جابر بن حارث سلمانی
| جابر بن حارث سلمانی | |
|---|---|
| جم |
|
| وفات |
|
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
جنادۃ (جابر) بن حارث سلمانی کوفہ دے معروف شیعہ تے امیر المومنینؑ دے مخلص شیعہ سن ۔ آپ شہدائے کربلا وچوں نيں۔
ناں و نسب سودھو
وکھ وکھ مصادر وچ انہاں دے ناں جُناده، [۱][۲] [۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸] [۹] [۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳] [۱۴][۱۵] جابر، [۱۶] [۱۷] [۱۸] [۱۹] [۲۰] جبّار، [۲۱] [۲۲] جیاد، [۲۳] حباب، [۲۴] [۲۵][۲۶] [۲۷] حَیَّان،[۲۸] [۲۹] [۳۰] حَسَّان، [۳۱] حیاة [۳۲] تے عبادة [۳۳] ذکر کيتے گئے نيں۔
انہاں دے والد دا ناں وی بعض نے حارث [۳۴] [۳۵] [۳۶] [۳۷] تے بعض نے حرث [۳۸] [۳۹] [۴۰] [۴۱] لکھیا اے۔
اسی طرح انہاں دے قبیلے دی نسبت نوں سلمانی [۴۲] [۴۳] [۴۴] [۴۵] [۴۶] [۴۷] [۴۸] [۴۹] [۵۰] تے سلمانی ازدی [۵۱] [۵۲] [۵۳] [۵۴] [۵۵] [۵۶] [۵۷] ذکر کيتا اے۔ جناده کوفہ دے معروف شیعہ تے امام علی علیہ السلام دے مخلص شیعہ سن ۔[۵۸][۵۹]
امام حسینؑ دے کاروان دے نال الحاق سودھو
مسلم بن عقیل دے کوفہ وچ قیام دے وقت انہاں دے ہمراہ ہوئے؛ مگر قیام دی ناکامی دے بعد کوفہ توں خارج ہوئے[۶۰][۶۱] تے عمرو بن خالد صیداوی ، سعد -غلام عمرو بن خالد صیداوی- ہور مجمع بن عبد الله عائذی تے انہاں دے بیٹے، غلام نافع بجلی دے ہمراہ طرماح بن عدی طایی دی رہنمائی وچ خفیہ رستےآں توں گزردے ہوئے منزل عذیب الهجانات اُتے امامؑ دی خدمت وچ پہنچے۔ جدوں امامؑ دی خدمت وچ پہنچے تاں حر نے انہاں دی طرف اشارہ کيتا تے امام حسینؑ توں کہیا: ایہ چند افراد کوفہ دے نيں؛ یا وچ انہاں نوں گرفتار کراں گا یا کوفہ واپس بھیج داں گا۔
امامؑ نے حر دی طرف رخ کيتا تے فرمایا: وچ توانوں ایداں دے کم دی اجازت نئيں داں گا تے جس طرح خود نوں تیری گزند توں بچاواں گا، ايسے طرح انہاں دی وی راکھی کراں گا؛ کیونجے ایہ انہاں اصحاب دی مانند نيں جو مدینہ توں میرے نال آئے نيں، ایہ میرے ساتھی شمار ہُندے نيں، پس جے میرے نال باندھے ہوئے پیمان اُتے باقی ہوئے تاں انہاں نوں چھڈو ورنہ تواڈے نال جنگ کراں گا۔ حر نے وی مجبور ہو کے انہاں دی گرفتاری توں چشم پوشی کر لئی۔[۶۲][۶۳][۶۴] [۶۵] [۶۶] [۶۷] [۶۸] [۶۹]
بعض متاخر مصادر نے نقل کيتا اے کہ جابر رسول خدا صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تے امام علی علیہ السلام دے اصحاب وچوں سن تے جنگ صفین وچ وی شریک سن ۔ ايسے طرح انہاں نوں انہاں افراد وچوں قرار دتا گیا اے جنہاں نے مسلم بن عقیل دے ہتھ اُتے کوفہ وچ بیعت کيتی تے مسلم بن عقیل دی گرفتاری تے شہادت دے بعد خفیہ طور اُتے کوفہ توں نکل گئے تے راستے وچ امام حسینؑ دے کاروان دے نال ملحق ہوئے ۔[۷۰] [۷۱] [۷۲]
شہادت سودھو
بعض مصادر وچ مروی اے کہ یوم عاشور جنادۃ (جابر) بن حارث سلمانی عمرو بن خالد صیداوی ، سعد -غلام عمرو- تے مجمع بن عبد الله عائذی دے ہمراہ میدان جنگ وچ گئے تے سخت جنگ کیتی، دشمناں نے انہاں دا محاصرہ کے لیا، پس انہاں نے امامؑ نوں مدد دے لئی پکاریا۔ امامؑ نے حضرت ابو الفضل نوں انہاں دی مدد دے لئی بھیجیا تے عباس دلاور دے میدان وچ پہنچدے ہی محاصرہ ٹُٹ گیا تے اوہ نجات پا گئے۔
پر ایہ مجاہد زخمی ہوݨ دے باوجود امامؑ دی طرف واپس جانے دی طرف مائل نئيں سن، اس لئی دوبارہ دشمن دے لشکر کے نال جہاد کرنے لگے تے ایہ سب اک مقام اُتے شہید ہوئے؛ کیونجے دشمن نے دوبارہ انہاں اُتے حملہ کيتا تے انہاں نے وی جنگ کيتی تے سب نے جام شہادت نوش کيتا۔ [۷۳][۷۴][۷۵][۷۶] حضرت عباسؑ واپس امامؑ دی خدمت وچ پہنچے تے امام نوں انہاں دی شہادت توں مطلع کيتا۔ جدوں امامؑ انہاں دی شہادت توں باخبر ہوئے تاں بارہیا خدا توں انہاں دے لئی طلب مغفرت فرمائی۔[۷۷][۷۸] [۷۹] [۸۰] [۸۱] [۸۲] [۸۳] [۸۴] [۸۵] پر بعض مصادر وچ منقول اے کہ انہاں نے امام حسینؑ توں میدان جانے دی اجازت لی تے میدان چلے گئے تے اٹھارہ افراد نوں ہلاک کرنے دے بعد دشمن دے ہتھوں شہید ہو گئے۔[۸۶] ناحیه مقدسہ تے ايسے طرح زیارت رجبیہ، وچ اس شہید اُتے درود بھیجیا گیا اے۔[۸۷] [۸۸] [۸۹] [۹۰] [۹۱]