شوپنہائر
جیون: 1788 ڈانزگ پولینڈ
مرن: 21 ستمبر 1860 فرینکفرٹ
کم : فلاسفر
دسخط:

شوپنہائر (1788 - 1860) اک جرمن فلسفی سی جیڑا اپنی صاف بولی تے منفی سوچ دی وجہ توں جانیا جاندا اے۔ شوپنہائر ڈانزگ چ اک جرمن کاروباری ٹبر چ جمیا۔

اپنے پی ایچ ڈی والے مضمون وچ 25 سال دی عمر چ اے سوال چکیا کہ عقل اس دنیا دے سارے سوالاں دا جواب ٹونڈ سکدی اے؟ 1818 وچ چھپن والی اپنی کتاب چ اس نے بندے دے دے بنیادی محرکات دا جائزہ کیتا تے اس نتیجے تے پہنچیا کہ جسمانی تے جزباتی خواہشات کدے ختم نہیں ہو سکدیاں۔ اس دے نتیجے دے طور تے اس نے انسانی خواہشاں نوں رد کرنے والی زندگی گزاری۔

آرتھر شوپنہائیر 1788 چ ڈانزگ چ جرمن کاروباری ٹبر چ جمیا۔ اودی ماں دا ناں یوہانا شوپنہائیر سی تے پیو دا ناں ہائینرش فلورس شوپنہائیر سی۔ اودی ماں اک جرمن ناول لکھاری سی. 1805 چ اودے پیو نے خودکشی کرلی۔ ایس مگروں اودی ماں وائیمر آگئ جیہڑا حرمن ساہت دا گڑھ سی۔ سال مگروں شوپنہائیر وی ماں نال جا رلیا۔ 1809 چ اوہ گوٹنگن یونیورسٹی آگیا۔ ایتھے اونے گوٹلیب ارنسٹ شلز کولوں نفسیات تے فلاسفی پڑھی افلاطون تے کانٹ تے اودی توجہ خوکھی سی۔۔ 1811 توں 1812 تک اونے برلن چ فختے شلائیماخر کولوں پڑھیا۔ 1818 چ اونے اک آرٹیکل لکھیا تے 1820 چ اوہ ہمبولٹ یونیورسٹی برلن چ لیکجرر لگ گیا۔ پر اوتھے ہیگل وی پڑاندا سی تے شوپنہائیر کول 5 پڑھاکو پڑھن آۓ۔ ایس لئی پڑھانا چھڈ دتا۔ 1821 چ اونوں کیرولینا رختر نال پیار ہوگیا پر اونے ویاہ ناں کیتا جے اے چوکھا وڈا پعار سی۔

شوپنہائیر دے ساک اپنی ماں نال کدے وی چنگے نیں سن۔ اودی فلاسفی تے اودی ماں نیں کیا جے اے نوں کوئی وی نئیں سمجے گا ایس تے شوپنہائیر نے جواب دتا بے ان والیاں نسلاں اونوں شوپنہئیر توں یاد رکھن گیاں۔ 1831 چ برلن چ ہیضہ پھیل گیا جس تے شوپنہائیر اوہ نگر چھڈ کے فرینکفرٹ آگیا تے ایتھے اونے اپنی جیاتی دے اگلے 27 ورے گزارے۔ اودے انل اودا کتا آتما سی جینوں نگر دے لوک جوان شوپنہائیر کیندے سن۔

1860 چ 72 وریاں دا ہوکے شوپنہائیر دل دا دورہ پین نال مرگیا۔

سوچاں

سودھو

Philosophy of the Will

سودھو

شوپنہائیر دی سوچ دی نوک بندے نوں اگے ودان والی جذبے دی کھوج سی۔ اونے ہیگل دی ایس سوچ دی نندا کیتی جے کسے سماج دے سارے لوک اکو پاسے اے چلدے نیں۔ اودی اے سوچ سی جے انسان اپنیان ای مڈلیاں سوچاں دا بندی اے تے اے سوچاں اے بندے نون اگے ٹوردیاں نیں۔ شوپنہائی دے نیڑے انسانی الیلاں تے خواہشاں دی کوئی منزل نیں جے اک دن اسیں مر جانا اے۔ ایس لئی ایناں الیلاں نوں پالن ودان تے اگے ٹورن دی کی فیدا۔


ہور ویکھو

سودھو