پاکستان دا 1968-69ء دا انقلاب
1968ء دا سال پوری دنیا وچ تحریکاں دا سال سی جدوں یورپ وچ فرانس شاندار انقلابی واقعات دا مرکز بن چکيا سی ، اسی سال وچ پاکستان وڈی عوامی تحریک دی زد وچ آچکيا سی [۱]جس نے ڈاکٹراں ، انجینئرز تے زندگی دے ہر شعبے توں لوکاں نوں اپنی طرف متوجہ کیتا ۔ ملک وچ خو د رو طریقہ توں محنت کشاں نے صنعتاں اُتے قبضہ کر ليا سی ۔ نومبر 1968ء تا مارچ 1969ء کے آخر تک پورے ملک وچ عوامی بغاوت سی جس وچ 10 توں 15 ملین دے قریب لوک شامل سن [۲]۔ اس تحریک نے پاکستان دے طاقتور ترین آرمی جنرل ایوب خان نوں صدر پاکستان دے عہدے توں معزول کر دتا تھا[۳]۔
پس منظر
سودھوپاکستان دے بننے دے بعد کئی سالاں تک اوہدی حکومت تے ریاست نوں افسر شاہی دے ذریعے کنٹرول کیتا گیا۔ 1958ء وچ ایوب خان نے فوجی بغاوت دے ذریعے اقتدار اُتے قبضہ کر ليا ۔ ایوب خان دے دور وچ ملک دی اوسط معاشی ترقی 5 فیصد سالانہ رہی[۴]، لیکن اس ترقی دی وجہ توں امیر تے غریب دے درمیان خلیج وچ بے تحاشا اضافہ ہويا ۔ان پالیسیو ں نے سرمایہ دارانہ طبقے نوں فروغ دتا جنہاں دی دولت دے انبار وچ مسلسل اضافہ ہُندا گیا۔ لیکن عام آدمی دے لئی ایہ دور سخت سیاسی و سماجی سنسر شپ دے باعث ظلم و زیادتی تے مصیبتاں وچ اضافہ دے سوا کچھ نہ لایا[۵]۔21 اپریل 1968ء نوں ایوب خان دے منصوبہ بندی کمیشن دے سر براہ ڈاکٹر محبوب الحق نے اپنی آمدنیاں وچ عدم توازن اُتے اپنی رپورٹ پیش دی ۔ اس رپورٹ دے مطابق 22 امیر ترین خاندان ملک دی 66 فیصد صنعت تے 87 انشورنس تے بنکنگ اُتے قابض نيں[۶]۔اسی طرح ایوب خان نے زرعی اصلاحات کرنے دی کوشش کيتی لیکن ایہ اصلاحات بری طرح ناکام رہیاں۔اعدادوشمار دے مطابق 6000سے ودھ زمیندارملک دی 7.5ملین ایکڑ زمین اُتے قابض نيں۔ دوسری جانب مغربی پاکستان وچ اوسط آمدنی سالانہ 35 پاؤنڈ سی جدوں کہ مشرقی پاکستان وچ ایہ ہور بد تر سی جتھے سالانہ اوسط آمدنی محض 15پاؤنڈ سی۔1965ء وچ ایوب خان نے ملک وچ صدارتی انتخابات منعقد کروائے لیکن ایہ با لغ براہ راست رائے شماری دی بجائے بنیادی جمہوریت دے ناں پربالواسطہ انتخابات سن ۔ اس طریقہ کار دے باعث 80 ہزار نمائندگان نوں عوام نے براہ راست اپنے ووٹاں توں چننا سی ، ایہ نمائندگان بعد وچ صدر پاکستان نوں انتخاب عمل وچ لائاں گے[۷]۔ اسی سال پاک بھارت جنگ چھڑ گئی جس دی وجہ توں پاکستان دی معیشت نوں خاصا نقصان اٹھانا پيا۔ دفاعی اخراجات وچ اضافہ دی وجہ سے معاشی ترقی دی شرح تیزی توں گر گئی۔ انہاں قدامات دے خلاف اپوزیشن پارٹیاں تے عوام نے احتجاج شروع کر دتا[۸]۔
1968ء دی تحریک
سودھو1968ء دے ابتدائی مہینےآں وچ ایوب خان نے اپنے اقتدار دے دس سال پورے ہونے اُتے ْترقی دا عشرہ'منانے دے فیصلہ کیا دوسری جانب غصیلے عوام سٹرکاں اُتے احتجاج کر رہے سن ۔اسی سال دے ماہ نومبر وچ راولپنڈی دے کالج طالب علماں دا اک گروہ لنڈی کوتل توں واپس آرہیا سی تاں اٹک دے نزدیک انہاں نوں کسٹم دی چیک پوسٹ اُتے روکیا گیا ، چیک پوسٹ اُتے پولیس اہلکاراں نے انہاں دے نال بدتمیزی دی ۔ راولپنڈی واپسی اُتے انہاں طالب علماں نے پولیس دے رویے دے خلاف مظاہرہ کرنا شروع کر دتا جلد ہی انہاں دا مظاہرہ اک وڈے احتجاج وچ تبدیل ہو گیا۔پولیس نے اس احتجاج نوں منتشر کرنے دے لئی لاٹھی چارج کیتا تے گولی چلا دتی جس دے نتیجے وچ راولپنڈی پولی ٹیکنیک کالج دے عبدلحمید نامی طالب علم نوں گولی لگی تے ایہ موقع اُتے ہی دم توڑ گیا [۹]۔ اس توں پیشتر شہری چینی دی قیمت وچ اضافے دے خلاف احتجاج کر رہے سن تے طالب علم دی ہلاکت نے اک چنگاری دا کم کردے ہوئے اسنوں ملک گیر تحریک وچ بدل دتا [۱۰]۔ مشہور مصنف طارق علی نے اس واقعہ نوں ایويں بیان کیا،
پر امن مظاہرے وچ کسی پرتشدد اندیشے دے نہ ہونے دے باوجود، مکمل طور اُتے رائفلز ، بندوقاں تے آنسو گیس بماں توں مسلح پولیس نے مظاہرین اُتے گولی چلا دتی ۔ جس دے باعث ستاراں سالہ طالب علم عبدالحمید گولی لگنے ے موقع اُتے ہی ہلاک ہو گیا، غم و غصے توں بپھرے ہوئے طالب علماں نے اِٹاں تے پتھراں توں جوابی حملے دی تے دونے فریقین نوں ہلاکتےآں دا سامنا کرنا پيا۔
فروری تے مارچ وچ ، حملےآں دی اک وسیع لہر نے پورے ملک نوں اپنی لپیٹ وچ لے لیا۔ 13 فروری کو، دس سالاں وچ پہلی بار سرخ پرچم لاہور وچ لہرایا گیا، 25،000 توں ودھ ریلوے مزدور "چینی لوکاں دے نال اظہار یکجہتی تے سرمایہ داری مردہ باد" دے نعراں دے نال مرکزی شہراواں اُتے جلوس کڈے۔ اس دوران مزدوراں تے کساناں نے معاشرے نوں تبدیل کرنے دے عزم دا اظہار کیتا۔ لیکن بد قستمی توں انہاں نوں راہ دکھانے دے لئی کوئی انقلابی پارٹی موجود نہ تھی[۴]۔ فیصل آباد دے صعندی علاقےآں وچ فیکڑی مالکان نوں اپنا سامان ٹرکاں وچ لادنے دے لئی ایتھے دے مزدور رہنما مختیار رانا دی اجازت لینا ہُندی سی۔ تمام سنسر شپ ناکام ہو چکی سی۔ ٹریناں دے ذریعے انقلابی پیغام نوں پورے ملک وچ پھیلایا جا رہیا سی ۔ محنت کشاں نے مواصلات دے نويں طریقے ایجاد کر لئی سن ۔. ایہ اک نواں رجحان سی، لیکن ایہ آسماناں توں نازل نئيں ہويا تھا. بلکہ اوہدی بنیاد امیر تے غریب دے وچکار خلیج تے استحصال تے ظلم سی جس نے انہاں نوں تبدیلی اُتے مجبور کیا[۱۰]۔ پاکستان دی اصل کہانی - 1968–69 انقلاب کتاب دے مصنف توں انٹرویو دے دوران پاکستان دے مشہور کالمنسٹ منو بھائی نے اس حرکت پزیری دے بارے وچ انکشاف کیتا کہ،'
"لاہور وچ جماعت اسلامی وچ اک عوامی اجلاس دے دوران مولانا مودودی نے اپنے اک ہتھ وچ قران کریم تے دوسرے وچ روٹی رکھی۔. انہاں نے مجمع توں پُچھیا، ' آپ نوں روٹی چاہیے یا قرآن ؟' لوکاں نے جواب دتا، "ساڈے گھراں وچ قرآن موجود اے، لیکن روٹی نئيں اے .[۱۱]" انہاں طوفانی واقعات دے بارے وچ ڈاکٹر مبشر حسن نے اپنی کتاب، "پاکستان دا بحران تے انہاں دے حل" وچ لکھیا کہ"اس تحریک وچ مجموعی طور اُتے 239 افراد ہلاک ہوئے، 196 مشرقی پاکستان تے 43 وچ مغربی پاکستان وچ . فائرنگ دے نتیجے وچ پولیس دی فائرنگ دے نتیجے وچ 41 مغربی پاکستان تے مشرقی پاکستان وچ 88 افراد ہلاک ہوئے۔ انہاں وچوں اکثر طالب علم سن . "
1969 دے آغازسے ملک دے پینڈو علاقےآں وچ کساناں دی کمیٹیاں تے تنظیماں نے ابھرنا شروع کر دتا۔ مارچ 1969ء وچ ایوب خان نوں فوج دے افسران نے مشہورہ دتا کہ ملک نوں خانہ جنگی توں بچانے دے لئی اسنوں اپنا عہدہ چھڈ دینا چاہیے۔ ایتھے تک کہ ایوب خان نے وی اعتراف کیتا کہ تحریک نے ریاست تے معاشرے نوں مکمل طور اُتے مفلوج کر کے رکھ دتا اے [۱۲]۔
1968ء دے انقلابات دی نصف صدی گزرنے دے باعث پوری دنیا وچ انہاں انقلابات دے بارے وچ بحث مباحثے جاری نيں تے اک دفعہ فیر انہاں دے اثرات دا جائزہ لیا جا رہیا اے۔ لیکن پاکستان وچ ایسی کوئی تحریر نظر نئيں آندی تے نہ ہی ایداں دے کسی مباحثے دا ذکر ملدا اے ۔اس دی بنیادی وجہ ایہ اے کہ ایتھے دے حکمران طبقے دے نال نال ایتھے دے ناں نہاد کھبے بازو دے دانشور تے انقلابی وی ایتھے برپا ہونے والے اس انقلاب دا ادراک نئيں رکھدے یا فیر اسنوں مکمل طور اُتے فراموش کر دينا چاہندے نيں۔درحقیقت پاکستان دے کھبے بازو نے اس انقلاب نوں کدی تسلیم ہی نئيں کيتا تے اسنوں اک سازش قرار دے کے رد کرنے دی کوشش کيتی اے۔ اس انقلاب دے سیاست تے پاکستان دے سماج اُتے پڑنے والے دیو ہیکل اثرات نوں وی کدی تسلیم نئيں کيتا گیا تے ایہی وجہ اے کہ اس سماج دا درست سائنسی تجزیہ تے تناظر تخلیق نئيں کيتا جا سکا۔ایہ اعزاز وی عالمی مارکسی رجحان نوں ہی جاندا اے کہ اس نے پاکستان دے 69-1968ء دے انقلاب دی حقیقی تریخ نوں اجاگر کيتا تے اس توں درست نتائج اخذ کردے ہوئے ایتھے دے محنت کش طبقے دی حقیقی تریخ نوں منظر عام اُتے لے کے آیا۔ محنت کش طبقے دی حقیقی تریخ مرتب کردے ہوئے ہی اس سماج دا سائنسی بنیاداں اُتے درست تجزیہ ممکن ہويا جس دے باعث اک درست تناظر تخلیق کيتا جا سکیا۔ اج نصف صدی گزرنے دے بعد اک دفعہ فیر پاکستان دے محنت کش طبقے دی اس عظیم تریخ اُتے نظر دوڑانے دی ضرورت اے تے اس توں درست نتائج اخذ کردے ہوئے مستقبل دے انقلاگل کيتی تیاری کرنے دی ضرورت اے۔
اس ملک دی سرکاری تریخ وچ اس عظیم انقلاب دا ذکر کدرے وی نئيں ملدا ۔ صرف سرسری طور اُتے دسیا جاندا اے کہ جنرل ایوب نے خراب ملکی حالات دے پیش نظر اقتدار جنرل یحییٰ دے سپرد کر دتا سی جس نے بعد وچ اس ملک دے پہلے عام انتخابات کروائے سن ۔غیر سرکاری تریخ دیاں کتاباں وچ وی فیلڈ مارشل ایوب خان کیخلاف ہونے والے مظاہرےآں نوں جمہوریت دی بحالی دے لئی ہونے والے احتجاجی مظاہرے قرار دتا جاندا اے تے انہاں دی تفصیلات دسنے توں عمومی طور اُتے گریز کيتا جاندا اے۔ حکمران طبقے دے مسلط کردہ نظریات دے تحت لکھی جانے والی تریخ توں اس دے علاوہ توقع وی کيتا دی جا سکدی اے۔ اس تریخ وچ شخصیتاں نوں غیر معمولی طور اُتے وڈا بنا کے پیش کيتا جاندا اے تے سماج وچ جاری مختلف عوامل تے انہاں عوامل دے تضادات دا ذکر شاذونادر ہی ملدا اے ۔ نہ ہی ایہ دسیا جاندا اے کہ مختلف شخصیتاں کن رجحانات دی نمائندگی کر رہی سن تے انہاں دی حمایت سماج دے کس طبقے وچ موجود سی۔ جنرل ایوب دے بعد جو شخصیت اس عہد دی تریخ اُتے حاوی نظر آندی اے اوہ ذوالفقار علی بھٹو دی اے۔ 69-1968ء دے انقلاب دے دوران جو قیادت ابھر کر سامنے آئی سی اوہ یقیناً بھٹو دی ہی سی تے بعد وچ اوہ ملک دے سربراہ وی بنے ۔ بھٹو دی شخصیت وچ اس انقلاب تے اس عہد دے تضادات دی عکاسی وی نظر آندی اے تے اس دا تفصیلی جائزہ لینا وی ضروری اے۔ مارکسزم دا تریخ نوں جاننے دا عمل تاریخی مادیت کہلاندا اے تے ایہ سائنسی نکتہ نظر تریخ وچ فرد دے کردار نوں کدی وی فراموش نئيں کردا۔ لیکن دوسری جانب فرد دے کردار نوں ہی تمام تر صورتحال اُتے مسلط کر دينا تے سماج وچ جاری عمل توں مکمل طور اُتے انکار کر دينا وی انتہائی غیر سائنسی طریقہ کار اے جس دے مرتکب ایتھے دے اکثر مورخ ہوئے نيں خواہ انہاں دا تعلق کھبے بازو توں ہوئے یا سجے بازو تاں۔ اس لئی اج اس انقلاب دی نصف صدی گزرنے دے بعد ایہ انتہائی ضروری اے کہ انہاں تمام تر واقعات دا گہرائی وچ سائنسی تجزایہ کیہ جائے تاکہ نہ صرف اس عہد دے کردار نوں درست انداز وچ سمجھیا جا سکے بلکہ اس توں درست نتائج اخذ کردے ہوئے مستقبل دے انقلاگل کيتی تیاری دی جا سکے۔
1968-69ء دا انقلاب
سودھوانقلاب دا آغاز 7 نومبر 1968ء نوں ہويا جدوں راولپنڈی وچ اک طالب علم عبدالحمید نوں پولیس نے قتل کر دتا۔ پولی ٹیکنیک کالج دے طلبہ اپنے نال ہونے والی ناانصافیاں کیخلاف احتجاج کر رہے سن جس اُتے پولیس نے انہاں نوں روکنے دی کوشش کيتی تے انہاں اُتے لاٹھی چارج کيتا تے آنسو گیس پھینکيتی گئی۔ اس دوران پولیس دی جانب توں گولی وی چلائی گئی جس توں ایہ نوجوان ہلاک ہوئے گیا۔ اس نوجوان دی ہلاکت دے بعد طلبہ نے اپنے احتجاج دا دائرہ کار وسیع کر دتا تے شہر دے ہور تعلیمی ادارےآں توں طلبہ وی انہاں دے احتجاج وچ شریک ہونے لگے۔ دیکھدے دیکھدے ایہ احتجاج پورے ملک وچ پھیل گئے تے اک ملک گیر احتجاجی تحریک دی شکل اختیار کر گئے۔ کراچی توں لے کے چٹاکانگ تک طلبہ ایوب خان دی حکومت کیخلاف سڑکاں اُتے نکل آئے تے احتجاجی مظاہرےآں دا دائرہ کار وسیع ہونے لگا۔ ایوب خان اس وقت اپنے دس سالہ دور اقتدار دا جشن منارہیا سی تے اس سلسلے وچ پورے ملک وچ تقریبات منعقد دی جا رہیاں سن۔ ’’ترقی دی دہائی‘‘ دے عنوان توں جاری انہاں تقریبات کیخلاف وی عوامی نفرت پہلے توں موجود سی جو اس تحریک وچ پھٹ کر سامنے آ گئی۔اس ترقی دی نمائش دے لئی چلنے والی اک ٹرین نوں عوام نے بہاولپور دے مقام اُتے اگ لگادی۔ طلبہ دے مظاہرےآں دے نال نال محنت کش طبقہ وی اس تحریک وچ شامل ہوئے گیا تے پورے ملک وچ احتجاجاں تے ہڑتالاں دے اک نہ ختم ہونے والے سلسلے دا آغازہويا۔ سرکاری ادارےآں دے ملازمین تے نجی صنعتاں دے محنت کش لکھاں دی تعداد وچ انہاں مظاہرےآں تے ہڑتالاں وچ شریک ہوئے تے جنرل ایوب دی آمریت کیخلاف اپنی نفرت تے غم تے غصے دا اظہار کيتا۔اس انقلابی تحریک دے نتیجے وچ 25 مارچ 1969ء نوں ایوب خان مستعفی ہوئے گیا تے اقتدار جنرل یحییٰ خان دے سپرد کر دتا گیا جس نے ملک دے پہلے عام انتخابات کروانے دا وعدہ کيتا۔
7 نومبر 1968ء توں لے کے 25 مارچ 1969ء تک ہونے والے ایہ واقعات انتہائی اہمیت دے حامل نيں تے اس ملک دے محنت کش طبقے دی تریخ دا روشن باب نيں۔ اس تمام تر تریخ نوں مسخ کرنے دی ہمیشہ کوشش کيتی گئی اے تے انہاں واقعات دی تفصیلات نوں منظر اُتے آنے توں دبایا گیااے۔ تریخ دی کسی وی کتاب وچ انہاں واقعات دی تفصیل درج نئيں۔ بھٹو دے پہلے وزیر خزانہ تے پیپلز پارٹی دے بنیادی رکن ڈاکٹر مبشر حسن نے اپنی اک کتاب وچ انہاں واقعات دی تھوڑی بہت تفصیل دتی اے لیکن اس وچ وی مشرقی پاکستان وچ جاری تحریک تے اس دے وسیع اثرات نوں نظر انداز کيتا گیا اے۔ مغربی پاکستان دے واقعات دا وی تفصیلی ذکر نئيں کيتا گیا۔ لیکن اس دور دے اخبارات تے رسالے دا مطالعہ کيتا جائے تاں بوہت سارے اہم واقعات دی جانکاری حاصل ہُندی اے تے واضح طور اُتے نظر آندا اے کہ ایہ انقلاب کتنا طاقتور سی تے اسنوں اک بالشویک قیادت میسر ہُندی تاں مارچ 1969ء وچ ایتھے اک سوشلسٹ انقلاب برپا کيتا جا سکدا سی۔مشرقی تے مغربی پاکستان وچ برپا ہونے والا سوشلسٹ انقلاب ہندوستان سمیت پورے خطے وچ پھیلنے دی صلاحیت رکھدا سی تے اس پورے خطے توں سرمایہ دارانہ نظام دے مکمل خاتمے دا باعث بن سکدا سی۔ لیکن اک بالشویک قیادت دی عدم موجودگی دے باعث ایسا نہ کيتا جا سکا۔اس دوران تحریک دی قیادت کرنے والے افراد جنہاں وچ مغربی پاکستان وچ ذوالفقار علی بھٹو تے مشرقی پاکستان وچ مجیب الرحمان شامل سن، دے مصالحانہ کردار دا وی تفصیلی جائزہ لینے دی ضرورت اے جو اس انقلاب نوں زائل کرنے دا باعث بنیا۔ ايسے طرح کھبے بازو دی سٹالنسٹ (بشمول ماؤاسٹ) قیادتاں دے کردار دا وی احاطہ کرنے دی ضرورت اے جو مرحلہ واریت دے غلط نظریے دے باعث سوشلسٹ انقلاب دی بجائے جمہوریت دی بحالی اُتے ہی اکتفا کرنا چاہندے سن جدوں کہ انقلاب سماج دی سوشلسٹ تبدیلی دا تقاضا کر رہیا سی۔
مشرقی پاکستان
سودھوکمیونسٹ پارٹی اُتے پابندی لگی تاں نیشنل عوامی پارٹی (نیپ) دے ناں توں کھبے بازو دی قوتاں نے اپنے کم دا آغاز کيتا جس دی قیادت مولانا بھاشانی کر رہے سن ۔
مشرقی پاکستان وچ رہنے والے بنگالیاں اُتے قومی جبر دا آغاز پاکستان دی تخلیق دے نال ہی ہوئے گیا سی تے وقت دے نال نال اس وچ شدت آ رہی سی۔ آغاز وچ ہی انہاں اُتے جبراً اردو نوں قومی بولی دے طور اُتے مسلط کيتا گیا تے انہاں دے قومی تشخص نوں مسخ کرنے دی کوشش کيتی گئی۔ اس قومی جبر کیخلاف 1950ء دی دہائی وچ ہی وسیع پیمانے اُتے احتجاجی تحریکاں دا آغاز ہوئے گیا سی جنہاں نوں ریاستی جبر دے نال کچلا جاندا سی۔ اس عمل وچ جدوں پاکستان وچ کمیونسٹ پارٹی اُتے پابندی لگی تاں نیشنل عوامی پارٹی (نیپ) دے ناں توں کھبے بازو دی قوتاں نے اپنے کم دا آغاز کر دتا جس دی قیادت مولانا بھاشانی کر رہے سن ۔ مشرقی پاکستان وچ انہاں نوں تیزی توں عوامی بنیاداں حاصل ہوئیاں تے طلبہ تے محنت کشاں وچ انہاں نوں وڈے پیمانے اُتے پذیرائی ملی۔ مجیب الرحمان جو پہلے ايسے پارٹی دا حصہ سی، نے بعد وچ اس توں علیحدگی اختیار کر کے عوامی لیگ دے ناں توں وکھ پارٹی بنائی جو سٹالنسٹ نظریات توں زوال پذیر ہوئے کے بنگالی قوم پرست نظریات اُتے اپنی بنیاد رکھدی سی۔ مغربی پاکستان وچ وی ایہ عمل سانوں بتدریج نظر آیا گو کہ اس دی تریخ بنگال توں مختلف اے۔
عوامی لیگ دے بننے تے عوامی حمایت لینے دی وڈی وجہ سٹالنسٹ پارٹیاں دا قومی سوال اُتے غلط مؤقف سی۔سٹالنزم کدی وی قومی سوال اُتے لینن دے نظریات تے مؤقف دے تسلسل نوں قائم نئيں رکھ سکیا تے اس توں غداری کردا رہیا اے ۔مشرقی پاکستان وچ وی ایہی عمل وڈے پیمانے اُتے نظر آندا اے۔ 69-1968ء دے انقلاب وچ قومی سوال انتہائی اہمیت دا حامل سی تے خاص کر مشرقی پاکستان وچ ایہ اک سلگدا ہويا مسئلہ سی لیکن اس اُتے کوئی وی سیاسی جماعت درست لینن اسٹ مؤقف اختیار نہ کر سکی۔ انقلاب دے معروضی حالات نے دونے بازوواں دے محنت کش طبقے نوں اک دوسرے دے نیڑے کر دتا سی تے حکمران طبقے دی جانب توں مسلط کردہ نفرت تے تعصبات نوں چیردے ہوئے محنت کش طبقہ انقلاب دے دناں وچ اک دوسرے دے نال ہم آہنگ ہوئے چکيا سی۔ لیکن اس دے پاس ایسی کوئی قیادت نئيں سی جو اس طبقاتی جڑت تے قومی آزادی دے سوال نوں جوڑدے ہوئے اک واضح حل پیش کردی۔ مجیب دی قیادت وچ عوامی لیگ دی جڑاں بنیادی طور اُتے مشرقی پاکستان دی پیٹی بورژوازی وچ سن۔ اوہ مغربی پاکستان دے سرمایہ داراں دی جکڑ توں خود نوں آزاد کرانے دیاں کوششاں کر رہے سن تے زیادہ بہتر شرائط اُتے مغربی پاکستان دی سامراجی غلامی دا طوق پہننا چاہندے سن ۔ جدوں کہ دوسری طرف بھٹو بنگالیاں کیخلاف شدید تعصب رکھتاتھا تے انہاں اُتے قومی جبر جاری رکھنے دا حامی سی۔ ایوب خان دے وزیر دے طور اُتے وی اوہ انہاں خیالات دا اظہار کر چکيا سی تے انقلابی تحریک دے دوران وی انہاں وچ زیادہ تبدیلی نئيں آئی سی۔ ایہی وجہ سی کہ پیپلز پارٹی نوں مشرقی پاکستان وچ کدی کوئی حمایت نئيں مل سکی۔
1966ء وچ جدوں مجیب نے اپنے مشہور زمانہ چھ نکات پیش کیتے تاں انہاں وچ علیحدگی دا مطالبہ شامل نئيں سی بلکہ اوہ فیڈریشن دا حصہ رہندے ہوئے ہی زیادہ اختیارات دا مطالبہ کر رہیا سی۔پاکستان دی 1947ء وچ تخلیق دے بعد توں اس دور تک ایتھے پارلیمنٹ تے جمہوریت دے ناٹک دی وی ضرورت محسوس نئيں کيتی گئی سی تے حکمران طبقہ براہ راست اپنی حاکمیت مسلط کیتے ہوئے سی۔ ایداں دے وچ جمہوری حقوق تے ووٹ جداں بنیادی مطالبہ وی وسیع عوامی حمایت دا باعث بنا خاص کر مظلوم قومیتاں وچ ایہ مطالبہ اہمیت دا حامل سی۔ ایوب خان نے چھ نکات پیش کرنے اُتے عوامی لیگ دے خلاف شدید جبر دا آغاز کر دتا جس وچ اس دے اہم وزیر بھٹو نے اس دی مکمل معاونت کيتی۔ اس دوران بھٹو نے اپنے اک بیان وچ کہیا کہ سانوں اس غدارانہ مہم توں سختی توں نپٹنا ہوئے گا تے اسلام دے تشخص دا تحفظ کرنے دے لئی اپنے وطن دا دفاع کرنا ہوئے گا۔ایوب آمریت دی جانب توں عوامی لیگ نوں کچلنے دا آغاز کيتا گیا لیکن اس توں قومی مسئلہ ختم ہونے دی بجائے ہور شدت اختیار کر گیا۔ مجیب نوں قید کر دتا گیا تے اوہ تن سال بعد انقلابی تحریک دے دوران ہی قید توں باہر آیا۔اس طرح خود ایوب آمریت نے اسنوں تحریک دا قائد بنوانے وچ اہم کردار ادا کيتا۔ 1968ء دے آغاز وچ ہی اس اُتے اگرتلہ سازش کیس دے ناں توں اک مقدمہ بنایا گیا جس وچ مجیب تے اس دے 34 ساتھیاں اُتے الزام لگایا گیا کہ انہاں نے اگرتلہ وچ ہندوستان توں مل کے مشرقی پاکستان نوں وکھ ریاست بنانے دی سازش تیار کيتی اے۔ اس مقدمے وچ اپنے دفاع دے باعث مجیب الرحمان مشرقی پاکستان وچ ہور مقبول ہوئے گیا۔اس دوران بھاشانی نے وی وکھ پارٹی ہونے دے باوجود مجیب دی حمایت دی تے جلسے جلوس منعقد کیتے۔
7 نومبر نوں راولپنڈی وچ نوجوان طالب علم عبدالحمید دے قتل دے بعد احتجاجی تحریک دا آغاز ہوئے چکيا سی جس دا دائرہ کار وسیع ہُندا جا رہیا سی تے محنت کش اس وچ شامل ہوئے رہے سن ۔مشرقی پاکستان وچ اپوزیشن جماعتاں نے7 دسمبر 1968ء نوں ایوب آمریت کیخلاف ڈھاکہ وچ ہڑتال دی کال دی۔ اس دن ایوب خان نے ڈھاکہ دا دورہ کرنا سی تے سرکاری سطح اُتے اس دے استقبال دی تیاریاں دی جا رہیاں سن۔ اس دن سکیورٹی فورسز نے گولی چلائی تے احتجاج کرنے والے دو افراد ہلاک ہوئے گئے۔اس دے جواب وچ 14 دسمبر کوعوامی لیگ تے بھاشانی نے پورے مشرقی پاکستان دے لئی مل کے ہڑتال دی کال دے دی۔ ہڑتالاں تے احتجاجی مظاہرےآں وچ عوام دی شرکت وچ مسلسل وادھا ہوئے رہیا سی تے انہاں دی شدت ودھدی جا رہی سی جس کیخلاف ریاست دا جبر وی شدت اختیار کر رہیا سی۔ 29 دسمبر نوں پورے مشرقی پاکستان وچ احتجاجی مظاہرے ہوئے جنہاں وچ اک جگہ پولیس نے گولی چلائی جس توں تن کسان ہلاک ہوئے گئے۔ اس توں مشرقی پاکستان دے دیہاتی علاقےآں وچ تحریک ہور شدت اختیار کر گئی تے کساناں نے پولیس سٹیشناں نوں اگ لگیا دتی یا انہاں دا کنٹرول خود سنبھال لیا، سرکاری اہلکاراں نوں بیدخل کر دتا تے بہت ساریاں جگہاں اُتے کساناں دی کمیٹیاں دے ذریعے تمام انتظامی امور خود سنبھال لئی۔
جنوری 1969ء وچ ڈھاکہ دے طلبہ نے اک گیارہ نکاندی پروگرام تشکیل دتا جو مشرقی پاکستان وچ جاری اس تحریک دا پروگرام بن گیا۔ ایہ گیارہ نکات مجیب الرحمان دے چھ نکات دا ہی تسلسل سن لیکن اس وچ ہور مطالبات وی شامل کیتے گئے سن ۔ان وچ بینکاں تے وڈی صنعتاں دی نیشنلائیزیشن،مزارعاں اُتے ٹیکساں وچ کمی تے مزدوراں دی اجرتاں وچ اضافے جداں نکات شامل سن ۔اس وچ پاکستان دی امریکی سامراج دی کاسہ لیسی دی وی مذمت کيتی گئی سی تے مطالبہ کيتا گیا سی کہ پاکستان سیٹو تے سینٹو جداں سامراجی معاہداں توں باہر نکلے جو امریکی سامراج نے تشکیل دتے سن ۔ اس دے علاوہ اگرتلہ سازش کیس سمیت تمام سیاسی قیدیاں اُتے مقدمات ختم کرنے دا مطالبہ کيتا گیا سی۔مغربی پاکستان دی کسی وی سیاسی پارٹی نے بنگالیاں دے قومی حقوق دی حمایت نئيں کيتی تے انہاں اُتے قومی جبر دا رستہ ہموار کرنے دی معاونت کيتی۔ گوکہ مغربی پاکستان دے محنت کشاں تے طلبہ وچ بنگالی عوام دے لئی حمایت موجود سی جس نے انقلاب دے دناں وچ عملی شکل وی اختیار کر لئی سی ۔
جنوری دے آغاز اُتے ہی انقلابی تحریک وچ عوامی شمولیت تیزی توں ودھ رہی سی۔ 23جنوری نوں ڈھاکہ وچ 25ہزار افراد نے مشعل بردار جلوس کڈیا جس وچ مکمل آزادی دا مطالبہ کيتا گیا۔ اگلے دن پنج ہزار افراد نے ڈھاکہ وچ اسمبلی اُتے حملہ کر دتا۔ ايسے دن دو حکومتی اخباراں دے دفاتر نوں جلا دتا گیا۔کسی انقلابی پارٹی دی عدم موجودگی دے باعث جلاؤ گھیراؤ دے واقعات وچ وادھا ہوئے رہیا سی تے پولیس مظاہرین اُتے اَنھّا دھند جبر کر رہی سی۔ اس دن چھ توں ودھ افراد مظاہرےآں وچ ہلاک ہوئے۔اس دے بعد دے عرصے وچ محنت کش طبقہ اس انقلابی تحریک وچ شامل ہوئے گیا جس دے باعث جلاؤ گھیراؤ دی بجائے ہڑتالاں تے سیاسی عمل توں اس انقلاب نوں اگے ودھایا گیا۔
مغربی پاکستان
سودھوایتھے وی کھبے بازو دی قوتاں دی وسیع بنیاداں موجود سن۔اس دی اک اہم وجہ عالمی سطح اُتے سوویت یونین تے کمیونسٹ چین دی موجود گی سی جو دنیا بھر وچ انقلابی طلبہ تے محنت کشاں نوں اپنی جانب متوجہ کردے سن ۔ نیشنل سٹوڈنٹس فیڈریشن دی ملک بھر دے طلبہ وچ مضبوط بنیاداں موجود سن تے اس دے لیڈر مقبولیت دی انتہاواں اُتے سن ۔ معراج محمد خان کوبغیر کسی مبالغے دے پاکستان دی تریخ دا سب توں مقبول سٹوڈنٹ لیڈر کہیا جاسکدا اے۔ انہاں نے ہزاراں دے اجتماعات توں وی خطاب کيتا اے تے لکھاں طلبہ دی قیادت دی اے ۔وہ طفیل عباس دی قیادت وچ قائم ماؤاسٹ پارٹی توں وابستہ سن تے بعد وچ پارٹی دی ہدایت اُتے پیپلز پارٹی وچ شامل ہوئے گئے تے بھٹو دی پہلی کابینہ دا حصہ وی بنے۔
اسی طرح مزدور تحریک وچ وی کھبے بازو دے کارکنان وڈی تعداد وچ موجود سن تے تمام ٹریڈیونیناں دی قیادت کھبے بازو دے پاس سی۔ 1960ء دی دہائی وچ ہڑتالاں تے احتجاجی مظاہرےآں دی تعداد وچ وی وادھا ہويا سی تے مزدوراں دی تنظیماں وی بننی شروع ہوئے گئی سن۔ ایوب خان دا دور پاکستان دی تریخ وچ معاشی نمو دے حوالے توں سب توں کامیاب دور گردانا جاندا اے۔ اس وچ معاشی نمو ست فیصد دے نیڑے پہنچ گئی سی۔ اس معاشی نمو دی بنیاد مصنوعی نئيں سی تے نہ ہی سستے قرضےآں یا پراپرٹی دے بلبلے دے باعث اسنوں حاصل کيتا گیا سی بلکہ اس دی بنیاداں صنعتی ترقی وچ سن۔ ایوب خان دے دور وچ مغربی پاکستان وچ وڈے پیمانے اُتے نويں صنعتاں قائم ہوئیاں سن جنہاں وچ وڈی تعداد وچ محنت کش پہلی دفعہ پنڈ توں نکل کے شہراں وچ مزدور دی حیثیت توں داخل ہوئے سن ۔ اس عمل وچ جتھے ملک دے امیر ترین افراد دی دولت وچ کئی گنیاوادھا ہويا سی تے بائیس امیر ترین افراد دی پرت مارکا تذکرہ بولی زد عام سی اوتھے محنت کشاں دی زندگیاں دی تلخیاں وچ کمی آنے دی بجائے وادھا ہويا سی۔ اس دور دا تازہ دم پرولتاریہ سرمایہ دارانہ نظام دے عذاباں دی چکی ميں پس رہیا سی تے اس وچ اس نظام توں شدید نفرت دا احساس اجاگر ہوئے رہیا سی۔ پنڈ دی کھلی فضا توں نکل کے شہراں دی تنگ تے تاریک غلیظ گلیاں تے کالونیاں وچ زندگی گزارنا آسان نئيں سی۔ صنعتاں وچ کم کرنے والا مزدور خود اک مشین دے پرزے دی طرح زندگی گزارنے اُتے مجبور ہُندا اے تے اس دی زندگی دی روٹین دا تعین مشین کردی اے ۔پنڈ ورگی آزادی اک نعمت محسوس ہُندی اے تے گزرے لمحات تے اوتھے دی اقدار دی یاد اسنوں ستاندی اے ۔اس دوران شہر دی چکيا چوند مسحور کرنے دی بجائے زندگی وچ زہر گھولدی اے تے غربت تے محرومی وچ کمی دی بجائے وادھا ہُندا اے ۔ایداں دے وچ کھبے بازو دے نظریات توں لیس کارکنان دی جانب توں تنظیم سازی دی مختلف کوششاں نوں وڈے پیمانے پرپذیرائی ملی جس وچ شہراں وچ موجود بیگانگی دا مقابلہ مزدوراں دی جڑت توں کيتا گیا۔
سیاسی افق اُتے موجود کوئی وی سیاسی پارٹی اس عمل نوں سمجھنے توں قاصر سی جدوں کہ حکمران ترقی دے گن گا رہے سن ۔ اس ترقی دے کِنے ثمرات محنت کشاں تک پہنچ رہے سن تے سماج اُتے اس دے کیہ اثرات مرتب ہوئے رہے سن، اوہ ایہ سمجھنے توں قاصر سن ۔ایہی وجہ سی کہ انقلاب نے حکمراناں تے تمام سیاسی پارٹیاں نوں حیران کر کے رکھ دتا سی تے کوئی وی اس توں نپٹنے دے لئی تیار نہ سی۔ایوب خان دی اپنی ڈائریاں وچ اس حیرانگی دا اظہار نظر آندا اے تے اس عرصے دے مختلف اخبارات وی اس صورتحال دی عکاسی کردے نيں۔انقلاب دے دوران پولیس تے انتظامیہ دا روز مرہ دے معاملات وچ عمل دخل ختم ہوئے چکيا سی تے اوہ محض تماشائی دی حیثیت اختیار کر گئے سن ۔ ایوب خان نے اپنی ڈائری وچ وی ایہی لکھیا سی کہ اس وقت تمام فیصلے گلیاں تے سڑکاں اُتے ہوئے رہے نيں تے ریاست دے تمام ادارے مفلوج ہوئے چکے نيں۔
اس انقلاب دے دوران بھٹو تے اس دی پیپلز پارٹی دا مغربی پاکستان وچ غیر معمولی کردار نظر آندا اے۔ بھٹو سجے بازو دے نظریات رکھنے والا سیاستدان سی جو ایوب خان توں ذاتی اختلافات دے باعث اس دی وزارت توں وکھ ہويا سی۔ 1967ء وچ عالمی سطح اُتے ہونے والے واقعات توں اہم نتائج اخذ کردے ہوئے اس نے سوشلسٹ نظریات اُتے مبنی پیپلز پارٹی دے ناں توں لاہور وچ ڈاکٹر مبشر حسن دے گھر پراک نويں سیاسی پارٹی دی بنیاد رکھی سی۔ اس پارٹی دے تاسیسی اجلاس وچ دو سو توں تن سو افراد نے شرکت کيتی سی تے اس واقعے نوں اخبارات وچ وی زیادہ توجہ نئيں مل سکی سی۔ پیپلز پارٹی دا منشور جے اے رحیم نے لکھیا سی جوپاکستان دا اک سابقہ سینئر بیوروکریٹ تھااور خارجہ سیکرٹری رہ چکيا سی۔ ایوب خان توں اختلافات دے باعث اس وقت اوہ ملک چھڈ چکيا سی تے فرانس وچ مقیم سی۔ بنگال دے اک زمیندار گھرانے نال تعلق رکھنے والا جے اے رحیم کھبے بازو دے نظریات توں متاثر سی تے کمیونسٹ پارٹی دے نال وی اس دے تعلقات رہ چکے سن ۔ اس وقت پوری دنیاکی سیاست سجے تے کھبے دے نظریات دے گرد استوار سی تے سوشلسٹ نظریات توں متاثر ہوئے بغیر رہنا ممکن نئيں سی۔اسی لئی جدوں بھٹو نے نويں پارٹی بنانے دی تجویز رکھی تاں جے اے رحیم نے اس وچ سوشلسٹ نظریات نوں بھرپور انداز وچ متعارف کروانے دی کوشش کيتی۔ بھٹو خود سجے بازو دے نظریات دا حامی سی تے ايسے بنیاد اُتے سیاست کردا رہیا سی لیکن سوشلسٹ نظریات نوں سیاست دے لئی استعمال کرنے دا خیال اسنوں پسند آیااور اس نے جے اے رحیم دے نال مل کے اس اُتے کم شروع کر دتا۔ پیپلز پارٹی دی تاسیسی دستاویز وچ واضح طور اُتے سماج دی سوشلسٹ تبدیلی دا ذکر کيتا گیا اے لیکن اس دے باوجود ایہ دستاویز کنفیوزڈ تے مبہم انداز وچ انہاں نظریات نوں پیش کردی اے۔ اک طرف واضح طور اُتے لکھیا گیا اے کہ ملک دی 95فیصد آبادی مسلماناں اُتے مشتمل اے اس لئی ایتھے اس مسئلے اُتے سیاست کرنے دی ضرورت نئيں لیکن دوسری جانب اپنے بنیادی نعراں وچ مذہب نوں استعمال وی کيتا گیا اے۔ ايسے طرح اہم صنعتاں تے ادارےآں دی نیشنلائزیشن تے انہاں نوں قومی تحویل وچ لئی جانے دا واضح پروگرام نظر آندا اے لیکن سوشلسٹ منصوبہ بندی دی بنیاد اُتے معیشت نوں استوار کرنے دے حوالے توں کوئی لائحہ عمل نئيں دتا گیا۔اس دے علاوہ مسئلہ کشمیر تے ہندوستان دے نال تعلقات اُتے پارٹی دا مؤقف ریاست دے مؤقف توں بالکل وی مختلف نئيں تے کہیا گیا اے کہ ہندوستان توں مخالفت جاری رہے گی۔لیکن دوسری جانب امریکا دے سامراجی کردار دی مذمت وی کيتی گئی اے مگر اس دا مقابلہ کرنے دے لئی اسلامی ملکاں دے اتحاد اُتے زور دتا گیا اے ۔درحقیقت اسلامی سوشلزم دے ناں توں ایہ اک ملغوبہ اے جو اپنے تخلیق کاراں دے کنفیوزڈ نظریات دی عکاسی کردا اے۔ تاسیسی کنونشن وچ پارٹی دے تن ناں تجویز کیتے گئے جنہاں وچ سوشلسٹ پارٹی آف پاکستان وی شامل سی لیکن اسنوں رد کر کے پاکستان پیپلز پارٹی ناں رکھیا گیا۔
جس وقت اس پارٹی دا قیام عمل وچ آیا اس وقت سماج اک اہم تبدیلی توں گزر رہیا سی تے ایوب آمریت کیخلاف نفرت ودھ رہی سی۔ہڑتالاں تے احتجاجاں وچ بتدریج وادھا ہورہیا سی جس دا نقطہ عروج نومبر 1968ء وچ شروع ہونے والا انقلاب سی۔لیکن اس توں پہلے وی بہت ساریاں اہم ہڑتالاں ہوئے ئی سن جنہاں وچ یکم فروری 1967ء دی ریلوے دی ملک گیر ہڑتال اہمیت دی حامل اے ۔ریلوے دے محنت کش پاکستان بننے توں پہلے ہی منظم سن تے 1930ء دی دہائی توں ہی انقلابی کردار ادا کر رہے سن ۔اس وقت کمیونسٹ پارٹی آف انڈیا نوں ملک گیر سطح اُتے بنیاداں فراہم کرنے وچ وی ریلوے یونین تے اس اُتے بنائے جانے والے مقدمات دا اہم کردار سی۔پاکستان وچ اس دی قیادت مرزا ابراہیم جداں ٹریڈ یونین لیڈر کر رہیا سی جو کمیونسٹ پارٹی دا اہم لیڈر وی سی۔ریلوے دے محنت کشاں وچ کھبے بازو دے نظریات دی وسیع حمایت موجود سی تے اوہ ایوب آمریت کیخلاف احتجاجی تحریکاں وچ منظم کردار ادا کر رہے سن ۔ اس دوران 1967ء دی ہڑتال اہمیت دی حامل اے۔ لیکن اس ہڑتال دا آغاز خود رو انداز وچ ہويا سی تے تمام ٹریڈ یونین قیادت نے آغاز وچ اس ہڑتال نوں روکنے دی کوشش کيتی سی۔ لیکن اس دے باوجود محنت کشاں دی نفرت اِنّی زیادہ سی کہ ایہ ہڑتال تیزی توں پورے ادارے وچ پھیل گئی تے ریل دا پہیہ جام ہوئے گیا۔ایوب خان نے اس ہڑتال نوں توڑنے دے لئی روہڑی دے مقام اُتے انجن چلوانے دی کوشش وی دی لیکن محنت کش ریل دی پٹریاں اُتے لیٹ گئے تے اس کوشش نوں ناکام بنا دتا۔روزنامہ ڈان وچ نثار عثمانی دی 2فروری 1967ء دی رپورٹ دے مطابق ہڑتال دا آغاز مغل پورہ ورکشاپ لاہور توں 30جنوری نوں ہويا سی ۔ لوکو شاپ دے مزدور بعد وچ اس وچ شامل ہوئے تے یکم فروری نوں پورے ملک دے ریلوے ملازمین اس دا حصہ بن گئے تے ریل دا پہیہ مکمل طور اُتے جام ہوئے گیا۔
اسی طرح ہور ادارےآں وچ وی ہڑتالاں دا سلسلہ جاری سی جو وقت دے نال نال شدت اختیار کردا گیا تے 1968ء دے اواخر وچ عروج اُتے پہنچ گیا۔ نجی صنعتاں وچ مزدوراں نے فیکٹریاں اُتے قبضے وی شروع کر دتے سن تے بوہت سارے علاقےآں وچ لوکاں نے گھراں دے کرایے دینے توں انکار کر دتا سی۔ ايسے طرح مسافراں نے سرکاری ٹریناں تے بساں دے کرائے دینے توں انکار کر دتا سی۔ کئی علاقےآں وچ مزارعاں نے وڈے زمینداراں دی زمین اُتے قبضہ کر لیاتھا۔ واضح طور اُتے نظر آندا اے کہ تحریک دا کردار سوشلسٹ سی تے اوہ نجی ملکیت دے رشتاں نوں چیلنج کر رہی سی۔ لیکن اس وقت دی کمیونسٹ پارٹیاں اسنوں اک جمہوریت دی بحالی دی تحریک قرار دے رہیاں سن تے اس دے لئی سرمایہ دارانہ نظام دے ترقی پسند کردار دی متلاشی سن۔ ایداں دے وچ واضح سی کہ تحریک اس قیادت دی جانب ودھے گی جو سوشلسٹ پروگرام دے رہی ہوئے گی۔
انقلاب
سودھو7 نومبر نوں راولپنڈی توں شروع ہونے والی تحریک تیزی توں پورے مغربی پاکستان وچ پھیل گئی تے طلبہ دے احتجاج وسعت اختیار کر گئے۔ راولپنڈی وچ بعد دے احتجاجاں اُتے وی پولیس نے گولی چلائی جس توں ہور طلبہ ہلاک ہوئے ئے۔ اس توں غم تے غصے وچ وادھا ہويا۔اس وقت بھٹور اولپنڈی دے ہی اک ہوٹل وچ مقیم سی تے اپنی پارٹی دی ترویج دے لئی ملک گیر پروگرام منعقد کر رہیا سی۔ احتجاجی طلبہ نے اس توں وی حمایت دی اپیل دی جس اُتے اس نے انہاں دی کھل دے حمایت کیتی۔احتجاجی طلبہ توں اپنی اک تقریر وچ اس نے ایوب آمریت دی سخت لفظاں وچ مذمت کيتی تے طلبہ دے تمام مطالگل کيتی حمایت دا اعلان کيتا۔ایہ خبر تیزی توں ملک وچ پھیل گئی تے بھٹو اس تحریک دے اک لیڈر دے طور اُتے ابھر کر سامنے آیا۔راولپنڈی توں جدوں بھٹو ٹرین وچ سفر کر کے لاہور پہنچیا تاں عوام دا اک جم غفیر اس دا استقبال کرنے دے لئی جمع سی۔ عوام دے اِنّے وڈے اجتماع نے خود بھٹو نوں وی حیران کر دتا۔عینی شاہدین دے مطابق اس دن لاہور ریلوے اسٹیشن دے اندر تے باہر پیر رکھنے دی جگہ نئيں سی تے دور دور تک موجود درختاں اُتے وی طلبہ موجود سن تے بھٹو دی اک جھلک دیکھنا چاہندے سن ۔ ایتھے وی بھٹو نے طلبہ دے مطالگل کيتی حمایت دی تے ایوب آمریت دی شدید مذمت کيتی ۔تقریر دے بعد بھٹو ڈاکٹر مبشر حسن دے گھر روانہ ہوئے گیا۔ لیکن بعد وچ اسنوں وی گرفتار کر ليا گیا تے فیر تحریک دے دباؤ دے تحت مجیب الرحمان دے نال رہیا کيتا گیا۔
طلبہ دے نال نال تحریک محنت کشاں وچ وی پھیل رہی سی تے ہڑتالاں دا سلسلہ وسیع ہوئے رہیا سی۔ کراچی وچ صنعتی پیداوار وچ 30فیصد تک کمی آ چکی سی تے ریاست دی جانب توں بد ترین جبر دا آغاز ہوئے چکيا سی۔ جنوری دے مہینے وچ ایہ جبر انتہاواں نوں پہنچ چکيا سی۔ 29جنوری 1969ء دے پاکستان ٹائمز وچ لاہور دے بارے وچ ایہ رپورٹ شائع ہوئی،
’’سڑکاں ویران سن جنہاں اُتے صرف فوج دے افسر تے سپاہی موجود سن ۔۔۔ ضروری خدمات دے علاوہ شہر وچ زندگی مفلوج ہوئے چکی سی۔کوئی دکان نئيں کھلی،کوئی کاروبار نئيں ہويا، کسی دفتر وچ کم نئيں ہوااور کسی فیکٹری توں دھواں نئيں نکلیا۔‘‘
اس موقع اُتے ایوب خان نے روايتی اپوزیشن نوں تحریک اُتے مسلط کرنے دی کوشش کيتی تے انہاں دے نال مذاکرات دے ناٹک دا آغاز کيتا۔ انہاں مذاکرات وچ مجیب الرحمان تے بھٹو شامل نئيں سن ۔ ایہ پارٹیاں ڈیموکریٹک ایکشن کمیٹی(DAC) دے ناں توں کم کر رہی سن تے انہاں دا تحریک توں دور دور دا وی کوئی تعلق نئيں سی۔ انہاں وچ جماعت اسلامی تے ایسی ہور پارٹیاں شامل سن۔ بھٹو دی پیپلز پارٹی دے نال نال بھاشانی دی نیپ وی اس کمیٹی دا حصہ نئيں سی۔ انہاں پارٹیاں نے تحریک نوں ہائی جیک کرنے دے لئی تحریک دے بوہت سارے مطالبات اپنے پروگرام وچ شامل کے لئی گوکہ بنگالیاں دے حقوق نوں نظر انداز کر دتا۔ 17جنوری نوں انہاں پارٹیاں نے ايسے پروگرام دے تحت ہڑتال دی کال دتی تاکہ خود نوں اس تحریک اُتے مسلط کر سکن تے اس دی قیادت حاصل کر سکن۔اس حربے نوں وقتی طور اُتے تاں حمایت ملی لیکن کچھ ہی عرصے وچ ایہ ناٹک عوام دے سامنے بے نقاب ہوئے گیا تے انہاں پارٹیاں دی حقیقت عیاں ہوئے گئی۔ جدوں کہ مجیب الرحمان تے بھٹو تحریک دے لیڈر بن دے ابھرے۔
17 جنوری دی ہڑتال دے بعد ایوب خان نے ايسے ایکشن کمیٹی دے نال مذاکرات دے سلسلے نوں اگے ودھایا تاکہ انقلاب نوں زائل کيتا جاسکے لیکن فروری وچ ہڑتالاں تے احتجاجاں دی اک نويں لہر دا آغاز ہوئے گیا۔ 16فروری 1969ء دے پاکستان ٹائمز وچ رپورٹ شائع ہوئی،
’’عوامی غصے دی اک نويں لہر فیکٹریاں، دکاناں، ریلوے سٹیشناں نوں بہا لے جا رہی اے۔۔۔ جدوں کہ صنعتی شعبے وچ وی خدشےآں موجود نيں۔‘‘
اس وقت میڈیا اُتے بد ترین سنسر شپ موجود سی تے ہڑتالاں تے احتجاجاں دی خبراں شائع کرنے اُتے قدغن سی۔ ڈھاکہ وچ کھبے بازو دے صحافیاں اُتے قاتلانہ حملے وی کروائے گئے سن جنہاں وچ کچھ صحافی شہید وی ہوئے۔ مغربی پاکستان وچ وی صحافیاں دی تنظیماں منظم انداز وچ انقلاب وچ شامل سن لیکن اس دے باوجود اخباراں دا کنٹرول ریاست دے پاس ہی سی۔ اس دے باوجود کچھ خبراں ایسی ملدی نيں جنہاں توں حالات دا اندازہ ہوئے سکے۔ اُتے دتی گئی خبر ایسی ہی اک رپورٹ اے جوفروری وچ انقلاب دی شدت نوں بیان کردی اے۔
15 فروری نوں اگرتلہ سازش کیس وچ نامزد اک بنگالی فوجی نوں قید وچ گولی مار دے ہلاک کر دتا گیا جس دے خلاف ڈھاکہ سمیت پورے مشرقی پاکستان وچ مظاہرے شروع ہوئے گئے۔ ایہ انقلاب دا اگلے مرحلے دی جانب فیصلہ کن قدم سی۔اس وقت فوج نوں بلا لیا گیااور پولیس نے وی مظاہرین اُتے بد ترین تشدد دا آغاز کر دتا۔فوج سڑکاں اُتے گشت کر رہی سی تے شہر وچ کرفیو نافذ سی۔ لیکن اس دے باوجود 17فروری نوں ڈھاکہ دے طلبہ نے اس قتل کیخلاف احتجاج دی کال دے دی۔ان مقدمات نوں سننے والے ججاں دے گھراں اُتے حملے ہونے لگے۔ڈھاکہ وچ ایوب خان دے وزیر وی عوام دے غیض تے غضب توں نہ بچ سکے تے عوام نے انہاں دے گھراں نوں وی نذر آتش کر دتا۔ ايسے دوران مشرقی پاکستان دی اہم بندر گاہ چٹاگانگ اُتے دو ہزار محنت کشاں نے ہڑتال کر دتی جس توں ملکی تجارت جام ہوئے گئی۔بندر گاہ دے علاوہ صنعتاں دے مزدور وی طلبہ دے نال شامل ہوئے گئے تے کرفیو دی خلاف ورزی کردے ہوئے وڈے وڈے مظاہرےآں دا انعقاد ہونے لگا۔ اس دوران فوج نے وی عوام اُتے گولیاں چلانی شروع کر دیؤ جس دے باعث سینکڑاں افراد ہلاک ہوئے۔
اس دوران ایوب خان فرضی اپوزیشن توں مذاکرات کر رہیا سی۔21فروری نوں ایوب خان نے اعلان کيتا کہ اوہ اگلے صدارتی انتخابات وچ حصہ نئيں لے گااور پہلے عام انتخابات دے امکان دا خیال وی ظاہر کيتا۔ لیکن ہن بہت دیر ہوئے چکی سی۔ ڈھاکہ وچ اک لکھ دے مجمع توں خطاب کردے ہوئے طلبہ قیادت نے ایوب خان نوں 3مارچ تک دی مہلت دتی کہ اوہ استعفیٰ دے یا فیر نتائج بھگتے۔ اس وقت تک مشرقی پاکستان وچ کسان کمیٹیاں دیہاتاں دے انتظامی امور اپنے ہتھ وچ لے چکیاں سن تے زمیندار، جاگیر دار تے تمام سرکاری اہلکار رفو چکر ہوئے گئے سن ۔ ایوب خان دی ’’بنیادی جمہوریت‘‘ دے اراکین دا نظام وی زمین بوس ہوئے چکيا سی تے اس وقت کوئی وجود نئيں رکھدا سی۔
مغربی پاکستان دے مزدوراں وچ وی انقلاب پھیل چکيا سی تے مزدوراں دی کمیٹیاں وجود وچ آ چکیاں سن۔ ہڑتالاں دے اک سلسلے دا آغاز ہوئے چکيا سی جس دے باعث مارچ دے آخر تک ایوب آمریت دا خاتمہ ہوئے گیا۔ مزدور اپنے مطالبات منوانے دے لئی مالکان نوں انہاں دے دفتر وچ ہی قید کردیندے سن تے مطالبات تسلیم کیتے جانے اُتے ہی آزاد کردے سن ۔ ایہ صورتحال کراچی، لاہور، پشاور، فیصل آباد تے گوجرانوالہ سمیت تمام صنعتی شہراں وچ موجود سی۔ کراچی تے لاہور دے ٹیکسٹائل دے مزدور اس انقلاب وچ کلیدی کردار ادا کر رہے سن ۔ اس صنعت دے محنت کش سب توں زیادہ استحصال زدہ سن لیکن نال ہی انہاں دے پاس ملکی معیشت دی ریڑھ دی ہڈی نوں جام کرنے دی صلاحیت وی سی۔
اس دوران پورے ملک وچ مزدوراں دی کمیٹیاں ابھر کر سامنے آئی سن جو تمام انتظام سنبھال رہیاں سن۔ ریاستی مشینری جس وچ ڈپٹی کمشنر تے مجسٹریٹ توں لے کے معمولی پولیس اہلکار تک شامل سن سب مفلوج ہوئے چکی سی تے کوئی وی انہاں دا حکم مننے نوں تیار نئيں سی۔ انتظامی امور توں متعلق تمام فیصلے مزدوراں دی کمیٹیاں سرانجام دیدیاں سن۔ان مزدور کمیٹیاں نوں فیکٹریاں دے مزدوراں نے تشکیل دتا سی جدوں کہ کچھ جگہاں اُتے روايتی ٹریڈ یونین قیادتاں کیخلاف بغاوت توں نويں ٹریڈ یونین قیادت ابھری سی جو انہاں کمیٹیاں نوں منظم کر رہی سی۔ جے اس وقت اک بالشویک پارٹی موجود ہُندی جو درست سوشلسٹ نظریات دے تحت اس تحریک وچ مداخلت کردی تاں انہاں کمیٹیاں نوں زیادہ وسیع تے مضبوط پیمانے اُتے منظم کيتا جا سکدا سی۔ انہاں کمیٹیاں نوں اپنا دفاع کرنے تے خوراک دی ترسیل دے نظام نوں کنٹرول کرنے دی ذمہ داریاں وی دتی جا سکدیاں سن جو 1917ء دے سوشلسٹ انقلاب دی طرز اُتے اگے دی جانب اک قدم ہُندا۔لیکن ایسی پارٹی نہ ہونے دے باعث ایہ کمیٹیاں روس وچ بننے والی سوویتاں دے صرف بیج دے طور اُتے ہی ابھر کر سامنے آ سکن، کھل دے تن آور درخت نہ بن سکن۔
مارچ دے مہینے وچ سرکاری ملازمین دی وڈی تعداد وی انقلاب دا حصہ بن گئی۔3مارچ نوں ڈاکٹراں تے پیرا میڈیکل سٹاف نے ہڑتال دا آغاز کر دتا جو چار دن جاری رہی۔4مارچ نوں ڈاکخانے دے ملازمین نے ہڑتال دا آغاز کر دتا۔دس دن بعد پاکستان ٹائمز نے لکھیا،
’’پوسٹ آفس دی ہڑتال دے باعث ایکسپورٹرز نوں شدید نقصان پہنچ رہیا اے تے کوئی وی پارسل منزل تک نئيں پہنچ رہیا جدوں کہ بیرونی ملکاں دی ڈاک وی بند اے جس دے باعث آرڈر کینسل ہوئے رہے نيں۔‘‘
5 مارچ نوں کراچی پورٹ دے دس ہزار مزدوراں نے ہڑتال کر دتی جو پنج روز تک جاری رہی تے پورے ملک دی بیرونی تجارت جام ہوئے گئی۔ 11مارچ توں ٹیلی کم دے محنت کشاں نے ہڑتالاں دے سلسلے دا آغاز کر دتا۔ ریاست دی جانب توں سگنلز دے شعبے دے فوجی اہلکاراں نوں لاہور وچ تعینات کيتا گیا لیکن اوہ ادارے نوں چلانے وچ ناکام رہے۔ 6مارچ نوں کراچی سائٹ ایریا وچ ہڑتال دا آغاز ہوئے گیا جو چار دن جاری رہی۔ اس دوران اک فیکٹری گارڈ نے مزدوراں دے اک جلوس اُتے گولی چلا دتی جس توں دو مزدور ہلاک ہوئے گئے۔ اس دے بعد مزدوراں دا غم تے غصہ شدت اختیار کر گیا۔ ہڑتال لانڈھی دے صنعتی علاقے وچ وی پھیل گئی تے اوتھے وی مزدور وڈی تعداد وچ سڑکاں اُتے نکل آئے۔اس دوران محنت کشاں دی یکجہتی مثالی سی۔ 8مارچ نوں کالج استاداں دی یونین نے ہڑتال دی کال دتی جس اُتے پورا کراچی شہر جام ہوئے گیا۔ اس دن سڑکاں اُتے ہوئے دا عالم سی تے مختلف جگہاں پرصرف مزدوراں دے احتجاج ہی نظر آندے سن ۔
10 مارچ نوں ایوب خان نے اپوزیشن پارٹیاں دے نال گول میز کانفرنس بلائی جس وچ اس نے دو اہم مطالبات تسلیم کر لئی ۔ اس وچ عام انتخابات دا انعقاد تے پارلیمانی جمہوریت دا قیام شامل سی۔ لیکن اس وقت انقلاب نوں زائل کرنا مشکل سی۔بھٹو انہاں مذاکرات دا حصہ نئيں سی لیکن اس دے باوجود اس نے مجیب دے مشرقی پاکستان دے فیڈریشن وچ رہندے ہوئے ہور خود مختاری دے مطالبے دی مخالفت کيتی۔ اس دے بیانات توں واضح سی کہ اوہ مشرقی پاکستان اُتے ریاست دے قومی جبر دی حمایت کردا اے تے آئندہ وی ایہ جبر پہلے دی طرح ہی جاری رہے گا۔
ایوب خان تے اپوزیشن دے درمیان ناں نہاد معاہدے توں انقلابی تحریک نوں کچھ فرق نئيں پيا تے 17مارچ نوں ٹریڈ یونین لیڈراں دی جانب توں اک روزہ عام ہڑتال دا اعلان کيتا گیا جس وچ مغربی پاکستان دے پچیس لکھ محنت کشاں نے حصہ لیا۔ انہاں وچ بندر گاہاں دے محنت کش، ڈاکخانے، بجلی، ٹیلی فون، کوئلے دیاں کاناں،ہوائی سروس، ریلوے، ہسپتالاں، تعلیمی ادارےآں سمیت تمام صنعتی ادارےآں دے محنت کش شامل سن جنہاں نے پورے ملک دا پہیہ جام کر دتا۔ ٹریڈ یونین لیڈراں نے اک روزہ عام ہڑتال دی کال دتی سی لیکن ایہ ہڑتال اس دے بعد وی اس وقت تک جاری رہی جدوں تک ایو ب خان نے 25مارچ نوں استعفیٰ نئيں دے دتا۔ 20مارچ نوں پاکستان چیمبر آف کامرس اینڈ انڈسٹری دے صدر نے درخواست کيتی کہ فوج نوں بلايا جائے تاکہ صنعتاں نوں چالو کروایا جا سکے لیکن فوج دی ہائی کمان نے فوج دے طبقاتی بنیاداں اُتے بٹ جانے دے خوف توں صاف انکار کر دتا ۔ انہاں دا کہنا سی کہ جدوں تک ایوب خان اقتدار منتقل نئيں کردا ایسا کرنا ممکن نئيں۔ ایوب خان نے جدوں دیکھیا کہ ہور جبر دی گنجائش ختم ہوئے چکی اے تاں اس نے سرمایہ داراں توں درخواست کيتی کہ اوہ تمام مزدوراں دی تنخواہاں وچ ویہہ فیصد وادھا کر دیؤ لیکن ایہ حربہ وی کامیاب نئيں ہوئے سکا۔24مارچ نوں کراچی سمیت ملک بھر دی تمام صنعتاں بند سن تے ملک دا پہیہ جام ہوئے چکيا سی۔ 25مارچ نوں ایوب خان نے استعفیٰ دے دتا تے اقتدار جنرل یحییٰ نوں منتقل کر کے گھر چلا گیا۔
یحییٰ خان نے آندے ہی مارشل لا دا نفاذ کيتا لیکن نال ہی جلد از جلد عام انتخابات کروانے دی وی یقین دہانی کروائی۔ ایوب خان دے استعفیٰ دے بعد ہڑتال ختم ہوئے گئی تے تمام مزدورفتح دا احساس لئی دوبارہ کم اُتے چلے گئے۔ طلبہ نے وی کلاساں دے بائیکاٹ دے خاتمے دا اعلان کيتا تے تعلیمی ادارے کھل گئے۔ مشرقی پاکستان وچ وی تمام دفاتر وچ کم بحال ہوگیا۔ انقلاب دے دناں وچ عوام دی جانب توں جمع کيتا گیا اسلحہ تھاناں وچ رضاکارانہ طور اُتے جمع ہونے لگا۔ بھٹو تے مجیب نے وی یحییٰ خان دا خیر مقدم کيتا تے کہیا کہ انہاں نوں یقین اے کہ اوہ جلد عام انتخابات کروائے گا۔
یحییٰ خان دے مارشل لا دے نفاذ دے بعد انقلابی تحریک دا خاموشی اختیار کر لینا تے انتخابات توں امید بنھ لینا بوہت سارے سوالےآں نوں جنم دیندا اے۔ اس وقت صورتحال ایسی سی کہ سماج دی مکمل سوشلسٹ تبدیلی دی جا سکدی سی تے نجی ملکیت کوجڑ توں اکھاڑ کر سرمایہ دارانہ نظام دا مکمل خاتمہ کيتا جا سکدا سی۔ مغربی ومشرقی پاکستان توں سوشلسٹ منصوبہ بندی دا آغاز پورے خطے وچ انقلابات دے اک نويں سلسلے دے آغاز دا باعث بن سکدا سی لیکن ایسا نہ ہوئے سکا۔ اس دی سب توں وڈی وجہ بالشویک قیادت دی عدم موجودگی سی۔
بھٹو آغاز توں ہی پارلیمانی جمہوریت نوں اپنا نصب العین قرار دے چکيا سی تے اس دے خیال وچ عام انتخابات دے انعقاد تے جمہوریت دے قیام توں تمام مسئلے حل کیتے جا سکدے سن ۔مجیب وی کسی سوشلسٹ تبدیلی دا پروگرام نئيں دے رہیا سی تے صرف جمہوری مطالبات تک ہی محدود سی۔ درحقیقت تحریک انہاں جمہوری مطالبات توں کدرے اگے نکل چکی سی تے سرمایہ دارانہ نظام دی بنیاداں نوں چیلنج کر رہی سی۔ کھبے بازو دی ہور قیادتاں وی نیپ دے مختلف دھڑاں دی شکل وچ خود نوں جمہوری مطالبات توں کسی وی صورت اگے لے جانے دے لئی تیار نئيں سن۔ درحقیقت تمام قیادتاں تحریک نوں پِچھے دی جانب کھچ رہیاں سن تے اس دا دائرہ کار محدود کرنے دی کوشش کر رہی سن۔ طلبہ دی قیادت وی سٹالنسٹ نظریات دے زیر اثر سی۔ خود نوں ماؤاسٹ کہنے والے وی درحقیقت نظریاتی طور اُتے سٹالنسٹ ہی سن تے انہاں دا دوسرے دھڑاں توں بنیادی نظریے اُتے کوئی اختلاف نئيں سی۔ ٹریڈ یونین قیادتاں آخری وقت تک عام ہڑتال دی کال نوں مؤخر کرنے دی کوشش کردی رہیاں تے بالآخر تھلے توں دباؤ دے نتیجے وچ ایہ کال دی۔ جے اوہ ایہ کال نہ وی دیندے تاں صورتحال ایسی ہوئے چکی سی کہ عام ہڑتال خود رو انداز وچ ہوئے جاندی تے انہاں ٹریڈ یونین لیڈراں نوں چیر کر اگے نکل جاندی۔ درحقیقت تمام قیادتاں تحریک دی رفتار اُتے بریک لگانے دا کم کر رہی سن جدوں کہ جے کوئی بالشویک قیادت موجود ہُندی تاں اوہ اس تحریک دی اگے ودھ کے قیادت کردی تے اسنوں اگے دا پروگرام دیندی جو سرمایہ دارانہ نظام دی حدودپھاڑ کر باہر نکل جاندا۔
فیکٹریاں اُتے قبضاں دا آغاز ہوئے چکيا سی تے کراچی وچ دو فلور ملاں اُتے مزدوراں نے قبضہ کر کے اپنی کمیٹیاں دے ذریعے انہاں نوں چلیانا شروع کر دتا سی۔ جاگیراں اُتے مزارعاں دی جانب توں وی قبضاں دا آغاز ہوئے چکيا سی تے مختلف علاقےآں وچ ایہ عمل خود رو انداز وچ اگے ودھ رہیا سی۔ضرورت اس امرکيتی سی کہ اس سارے عمل نوں اک مربوط سیاسی شکل دتی جاندی تے اسنوں اک منظم انداز وچ اگے ودھایا جاندا۔لیکن بھٹو، بھاشانی تے مجیب سمیت کسی وی سیاسی قیادت دے پاس اوہ صلاحیت نئيں سی جس دے باعث اک سوشلسٹ انقلاب کرنے دا موقع ضائع ہوئے گیا۔
ایتھے اُتے سانوں نظریات دی اہمیت دا احساس تے ادراک ہُندا اے ۔بھٹو دے کنفیوزڈ کردار دے اثرات پوری تحریک اُتے مرتب ہوئے جو سوشلسٹ نظریات نوں محض سیاست وچ کامیابی دے لئی استعمال کر رہیا سی۔تحریک دے دباؤ دے نتیجے وچ اوہ کھبے جانب جھکتا وی نظر آندا اے لیکن اس دا مقصد صرف مجمع نوں خوش کرنا تے اپنی مقبولیت وچ وادھا کرنا سی۔جے اس عرصے وچ بھٹو دی مختلف تقریراں دا جائزہ لیا جائے تاں نظر آندا اے کہ اوہ سماج دی پسماندہ پرتاں نوں وی متوجہ کرنے دی اِنّی ہی کوشش کردا سی جِنّا اوہ سوشلزم دے نعرے دے نال زیادہ با شعور طلبہ تے مزدوراں نوں متوجہ کردا سی۔ سماج دے پسماندہ حصےآں وچ تقریراں کردے وقت اوہ مذہبی جذبات نوں ابھارنے دی کوشش کردا سی تے انہاں پرتاں دی حمایت جیتنے دے لئی پورا زور لگاندا سی۔اس کوشش دا کدی وی ایہ مقصد نئيں سی کہ سماج دی پسماندہ پرتاں نوں سوشلسٹ نظریات اُتے قائل کيتا جائے بلکہ انہاں کوششاں دا مقصد اپنے لئی حمایت جیتنا ہُندا سی خواہ اس دے لئی سوشلسٹ نظریات توں دستبردار ہی کیوں نہ ہونا پئے۔اس عرصے وچ واضح نظر آندا اے کہ بھٹو دا مقصد اقتدار دا حصول سی نہ کہ سماج دی سوشلسٹ تبدیلی۔ بعد دے عرصے وچ وی بھٹو دی جانب توں کیتے جانے والے اقدامات تحریک دے شدید دباؤ دے نتیجے وچ کیتے گئے تے اس وچ توازن قائم رکھنے دے لئی بھٹو نے سجے بازو دی قوتاں نوں وی پروان چڑھایا تے ریاست دے جبر نوں پوری شدت دے نال لاگو کيتا۔
لیکن انقلابی تحریک دے دوران سوشلسٹ نظریات دی لفاظی نے ہی اسنوں عوام وچ بے پناہ مقبولیت دلا ئی سی جس توں کھبے بازو دے دوسرے راہنما محروم رہے۔ اس دی وجہ ایہ سی کہ ایہ کمیونسٹ راہنما سوشلزم دی لفاظی توں وی کتراتے سن تے اسنوں سنگین جرم سمجھدے سن ۔ بھاشانی بیجنگ نواز دھڑے دا قائد سی ۔ اسنوں بیجنگ توں ایوب خان کیخلاف تحریک دا حصہ بننے توں سختی توں منع کر دتا گیا سی۔ اسنوں کہیا گیا سی کہ ایوب خان تے چیئرمین ماؤ دے دوستانہ تعلقات نيں، اس لئی اسيں ایوب خان نوں اک مضبوط صدر دے طور اُتے دیکھنا چاہندے نيں تے اس دے مفادات دا تحفظ کرن گے۔ان احکامات دے بعد انقلاب دے اہم ترین عرصے وچ بھاشانی نے گوشہ نشینی اختیار کر لئی ۔ ماسکو نواز دھڑے دی صورتحال وی مختلف نئيں سی۔ان دے خیال وچ حالے اس ملک وچ سرمایہ داری نوں صحت مند بنیاداں اُتے استوار ہونا سی توں کہ اوہ اپنا ترقی پسندانہ کردار ادا کرسکے۔ ایسا ہونے دے شاید اک صدی بعد کدی سوشلزم دی نوبت آ تی۔ ایہ سٹالنسٹ نظریہ اے جوپسماندہ ملکاں وچ مرحلہ وار انقلاب دا قائل سی ۔ اس نظریے دا مارکس تے لینن دے نظریات توں دور دور دا وی کوئی تعلق نئيں تے اسنوں لینن دے بعد سوویت یونین اُتے قابض ہونے والی بیوروکریسی نے اپنے مفادات دے تحفظ دے لئی پروان چڑھایا سی۔ان غلط نظریات دے باعث دنیا دے بوہت سارے ملکاں دی انقلابی تحریکاں نوں ڈبو دتا گیا یا فیر انہاں نوں سرمایہ داراں تے انہاں دے گماشتاں دے ہتھوں وچ دے دتا گیا۔ ایران اس دی واضح مثال اے جتھے شاہ کیخلاف انقلاب برپا کرنے وچ کمیونسٹاں دا کلیدی کردار سی لیکن کامیابی دے بعد انقلاب دی قیادت ملاواں دے ہتھ وچ دے دتی گئی کہ ایہ سامراج دشمن ترقی پسندسرمایہ دار دا کردار ادا کرن گے۔ان ملاواں نے اقتدار سنبھالدے ہی کمیونسٹاں دا قتل عام کروایا تے انقلاب نوں ردِ انقلاب وچ تبدیل کر دتا۔ ایہی کہانی مشرقِ وسطیٰ دے بوہت سارے ملکاں وچ وی دہرائی گئی۔پاکستان وچ وی کھبے بازو دی پارٹیاں طلبہ تے مزدوراں وچ وسیع حمایت رکھدے ہوئے وی انقلاب دی قیادت نہ کر سکن تے بھٹو تے مجیب اس دی قیادت اُتے براجمان ہوئے گئے۔مغربی پاکستان وچ بعد وچ کھبے بازو دے کارکنان نوں کہیا گیا کہ اوہ پیپلز پارٹی دا حصہ بنیاں جس توں پیپلز پارٹی دا اک وسیع بایاں بازو ابھر کر سامنے آیا۔ بوہت سارے نوجوان تے مزدور اپنے طور اُتے وی ایسا کر رہے سن تے پیپلز پارٹی عوامی مقبولیت حاصل کر رہی سی۔مشرقی حصے وچ وی بھاشانی گمنامی وچ چلا گیا جدوں کہ مجیب سیاست اُتے حاوی ہوئے گیا۔
پیپلز پارٹی وچ وسیع پیمانے اُتے کھبے بازو نال تعلق رکھنے والے افراد دی شرکت دے باوجود فیصلہ سازی دا اختیار قیادت دے پاس ہی سی جو زیادہ تر جاگیر داراں اُتے ہی مشتمل سی۔ 1970ء دے انتخاگل کيتی تیاری وچ سندھ دے اک مقام ہالہ وچ کانفرنس دا انعقاد کيتا گیا جس وچ کھبے بازو دی جانب توں انتخاگل کيتی بجائے براہ راست انقلاب دے پروگرام دا مطالبہ اٹھایا گیا۔ اس بحث نوں ’’پرچی یا برچھی‘‘ دی بحث دے طور اُتے جانیا جاندا اے۔ پرچی والے انتخابات دے رستے اُتے ہی اگے ودھنا چاہندے سن تے آخر وچ فیصلہ وی پرچی دے حق وچ ہی کيتا گیا۔
کھبے بازو دی اس دوران کامیاب نہ ہونے دی وجہ جتھے انہاں دی نظریاتی عدم پختگی سی اوتھے اوہ پارٹی وچ کِسے منظم شکل وچ وی موجود نئيں سن ۔ بلکہ خود پارٹی دے کدی کوئی منظم ڈھانچے تشکیل نئيں دتے جا سکے۔ انتخاگل کيتی تیاری دے لئی لاہور دے سوشلسٹ لیڈر شیخ رشید نوں پنجاب دا صدر مقرر کيتا گیا جدوں کہ ڈاکٹر مبشر حسن نوں لاہور دی ذمہ داری دتی گئی ۔ لیکن جدوں انہاں نے تنظیم سازی شروع دی تاں خود بھٹو نے اس دی حوصلہ شکنی دی تے اک موقع اُتے شیخ رشید دی بنائی ہوئی تنظیماں نوں تحلیل کر دتا۔ تمام تر اختیارات دا منبع بھٹو دے پاس ہی سی تے کوئی وی اس توں اوہ چھیننے دی صلاحیت نئيں رکھدا سی۔ بھٹو دے اقتدار دے آغاز وچ کھبے بازو دے بوہت سارے لوکاں نوں کابینہ وچ شامل کيتا گیا جنہاں وچ جے اے رحیم، معراج محمد خان، شیخ رشید تے ڈاکٹر مبشر حسن شامل سن لیکن بہت جلد انہاں سب دے بھٹوسے اختلافات شروع ہوئے گئے تے اوہ اک اک کر کے وکھ ہُندے گئے۔ اس دے بعد انہاں دی جگہ پارٹی وچ انہاں جاگیر داراں تے سرمایہ داراں نے لے لی جنہاں کیخلاف لڑائی دے لئی ایہ پارٹی بنی سی۔ ایتھے توں پارٹی دے زوال دا آغاز ہوئے گیا۔
پارٹی دے اندر کھبے بازو دی ناکامی دی وجہ وی اوہی سی جو پارٹی دے باہر سی یعنی واضح سوشلسٹ نظریات دا نہ ہونا تے اک حقیقی بالشویک پارٹی دی تعمیر دی کوشش نہ کرنا۔ کھبے بازو دے ایہ تمام لیڈر پارلیمانی جمہوریت نوں اگے دا اک قدم سمجھدے سن تے اس دے نال امیداں وی وابستہ کر رکھی سن۔ انہاں دا خیال سی کہ پارلیمانی جمہوریت دے تحت اوہ سوشلسٹ اقدامات کر سکن گے تے نیشنلائزیشن بالآخر بتدریج منصوبہ بند معیشت دی جانب لے جائے گی۔ اس عمل وچ اوہ انقلاب دی بجائے اصلاح پسندی یا ریفارم ازم دی کھادی وچ گردے چلے گئے ۔1973ء دے آئین وچ وی شیخ رشید نے سوشلسٹ اقدامات دی بنیاد رکھنے دی کوشش کيتی سی جدوں ریاست نوں تمام شہریاں دی بنیادی ضرورتاں دا ذمہ دار قرار دتا گیا سی۔ لیکن اس سارے عمل وچ نظر آیا کہ پارلیمانی جمہوریت نے درحقیقت سرمایہ دارانہ نظام نوں بچانے دا کردار ادا کيتا تے اس جابر ریاست نوں دوبارہ اپنے پیر اُتے کھڑے ہونے دا موقع دتا۔ اصلاح پسندی درحقیقت سرمایہ دارانہ نظام نوں ہی قابل قبول بنانے دی کوشش کردی اے، ايسے لئی ہمیشہ انقلاب توں غداری دی مرتکب ہُندی اے۔ لینن تے ٹراٹسکی اُتے 1917ء وچ ہی ایہ واضح سی کہ سرمایہ دارانہ نظام دے تحت اک پسماندہ ملک وچ وی اصلاح پسندی کامیاب نئيں ہوئے سکدی ،اس لئی اگے دا قدم صرف اک سوشلسٹ انقلاب ہی اے ۔پاکستان وچ اس وقت دے کھبے بازو دی قیادت اپنی نظریاتی کمزوریاں دے باعث اصلاح پسندی دی کھادی وچ گر گئی جس دے باعث حکمران طبقے کوانقلاب زائل کرنے دا موقع ملا۔
قومی سوال اُتے وی سانوں تمام کھبے بازو دا نظریاتی دیوالیہ پن واضح نظر آیا۔ اک جانب کھبے بازو دے بوہت سارے لیڈر قوم پرستی دی کھادی وچ گر گئے جو سٹالنزم دے غلط نظریات دا منطقی انجام سی تاں دوسری جانب پیپلز پارٹی دی قیادت ریاست دے قومی جبر دی حمایت کردی ہوئی نظر آئی۔ اس دوران اگرقومی سوال اُتے اک درست لینن اسٹ مؤقف موجود ہُندا تاں قومی آزادی دی تحریک نوں محنت کش طبقے دی تحریک دے نال جوڑدے ہوئے سوشلسٹ انقلاب برپا کيتا جا سکدا سی۔ اس سوشلسٹ ریاست وچ بنگالیاں دے نال نال پشتوناں، بلوچاں تے سندھیاں سمیت ہور قوماں نوں وی حق خود ارادیت مل سکدا سی۔ مشرقی پاکستان وچ مزدور ریاست دا قیام مغربی بنگال وچ اس تحریک نوں پھیلا سکدا سی جتھے توں پورے ہندوستان وچ سوشلسٹ انقلاب پھیل سکدا سی۔ انہاں خدشےآں دے پیش نظر یحییٰ خان نے 1971ء وچ مشرقی پاکستان اُتے جنگ مسلط کر دتی تے قومی آزادی دی تحریک کوجبر توں کچلنے دی ناکام کوشش کيتی۔اندراگاندھی دی عوام دشمن حکومت وی اس خطرے نوں بھانپ چکی سی تے اس نے وی اس دوران پاکستانی ریاست نوں ایہ تحریک کچلنے دا بھرپور موقع فراہم کیہ۔ لیکن جدوں ایہ نظر آیا کہ تحریک اس جبر نوں شکست دے رہی اے تے مزدوراں تے کساناں دی کمیٹیاں پورے سماج نوں اپنی گرفت وچ لے رہیاں نيں تاں فیر ہندوستان دی جانب توں مداخلت کيتی گئی تے مجیب الرحمان نوں اقتدار منتقل کيتا گیا۔ جنگ وچ شکست دے بعدہی یحییٰ خان نے اقتدار دسمبر 1971ء وچ بھٹو نوں منتقل کيتا تے بھٹو مارشل لا ایڈمنسٹریٹر دے طور اُتے بر سر اقتدار آیا۔
انقلاب دے اثرات فوج اُتے وی مرتب ہوئے سن تے 1970ء دے انتخابات وچ فوج دے اندر توں ڈالے جانے ووٹاں دی بھاری اکثریت پیپلز پارٹی نوں ملی سی۔ 1971ء دی جنگ کیخلاف فوج دے اعلیٰ افسراں وچ وی نفرت پائی جاندی سی تے اوہ آغاز توں پہلے ہی اس جنگ وچ شکست دی پیش گوئی کر رہے سن ۔ اپریل 1971ء تک مشرقی پاکستان وچ تعینات میجر جنرل (ر) خادم حسین راجہ نے اپنی کتاب وچ اس دا تفصیل توں ذکر کيتا اے۔ ’’اپنے ہی ملک وچ اجنبی۔۔۔مشرقی پاکستان 1969-71ء‘‘ نامی انگریزی وچ شائع ہونے والی اس کتاب نوں مصنف دی وفات دے بعد 2012ء وچ شائع کيتا گیا۔ کتاب دے صفحہ نمبر 98 اُتے مصنف لکھدا اے،
’’مشرقی پاکستان دا کمانڈرجنرل نیازی بیلٹ دے نال لگی پسٹل دے نال اندر داخل ہويا۔ نیازی نے گالیاں بکنی شروع کر دیؤ تے آپے توں باہر ہوئے گیا۔ اردو وچ بولدے ہوئے اس نے کہیا: وچ اس حرامزادی قوم دی نسل بدل داں گا۔ایہ مینوں کيتا سمجھدے نيں۔اس نے دھمکی دتی کہ اوہ اپنے سپاہیاں نوں مقامی عورتاں اُتے چھڈ دے گا۔ انہاں لفظاں اُتے کمرے وچ گہرا سکوت چھا گیا۔ اگلی صبح سانوں اک بری خبر ملی۔ اک بنگالی افسر میجر مشتاق کمانڈ ہیڈ کوارٹر دے باتھ روم وچ گیا تے اپنے سر وچ گولی مار لی۔‘‘
جنگ دے بعد بھٹو دی جانب توں مختصر مدت دے لئی بنائے گئے آرمی چیف جنرل گل حسن دی خود نوشت وچ وی اس دور وچ فوج دی اُتے انتشار صورتحال اُتے روشنی پائی گئی اے۔
1968-69ء دا انقلاب واضح کردا اے کہ سرمایہ دارانہ ریاست زمین بوس ہوئے چکی سی جدوں کہ محنت کش طبقہ ایتھے اُتے اک سوشلسٹ انقلاب برپا کر کے مزدور ریاست تعمیر کرنے دی بھرپور صلاحیت رکھدا سی۔ریاست دے تمام تر جبر تے سرمایہ داراں دے بد ترین استحصال دے باوجود محنت کش طبقے وچ اس جبر کیخلاف لڑائی لڑنے دی پوری صلاحیت موجود سی جس دا واضح ا ظہار سانوں اس انقلاب دے دوران نظر آندا اے۔ لیکن اک موضوعی عنصر دی کمی دے باعث ایہ انقلاب حادّاتی کرداراں دی بھینٹ چڑھدا ہوئے ا نظرآندا اے۔ ایہ وی واضح ہويا کہ کوئی معمولی سی اصلاحات یا مراعات لینے دے لئی وی محنت کشاں نوں اس ریاست تے اس نظام نوں چیلنج کرنا پڑدا اے تے کوئی وی حق مانگنے توں نئيں ملدا بلکہ اسنوں اگے ودھ کے کھوہنا پڑدا اے۔ بھٹو دے دور اقتدار وچ محنت کش طبقے نوں اس ملک دی تریخ دی سب توں وڈی حاصلات ملیاں۔ مزدور یونیناں تے ہڑتال دے حق توں لے کے سوشل سکیورٹی تے ہور اقدامات وی کیتے گئے۔ تعلیم تے صحت اُتے اس ملک دی تریخ وچ بجٹ دا سب توں زیادہ حصہ مختص کيتا گیا تے عوام دی فلاح تے بہبود دے ہور بوہت سارے اقدامات کیتے گئے۔ ایہ سب کرنا حکمران طبقے دی مجبوری سی تاکہ انقلاب نوں زائل کيتا جا سکے تے سرمایہ د ارانہ ریاستی ادارےآں نوں دوبارہ مستحکم کيتا جا سکے۔ لیکن جداں ہی تحریک نے پسپائی اختیار کيتی تاں محنت کشاں اُتے دوبارہ حملےآں دا آغاز کيتا گیا۔ سجے بازو دی قوتاں دے دباؤ وچ آ کے رجعتی اقدامات کيتے گئے جنہاں وچ بھٹو دا اپنا سجے بازو دا حقیقی کردار وی واضح نظر آندا اے۔
کراچی دے سائٹ ایریا وچ قبضہ کيتی گئی فیکٹریاں دے مزدوراں دی مزاحمت بھٹو دے اقتدار وچ آنے دے بعد وی موجود سی تے اوہ قبضے چھڈنے دے لئی تیار نئيں سن ۔ بھٹو انہاں نوں مذاکرات دے عمل وچ اُلجھیا کر فیکٹریاں مالکان نوں واپس دلیانا چاہندا سی تے مزدوراں نے ایہ بھانپ لیا سی۔ اوہ بھٹو دی منافقانہ پالیسی دے خلاف سراپا احتجاج سن ۔ اس ضمن وچ کراچی دے علاقے بنارس وچ مزدوراں دا اک بہت وڈا اکٹھ ہويا جو احتجاجی ریلی دی شکل اختیار کر رہیا سی مگر بھٹو نے اسنوں کچلنے دے لئی گولی چلوا دتی جس توں بہت سارے مزدور شہید ہوئے گئے۔ اج وی اس علاقے دے قبرستان وچ انہاں مزدوراں دی قبراں بھٹو دی مزدور دشمنی دا منہ بولدا ثبوت نيں۔ ايسے طرح کراچی دی گلشن گلستان فیکٹری دے محنت کشاں اُتے گولی چلائی گئی جس توں ست مزدور ہلاک ہوئے گئے۔ مزدوراں نے اس دے بعد پورے علاقے اُتے قبضہ کر ليا تے پولیس دا مقابلہ کرنے دے لئی تیار ہوئے گئے۔ مزدور قائدین نے وی اپنی قبراں پیشگی کھدوا کربھٹو نوں لڑائی دا پیغام بھجوا دتا۔ اس اُتے بھٹو نے اپنے وزیر محنت عبدالستار گبول دے ذریعے اس غصے نوں زائل کرنے دی کوشش کيتی۔ گبول سرمایہ دار طبقے دے نمائندے ہارون خاندان نوں لیاری توں ہرا کر اسمبلی وچ پہنچیا سی۔ لیکن اقتدار وچ اوہ سرمایہ داراں دے مفادات دا تحفظ کر رہیا سی تے مزدوراں نوں سرمایہ دارانہ ریاست دے جبر نوں کچھ معاوضے دے عوض تسلیم کرنے دی تلقین کر رہیا سی۔ اس دی معاونت ماؤ اسٹ کر رہے سن تے مزدوراں نوں ریاست دے تقدس دا درس دے رہے سن ۔ ایہی عمل ملک دے طول تے عرض وچ دہرایا گیا۔ مزدور لیڈراں اُتے بد ترین جبر کيتا گیا تے کھبے بازو دے سیاسی کارکناں نوں پابند سلاسل کيتا گیا تے بد ترین تشدد دا نشانہ بنایا گیا۔ تمام مظلوم قوماں اُتے قومی جبر وچ ہور وادھا کيتا گیا ۔ بلوچستان وچ فوجی آپریشن شروع کيتا گیا جس وچ عام لوکاں اُتے گولیاں چلائی گئياں۔
اس عمل توں دایاں بازو ہور مضبوط ہويا تے انقلاب دے پایۂ تکمیل تک نہ پہنچ پانے دے باعث مزدور تحریک وچ مایوسی پھیلنی شروع ہوئی۔ اس صورتحال وچ بھٹو دا مسلسل سجے جانب ودھنا لازمی ہوئے گیا سی۔ اوہ ملاواں دے مکمل دباؤ وچ آندا چلا گیا تے اوہ اک دے بعد دوسرا مطالبہ کردے چلے گئے۔ جدوں دایاں بازو بھٹو دے خلاف منظم ہوئے گیا تواسی موقع توں فائدہ اٹھا کے بھٹو دا تختہ الٹ دتا گیا تے اسنوں ادھورا انقلاب کرنے دے تاریخی جرم دے نتیجے وچ تختہ دار اُتے جھولنا پيا۔
نتیجہ
سودھو25 مارچ 1969ء نوں بطور صدر فیلڈ مارشل ایوب خان نے استعفٰی دے دتا اس نے اپنی آخری تقریر وچ اقرار کیتا سی کہ ’’تمام ریاستی ادارے مفلوج ہوچکے نيں۔ ملک دے ہر مسئلے دا فیصلہ ہن گلیاں وچ ہورہیا اے [۱۳]۔‘ مشرقی پاکستان وچ مولانا عبدالحمید خان بھاشانی تحریک دی قیادت کر رہے سن ۔ مغربی پاکستان وچ وی انہاں دا اثرورسوخ ودھ رہیا سی ۔ تحریک دے عروج اُتے مولانا بھاشانی نوں بیجنگ بلايا گیا جتھے ایوب خان دے دوست تے فوجی آمریت دے حلیف ماؤزے تنگ نے اپنے پیروکار نوں تحریک توں دستبردار ہونے دا حکم دتا[۱۴]بدمٹ۔ مشرقی بنگال پرت کر بھاشانی اپنی کشتی دی رہائش گاہ وچ چلے گئے تے فیر کدی منظر عام اُتے نہ آئے۔ قیادت دے اس فرار توں تحریک نوں دھچکيا لگیا۔ 1970 وچ پاکستان دے عام انتخابات منعقد ہوئے. مشرقی پاکستان وچ عوامی لیگ قومی تے صوبائی اسمبلی نشستاں دا 98 فیصد جیت لیا، جدوں کہ مغربی پاکستان وچ پیپلزپارٹی نے واضع اکثریت حاصل کيتی۔
حوالے
سودھو- ↑ "پاکستان دی اصل کہانی" (in en). The Struggle | طبقاتی جدوجہد. https://web.archive.org/web/20181226144141/http://www.struggle.pk/pakistans-other-story/. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ Ali, Tariq (2008). The Duel: Pakistan on the Flight Path of American Power. Simon & Schuster. ISBN 978-1-4165-6102-6.
- ↑ Authors, Dawn Books And (2012-08-18). "REVIEW: Pakistan’s Other Story: The Revolution of 1968–1969 by Lal Khan" (in en-US). DAWN.COM. https://web.archive.org/web/20181226144144/https://www.dawn.com/news/743156. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Hussain, Dilawar (2007-12-09). "People who own greatest amount of wealth" (in en-US). DAWN.COM. https://web.archive.org/web/20181226144143/https://www.dawn.com/news/279413. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ "Presidential Election | Elections were held on January 2, 1965" (in en-US). Story Of Pakistan. 2013-10-25. https://web.archive.org/web/20190106212604/https://storyofpakistan.com/presidential-election#prettyPhoto. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ ۱۰.۰ ۱۰.۱ Pakistan Labor Party, Party (19 September 2005). "Past, Present and Future of Left Movement in Pakistan". Europe Solidaire Sans Frontières. http://www.europe-solidaire.org/spip.php?page=spipdf&spipdf=spipdf_article&id_article=406&nom_fichier=ESSF_article-406.
- ↑ "Munnoo Bhai — a friend and comrade" (in en-US). Daily Lead Pakistan. 2018-01-22. https://web.archive.org/web/20181226144130/http://leadpakistan.com.pk/news/munnoo-bhai-a-friend-and-comrade/. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ InpaperMagazine, From (2014-08-31). "Exit stage left: the movement against Ayub Khan" (in en-US). DAWN.COM. https://web.archive.org/web/20181226144131/https://www.dawn.com/news/1128832. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ UPI (25 March 1969). "President of Pakistan Out, Army Chief In". Desert Sun. https://web.archive.org/web/20181226144125/https://cdnc.ucr.edu/cgi-bin/cdnc?a=d&d=DS19690325.2.8. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.
- ↑ "سقوط بنگال دی اوجھل تریخ" (in en). The Struggle | طبقاتی جدوجہد. https://web.archive.org/web/20181226144132/http://www.struggle.pk/vanished-history-of-fall-of-bengal/. Retrieved on ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۹.