یوم التغابن
یوم التغابن (نقصان آشکار ہونے والا دن) قرآن مجید وچ قیامت دے ناواں وچوں اک اے۔ قیامت نوں یوم التغابن اس لئی کہیا گیا اے کہ اس دن معلوم ہُندا اے کہ کون گھاٹے وچ اے تے کون فائدے وچ ۔ اک روایت دے مطابق بعض مومن وی اس دن گھاٹے دا احساس کرن گے کہ کیوں نیک اعمال زیادہ انجام نئيں دتا۔
یومالتغابن، قیامت دا اک ناں
سودھو«یَوْمُالتَّغابُن» دا لفظ سورہ تغابن دی نويں آیت وچ ذکر ہويا اے تے ايسے سبب اس سورت دا ناں وی تَغابُن پے گیا اے۔[۱]
یومالتغابن روز قیامت دے ناواں وچوں اک اے [۲]اس ناں دی وجہ ایہ اے کہ اس دن معلوم ہوئے گا کہ دنیا دی تجارت وچ کس نوں نقصان ہويا اے۔[۳]
تغابن دی مختلف تفاسیر
سودھوفضل بن حسن طبرسی دی نظر وچ تغابن دا معنی غلط چیز نوں انتخاب کرنے تے صحیح چیز نوں ترک کرنے یا اس دے برعکس کرنے نوں کہیا جاندا اے۔ کافر نوں اس لئی مغبون (شکست خوردہ) کہیا جاندا اے کہ اوہ اخروی فائدے نوں چھڈ کے دنیوی منفعت حاصل کيتا اے۔ ايسے طرح مومن نوں غابِن (جیت نے والا) کہیا گیا اے ؛ کیونجے دنیوی منفعت نوں چھڈ کے آخرت دے فائدے نوں حاصل کيتا اے۔[۴]
طبرسی یومالتغابن نوں اوہ دن قرار دے رہیا اے کہ جس دن معلوم ہُندا اے کہ کون غابن(فائدے وچ ) تے کون مغبون (خسارے وچ ) اے۔[۵]وہ پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم توں نقل کردے نيں کہ بعض مومنین جنت وچ داخل ہونگے تاں (گناہ کرنے دی صورت وچ ) جہنم وچ اپنی جگہ دیکھ کے اللہ دا شکر کرن گے۔ ايسے طرح اہل جہنم بہشت وچ اپنی جگہ (گناہ نہ کردے تو) دیکھ کے کف افسوس مَلدے رہن گے۔[۶]
علامہ طباطبائی تے شہید مطہری تغابن دے اک ہور معنی دی طرف اشارہ کردے نيں تے کہندے نيں: بعض معاملےآں وچ دونے طرف والے نقصان اٹھاندے نيں مثال دے طور پر، جے کوئی کسی ظالم شخص دی پیروی کرے، تے اس دی اطاعت کرے تے اس دے مقابلے وچ نفع حاصل کرے۔ اس صورت وچ قیامت دے دن کہ جو اس آیت وچ جمع دا دن اے، دونے متوجہ ہون گے کہ اس معاملہ وچ دونے نے نقصان اٹھایا اے۔[۷]
تغابن کسی نوں نقصان پہنچانے دے معنی وچ ہو، معاملے وچ فریفتہ ہونا یا نقصان اٹھآنے تے افسوس کرنے دے معنی وچ آیا اے۔[۸] تے آیہ مجیدہ «يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ...»[۹] وچ غبن نوں گھاٹے دا آشکار ہونا[۱۰] یا افسوس کرنے[۱۱] توں معنی کيتا اے۔
بہشتیاں نوں گھاٹے دا احساس
سودھوبعض تفاسیر دے مطابق قیامت دے دن بعض مومنین نوں گھاٹے تے نقصان دا احساس ہوئے گا کہ دنیا وچ انہاں دے نیک اعمال تے مشکلات کم کیوں نيں۔ کیونجے قیامت دے دن اس دا نتیجہ دیکھو گے تے ہتھ توں نکل جانے والی فرصت اُتے حسرت کھاواں گے۔[۱۲]
متعلقہ مضامین
سودھوحوالے
سودھو- ↑ دانشنامہ قرآن و قرآنپژاوہی، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۲۵۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونہ، ۱۳٧۴ش، ج۲۴، ص۱۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونہ، ۱۳٧۴ش، ج۲۴، ص۱۹۴.
- ↑ ملاحظہ کرن: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳٧۲ش، ج۱۰، ص۴۵۰.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳٧۲ش، ج۱۰، ص۴۵۰.
- ↑ طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳٧۲ش، ج۱۰، ص۴۵۰.
- ↑ مطہری، آشنایی با قرآن، انتشارات صدرا، ج٧،ص۱۵۰؛ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۰۱.
- ↑ فرہنگ معین، «غبن» دا لفظ
- ↑ سورہ تغابن، آیہ ۹.
- ↑ حسینی ہمدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۳۹۹-۴۰۰.
- ↑ فولادوند، ترجمہ قرآن کریم، ذیل آیہ ۹ سورہ تغابن.
- ↑ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۳۲۸؛ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳٧۸ش، ج۱۳، ص۴۰.
مآخذ
سودھو- ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ہجری۔
- حسینی ہمدانی، سید محمدحسین، انوار درخشان، تحقیق: محمدباقر بہبودی، تہران، کتابفروشی لطفی، ۱۴۰۴ہجری۔
- دانشنامہ قرآن و قرآنپژاوہی، بہ کوشش بہاءالدین خرمشاہی، تہران، دوستان-ناہید، ۱۳٧٧شمسی ہجری
- طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعہ مدرسین حوزہ علمیہ، ۱۴۱٧ہجری۔
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمہ: محمدجواد بلاغی، تہران، ناصر خسرو، ۱۳٧۲شمسی ہجری
- طیب، سید عبد الحسین، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، تہران، اسلام، ۱۳٧۸شمسی ہجری
- مطہری، مرتضی، آشنایی با قرآن، قم، انتشارات صدرا، ۱۳۸۴شمسی ہجری
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونہ، تہران، دارالکتب الاسلامیہ، ۱۳٧۴شمسی ہجری
- معین، محمد، فرہنگ معین.