علماء ہند کا شاندار ماضی
مصنف | محمد میاں دیوبندی |
---|---|
ملک | بھارت |
زبان | اردو |
تریخ اشاعت | ۱۹۳۹ء – ۱۹۵۷ء |
تاریخ اشاعت انگریری | ۲۰۱۵ء |
متن | [[s:{{{Wikisource}}}|علماء ہند کا شاندار ماضی]] ویکی ماخذ اُتے |
علماء ہند دا شاندار ماضی بھارتی دیوبندی عالم محمد میاں دیوبندی دی لکھی ہوئی علمائے ہند اُتے اک کتاب۔ اس کتاب وچ علمائے ہند دے کارنامےآں نوں بیان کيتا اے، اس توں انگریزی حکومت نوں غصہ آیا، کتاب ضبط کر لئی گئی تے مصنف نوں جیل وچ ڈال دتا گیا، فیر چند دناں دے بعد رہیا ہوئے تاں ہور حوصلہ ودھیا تے اگلی کتاب علمائے حق تے انہاں دے مجاہدانہ کارنامے دے ناں توں دو جلداں وچ تصنیف فرمائی، عرض ایہ اے کہ مذکورہ بالا کتاب چار جلداں وچ مکمل ہوئی، مجدد الف ثانی شیخ احمد سرہندی توں گل شروع دی اے تے ہندوستان دی آزادی اُتے لیا کے ختم دی اے، اس درمیان دے تقریباً سارے اہم ترین کارنامے اس وچ شامل ہو گئے نيں، ہندوستان دے تن مجد دین دے کارنامےآں نوں تفصیل توں لکھیا گیا اے، پہلے مجددالف ثانی، فیر شاہ ولی اللہ محدث دہلوی تے شاہ اسماعیل دہلوی اوران دے معاصر مین دے علمی تے سیاسی کارنامےآں نوں انہاں وچ سمیٹا گیا اے۔[۱][۲]
پہلی جلد
سودھواس وچ مجددالف ثانی تے انہاں دے معاصرین، خلفاء خلفاۓ خلفاء ، سلطنت مغلیہ دے چارتاج داراں ( اکبر، جہانگیر، شاہجہان تے اورنگ زیب) دے حالات و واقعات نوں قلم بند کيتا گیا اے، اس درمیان دی سیاسی، معاشی ماحول وچ علمائے امت دی مجاہدانہ اصلاحی سرگرمیاں اوران دے نتائج پرتفصیل توں بحث کيتی گئی اے۔ تصنیف دا مقصد بیان کردے ہوئے لکھدے نيں : ”اک ناکارہ دسر گرداں دیدہ ریزی تے دل سوزی توں ہزار ہا اوراق نوں پلٹ کر اک مجموعہ مرتب کيتا اے .... التجا اے کہ اساں اپنے مقدس دا برکوز بد، تقف، پلی شی، شب بیداری توں خوانی، سعید وریزی دے چشمہ توں دیکھیا تاں بہت جلیل القدر تے عظیم الشان نظر آئے، آیئے ہن مکہ دی مظلومیت، طائف دی مقہوریت، ہجرت وطن، ترک ا تقارب، غارثور دی روایشی، بدر دی نصرت، احد دی شہادت، فتح مکہ دی مسرت بختین وثقیف دی سطوت، تبوک دی شوکت وغیرہ وغیرہ سنن جہاد وسیاست دے چلمن توں نظر ڈالاں، کِداں نظر آندے نيں؟ ساڈا حال ماضی دا ثمرہ تے مستقبل دا سنگ بنیاد اے، آیئے تریخ ماضی توں اپنے مستقبل دے لئی کچھ سبق حاصل کر وچ “ ۔ مجدد الف ثانی دے اوصاف حمیدہ، حلیہ اتباع سنت تے اشاعت اسلام دے جذبات نوں وڈے ہی اچھے انداز وچ بیان فرمایا اے، علمائے سوء تے صوفیاۓ خام دا وی ذکر اے جنھاں نے حضرت مجد دگو دربار وچ سجدہ کر نے دا حکم صادر کروایا تے حکم عدولی دی سزا دے طور اُتے جیل دی راہ دکھائی، مگر حضرت نے جیل وچ وی اشاعت اسلام دا کم جاری رکھیا، سارے بدمعاش نیک صفت ہو گئے، رہائی ملی تاں بادشاہ نے فوج وچ اپنے نال رہنے دا حکم دتا، بادشاہ وی متاثر ہويا تے حضرت توں معافی منگی تے مکمل طور اُتے رہائی دے دتی فیر حضرت نے دربار توں نیڑے لوکاں نال رابطہ کيتا۔ بالآ خرا کبری فتنی ختم ہو گیا، انہاں دی ساری تفصیلات الفرقان مجد نمبر دے تنقیدی تجزیہ دے ضمن وچ لکھی گئیاں نيں ۔ ای جلد وچ ’ ’ تحریک مہدویت ‘ ‘ دا وی ذکر اے، سید محمد جون پوری نے مہدی ہونے دا دعوی کيتا ، اس دی ابتدائی حالت اچھی سی ، انداز خطابت اُتے کشش سی ، اس توں عبداللہ نیازی تے شیخ علائی وی متاثر ہوئے ۔ مجددالف ثانی دا زمانہ ۱۰۰۰ ھ / ۱۵۹۱ ء توں شروع ہويا ، اس دے بعد وچ سال تک جنہاں اہل علم نے انہاں دے نال رہ کے خدمات انجام دتیاں ، انہاں دی تعداد و وسو توں ودھ اے ، انہاں سب دے احوال ذکر نئيں کيتے گئے نيں ، جنہاں دا تعلق ہندوستان دی سیاست توں رہیا ، یا گھٹ توں گھٹ درس و تدریس دے ذریعہ توں اشاعت علم تے اصلاح خلق دی کوشش کيتی اے ۔ انہاں وچ مشہور فقیہ ملیا جیون وی نيں ، جنھاں نے عالم گیر تے انہاں دے صاحب زادے شاہ عالم نوں پڑھایا ، انہاں دی کتاب نورالانوار دارالعلوم دیو بنداور ہور مدارس دے نصاب وچ داخل نصاب اے ، مقالہ نگارکو وی بارہیا اس دے پڑھانے دا شرفع حاصل ہويا اے ، آیات احکام دی تفسیر تفسیرات احمدیہ دے ناں توں انھاں نے لکھی وی وڈی مقبول ہوئی ۔ اس وچ ’ ’ فتاوی عالم گیری ‘ ‘ دا وی ذکر اے کہ اورنگ زیب عالم گیر نے ملک بھر دے وڈے وڈے فقہاۓ کرام نوں جمع فرمایا سی ، انہاں سب دا نگراں’’ملا نظام الدین ‘ ‘ نوں بنایا ، دولا کھ روپے اس دی تدوین وچ صرف ہوۓ ، خود وی اک دوصفحہ روزانہ دیکھدے سن ، موصوف متقی و پرہیز گار سن ، اپنے ہتھ توں قرآن کریم دی کتابت فرماندے سن ، انہاں دے ہتھ دا لکھیا ہويا قرآن پاک دا چوبیسواں پارہ دارالعلوم دیو بند دے کتب خانے وچ محفوظ اے ۔ مقالہ نگار نے بارہیا اس دا مشاہدہ کيتا اے ۔ پہلی جلد دے تیار کرنے وچ موصوف نے بیالیس مآخذ توں استفادہ کيتا اے ، انہاں سب دی تفصیلات لسٹ مضامین توں پہلے موجود اے ، طوالت دے خوف توں انہاں نوں قل نئيں کيتا جا توں اے ۔
دوسری جلد
سودھودوسری جلد وچ شاہ ولی اللہ محدث دہلوی دے سیاسی تے اقتصادی نظریات انہاں دی تعلیم وتربیت دے مرکز ، حضرت شاہ عبدالعزیز دی سیاسی خدمات انہاں دے فتوئی تے اس دے قوی ترین اثرات دا ذکر اے ، ايسے طرح حضرت شاہ محمداسماعیل شہید اوران دے رفقائے کار دے مجاہدانہ کارنامے بیان کيتے گیے نيں ، اٹھار ہو وچ تے انیہويں صدی دے نصف اول دا سیاسی ماحول ، شاہان اودھ ، حافظ رحمت خان شہید ، روہیلے تے مرہٹے ، مرہٹاں دی قلیل ترین حکومت دا وی ذکر اے ۔اسی طرح لفظ وہابی ‘ ‘ دی تشریح وی کيتی گئی اے : ی لفظ ہندوستانی بولی دی ڈکشنری وچ انیہويں صدی ہی وچ داخل کيتا گیا تے اس مذہبی لفظ توں اوہ عظیم الشان سیاسی مقاصد حاصل کيتے گیے جو لکھاں انساناں دی قربانی تے کروڑاں ارباں روپے دے خرچ کرنے توں وی نئيں حاصل ہو سکدے سن ۔ نجد دے اک شخص محمد بن عبدالوہاب نے محمد بن سعود دے نال حرمین شریفین پرحکومت کرنے دا منصوبہ بنایا سی اس وقت دی حکومت جو شریف حسین مکہ دے ہتھ وچ سی ، اسنوں باغی تے حرمین دا مخالف کہ کر بدنام کيتا ، حجاج کرام دے درمیان حکومت اسلامی دا باغی قرار دے کے شہرت دتی ، وہابی کہہ کے بد ناں کيتا ، اس طرح پوری دنیا وچ انہاں کولوک وہابی کہنے لگے ، رفتہ رفتہ عوام وچ ایہ لفظ بددمین دا مترادف ہو گیا تے گالی دی طرح استعمال کيتا جانے لگیا ، ہندستان دے رضاخانی مکتب فکر نال تعلق رکھنے والے لوک ’ ’ اہل حدیث ‘ ‘ نوں وہابی کہنے لگے تے کدی ’ ’ دیو بندی ‘ ‘ مکتب فکر کے حامل نوں وی کہنے لگے ؛ حالاں کہ انہاں توں انہاں دا کوئی تعلق نہ سی ۔ اس طرح دی بہت ساریاں علمی تے تاریخی معلومات اس جلد وچ موجود نيں ۔
تیسری جلد
سودھوتیسری جلد وچ شیاہ ولی اللہ دہلوی دے کارنامےآں دا دوسرا دور ذکر کيتا گیا ، علماۓ صادق پوراور انہاں دے اُتے اسرار مجاہدانہ کارنامے بیان ہوۓ نيں ، اک عظیم ترین انقلابی تحریک جس نوں ۱۲۷۴ / ۰۱۸۵۷ ھ دا خونی طوفان وی مٹا نہ سکیا ، جس دے لئی انگریزاں نوں بار بار فوج کشی کر نی پئی ، گرفتاریاں ہوئیاں ، سزاواں دتیاں گئیاں ، حضرت مولا نا عنایت علی غازی دا کارنامہ بھلایا نئيں جا سکدا ، حضرت مولا نا محد جعفر تھانیسری نوں سرکاری گواہ بنانے دے لئی بارہ گھینٹے پٹیا گیا ، پہلے پھانسی دا حکم ہويا ، فیر دا پانی وچ قید دی سزا ہوئی ، انہاں دے بھائی مولانا احد اللہ نوں پھانسی دی سزا سنائی گئی ، تمام جائداد وچ قرق کر کے نیلام کر دتی گئياں ، گھر توں عورتاں تے بچےآں نوں کڈ کے مکانات مسمار دے دتے گئے ۔ خاندانی قبرستان کھدوا کے مردیاں نوں پھینکوادتا گیا ، انھاں نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نوں خواب وچ دیکھیا کہ آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے’’وبشر الصابرین ‘ ‘ الخ پڑھ کر تسلی دتی کہ شکر کرو ک تسيں ایداں دے امتحان دے لائق مطہرے ۔ یہا ہاں ایہ جلد پوری ہوئی اے ۔ حضرت مولانامحد جعفر ٹھانیسری نے ’ ’ تواریخ کالا پانی ‘ ‘ دے ناں توں اپنی آپ بيتی لکھی اے ، جو پہلے نایاب سی ، کچھ دناں پہلے دیو بند دے مکتبہ حجاز توں راقم حروف نے حاصل کر کے اس دا دوبارہ مطالعہ کيتا وڈی معلوماتی خود نوشت اے۔
چوتھی جلد
سودھوچوتھی جلد وڈی اہمیت دی حامل اے ، اس دی وجہ ایہ اے کہ اس جلد وچ ۱۲۷۴ / ۰۱۸۵۷ ھ دی مکمل داستان موجود اے ، اس دے سارے اجزا دا باریکی توں جائزہ لیا گیا اے ، اسباب و وجوہات اُتے نويں انداز توں بحث کيتی گئی اے ، مجاہدین دے کارنامےآں نوں چھوندے انداز وچ بیان کيتا گیا اے ، اس وچ بوہت سارے ایداں دے بزرگاں دا تذکرہ اے جنہاں دا ذکر دوسری کتاباں وچ اِنّی جامعیت دے نال نئيں ملدا اے ۔
حوالے
سودھو- ↑ Ahmad, Ishtiaque (2020). Ulama E Deoband Ki Swaneh Umriyon Ka Tanqeedi Tajziya Azadi Se Qabl (in ur). India: Department of اُردو, مولانا آزاد نیشنل اردو یونیورسٹی, 143–149.
- ↑ امینیؒ, نور عالم خلیل. پسِ مرگ زندہ, 102–103. OCLC 711638946.