چراغ اعوان اک پنجابی قصہ کار سی۔ اس دا جم 1667 ء وچ اعواناں دے خاندان وچ ہویا۔ ایہہ پنڈ کھیٹڑ ضلع ڈیرہ غازی خان دا رہن والا سی۔ 1711 ء دے لگپگ اس نے ہیر رانجھے دا قصہ لکھیا۔[۱] اس دا قصہ پڑھ کے انجھ محسوس ہندا اے کہ دمودر دا اس اتے اثر ہووے۔ اس دا قصہ بڑا مختصر اے۔ اس دا ذکر بڑا عام اے۔ اس نے دمودر دی ہی کہانی نوں عام تکبندی وچ بنھ دتا۔ اس تکبندی وچ اس ویلے دے پنجابی سماج سبھیاچار دی عام جہی تصویر وی پیش ہوئی اے۔ اس قصے اتے لیہندی پڑبولی دا اثر ودھیرے اے۔ اس کرکے ایہہ قصہ بوہتا مقبول نہیں ہو سکیا۔ پنجابی قصہ-کاو دے اتہاس وچ اوہ اپنی اینٹری ہی کرواؤن دے اہل اے۔

شعری نمونہ

سودھو

وقت صبح پربھات نورانی، پڑھیا ویاہ ممتازی۔ ملّ کھرے کھن ملّ پھٹے تن، خان سیال نیازی۔

حوالے

سودھو
  1. پنجابی ساہت دا نوین اتہاس(آدی توں سمدور تک)، ڈاکٹر۔راجندر سنگھ سیکھوں، لاہور بکّ شاپ، آڈیشن 2016