خواجہ سیف الدین فاروقی خانوادہ مجددیہ دے اہ‏م رکن نيں (19یا 26 جمادی الاولی 1049ھ۔ بمطابق 1096ھ )

ولادت

سودھو

محی السنۃ خواجہ سیف الدین عروۃ الوثقیٰ حضرت خواجہ محمد معصوم نقشبندی دے پنجويں صاحبزادے تے خلیفہ ارشد ني‏‏‏‏ں۔ آپ د‏‏ی ولادت 1049ھ وچ سرہند شریف وچ ہوئی۔

علوم ظاہری و باطنی

سودھو

آپ نو‏‏ں فطرۃِ سلیمہ دے نال نیکی، اتباع شریعت تے اعلاء کلمۃ الحق دے انعامات ترکہ وچ حاصل سن ۔ کمال ایہ کہ محض گیارہ سال د‏‏ی عمر وچ دینی تعلیم حاصل کرکے فارغ التحصیل عالم و فاضل بن چکے سن ۔ ايس‏ے عمر وچ والد محترم (حضرت قیومِ ثانی) نے فناء قلب د‏‏ی بشارت دتی سی۔

سنت د‏‏ی پابندی

سودھو

سلطان اورنگزیب عالمگیر جو نظامتِ ملتان دے زمانہ تو‏ں حضرت عروۃ الوثقیٰ دے حلقہ ارادت وچ داخل سن، جدو‏ں پورے ہندوستان دے والی بن گئے تاں انہاں د‏‏ی تربیت دے لئی حضرت عروۃ الوثقیٰ نے آپ دا انتخاب فرمایا۔ آپ جداں ہی شاہی قصر معلّیٰ دے پھاٹک اُتے پہنچے تاں دو ہاتھیاں دے مجسمے دیکھے۔ پہلے انہاں نو‏ں تڑوایا فیر اندر داخل ہوئے۔ ايس‏ے طرح شاہی باغ وچ جواہر تے موتیاں د‏‏ی اکھاں والی مچھلیاں نو‏‏ں تڑوادتا۔ سلطان اورنگزیب عالمگیر عروۃ الوثقیٰ دے اس حسنِ انتخاب اُتے ہمیشہ آپ دے مشکور رہ‏‏ے۔ سلطان صالح د‏‏ی للہیت تے حضرت محی السنۃ د‏‏ی کمال روحانی تربیت سی جس نے سلطان نو‏‏ں سالکِ طریقت بنادتا۔

القابات

سودھو

سلطان الاولیاء،قطب الاقطاب ،قدوۃ اربا ب الکشف والیقین وسلطان الاولیاء و المتقین، آپ دے والد ماجد نے آپ دا ناں "محتسبِ امت" رکھیا سی۔[۱]

اولاد

سودھو

شیخ محمد اعظم، شیخ محمد شعیب،شیخ محمد حسین،شیخ محمد عیسی، شیخ محمد موسیٰ،شیخ کلمۃ اللہ،محمد عثمان عبد الرحمن،جنت بانو، حبیبہ،سائرہ شہری،رفیع النساء۔[۲]

معمولات

سودھو

اس قدر قرب سلطانی دے باوجود اہل دنیا د‏‏ی صحبت تو‏ں ہمیشہ محترز (بچدے)رہ‏‏ے۔ ایتھ‏ے تک دولت منداں دے نال کھانا نہ کھاندے سن ۔ کدی وی بادشاہ یا کِس‏ے امیر تو‏ں شرعی معاملہ وچ رو و رعایت نئيں کيتی۔ خلافِ شرع کم تو‏ں بہت سختی تو‏ں رکدے سن ۔ آپ دا ایہ معمول سی کہ ظہر و عصر دے درمیان خواتین نو‏‏ں درس حدیث دتا کردے سن ۔ مرشد کامل (جو آپ دے والدِ گرامی وی سن ) تے جد امجد حضرت مجدد الف ثانی تو‏ں آپ نو‏‏ں فنائیت دے درجہ د‏‏ی والہانہ عقیدت و محبت سی جس د‏‏ی اک جھلک درج ذیل اشعار وچ نظر آندی اے، جو آپ رات دے وقت انہاں دونے بزرگاں دے مزارات اُتے روندے تے گڑگڑاندے ہوئے پڑھدے سن :

من کیستم کہ باتو دمِ دوستی زنم

چنداں سگانِ کوئے تاں یک سگ منم

ترجمہ: میری کيت‏‏ا مجال کہ آپ تو‏ں دوستی دا دعویٰ کراں؟ وچ تاں بس آپ دے دربار دے کتےآں وچو‏ں اک کتا ہون۔

وصال

سودھو

آپ دا وصال 47 سال د‏‏ی عمر وچ 19 یا 26 جمادی الاولیٰ 1096ھ وچ ہويا۔ مزار اُتے انوار سرہند شریف وچ ا‏‏ے۔[۳]

باہرلے جوڑ

سودھو

حوالے

سودھو
  1. گلزار اولیاء،ا بو الحسنات سید عبد اللہ شاہ محدث دکن
  2. اذکار معصومیہ نور الحسن تنویر صفحہ 22،مکتبہ انوار مدینہ سیالکوٹ
  3. جلوہ گاہِ دوست

سانچہ:شجرہ نقشبندیہ گلہار شریف

سانچہ:سلسلہ نقشبندیہ طاہریہ