حسنے مہمے دی وار
حسنے مہمے دی وار پنجابی ساہت دے مڈھلے دور دی چھ پرمکھ واراں وچوں اک وار ہے۔ اسدا سموچا(مکمل) پاٹھ سانوں مہیا نہیں ہے۔ اس وار دیاں ملدیاں سطراں نوں ویکھدے اندازا لگایا جاندا ہے اسدی رچنا ماکھا ڈھاڈی نے کیتی ہے۔ اس وار وچّ حسنے اتے مہمے ناں دے دو راجپوت سرداراں دی آپسی لڑائی دا ذکر ہے۔
اس وار دا ذکر گرو گرنتھ صاحب وچّ آؤندا ہے جس وچّ سارنگ دی وار محلہ 4 نوں اس وار دی دھنی اتے گاؤن دا اپدیش ہے۔
کہانی
سودھووار دی کہی انوچّ مہما حسنے نوں قید کر لیندا ہے پر حسنا کسے طرحاں قید وچوں نکل جاندا ہے۔ پھر حسنا اپنی فوج سمیت لڑن آؤندا ہے اتے لڑدے ہوئے ماریا جاندا ہے۔
شعری-نمونہ
سودھوحسنے مہما رانیا، دوہاں اٹھائی دل ۔
مہماں ہسناں ماریا، ددھ توں مکھی گئی ٹل ۔
بہتے رنگ وگتیا، اتھربن بید پایا ٹٹ گل ۔
آکھیں ماکھے ڈھاڈیاں، دو سینہ نہ ٹردے رل ۔
مہما ہسنا راجپوت رائے بھارے بھٹی ۔
حسنے بیئیمانگئی نال مہمے کھدی ۔
بھید دوہاں دا مچیا، سر وگے پھٹی ۔
مہمے پائِ پھڑھے رن، گل حسنے گھٹی ۔
بنھ حسنے نوں چھڈیا، جس مہمے کھٹی ۔
حوالہ
سودھو- پرمندر سنگھ، کرپال سنگھ کسیل، گوبند سنگھ لامبا؛ پنجابی ساہت دی اتپتی اتے وکاس؛2000; پنہ 57-58