بھارت وچ چینی قوم
کل آبادی | |
---|---|
4,000 چینی بھارتی (2014)[۱] 5–7,000 چینی تارکین وطن (2015)[۲] | |
گنجان آبادی والے علاقے | |
چینی بھارتی: کولکاندا، چینائی، ممبئی چینی تارکین وطن: ممبئی، گرو گرام، بنگلور[۲] | |
زباناں | |
بنگالی، مراٹھی[۳] ہندی، تمل، چینی دی تنوعات (خاص طور اُتے ہاکا)، انگریزی، کنڑ | |
مذہب | |
مسیحیت، ہندو مت، بدھ مت، تاؤ مت، اسلام | |
متعلقہ نسلی گروہ | |
چینی لوک، سری لنکا تے میانمار |
بھارت وچ دو طرح دے چینی لوک آباد نيں۔ اک چین دے مہاجر نيں جو ہن بھارت وچ ہی بس گئے نيں۔ گرچہ اوہ بھارت دے باشندے نيں مگر نسلا چینی نيں۔ دوسرے اوہ چینی لوک جو سال دو سال دے لئی بھارت وچ آکے رہندے نيں۔[۴] بھارت وچ چینی مہاجرین دی آمد دا سلسلہ عرصہ طویل توں جاری اے مگر 18واں صدی وچ کم کرنے والے چینی کلکتہ تے مدراس دے راستے وڈی تعداد وچ آئے۔ کلکتہ وچ انہاں نے چمڑہ دی مصنوعات تیار کرنا شروع دی تے نال ہی انہاں دے کئی مطاعم وی نيں۔[۵] انہاں نے سماجی و معاشی زندگی وچ خود اچھی چرح ڈھال لیا اے۔ بھارت وچ انہاں دی تعداد تقریباً 4000ہے جنہاں وچ 2000 کولکاندا وچ رہندے نيں تے مازاپنڈ وچ 400 خاندان آباد اے۔[۶][۷][۸][۹]
تریخ
سودھوچین توں بھارت دا سفر سب توں پہلے فاہیان نے کیتا۔ تریخ وچ فاہیان توں پہلے کوئی ایسا ناں نئيں ملدا اے جس نے بھارت دا رخ کیتا ہوئے۔ فاہیان نے 5 واں عیسوی وچ تیملوک وچ قدم رکھیا سی ۔ اس دے بعد توں لے کے 16واں صدی تک چینیاں دے بھارت آنے دا کوئی معتبر حوالہ نئيں ملدا اے البتہ بنگالی زبان وچ چینی حروف دے کچھ آثار دکھادی دیندے نيں۔[۱۰] مثال دے طور اُتے لفظ چینی خود چین توں ماخوذ اے۔[۱۱] بھارت وچ مقیم سب توں پہلا چینی تونگ اشیو اے۔ ایہ اک تاجر سی جو 18واں صدی وچ بھارت آیاسی ۔ اس نے گنیا دی کھیندی دی تے چینی دی صنعت وی لگائی۔ انہاں دی وفات کولکاندا وچ ہوئی۔ اس جگہ نوں حالے اچھی پور کہیا جاندا اے۔ اوتھے تونگ اچیو دی قبر وی اے تے اس دا اک مندر بھی۔[۱۲]
پرتگالی ہند
سودھوپرتگیزی ہند دے دور وچ چین توں کئی بچے اغوا کر کے ایتھے فروخت کردئے گئے۔[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶] پرتگالیاں نے ہور بچےآں دی خواہش کيتی۔[۱۷][۱۸][۱۹] پرتگیزی ہند وچ اک ہندوستانی مسلمان کونجالی ماراکاری پرتگالیاں نے جنگ کيتی تے اپنے جہاز واپس لے لئی۔کونجالیاں وچوں اک مسلمان (کونجالی چہارم) نے چینالی ناں دے اک چینی لڑکے نوں پرتگالیاں توں چھڑا لیا سی ۔ کونجالی اس چینی لڑکے توں بہت محبت کردا سی ۔ اس نے پرتگالیاں توں بہت جنگاں کيتیاں ۔[۲۰][۲۱]
برطانوی ہند
سودھوکولکاندا جدوں کلکتہ کہلاندا سی، برطانوی ہند دا راجگڑھ(1772ء تا 1911) سی ۔ ایہ ہندوستان دا سب توں وڈا میٹرو شہر سی جتھے چینی لوک بآسانی زمینی راستے توں آ جاسکدے سن ۔ پہلے پہل آنے والےآں وچ یانگ توئی چو سی جو 1778ء وچ بھارت آیا۔اس دے نال تونگ اچیو وی سی ۔ حکومت نے انہاں نوں زمین دتی تے انہاں نے چینی دی صنعت لگائی۔ اس جگہ نوں حالے اچیپور دے ناں جانیا جاندا اے ۔ایہ پنڈ ہوگلی ندی دے کنارے اُتے واقع اے۔ برطانوی ہند دے دستاویزات دے مطابق حکومت نے اچیو نوں سالانہ 45 روپئے دے کرایہ اُتے 650 بیگھہ زمین دتی سی۔ کئی چینی مزدوراں نے کدرپور بندرگاہ اُتے کم کیتا۔ 1788ء دی اک پولس رپورٹ وچ بو بازار گلی وچ چینیاں دی اک اچھی خاصی آبادی دا تذکرہ ملدا اے۔ [۲۲]
حوالے
سودھو- ↑ "India’s fading Chinese community faces painful war past". AFP. 2 نومبر 2014. http://gulfnews.com/news/world/india/india-s-fading-chinese-community-faces-painful-war-past-1.1407271.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ "Why India remains a difficult terrain for 7,000 Chinese expatriates living in the country". Economic Times. 28 اگست 2015. http://economictimes.indiatimes.com/news/politics-and-nation/why-india-remains-a-difficult-terrain-for-7000-chinese-expatriates-living-in-the-country/articleshow/48703439.cms.
- ↑ "Mumbai's 3rd generation Chinese eye global jobs, learn Mandarin". TOI. 3 November 2015. https://timesofindia.indiatimes.com/city/mumbai/Mumbais-3rd-generation-Chinese-eye-global-jobs-learn-Mandarin/articleshow/49636835.cms.
- ↑ "Why India remains a difficult terrain for 7,000 Chinese expatriates living in the country". Economic Times. 28 اگست 2015. http://economictimes.indiatimes.com/news/politics-and-nation/why-india-remains-a-difficult-terrain-for-7000-chinese-expatriates-living-in-the-country/articleshow/48703439.cms.
- ↑ Someshwar، Savera R (۲۰۰۷-۰۱-۲۳). «Happy Indian Chinese New Year». ریڈف ڈاٹ کوم. دریافتشده در ۲۰۰۸-۱۰-۰۸.
- ↑ "India’s fading Chinese community faces painful war past". AFP. 2 نومبر 2014. http://gulfnews.com/news/world/india/india-s-fading-chinese-community-faces-painful-war-past-1.1407271.
- ↑ "Mumbai's 3rd generation Chinese eye global jobs, learn Mandarin". TOI. 3 نومبر 2015. https://timesofindia.indiatimes.com/city/mumbai/Mumbais-3rd-generation-Chinese-eye-global-jobs-learn-Mandarin/articleshow/49636835.cms.
- ↑ Suniti Chatterji. The Origin and Development of Bengali Language، University of Calcutta Press, 1926.
- ↑ Krishnan, Murali (17 اکتوبر 2013). "India's dwindling Chinatown". Deutsche Welle. http://www.dw.de/indias-dwindling-chinatown/a-17165098.
- ↑ Someshwar، Savera R (۲۰۰۷-۰۱-۲۳). «Happy Indian Chinese New Year». ریڈف ڈاٹ کوم. دریافتشده در ۲۰۰۸-۱۰-۰۸.
- ↑ Datta, Rangan (19 مارچ 2006). "Next weekend you can be at … Achipur". The Telegraph. http://www.telegraphindia.com/1060319/asp/calcutta/story_5983329.asp. Retrieved on 1 فروری 2014.
- ↑ Jeanette Pinto (1992). Slavery in Portuguese India, 1510–1842. Himalaya Pub. House. Retrieved on 2012-05-05. “respectable families for sale s slaves in India.36 Chinese slaves and domestic servants were for the most part kidnapped from their villages when they were young, and sold to the Portuguese by native pimps. Jean Mocquet in his book Old China Hands records that the Portuguese were particularly desirous of secur-”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1968). Fidalgos in the Far East 1550–1770, 2, illustrated, reprint, 2, illustrated, reprint. Retrieved on 2012-05-05. “account of Golden Goa (with the gilding off) a century later, stayed "in a tavern kept by a Chinese, who are white, Platter-fac'd, and Little-eyed, tolerated on account of embracing Christianity.”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1968). Fidalgos in the Far East 1550–1770, 2, illustrated, reprint, 2, illustrated, reprint. Retrieved on 2012-05-05. “Some of these wants and strays found themselves in queer company and places in the course of their enforced sojourn in the Portuguese colonial empire. The Ming Shih's complain that the Portuguese kidnapped not only coolie or Tanka children but even those of educated persons, to their piratical lairs at Lintin and Castle Peak, is borne out by the fate of Barros' Chinese slave already”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1968). Fidalgos in the Far East 1550–1770, 2, illustrated, reprint, 2, illustrated, reprint. Retrieved on 2012-05-05. “or Viceregal decree promulgated by Matthias de Albuquerque in مارچ 1595. The preamble of this Alvara states that the Chinese had made many and grievous complaints that the Portuguese of Macao were in the habit of kidnapping or buying Chinese, both for use as domestic servants as well as”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1968). Fidalgos in the Far East 1550–1770, 2, illustrated, reprint, 2, illustrated, reprint. Retrieved on 2012-05-05. “As early as 1519, the Portuguese were accused of kidnapping children, many of them from respectable families, for sale as slaves in India. It was even alleged in the Ming-shih that they roasted and ate them for food. Joao de Barros”
- ↑ Sanjay Subrahmanyam (2012). The Portuguese Empire in Asia, 1500–1700: A Political and Economic History, 2, John Wiley & Sons. ISBN 1-118-27402-4. Retrieved on 2012-05-05. “It has been suggested that the import of slaves into Goa was in the sixteenth century largely from Bengal, China, and Japan, and later from East Africa -- (De Souza 1979: 124--5)۔ These three sources -- the Far East, Bengal, and East Africa -- certainly account for the bulk of the slaves to be found in early seventeenth-century Goa. Consider the household of Garcia de Melo, an important fiscal official, who was arrested for fraud in 1611; when an inventory of his household goods was taken, they were found to include nineteen slaves, six from Bengal (including three eunuchs, or capados)، six from China, and seven from East Africa (AHU, Cx. 1, doc. 101)۔ All of the slaves had been converted, and possessed only Christian names -- not surnames (indicating their lowly social status)۔”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1948). Fidalgos in the Far East, 1550–1770: fact and fancy in the history of Macao. M. Nijhoff. Retrieved on 2012-05-05. “These Chinese slaves and domestic servants were for the most part kidnapped from their villages when they were young, and sold to the Portuguese by native pimps. The French traveller Mocquet, writing in the second decade of the”
- ↑ Charles Ralph Boxer (1948). Fidalgos in the Far East, 1550–1770: fact and fancy in the history of Macao. M. Nijhoff. Retrieved on 2 مارچ 2012. “we meet with a surprisingly frequent number of references to Chinese wayfarers or sojourners in India Portuguesa. One Chinese slave who was taken by Malabar pirates in his youth, subsequently became a terrible scourge to his late masters, as the right hand man of the famous Moplah pirate Kunhali. His eventual conqueror in 1600, the great Captain”
- ↑ Sun Yat-Sen institute for the advancement of culture and education (1939). T'ien Hsia monthly, Volume 9. Original from the University of California Digitized 9 Jan 2007. Retrieved on 2 مارچ 2012. “and said to have been slave to a Portuguese, before he was captured in his youth and brought before Kunhala, who took such a fancy to him that he entrusted him with everything. He was he most fanatical Moslem and enemy of the Christian faith along the whole Malabar coast. For when prisoners were taken at sea and brought to him, he invented the most fiendish tortures ever seen, with which he martyred them."”
- ↑ Sun Yat-Sen institute for the advancement of culture and education (1939). T'ien Hsia monthly, Volume 9. Original from the University of California Digitized 9 Jan 2007. Retrieved on 2 مارچ 2012. “Kunhali and Chinale were for years the greatest scourge of the Portuguese in the India seas. They made such effective depredations against Lusitanian shipping that the former assumed the high”
- ↑ Someshwar، Savera R (۲۰۰۷-۰۱-۲۳). «Happy Indian Chinese New Year». ریڈف ڈاٹ کوم. دریافتشده در ۲۰۰۸-۱۰-۰۸.