احمد بن عیسی خراز
امام | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
(عربی وچ: أحمد بن عيسى الخرّاز) | ||||
جم | ||||
تاریخ وفات | سنہ 899
| |||
رہائش | من بغداد | |||
عملی زندگی | ||||
الحقبة | ؟؟ - 277 هـ | |||
استاذ | سری سقطی ، ذوالنون مصری ، بشر حافی | |||
پیشہ | محدث | |||
مادری زبان | عربی | |||
پیشہ ورانہ زبان | عربی | |||
دلچسپیاں | تصوف | |||
ترمیم |
ابوسعید احمد بن عیسی خراز طریقہ خرازیہ دے بانی سن علما شریعت تے مشائخ طریقت تے قطب الوقت زمانۂ خود سن ۔
ناں و نسب
سودھواسم گرامی احمد بن عیسیٰ زید لقب خراز علم تصوف وچ چار سو توں زیادہ کتاباں لکھی سن ذوالنون مصری، سری سقطی تے بشر حافی توں صحبت رکھدے سن ۔ سب توں پہلے جس صوفی نے فنا و بقا دی اصطلاحات رائج کيتیاں اوہ حضرت ابوسعید خراز ہی سن ۔
کرامات
سودھوآپ فرمایا کردے سن کہ عنفوان جوانی وچ اللہ تعالیٰ نے مینوں ظاہری حسن و جمال توں نوازیا سی، اک شخص میری اس شکل اُتے عاشق ہوئے گیا، وچ اس توں کنارہ کشی کردا۔ اک دن وچ اک وادی وچ آیا، تھوڑا سا فاصلہ چلا تاں دیکھیا کہ اوہ شخص میرے پِچھے پِچھے آ رہیا اے، کہنے لگیا اس وادی وچ میرے توں کتھے بچ کر جاؤ گے، میرے نزدیک ہی اک کنواں سی، ميں نے کنويں وچ چھلانگ لگادتی، اللہ نے مینوں بچالیا، اوہ شخص کنويں دے کنارے اُتے بیٹھ کر رونے لگیا، ميں نے اللہ توں پناہ منگی تے کہیا اے اللہ تاں اس گل اُتے قادر اے کہ مینوں کنويں توں زندہ رکھے تے اس شخص دے شر توں محفوظ رکھے، ميں نے محسوس کيتا کہ اک زوردار ہويا نے مینوں کنويں توں باہر لا پھینکا اے اوہ شخص میرے پاس آیا میرے ہتھ پیر چومے تے معذرت خواہی دی جدوں تک زندہ رہیا، صدق و صفائی توں میری مصاحبت وچ رہیا۔
آپ فرماندے نيں کہ اک دفعہ وچ وادی توں گزر رہیا سی میرے پاس زادراہ نئيں سی چند دن فاقہ وچ گزرے اک دن میری نظراں اک آبادی اُتے پڑاں، وچ وڈا خوش ہويا، دیکھیا تاں ایہ آبادی نہ سی کھجوراں دا اک باغ سی، اوتھے پہنچیا آرام کيتا، سکےآں حاصل ہويا، میرا خیال سی کہ کچھ کھانے نوں ملے گا، میرے نفس دی اس خواہش نے مینوں بے بس کر دتا، ميں نے قسم کھالی کہ جے کچھ ملیا وی تاں وچ نفس نوں کچھ نہ داں گا، ریت وچ قبر کھودی تے اس وچ وڑ کے بیٹھ گیا، کچھ عرصہ بعد اک قافلہ آیا، اس نے اوتھے ڈیرہ جمالیا میرے پاس آئے نہایت ادب و احترام توں مینوں اپنے پاس لے گئے ميں نے دریافت کيتا، توانوں کِداں معلوم ہويا کہ وچ اس قبر وچ پيا ہويا ہون، انہاں نے دسیا قدرت دی طرف توں اک آواز آئی کہ ہماریا اک ولی اس ریگستان وچ پيا ہويا اے، اسنوں تلاش کرو، تلاش کردے کردے اسيں ایتھے تک پہنچ گئے نيں۔
تصنیفات
سودھو- انہاں نے چار کتاباں تجرید تے انقطاع اُتے لکھی انہاں وچوں اک کتاب السر سی جس دی عبارت بہت گہری سی کئی لوکاں نے انہاں اُتے کفر دا فتوی لگایا
- کتاب الصیام[۱]
وفات
سودھوحضرت دی وفات 277ھ وچ ہوئی سی۔
- زاہد ولی و عابد دین مقتدائے دیر
- سالِ وصال او تو باقوالِ اہل کتب
- عالم سخی اہل کرم سعد بو سعید
- گو بو سعید اسعد ہم سعد بو سعید[۲]