وینکٹاماخن
جم

وفات

عملی زندگی
پیشہ نغمہ ساز   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وینکٹاماخن یا وینکٹا ماخن (انگریزی: Venkatamakhin) [۱]بھارتی شاعر، نغمہ ساز، موسیقار تے کارناٹک موسیقی دے موسیقار سن ۔[۱] اوہ اپنے چتردندپریکاشیکا دے لئی مشہور اے جس وچ انہاں نے راگاں د‏‏ی درجہ بندی کرنے دے میلکاردا نظام نو‏‏ں واضح کيتا اے ۔[۲] وینکٹاماخن نے گیت تے پرابندھا، تھرووارور دے تیاگ راج د‏‏ی تعریف وچ 24 اشٹپیڈیز تشکیل دتے سن ۔

حالات زندگی

سودھو

وینکٹاماخن، شیوموگا دے نیڑے ہوننالی نال تعلق رکھنے والے گووندا دکشیتا دے بیٹا سن ۔ گووندا دکشیندا اک کنڑ براہمن، موسیقار، اسکالر، تے پجاری دے بیٹا سن، جو تنجاور دے رگوناتھ نائک دے وزیر وی سن ۔[۳] انہاں نو‏‏ں وینا د‏‏ی تعلیم انہاں دے والد تے انہاں دے بھائی یگانارائن نے ہدایت دتی سی۔ بعد وچ انہاں نو‏ں تاناپاچاریہ نے کلاسیکی موسیقی دے علمی پہلوآں نو‏‏ں سکھایا۔[۴]

ہور ویکھو

سودھو

حوالے

سودھو

ماخذ

سودھو
  • Katz, Jonathan (2001). "Veṅkaṭamakhin" (in en). Grove Music Online (Oxford University Press) 1. doi:10.1093/gmo/9781561592630.article.48134. 
  • Subramaniam, L. (1999). "The reinvention of a tradition: Nationalism, Carnatic music and the Madras Music Academy, 1900–1947". Indian Economic & Social History Review 36 (2): 131–163. doi:10.1177/001946469903600201. 
  • Ries, Raymond E. (1969). "The Cultural Setting of South Indian Music". Asian Music 1 (2): 22–31. doi:10.2307/833909. 
  • Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.

کتابیات

سودھو
  • V. Raghavan: ‘Later Saṅgīta Literature’، Journal of the Music Academy، Madras، 4 (1933), 62–4
  • V. Raghavan: ‘Venkatamakhin and the 72 Melas’, Journal of the Music Academy, Madras, 12 (1941), 67–79
  • S. Seetha: Tanjore as a Seat of Music (Madras, 1981)
  • N. Ramanathan: ‘Influence of Śāstra on Prayoga: the Svara System in the Post-Saṅgītaratnākara Period with Special Reference to South Indian Music’, The Traditional Indian Theory and Practice of Music and Dance, ed. J.B. Katz (Leiden, 1992), 75–105