||||||||||
عام زباناں | عربی (زبان اداری) طبری (زبان عوام) | ||||||||||||||||||
مذہب | اسلام شیعہ زیدی و امامیہ | ||||||||||||||||||
داعی | |||||||||||||||||||
تاریخ | |||||||||||||||||||
• قیام | 14 آبان 243 | ||||||||||||||||||
• موقوفی نطام | 928 | ||||||||||||||||||
آیزو 3166 رمز | [[آیزو 3166-2:|]] | ||||||||||||||||||
|
اموی تے عباسی ادوار وچ تبریز دے علوی ، یا سادات فاطمی ، عراق تے حجاز وچ سلامتی دے فقدان دی وجہ توں ایران تشریف لیائے تے ایران نوں اپنی موجودگی دے لئے اک مناسب جگہ پایا۔ اوہ اپنی زندگی وچ نیک لوک سن لہذا لوکاں انہاں دا احترام کيتا گیا۔ علویاں دی اک خصوصیت عباسیاں دے خلاف خلافت دا دعویٰ سی ، جدوں کہ دوسرے عرب گروہاں نے عباسیاں دی مخالفت نئيں کيتی۔ اس توں عباسیاں دی علویاں توں مخالفت پیدا ہوئے گئی ، جو اپنی تے اپنی قیادت دی حمایت دے لئی اک گروپ دی تلاش وچ سن ، عباسی ہمیشہ علویاں توجہ دیندے تے نظر رکھدے سن ۔
حسن بن زید
سودھوحسن بن زید ملقب داعی کبیر نے ، 250 ہجری وچ پہلے قدم دے طور اُتے آمل شہر فتح کيتا تے طاہرین عامل محمد بن اوس بلخ توں فرار ہوئے گیا۔ اگلے قدم وچ اس نے سلیمان بن عبد اللہ طاہری تے اس دی فوج دے نال لڑدے ہوئے ساری شہر نوں نشانہ بنایا تے اوہ اپنی فوج دے نال شہر وچ داخل ہونے وچ کامیاب ہوئے گیا تے سلیمان فرار ہوکے گرگان چلا گیا ۔ اس دے بعد حسن بن زید نے رے پر اک فوج بھیجی تے اس شہر اُتے قبضہ کر ليا تے محمد بن جعفر علوی نے اس شہر اُتے حکمرانی کيتی۔ عباسی خلافت دے خلیفہ وقت المستعین باللہ ، جو علویاں توں ڈردا سی تے انہاں نوں خلافت دے لئی خطرہ سمجھتاتھا ، نے محمد بن عبد اللہ بن طاہر توں حسن بن زید نوں روکنے دا مطالبہ کيتا تے حسن بن زید دے علاقے نوں پھیلانے توں روکنے دے لئی ایران دے مغرب وچ اک فوج بھیجی۔ سال 255 وچ اک ترک عباسی سردار مفلح طبرستان اُتے قبضہ کرنے تے علوی فوج نوں شکست دینے وچ کامیاب ہوئے گیا ، لیکن طبرستان وچ قیام کرنے وچ ناکام رہیا تے عراق پرت گیا۔ حسن بن زید نے سال257 وچ گرگان اُتے حملہ کيتا تے طاہریاں نوں بے دخل کردتا ۔ طاہریاں دی شکست دے بعد تن سال بعد ، یعقوب لیث اپنے دشمن ، عبدالله سگزی دا پِچھا کرنے دے بہانے تبرستان چلا آیا تے سال 260ماں علویاں دےنال جنگ وچ اپنی شکست دے بعد ساری تے آمل وچ داخل ہو گیا۔ اس دے بعد اس نے اک سال تک ایتھے توں خراج وصول کيتا تے فیر اس دا پِچھا حسن نے کيتا ، جس نے چالیس دن تک بارش دا سامنا کيتا تے اپنی بہت ساری فوج نوں کھو دتا تے اسنوں واپس لوٹنا پيا۔سال 262 و 266 وچ احمد بن عبد اللہ خجستانی حسن بن زید توں لڑنے آیا ، لیکن گرگان دے عوام دی تائید تے حمایت نے اسنوں جیتنے وچ مدد فراہم کيتی۔
محمد بن زید
سودھوحسن بن زید دے بھائی تے اس دے جانشین نوں داعی کوچک کہیا جاندا سی۔ ابتدا وچ ، اوہ حسن دے داماد ابوالحسن دے نال لڑا تے وڈی مشکل توں اسنوں شکست دتی۔ سال سال 271 وچ ، ترک کمانڈر اذکوتگین نے علویاں اُتے حملہ کيتا تے انہاں نوں شدید شکست دتی تے رے اُتے قبضہ کر ليا ۔ سال275 وچ رافع بن هرثمه نے وی تبریزستان اُتے حملہ کيتا تے محمد نوں شکست دتی۔ محمد بن زید طبرستان توں فرار ہوکے قارن بن رستم دی پناہ وچ دیلم گیا۔ جدوں عمرو بن لیث صفار رفیع بن هرثمه دے خلاف اٹھیا کھڑا ہويا تاں محمد نے اس وچ شمولیت اختیار کيتی تے رافع نوں شکست دتی۔ کچھ عرصے دے لئی ، سامانی تے صفاری جھڑپاں نے تبرستان نوں محمد دے لئی چھڈ دتا تے اس نے کئی سالاں تک اوتھے حکمرانی کيتی ، لیکن سامانیاں نے فتح دے بعد ،طبرستان اُتے حملہ کيتا ، جتھے محمد ماریا گیا تے علوی حکومت نوں شکست دا سامنا کرنا پيا۔
ناصر کبیر
سودھوحسن بن علی ملقب به اطروش و الناصرللحق بہرے سن ۔ سال301 وچ عوام نوں بغاوت دی دعوت دے کے تے سامانی امیرابوالعباس سعلوک نوں شکست دے کے ناصر نے طبرستان اُتے غلبہ حاصل کيتا ۔ احمد بن اسماعیل سامانی ، اس دے جواب وچ ، تبرستان وچ فوجی مہم دی تیاری کر رہیا سی تے اس دی اپنی فوج وچ اسنوں چند نوکراں نے اسنوں مار ڈالیا۔ اس دے فورا بعد ہی ، ناصر دے اک کمانڈر ، حسن بن قاسم نے اس دے خلاف بغاوت دی تے اسنوں لاریجان دے اک محل وچ جلاوطن کر دتا۔ لیکن تھوڑی دیر دے بعد ناصر نے صورت حال اُتے قابو پالیا تے حسن بن قاسم نوں معاف کر دتا۔ ناصر بالآخر سن 305 ھ وچ فوت ہويا۔
زوال علویان
سودھوناصر دی موت دے بعد اس دے بیٹے ، ابوالقاسم جعفر نے حسن بن قاسم توں لڑائی دی تے اسنوں آمل دے اقتدار توں بے دخل کر دتا۔ لیکن حسن نے جلد ہی طبرستان وچ اقتدار اُتے قبضہ کر ليا۔ ايسے وقت ، ناصر دا درسرا بیٹا ابوالحسین احمد گرگان وچ سی۔ حسن بن قاسم انہاں دونے بھائیاں دے نال کدی جنگ وچ سی ، کدی صلح وچ ۔ آخر کار ابو الحسین احمد اقتدار وچ آئے تے حسن بن قاسم اوتھے توں فرار ہوئے گیا۔ ابوالحسین سن 311 وچ فوت ہويا تے اس دے بھائی نے انہاں دی جگہ لی ، جو اک سال بعد فوت ہوئے گیا۔ انہاں دے بعد ، لوکاں دے وچکار پھوٹ پڑ گئی کہ کس بچے دی کونسا امیر بیعت کرے۔ کچھ کم سن بوالقاسم جعفر دی بیعت کردے سن تے کچھ ابوالحسین احمد دے بیٹے کيتی۔ آخر کار ابو الحسین دا بیٹا ابو علی تبریز آیا۔ تب حسن بن قاسم نے بغاوت دی تے طبرستان اُتے قبضہ کر ليا تے امیر نصربن احمد سامانی دی فوج نوں شکست دتی۔ آخر وچ ، داعی نوں مرداویجنے مار ڈالیا تے اس دے بعد بہت سارے علوی امیراں نے انہاں علاقےآں اُتے غلبہ حاصل کر ليا ، کوئی وی طاقت انہاں علاقےآں وچ بہت دیرپا نئيں سی جداں آل زیار و آل بویه دے اثر و رسوخ دی وجہ توں منسوب کيتا جاسکدا اے۔.
حوالے
سودھومنابع
سودھو- جعفریان، رسول (1387). «روزگار علویان طبرستان». ایران دی تریخ اسلامی. دوم از طلوع طاهریان تا غروب خوارزمشاهیان. تهران: کانون اندیشه جوان. شابک 978-964-2788-34-7.
- قدیانی، عباس (1384). «ششم». تریخ فرهنگ و تمدن ایران از ظهور اسلام تا پایان سامانیان. 1. تهران: فرهنگ مکتوب. شابک 964-95966-4-X.