بھائی نند لال
پنجابی لیکھک
 | |
|---|---|
| جم | نند لال 1633 غزنی، افغانستان |
| موت | 1713 ملتان، ہندستان |
| دفن تھاں | ملتان |
| قلمی ناں | گویا |
| کم کِتہ | شاعر |
| بولی | فارسی، عربی، پنجابی |
| تعلیم | فارسی، عربی، حساب |
| دور | 1633-1713 |
بھائی نند لال ( ہندی: भाई नंद लाल, 1633–1713), بھائی نند لال سنگھ وی کہندے ہن)، پنجاب وچّ اک 17ویں صدیفارسی اتے عربی دا شاعر سی۔
اس دا پیؤ چھجوملّ، جو دارا شکوہ دا منشی سی، اک مہان ودوان سی۔ بھائی نند لال جی نے 'گوئیا' دے 'تخلص' نال 12 سال دی عمر چ فارسی شاعری لکھنا شروع کر دتا۔ اس نے اپنے پیؤ توں سنسکرت ، ہندی ، عربی اتے فارسی سکھی۔[۱]
شاعری دا نمونہ
سودھو- دل اگر دانا بود اندر کنارش یار ہست۔
- چشم گر بینا بود در ہر طرف دیدار ہست۔
رچناواں
سودھوکجھ مکھ رچناواں ایہہ ہن:
حوالے
سودھو