ابانی ناتھ مکھرجی
ابانی ناتھ مکھرجی | |
---|---|
(بنگالی وچ: অবনীনাথ মুখোপাধ্যায়) | |
جم | 3 جون 1891 |
وفات | 28 اکتوبر 1937 (46 سال) |
شہریت | برطانوی ہندستان |
جماعت | بھارتی کمیونسٹ پارٹی |
عملی زندگی | |
پیشہ | ماہر ہندویات ، سیاست دان ، انقلابی ، لکھاری |
تحریک | بھارت دی آزادی دی تحریک |
ترمیم |
ابانی ناتھ مکھرجی (انگریزی: Abaninath Mukherji، بنگلہ= অবনীনাথ মুখার্জি)، پیدائش: 3 جون، 1891ء - وفات: 28 اکتوبر، 1937ء) ہندوستان دے نامور انقلابی رہنما،کمیونسٹ پارٹی آف انڈیا (تاشقند گروپ) دے شریک بانی سن ۔ انہاں نے مولانا برکت اللہ بھوپالی دے نال مل کے انڈین انڈیپنڈنس پارٹی قائم کيتی۔انقلابی جدوجہد دی بنا اُتے انہاں نوں سوویت یونین وچ جلا وطنی اختیار کرنا پئی۔
حالات زندگی
سودھوابانی ناتھ مکھرجی 3 جون 1891ء نوں جبل پور، موجودہ مدھیہ پردیش، برطانوی ہندوستان وچ پیدا ہوئے۔ ٹکسٹائل ٹیکنالوجی وچ ڈگری حاصل کيتی۔ کلکتہ وچ دوران تعلیم سیاسی سرگرمیاں وچ دلچسپی لینے لگے سن ۔ جاپان تے جرمنی گئے جہان ہندوستانی انقلاب پسنداں توں انہاں دا رابطہ قائم ہويا۔ اوتھے اک فنڈ کھولیا تے ہندوستان وچ انقلابی سرگرمیاں دے لئی جرمنی وچ اسلحہ تے گولہ باردو حاصل کيتا۔ 1912ء وچ ہندوستان واپس آئے تے انقلابی رہنما راجا مہندر پرتاب دے ورنداون وچ قائم کیتے ہوئے پریم ودیالے وچ کم کيتا۔ اسلحہ تے میگزین حاصل کرنے دے لئی جاپان گئے۔ ہندوستان واپس ہُندے ہوئے سنگاپور وچ برطانوی پولیس نے گرفتار کر ليا۔ لیکن قید توں بھج نکلے۔ اوتھے توں ہالینڈ پہنچے تے اوتھے انہاں نے ہندوستانی نمائندے دی حیثیت توں دوسری کمیونسٹ بین الاقوامی کانگریس وچ شرکت کيتی۔ 1920ء وچ ہالینڈ وچ مس روزا نال شادی کيتی۔ 1922ء وچ برلن پہنچے[۱] تے اوتھے مشہور انقلاب پسنداں شری مورینکر، شری بھوپندر ناتھ دتا تے مولانا برکت اللہ بھوپالی دے نال مل کے انڈین انڈیپنڈنس پارٹی قائم کيتی۔ فیر خفیہ طور اُتے ہندوستان آئے تے مدراس، گیا، کلکتہ تے ڈھاکہ وچ انقلابی پارٹی دے نال کم کيتا۔ پولیس دی گرفتاری توں بچ کر نکل گئے تے 1924ء وچ ہندوستان نوں خیرباد کہیا، سویت یونین وچ مستقل سکونت اختیار کر لئی تے ہندوستان اُتے کئی کتاباں لکھ کے اپنا کم جاری رکھیا۔ 28 اکتوبر 1937ء وچ سوویت یونین وچ بحالتِ جلاوطنی انتقال کر گئے۔[۲]
حوالے
سودھو- ↑ شہیدانِ آزادی (جلد دوم)، چیف ایڈیٹر: ڈاکٹر پی این چوپڑہ، قومی کونسل برائے فروغ اردو زبان نويں دہلی، 1998ء، ص 401
- ↑ شہیدانِ آزادی (جلد دوم)، ص 402