سارہ
سارہ | |
---|---|
معلومات شخصیت | |
جم | سنہ 1936 ق م [۱]
|
وفات | سنہ 1809 ق م [۱] |
مدفن | الخلیل |
شوہر | ابراہیم [۲] |
اولاد | حضرت اسحاق [۳] |
ترمیم |
سارہ (عبرانی: שָׂרָה؛ لاطینی: Sara؛ عربی: سارة؛ فارسی: سارا) ابراہیم دی بیوی سن۔ سارہ ابراہیم دی بیوی اسحاق دی والدہ سن اللہ نے سارہ نوں انہاں دے بیٹے اسحاق دی خوشخبری دتی تے اسحاق دے بعد انہاں دے بیٹے یعقوب دی وی خوشخبری دی۔ سارہ نوں خوشخبری دینے دی وجہ ایہ سی کہ اولاد دی خوشی عورتاں نوں مَرداں توں زیادہ ہُندی اے، ہور ایہ وی سبب سی کہ سارہ دے ہاں کوئی اولاد نہ سی تے ابراہیم دے فرزند اسمٰعیل موجود سن، اس بشارت دے ضمن وچ اک بشارت ایہ وی سی کہ سارہ دی عمر اِنّی دراز ہوئے گی کہ اوہ پوتے نوں وی دیکھو گی۔[۴] ابوہریرہ توں روایت اے کہ نبی کریم ﷺ نے فرمایا ابراہیم نے سارہ دے نال ہجرت دی انہاں نوں لے کے ایسی آبادی وچ پہنچے جتھے باشاہاں وچوں اک بادشاہ یا ظالم حکمراناں وچوں اک ظالم حکمران رہندا سی اس توں بیان کیتا گیا کہ ابراہیم ایتھے اک خوبصورت عورت لے کے آئے نيں آپ دے پاس اس نے اک آدمی دریافت کرنے نوں بھیجیا کہ اے ابراہیم ایہ عورت تواڈے نال کون اے آپ نے فرمایا میری بہن اے فیر ابراہیم پرت کر سارہ دے پاس گئے تے کہیا کہ میری گل نوں جھوٹھا نہ کرنا ميں نے لوکاں نوں دسیا کہ تاں میری بہن اے واللہ اس زمین اُتے میرے تے تیرے سوا کوئی مومن نئيں تے حضرت سارہ نوں اس بادشاہ دے پاس بھیج دتا اوہ بادشاہ حضرت سارہ دے پاس گیا اوہ کھڑیاں ہوئیاں تے وضو کر کے نماز پڑھی تے دعا کيتی کہ اللہ جے ميں تجھ اُتے تے تیرے رسول اُتے ایمان لیائی ہاں تے ميں نے اپنی شرمگاہ دی بجز اپنے شوہر دے حفاظت کيتی اے تاں مجھ اُتے اس کافر نوں مسلط نہ کر تاں اوہ بادشاہ زمین اُتے ڈگ کے خر اٹے لینے لگیا ایتھے تک کہ پیر زمین اُتے رگڑنے لگیا۔ ابوہریرہ نقل کیتا کہ سارہ نے کہیا یا اللہ جے ایہ مر گیا تاں لوک کدرے گے کہ اس عورت نے اسنوں قتل کیتا اس دی ایہ حالت جاندی رہی بادشاہ نے دوسری یا تیسری بار کہیا کہ واللہ تسيں نے میرے پاس اک شیطان نوں بھیجیا اسنوں ابراہیم دے پاس لے جاؤ تے (ہاجرہ) لونڈی انہاں نوں دیدو اوہ پرت کر حضرت ابراہیم دے پاس گیئں تاں کہیا کہ آپ نے دیکھ لیا کہ اللہ نے اسنوں ذلیل کیتا تے اک لونڈی خدمت دے لئی دلوائی۔[۵] عبد اللہ بن عباس توں روایت اے کہ ايک بار سارہ تے ہاجرہ ميں کچھ چَپقَلش ہوئے گئی۔ سارہ نے قسم کھادی کہ مینوں جے قابو ملیا تاں ميں ہا جِرہ دا کوئی عُضو کاٹاں گی۔ اللہ نے جبرئيل نوں ابراہیم خلیلُ اللہ دی خدمت ميں بھیجیا کہ انہاں ميں صُلح کروا ديں۔ سارہ نے عرض کيتی، مَاحِيلَۃُ يمينی يعنی ميری قسم دا کيا حِيلہ ہوئے گا؟ تاں ابراہیم خلیلُ اللہ اُتے وَحی نازِل ہوئی کہ سارہ نوں حکم دو کہ اوہ ہاجِرہ دے کان چَھيد ديں۔ اُسی وقت توں عورَتاں دے کان چَھيدنے دا رَواج پيا۔[۶]