سموئیل علیہ السلام

سموئیل علیہ السلام
حضرت سموئیل ﵇ دا مقبرہ
پیغمبر، نبی
تریخ پیدائش	تقریباً 1020 ق م
تریخ وفات	تقریباً 1100 ق م رامہ،بنیامین
قابل احترام	یہودیت عیسائیت اسلام
ضیافت	20 اگست (مشرقی آرتھوڈوکس، لوتھران اور رومن کیتھولک) جولائی 30(ارمینی رسولی چرچ) پاؤمی نہم (قبطی آرتھوڈکس چرچ)

Nabi Samuel at night

ان نو شموئیل دے ناں سے بھی جانا جاندا اے۔ ان دا عہد 1020 سے 1100 قبل مسیح اے۔ ملک شام قدیم وچ اک کوہستانی علاقہ افرائیم دے ناں سے سی۔ اس دے شہر رامہ وچ آپ رہتے سیگے۔

اسلام وچ

سموئیل دی قبر

بنی اسرائیل دے تقاضے اتے اُن دے لیے پہلا بادشاہ اللہ تعالیٰ دی وحی سے چنیا جو طالوت یا ساؤل سی

• أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ

اس آیت وچ واقعہ حضرت سموئیل (علیہ السلام) دے زمانہ دا اے، جب بنی اسرائیل جالوت بادشاہ دے مقابل لڑائی کرن بھیجے گئے سی۔جالوت قوم عمالقہ دا وڈا ظالم بادشاہ سی جو بنی اسرائیل دی نافرمانیاں دی وجہ سے ان اتے مسلط کردتتا گیا سی۔ جیسے اک زمانہ وچ فرعون۔

عیسائیت وچ

حناح، عیلی کاہن کو اپنا بیٹا دیکھتے ہوئے۔

خاندان

سموئیل دی ماں دا نام حناح سی تے ان دے والد دا ناں القانہ سی۔القانہ رامہ ثیم وچ ضلع صوف دا رہن والا سی۔ ان دا شجرہ نسب کیہات(بائبل) دے نسب نامہ (1 تواریخ 15-6:3) وچ موجود اے۔اور حیمان القانہ دا پوتا سی (1 تواریخ 12-6:18). تواریخ وچ نسبی سانچوں دے مطابق،القانہ اک لاوی سی مگر اس کا ذکر سموئیل کی بائبل میں بالکل نہیں ہے۔اصل میں القانہ ایک لاوی دا رہنا والا سی تے قبیلہ افرائیم سے اس دا تعلق سی اور کتاب قضاة 17:7 وچ درج اے کہ لاوی دے لوگ قبیلہ یہودہ سے سی۔اس دونوں قبیلاں نوں لے کر عیسائی علماء کرام وچ لڑائی اے۔

سموئیل۔1 میں 28-1:1 دے مطابق، القانہ دی دو بیویاں تھیں اک دا ناں حناح سی اور دوجی دا ناں فنانح سی۔فنانح دے دو بچے سی تے حناح دی اک وی اولاد نہ سی۔لیکن پھر وی القانہ نوں حناح محبوب سی۔تے اس دی وجہ سے فنانح حناح نال حسد کردی سی۔تے حناح نوں ہر وقت بانجھ پن دا طعنہ دیتی رہدی سی۔ ان دوناں دا رشتہ بالکل سارہ تے ہاجرہ دے رشتے دی طرح سی۔

القانہ ایک متقی آدمی سی کیونکہ وہ اپن خاندان نو وقفہ وقفہ سے حج دے لئی سیلا دے مقدس مقام اتے لے جایا کردا سی۔القانہ تے حناح دا متقی ہونا ہورڈنگ مگرون اولاد ہونا بالکل ایسا ہی اے جیسا زکریا تے الیشبع سے یحییٰ دا جم، عمران تے حنا سے مریم دا جم۔

سموئیل دا جم

اک مرتبہ حناح سیلا عبادت گاہ گئی ہور اس نے اپنی اولاد دے لئی دعا کتی۔اس نے نذر (انگریزی: vow) دی قسم کھائی ہور روتے ہوئے کہا اگر خداوند نے مینوں اولاد سے نوازا تو میں اسے اک (انگریزی: Nazirite) یعنی نذیر دی حیثیت نال خدا دے لئی وقف کرانگی۔ عیلی ، جو سیلا دی عبادت گاہ دی چوکھٹ اتے بیٹھ ریا سی، اس دی بیٹھتے ہوئے نظر حناح اتے پڑی،اس نے اوہاں ویکھا کے اک زنانی اپنے اپ سے کچھ بڑ بڑا رہی اے ہور عیلی نے پہلے سوچا کہ شاید اس زنانی نے نشہ کیا ہویا اے پر اس نے جب حناح دی گل اتے غور کتا تو اسے اصلی حقیقت دا پتا چلیا۔پھر عیلی نے حناح دی حوصلہ افزائی کتی۔ عیلی سیلا دا کاہن ہور بنی اسرائیل دا آخری قاضی سی۔اوہ شمشون دی موت دے مگرون قاضی بنیا سی۔ عیلی نے حناح نو دعائیں دتتیں اور اسے خوشی خوشی گھر رخصت کتا۔کچھ عرصے مگرون حناح حاملہ ہوگئی اور سموئیل نو جنم دیا۔حناح نے سموئیل دے جم اتے خوشی سے نشیدِ مریم (انگریزی: Magnificat) پڑھیا۔

جب سموئیل دا ماں دا دُدھ چھڈ گیا تو حناح نے اپن (انگریزی: vow) دے مطابق اسے عیلی دے پاس چھوڑ دتتا۔ہور وہ ویلے ویلے پر سموئیل سے ملن آتی رہی۔

حوالے

بارلے جوڑ

سموئیل علیہ السلام قبیلہ لاوی
پیشرو عیلی کاہن	اسرائیل دے قاضی	اگلا طالوت قاضیاں دا خاتمہ بادشاہت شروع