آل مظفر

آل مظفر 1315ء توں 1393ء تک ایران دے تخت تے بیٹپھن آلا اک ٹبر سی ۔ اس حکومت دا بانی اک ایرانی امیر مظفر سی ، جہڑا ایل خانی سلطنت ولوں یزد شہر دا حاکم سی 1315ء چ سلطان ابو سعید نے اس دے پتر مبارو الدین نوں یزد تے فارس دی حکومت دے دتی تے اوہ ایل خانیاں دے زوال دے بعد آزاد ہوگئیا ۔ اس نے 1340ہ چ کرمان ، 1353ء چ شیراز تے فارس تے 1357ء چ اصفہان تے مل مار لئیا ۔ مبارز الدین دا دور اس لحاظ نال وی اہم اے کہ اس نے شراب خوری تے دوجیاں برائیاں جہڑیاں شیراز چ اوس ویلے عام ہو گئیاں سن ، نوں روکئیا تے اس لئی سخت قنون نافذ کیتے ۔

مبارز الدین دے بعد شاہ شجاع (1357ء- 1384ء) تخت تے بیٹھا جہڑا اس ٹبر دا سب توں سرکڈھواں حکمران سی ۔ اس نے عراق دے جلائر حکمران سلطان اویس دے 1375ء چ مرن مگروں شستر ، بغداد ، سلطانیہ ، تبریز ، نخچیوان تے قرہ باغ تے وی مل مار لئیا ۔ ایہہ اوہ زمانہ سی جدوں امیر تیمور سمرقند چ اک مضبوط حکومت قائم کر چکئیا سی تے خراسان تے وی مل مار چکئیا سی ۔ شاہ شجاع نے اس دی ودھدی ہوئی طاقت دا اندازہ لا کے اس دی اطاعت کر لئی ۔

شاہ شجاع دے بعد اس دا جانشین زین العابدین (1384ء- 1387ء) صرف تن ورہے حکمران رہئیا ۔ 1387ء چ تیمور نے اسنوں حکومت توں بے دخل کر دتا ۔ اس دے بعد آل مظفر دے شہزادےآں چ خانہ جنگی شروع ہو گئی ۔ یزد چ شاہ یحیی ، کرمان چ سلطان احمد تے اصفہان چ شاہ منصور حکومت کرن لگے ۔ اس خانہ جنگی دا فیدہ چکدے ہوئے تیمور نے 1393ء چ آل مظفر دی حکومت دا خاتمہ کر دتا ۔

علم تے ادب دی سرپرستی۔۔

آل مظفر علم تے ادب دے سرپرست سن ۔ مشہور شاعر حافظ شیرازی (1315ء-1390ء) دا تعلق شاہ شجاع، دے دربار نال سی ۔ حافظ فارسی دا وڈا غزل گو شاعر اے ۔ اس دے علاوہ وی ہور کئی اہل علم اس دے دربار نال وابستہ سن ۔ فارسی دا سب توں وڈا ہجو گو تے طنز نگار شاعر عبید زاکانی (مرئیا 1390ء) دا تعلق وی ایسے دور نال سی ۔ اس دی کتاب " اخلاق الاشراف" طنز نگاری دا شاہکار اے تے اس نوں پڑھ کے پتہ لگدا اے اوس زمانے دے ایرانی اخلاقی لحاظ نال کنی پتسی چ ڈگے ہوئے سی ۔