جلال الدین خلجی
جلال الدین خلجی | |
---|---|
سلطان | |
Imaginary portrait of Sultan Firuz Khalji, Khwaja Hasan, and a dervish (c. 1640) | |
دلی دا سلطان | |
معیاد عہدہ | 13 جون 1290 – 19 جولائی 1296 |
پیشرو | شمس الدین کیومرث |
جانشین | علاؤ الدین خلجی |
شریک حیات | ملکہ جہان |
نسل | Khan-i-Khan (Mahmud) Arkali Khan Qadr Khan (later Sultan Ruknuddin Ibrahim) Malika-i-Jahan (wife of Alauddin Khalji) |
خاندان | خلجی خاندان |
وفات | 19 جولائی 1296کڑہ اترپردیش، بھارت |
مذہب | اسلام |
جلال الدین خلجی دلی سلطنت دے خلجی خاندان دا پہلا حاکم سی۔ اسنے 1290 توں 1296 تک راج کیتا۔
خاندان خلجی دا پہلا بادشاہ ۔ تخت نشینی دے وقت اس دی عمر ستر سال سی۔ فطرتاً رحم دل سی۔ ایہی وجہ اے کہ اس دے عہد وچ بغاوتاں زور پھڑ گئیاں۔ مغلاں نے بھی حملے کیتے لیکن انھاں نوں پسپا کر دتا گیا۔ کچھ مغل دہلی دے قریب ہی بس گئے تے اس جگہ دا نام مغلپورہ پے گیا۔ اس دے عہد دا سب توں مشہور واقعہ دیوگری اُپر حملہ اے۔ اس نے اپنے بھتیجے علاؤ الدین خلجی نوں، جو اس دا داماد وی سی۔ صوبہ اودھ وچ کڑہ دا حاکم مقرر کیتا سی۔ علاؤ الدین نے دکن وچ واقع دیوگری دی دولت دا حال سن رکھیا سی۔ اس نے 1294ء وچ دیوگری دے راجا رام چندر تے حملہ کر دتا۔ راجا نے شکست کھادی تے بوہت سارا زر و مال تے ایلچ پور دا علاقہ علاؤ الدین دے حوالے کرنا پیا۔ علاؤ الدین مال و دولت لے کے کڑہ پرت گیا۔ جدوں جلال الدین اپنے بھتیجے دی فتح دی خبر سن کے ملاقات لئی آیا تے علاؤ الدین نے اسنوں قتل کر دتا اور پھر اس دے سارے خاندان دا خاتمہ کر کے خود بادشاہ بن گیا۔