ممشاد علوی
ممشاد علوی | |
---|---|
جم | 29 مارچ 812 |
وفات | 21 ستمبر 910 (98 سال) |
عملی زندگی | |
استاذ | ابو ہبیرہ بصری |
تلمیذ خاص | ابو اسحاق شامی |
پیشہ | صوفی |
باب اسلام | |
ترمیم |
خواجہ ممشاد علوی دینوری آپ دا شمار جلیل القدر مشائخ و صاحبان علوم ظاہری و باطنی وچ ہُندا اے۔
لقب
سودھوان دا لقب کریم الدین آپ ابو ہبیرہ بصری دے مرید خاص سن ۔
ولادت
سودھوآپ ایران دے دینور علاقے وچ پیدا ہوئے۔ ایتھے توں عراق بغداد علم حاصل کرنے دی غرض توں گئے جو اُنہاں دناں علوم و فنون دا مرکز ہويا کردا سی تے ساری دنیا توں طلبہ ایتھے آیا کردے سن ۔ آپ دنیاوی دولت رکھدے سن تے سخی وی سن لہٰذا ضرورت منداں دا خیال رکھدے سن ۔ آپ رحمة الله عليه ابو ہبیرہ بصری رحمة الله عليه دے مرید خاص سن ۔ جدوں مزاج اُتے روحانیت دا غلبہ ہويا تاں تمام دولت غریباں تے مسکیناں اُتے خرچ کردتی۔ باطنی اشارہ پاکر ہبیرہ بصری توں بیعت کيتی تے عبادت و ریاضت دے بعد باطنی کمال دی تکمیل ہوئی۔ مرشد نے اپنا کمبل عطا فرمایا تے اپنا جانشین بنایا۔ آپ رحمة الله عليه دا شمار جلیل القدر مشائخ و صاحبان علوم ظاہری و باطنی وچ ہُندا اے آپ رحمة الله عليه توں عجیب و غریب کرامات ظاہر ہوئیاں چنانچہ کہیا جاندا اے دے آپ رحمة الله عليه اپنی ولادت دے دن توں ہی صائم الدہر سن تے ایام شیر خوارگی وچ وی دن دے وقت دُدھ نہ پیتا کردے۔[۱]
سخاوت
سودھوممشاد علوی دینوری مڈھلا جیون وچ وڈے صاحب ثروت تے دنیا دار سن ۔ مگر جدوں اللہ توں لگاؤ ہويا تاں سب کچھ غریباں وچ تقسیم کر دتا۔ تے مکہ مکرمہ روانہ ہو گئے تے فرمایا کہ اے اللہ ميں نے اپنے عزیزو اقارب نوں تیرے سپرد کر دتا اے۔ ہن انہاں نوں رزق دینا تیرا کم اے۔
اک دن دوران سفر اک شخص نوں دیکھیا کہ سر اُتے کھانا رکھے تیز تیز جا رہیا سی۔ آپ نے پُچھیا تسيں کون ہو تے ایہ کھانا کس دے لئی اے۔ اس شخص نے کہیا ميں رجال الغیب توں ہون۔ ایہ کھانا تواڈے اہل و عیال دے لئی اے۔ مینوں اللہ نے حکم دتا اے کہ ہر روز انہاں نوں کھانا پہنچاؤں۔
علوی ناں وجہ
سودھوجس دن ممشاد علوی دینوری نے خرقہ خلافت پہنا۔ خواجہ ہبیرہ بصری نے آپ نوں فرمایا اے علو ! جا تواڈا کم وی علو (اعلٰی) ہو گیا۔ وضو کر کے ساڈے پاس آؤ۔ ممشاد علوی دینوری وضو کرکے آئے تاں ہبیرہ بصری نے آپ دا ہتھ پھڑیا تے آسمان دی طرف منہ کر کے کہیا اے اللہ علو نوں درویشی عطا فرما دے۔ ایہ گل سندے ہی ممشاد علوی دینوری بیہوش ہو گئے۔ چند لمحاں دے بعد ہوش وچ آئے تاں فیر بیہوش ہو گئے۔ اس طرح چالیس با ر بیہوش ہوئے۔ آخرہبیرہ بصری نے اپنا لعاب دہن منہ وچ ڈالیا تاں پوری طرح ہوش وچ آ گئے تے آپ دے قدماں وچ گر گئے۔ ہبیرہ بصری نے فرمایا علو توانوں اپنے مطلب دا دیدار ہو گیا اے۔ ممشاد علوی دینوری نے عرض کيتا کہ وچ تِیہہ سال تک مجاہدہ کردا رہیا، ریاضتاں کيتياں مگر ایہ مقام نہ پا سکا۔ اج آپ دی وساطت توں اک لمحہ وچ پہنچ گیا ہاں تے بے پناہ دولت ملی اے۔ ہبیرہ بصری نے آپ نوں اپنا خرقہ پہنایا تے اپنے مصلیٰ اُتے بٹھا کر ارشاد و سلوک دی اجازت دی۔[۲]
تذکرۃ الاصفیاء تے مشائخ چشت دے بعض دوسرے رشحات وچ لکھیا اے کہ علی دینوری رحمة الله عليه تے ممشاد دینوری رحمة الله عليه دونے اک ہی شخصیت نيں تے انہاں نوں ممشاد علو دینوری رحمة الله عليه لکھیا جاندا اے لیکن دارا شکوہ دے مطابق نفحات الانس تے بعض دوسری کتاباں توں ایہ تفہیم ہُندی اے کہ علو دینوری رحمة الله عليه تے ممشاد دینوری رحمة الله عليه علاحدہ علاحدہ شخصیتاں نيں چنانچہ دارا شکوہ نے ممشاد دینوری رحمة الله عليه دا تذکرہ سلسلہ سہروردیہ دے مشائخ عظام وچ علاحدہ توں کيتا اے۔ دارا شکوہ نے انہاں نوں سیدالطائفہ جنید بغدادی رحمة الله عليه دا مرید دسیا اے تے انہاں دا سال وفات 298ھ تحریر کيتا اے۔[۳][۴]
وصال
سودھوآپ 4 محرم الحرام 298ھ نوں اس دار فانی توں رخصت ہوئے۔ آپ دی آخری آرام گاہ دینور وچ اے۔