امہات الامہ
امہات الامہ | |
---|---|
مصنف | ڈپٹی نذیر احمد |
ملک | ہندوستان |
پیش کش | |
صفحات | 188 |
ترمیم |
امہات الامہ ڈپٹی نذیر احمد دہلوی دی کتاب اے جو انہاں نے پادری معظم احمد شاہ شائق دی کتاب امہات المومنین دے رد وچ لکھی سی۔[۱] ڈپٹی صاحب دی زندگی دی ایہ آخری تصنیف اے۔ احمد شاہ شائق نے مذکورہ کتاب وچ پیغمبر اسلام محمد بن عبد اللہ دی زوجات امہات المومنین دے سیاق وچ انہاں دے کردار دا جائزہ لینے دی کوشش کيتی سی تے اسنوں سنہ 1897ء وچ شائع کیتا۔ [۲] ڈپٹی نذیر نے امہات الامہ وچ اسی کتاب دا مفصل جائزہ لیا اے تے تعقلی تنقید دی روشنی وچ مسیحی پادری دے اعتراضات دے معقول جوابات وی دتے نيں۔
پر ڈپٹی صاحب توں اس کتاب دی تصنیف دے دوران وچ ایہ چوک ہو گئی سی کہ انہاں نے بعض جگہاں اُتے مسلماناں دی مقدس ہستیاں دے ناواں دے نال ضروری القاب نئيں لکھے تے بعض فقرے ایداں درج کر دتے جو گوکہ لسانی اعتبار توں درست سن لیکن انہاں نوں انہاں ہستیاں دی شان وچ ہتک آمیز سمجھیا گیا۔[۳] چنانچہ اس کتاب دے منظر عام اُتے آنے دے بعد دہلی دے مسلماناں وچ شورش برپا ہوئی۔ کچھ عرصے بعد دہلی وچ تحریک ندوۃ العلماء دا اک جلسہ منعقد ہويا جس وچ سر عام اس کتاب دے بیشتر نسخےآں نوں جلیا کے خاکستر کر دتا گیا۔[۴]
سبب تصنیف
سودھوبرطانوی ہندوستان وچ حکومت برطانیہ دی زیر سرپرستی مسیحیت دی تبلیغ زور و شور توں جاری سی تے اسی ضمن وچ اسلام دے مسلمہ عقائد، اصول تے شخصیتاں اُتے تردید دا سلسلہ وی چل پيا سی ۔ چنانچہ سنہ 1897ء وچ لداخ توں تعلق رکھنے والے پادری معظم احمد شاہ شائق نے پیغمبر اسلام محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم بن عبد اللہ دی ازدواجی زندگی، تعدد ازدواج تے انہاں دی زوجات اُتے اعتراضات لکھ کے امہات المومنین دے ناں توں شائع کیتا۔ اس کتاب دا شائع ہونا سی کہ مسلماناں وچ شورش بھڑک اٹھی۔ اک طرف تاں کتاب دے خلاف مسلماناں نے استغاثے کیتے تے اپنی نالش لے کے شملہ پہنچے، جس دے نتیجے وچ اس کتاب دی اشاعت اُتے پابندی عائد کر دتی گئی۔[۵] تے دوسری طرف مسلمان عالماں نے اس کتاب دا تحقیقی جائزہ لیا تے پادری احمد شاہ شائق دے اعتراضات دا مفصل جواب شائع کیتا۔ سرسید احمد خان نے وی اس دا جواب لکھیا سی لیکن ڈپٹی نذیر احمد نے سب توں مفصل، محقق تے مدلل جواب لکھیا جو امہات الامہ دے ناں توں شائع ہويا۔
موضوعات
سودھوڈپٹی نذیر احمد دہلوی دی ایہ آخری تصنیف اے۔ اس کتاب دے آغاز وچ انہاں نے قوت تولید، تعدد ازدواج دی ضرورت و اہمیت، زن و شوئی تعلقات، عرب دے آداب تمدن تے اسلام وچ عورتاں دی آزادی اُتے منطقی گفتگو دی اے۔ بعد وچ پیغمبر اسلام محمد بن عبد اللہ دی شرافت و حیا، عفت و پاکدامنی تے سبب تعدد ازدواج اُتے مبسوط روشنی پائی اے۔ فیر اگے ہر ہر بیوی دے احوال تے پیغمبر اسلام توں انہاں دے نکاح دا واقعہ درج اے۔ اس طرح مصنف نے پادری دے اعتراضات دا مکمل تے مدلل جواب دینے دی کوشش کيتی۔
اکابر دی آرا
سودھوگوکہ امہات الامہ دی اشاعت دے بعد اس دے خلاف زبردست ہنگامہ ہويا تے اسنوں ناپید کرنے دیاں کوششاں ہوئیاں لیکن مسلمانان ہند دے منصف مزاج اکابر عالماں نے اس کتاب نوں خوب سراہا تے اس دے خلاف ہنگامہ برپا کرنے والےآں دے طرز عمل نوں سخت ناپسند کیتا۔ ذیل وچ کچھ اکابر دی آرا توں مختصر اقتباس نقل کیتے جاندے نيں۔ مندرجہ بالا اقتباست امہات الامہ دے طبع ثانی توں ماخوذ نيں۔
خواجہ حسن نظامی
سودھوکتاب دی اہمیت اُتے خواجہ حسن نظامی فرماندے نيں:
” | حق الامر ایہ اے کہ امہات الامہ اوہ کتاب سی کہ نہ اج مسلماناں وچ کوئی ایسا نظر آندا اے نہ آیندہ برساں ایسا نظر آنے دی امید اے کہ غیر مسلماں دے سامنے اس قابلیت توں پیغمبر اسلام صلعم دی رسالت نوں ثابت کر جائے۔ تے مسلماناں دے لئی اِنّا لٹریچر مہیا کردے جو امہات الامہ وچ اے۔ امہات الامہ عمّ مغفور و استاد مرحوم دی آخری تصنیف تے اردو لٹریچر دا اک بیش بہا ذخیرہ سی جو چند خوش اعتقاد طلبا دی عنایت توں پردہ دنیا توں ناپید ہوئی۔[۶] | “ |
مولوی عبد الحق
سودھوکتاب چھپنے دے بعد دلی وچ برپا شورش دے متعلق بابائے اردو مولوی عبد الحق لکھدے نيں:
” | وڈے تے نامور لوکاں اُتے اکثر اپنے ہمعصراں دے ہتھوں وڈے وڈے ظلم ہوئے نيں۔ مولانا وی آخری عمر وچ اس توں نہ بچے۔ امہات الامہ دا شائع ہونا سی کہ دلی وچ اک ہنگامہ بیا ہوگیا۔ مولوی تاں پہلے ہی انہاں توں جلے بیٹھے سن، انہاں دی بن آئی۔ خوب جلے پھپھولے پھوڑے۔ مخالفت وچ رسالے چھپوائے۔ طرح طرح دے بہتان باندھے، کفر دے فتوے لکھے تے بدناں کرنے وچ کوئی کسر نہ اٹھا رکھی، طرح طرح توں عوام نوں بھڑکایا ایتھے تک کہ بعض تاں جان دے لاگو ہو گئے۔[۴] | “ |
تنازع
سودھوکتاب دی تصنیف دے دوران وچ بعض تھاںواں اُتے ڈپٹی نذیر احمد نے مسلماناں دی کچھ مقدس ہستیاں دا تذکرہ اس طرح کیتا جسنوں عموماً انہاں ہستیاں دی شان دے شایاں نئيں سمجھیا گیا ہور بعض جگہاں اُتے کچھ ایداں فقرے وی درج ہو گئے جو اردو زبان دے محاوراں تے روگٹھ دے لحاظ توں یقیناً درست سن لیکن مذہبی تناظر وچ بقول شاہد احمد دہلوی اسنوں ناموزاں بلکہ ہتک آمیز سمجھیا گیا۔[۳] چنانچہ اسی بنا اُتے کتاب دی اشاعت دے بعد اس دے خلاف دہلی دے مسلماناں وچ خاصا ہنگامہ ہويا جو بعد وچ ہندوستان دے دوسرے تھاںواں تک وی پہنچیا۔ ڈپٹی نذیر احمد توں کتاب دے تمام نسخےآں دی واپسی دا مطالبہ کیتا گیا تاکہ اسنوں مجمع عام وچ جلایا جائے لیکن انہاں نے صاف انکار کر دتا۔ انہاں دے اس انکار نے جلدی اگ اُتے تیل دا کم کیتا تے آتش فتنہ ہور بھڑک اٹھی۔ بعد وچ حکیم اجمل خان نوں ڈپٹی صاحب دی خدمت وچ بھیجیا گیا، اوہ اس وعدہ اُتے کتاب دے نسخے لے آئے کہ انہاں نوں بحفاظت اپنی تحویل وچ رکھن گے۔[۳] اسی اثنا وچ تحریک ندوۃ العلماء دا اک جلسہ دہلی وچ منعقد ہو رہیا سی ۔ چنانچہ عالماں نے ساز باز کرکے اوہ سارے نسخے حاصل کر لئی تے انہاں نوں جلسہ گاہ وچ لیا کے دھر دتا۔ حبیب الرحمن خان شیروانی اگے ودھے، تیل چھڑکا تے بسم اللہ کرکے کتاباں دے اس ڈھیر نوں اگ لگیا دی۔
اس جارحانہ کارروائی دے بعد ڈپٹی نذیر احمد کچھ اِنّے آزردہ ہو گئے سن کہ فیر باقی عمر قلم نوں ہتھ نئيں لگایا۔ بعض تجزیہ نگاراں دا کہنا اے کہ اس ساری شورش دے پِچھے رقابت دا جذبہ کارفرما سی ۔[۳] ہور اس کارروائی دے نال نال عالماں دی جانب توں اس کتاب دی تردید وی شائع ہوئی جس وچ مولوی عبد الغنی دی "کشف الغمہ فی رد امہات الامہ" قابل ذکر اے۔[۱]
طبع نو
سودھوکتاب سوزی دی اس کارروائی دے بعد امہات الامہ دے نسخے ناپید ہو چکے سن ۔ تقریباً ربع صدی دے بعد ڈپٹی نذیر احمد دے پوتے تے مشہور اردو ادیب و صحافی شاہد احمد دہلوی نے ادریس المطابع دہلی توں چھاپ کر سنہ 1935ء وچ ساقی بک ڈپو توں اسنوں دوبارہ شائع کیتا۔ کتاب دا شائع ہونا سی کہ فیر توں شورش برپا ہو گئی تے اس دے خلاف تحریک چھڑ گئی۔ حکومت توں درخواست کيتی گئی لیکن اس نے کان نئيں دھریا تاں اکابر عالماں دے ذریعہ دباؤ ڈالا گیا۔ بالآخر شاہد احمد دہلوی نے عظیم بیگ چغتائی دی درخواست اُتے کتاب دے دو سو نسخے انہاں نوں بھیج دتے تے کتاب دی اشاعت روک دینے دا اعلبن کے دتا۔ اُتے عظیم بیگ چغتائی نے اس دے بعد انقلاب، لاہور وچ اپنا اک مراسلہ شائع کروایا جس وچ انہاں نے لکھیا سی کہ کتاباں ہن میرے پاس موجود نيں، جس وچ ہمت ہو اوہ میرے توں حاصل کر لے۔ اعلان دا چھپنا سی کہ جودھپور دے مسلمان تے عالماں انہاں دے درپئے ہو گئے۔ جبراً سارے نسخے کھو کر لے گئے تے اک جلسہ منعقد کیتا جس وچ چغتائی صاحب توں بر سر عام توبہ کروائی، کلمہ پڑھوایا تے دوبارہ مشرف بہ اسلام کیتا۔ [۷]
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ نذیر احمد دہلوی (1935ء). .
- ↑ اسٹڈی اسلام ڈاٹ آرگ
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ شاہد احمد دہلوی. .
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ نذیر احمد دہلوی (1935ء). .
- ↑ نذیر احمد دہلوی (1935ء). .
- ↑ نذیر احمد دہلوی (1935ء). .
- ↑ شاہد احمد دہلوی. .