مرین سلسلہ شاہی
مرین سلسلہ شاہی Marinid dynasty | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۲۴۴–۱۴۶۵ | |||||||||
| |||||||||
The Marinid realm at its maximal extent (1347–1348) | |||||||||
حیثیت | مراکش دے حکمران خاندان[۱][۲][۳] | ||||||||
دار الحکومت | فاس | ||||||||
مذہب | اہل سنت | ||||||||
حکومت | سلطان | ||||||||
سلطان | |||||||||
• ۱۲۱۵–۱۲۱۷ | Abd al-Haqq I | ||||||||
• ۱۴۲۰–۱۴۶۵ | Abd al-Haqq II | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• قیام | ۱۲۴۴ | ||||||||
• موقوفی نطام | ۱۴۶۵ | ||||||||
کرنسی | دینار | ||||||||
آیزو 3166 رمز | [[آیزو 3166-2:|]] | ||||||||
|
بنو عبد الحق Banu Abd al-Haqq | |
---|---|
مراکش | |
مورث خاندان | بنو مرین |
قیام | ۱۲۱۵ |
بانی | Abd al-Haqq I |
موجودہ سربراہ | none |
آخری حکمران | Abd al-Haqq II |
القاب | مراکش دے حکمران خاندان |
Style(s) | Amir al-Muslimin |
جائیداد | Morocco |
معزولی | ۱۴۶۵ |
فوجی شاخاں | Wattasid dynasty Ouartajin dynasty |
مرین سلسلہ شاہی (انگریزی: Marinid dynasty) اک بربر النسل اہل سنت سلسلہ شاہی سی جس نے مراکش اُتے تیرہويں توں پندرہويں صدی حکومت کیتی۔
میرینی سلطنت ۱۳ واں توں ۱۵ واں صدی دے وسط تک اک بربر سلطنت سی جس نے موجودہ مراکش تے وقفے وقفے توں شمالی افریقہ دے ہور حصےآں ( الجیریا تے تیونس ) تے جبرالٹر دے آس پاس جنوبی جزیرہ نما آئبیرین ( اسپین ) نوں کنٹرول کيتا ۔ اس دا ناں بنو مرین ( عربی : بنو مرین ، بربر : آیت مرین [۴] )، زیندا بربر قبیلے دے ناں اُتے رکھیا گیا سی۔ [۱] [۵] سلطنت دی حکومت سی۔ میرینیڈ خاندان ( عربی : المرينيون المرينييون )، جس دی بنیاد عبد الحق اول نے رکھی سی ۔ [۱] [۶]
۱۲۴۴ وچ ، کئی سال تک انہاں دی خدمت وچ رہنے دے بعد، میرینیڈز نے مراکش نوں کنٹرول کرنے والے الموحداں دا تختہ الٹ دتا۔ [۷] چودہويں صدی دے وسط وچ اپنی طاقت دے عروج پر، ابو الحسن تے اس دے بیٹے ابو عنان دے دور حکومت وچ ، میرینیڈ خاندان نے مختصر عرصے دے لئی مغرب دے بیشتر حصےآں بشمول جدید دور دے الجزائر تے تیونس۔ [۵] میرینیڈز نے ۱۳واں تے ۱۴واں صدی وچ الاندلس وچ غرناطہ دی امارت دی حمایت دی تے آبنائے جبرالٹر دے یورپی کنارے اُتے براہ راست قدم جمانے دی کوشش کيتی ۔ اُتے انہاں نوں شکست دا سامنا کرنا پڑاریو سالاڈو دی جنگ ۱۳۴۰ وچ ختم ہوئی تے ۱۳۴۴ وچ کاسٹیلیناں نے الجیسراسنوں میرینیڈز توں چھیننے دے بعد ختم کیا، انہاں نوں جزیرہ نما آئبیرین توں یقینی طور اُتے بے دخل کر دتا ۔ [۸] ۱۵ واں صدی دے اوائل وچ واٹاسڈ خاندان ، اک متعلقہ حکمران گھرانے، نے ریاست دے کنٹرول دے لئی مارینیڈ خاندان توں مقابلہ کيتا تے ۱۴۲۰ تے ۱۴۵۹ دے درمیان ڈی فیکٹو حکمران بن گئے جدوں کہ سرکاری طور اُتے ریجنٹ یا وزیر دے طور اُتے کم کيتا ۔ ۱۴۶۵ وچ آخری میرینیڈ سلطان، عبد الحق دوم ، نوں بالآخر فیز وچ اک بغاوت دے ذریعے معزول تے قتل کر دتا گیا ، جس دی وجہ توں مراکش دے بیشتر حصے اُتے براہ راست وتاسد حکومت قائم ہوئی۔[۵] [۹]
اپنے پیشروواں دے برعکس، میرینیڈز نے سرکاری مذہب دے طور اُتے مالکی سنّت دی سرپرستی دی تے فیز نوں اپنا راجگڑھ بنایا۔ [۱۰] [۵] انہاں دے دور حکومت وچ ، فیز نے نسبتاً سنہری دور دا لطف اٹھایا۔ [۱۱] میرینیڈز نے ملک بھر وچ مدارس دی تعمیر دا وی آغاز کيتا جس نے مالکی علماء دی تعلیم نوں فروغ دتا ، حالانکہ صوفی شیخاں دا پینڈو علاقےآں وچ غلبہ بڑھدا جا رہیا اے۔ [۵] شریف خانداناں دا اثر و رسوخ تے شریفین شخصیتاں جداں ادریسیاں دی مقبول تعظیماس دور وچ وی رفتہ رفتہ وادھا ہويا، جس نے بعد دے خانداناں جداں سعدیاں تے علاویاں دے لئی راستہ تیار کيتا ۔ [۱۲]
تریخ
سودھوماخذ
سودھومیرینیڈز زینٹا دے بربر قبائلی کنفیڈریشن دا اک دھڑا سی ۔ ۱۱ویں-۱۲واں صدی دے وسط وچ شمالی افریقہ وچ عرب بدوواں دی آمد دے بعد ، مرینڈز نوں موجودہ الجزائر وچ بسکرا دے علاقے وچ اپنی زمیناں چھڈنے اُتے مجبور کيتا گیا ۔ [۱۳] [۱۴] اوہ موجودہ الجزائر دے شمال مغرب وچ چلے گئے، [۱۵] اس توں پہلے کہ ۱۳واں صدی دے آغاز تک مراکش وچ وڈے پیمانے اُتے داخل ہو جاواں۔ [۱۶] اوہ سب توں پہلے سجلماسا تے فگوئیگ دے درمیان دے علاقے وچ آندے سن ، [۱۵] [۱۷] بعض اوقاتالجزائر وچ زاب ۔ _ [۱۸] اوہ موسمی طور اُتے فیگیگ نخلستان توں مولویا ندی دے طاس دی طرف منتقل ہوئے۔ [۱۹] [۱۶]
میرینیڈز نے اپنا ناں اپنے آباؤ اجداد مارین ابن ورتاجان الزیناندی توں لیا۔ [۲۰] جداں کہ شمالی افریقہ تے الاندلس دے پہلے بربر حکمران خانداناں نے کيتا سی، تے انہاں دی حکمرانی دے لئی قانونی حیثیت حاصل کرنے وچ مدد دے لئی، [۲۱] بعد وچ میرینیڈ تریخ نگاری نے شمالی عرب دے اک قبیلے دے ذریعے خاندان دے لئی عرب ہونے دا دعویٰ کيتا۔ [۲۲]
مڈھ
سودھوموجودہ مراکش وچ پہنچنے دے بعد، انہاں نے ابتدائی طور اُتے الموحد خاندان دے حوالے کر دتا ، جو اس وقت حکمران حکومت سی۔ انہاں دے رہنما موہیو نے وسطی آئبیرین جزیرہ نما وچ ۱۱۹۵ وچ الارکوس دی جنگ وچ الموحاد دی فتح وچ اہم کردار ادا کيتا ، حالانکہ اوہ زخماں دی تاب نہ لاندے ہوئے مر گیا۔ [۱۵] [۱۶] اس دا بیٹا تے جانشین، عبد الحق اول ، میرینیڈ خاندان دا موثر بانی سی۔ [۶] بعد وچ ، الموحداں نوں ۱۶ جولائی ۱۲۱۲ نوں لاس ناواس ڈی تولوسا دی جنگ وچ آئبیریا دی عیسائی سلطنتاں دے خلاف سخت شکست دا سامنا کرنا پيا ۔ جنگ وچ جانی نقصان دی وجہ توں الموحد ریاست کمزور پڑ گئی تے اس دے کچھ علاقےآں نوں کسی حد تک خالی کر دتا گیا۔ [۲۳]۱۲۱۳ یا ۱۲۱۴ وچ شروع ہو کے، [۱۵] میرینیڈز نے اج دے شمال مشرقی مراکش (نادر تے برکین دے درمیان دا علاقہ ) دی کاشتکاری برادریاں اُتے ٹیکس لگانا شروع کيتا۔ انہاں دے تے المحدث دے درمیان تعلقات کشیدہ ہو گئے تے ۱۲۱۵ توں شروع ہو کے دونے فریقاں دے درمیان باقاعدہ لڑائیاں شروع ہو گئياں۔ ۱۲۱۷ وچ انہاں نے موجودہ مراکش دے مشرقی حصے اُتے قبضہ کرنے دی کوشش کيتی لیکن الموحد دی فوج دے ہتھوں شکست ہوئی تے عبد الحق ماریا گیا۔ [۱۶] اوہ شہری قصبےآں تے بستیاں توں پِچھے ہٹتے ہوئے کڈے گئے، جدوں کہ انہاں دی قیادت عثمان اول تے فیر محمد اول نوں سونپی گئی۔ آس پاس دے علاقےآں وچ تزا ، فیز ، تے کسر الکبیر ۔ [۱۶] دراں اثنا، الموحد نے الاندلس وچ اپنے علاقےآں نوں کاسٹیل ورگی عیسائی سلطنتاں توں کھو دتا ، ۱۲۲۹ وچ افریقیہ دے حفصیاں نے توڑ دتا، اس دے بعد ۱۲۳۵ وچ تلمسن دے زیانی خاندان دی آزادی ہوئی۔ ۱۲۴۴ وچ مارنیڈز نوں دوبارہ شکست دینے دے لئی، انہاں نوں تازا دے جنوب وچ اپنی اصل سرزمین اُتے واپس جانے اُتے مجبور کيتا۔ [۱۶]
ایہ ابو یحییٰ دی قیادت وچ سی، جس دا دور حکومت ۱۲۴۴ وچ شروع ہويا سی، کہ میرینیڈ فتح دی ہور جان بجھ کر مہم اُتے دوبارہ خطے وچ داخل ہوئے۔ [۴] [۱۶] ۱۲۴۴ تے ۱۲۴۸ دے درمیان میرینیڈ کمزور الموحداں توں تازا، رباط ، سالے ، میکنیس تے فیز لینے وچ کامیاب ہوئے۔ [۲۴] میکنیس نوں ۱۲۴۴ یا ۱۲۴۵ وچ گرفتار کيتا گیا سی، [۱۵] [ ۱۶] فیز ۱۲۴۸ وچ ، تے سجلماسا نوں ۱۲۵۵ وچ گرفتار کيتا گیا سی ۔ انہاں دا مقابلہ کرنے دے لئی اک فوج دے نال، اس مقام اُتے ابو یحییٰ نے رسمی طور اُتے اس دے سامنے سر تسلیم خم کيتا تے رف دے اک قلعے دی طرف پِچھے ہٹ گئے ۔ [۲۵]پر، ايسے سال جون وچ خلیفہ نوں اوجدہ دے جنوب وچ اک جنگ وچ زیانیاں نے گھات لگیا کر ہلاک کر دتا۔ میرینیڈز نے شکست خوردہ الموحاد دی فوج نوں واپسی اُتے روک لیا، تے الموحاد دے ماتحت خدمت کرنے والے عیسائی کرائے دے فوجی اس دی بجائے مرینیاں دی خدمت وچ داخل ہوئے۔ [۲۶] ابو یحییٰ نے ايسے سال اپنے پہلے فتح کيتے گئے شہراں اُتے تیزی توں قبضہ کر ليا، تے اپنا راجگڑھ Fes وچ قائم کيتا۔ [۲۶] اس دے جانشین ابو یوسف یعقوب (۱۲۵۹-۱۲۸۶) نے ۱۲۶۹ وچ ماراکیچ اُتے قبضہ کر ليا، جس توں الموحد حکومت دا مؤثر طریقے توں خاتمہ ہويا۔ [۲۷] [۵]
اپوجی
سودھوغرناطہ دے نصریاں دی طرف توں الجیسراس شہر نوں میرینیڈز دے حوالے کرنے دے بعد ، ابو یوسف سلطنت کیسٹائل دے خلاف جاری جدوجہد دی حمایت دے لئی الاندلس گئے ۔ اس دے بعد میرینیڈ خاندان نے آبنائے جبرالٹر دے تجارتی ٹریفک نوں شامل کرنے دے لئی اپنے کنٹرول نوں ودھانے دی کوشش کيتی ۔
یہ اس دور وچ سی جدوں آبیریا دے عیسائی سب توں پہلے آبنائے جبرالٹر دے پار لڑائی نوں اج مراکش تک لے جانے وچ کامیاب ہوئے: ۱۲۶۰ تے ۱۲۶۷ وچ انہاں نے حملے دی کوشش کيتی، لیکن دونے کوششاں ناکام ہوگئياں۔
جزیرہ نما آئبیرین دے جنوبی سرے اُتے واقع شہر الجیسیرس وچ قدم جمانے دے بعد، میرینیڈز آئبیریا وچ مسلماناں تے عیسائیاں دے درمیان تنازعہ وچ سرگرم ہو گئے۔ آبنائے جبرالٹر وچ تجارت اُتے مکمل کنٹرول حاصل کرنے دے لئی الجیسیراس وچ اپنے اڈے توں، انھاں نے کئی قریبی ایبیرین قصبےآں نوں فتح کیا: سال ۱۲۹۴ تک انھاں نے روٹا ، طاریفا تے جبرالٹر اُتے قبضہ کر ليا ۔
۱۲۷۶ وچ انہاں نے شمالی افریقہ دے شہر Fes Jdid دی بنیاد رکھی ، جسنوں انہاں نے اپنا انتظامی تے فوجی مرکز بنایا۔ جدوں کہ فیز الموحد دور وچ اک خوشحال شہر رہیا سی، ایتھے تک کہ اس وقت دے دوران دنیا دا سب توں وڈا شہر بن گیا، [۲۸] ایہ میرینیڈ دور وچ سی جدوں Fes اپنے سنہری دور نوں پہنچیا، اک ایسا دور جس نے اک عہدیدار دا آغاز کیا، شہر دے لئی تاریخی داستان۔ [۲۹] [۳۰] ایہ Marinid دور توں اے کہ Fes دی شہرت اک اہم فکری مرکز دے طور اُتے اے، انہاں نے شہر تے ملک وچ پہلے مدرسے قائم کيتے سن ۔ [۳۱] [۳۲] [۳۳]
اندرونی لڑائی دے باوجود، ابو سعید عثمان II (r. 1310–1331) نے پورے ملک وچ وڈے وڈے تعمیراتی منصوبےآں دا آغاز کيتا۔ کئی مدارس بنائے گئے جنہاں وچ العطرین مدرسہ سب توں مشہور اے۔ انہاں مدارس دی تعمیر اک منحصر نوکر شاہی طبقے دی تشکیل دے لئی ضروری سی، تاکہ مارابوٹ تے شریفین عناصر نوں کمزور کيتا جا سکے۔
میرینیڈز نے امارت گریناڈا دی پالیسی اُتے وی سخت اثر ڈالیا، جس توں انہاں نے ۱۲۷۵ وچ اپنی فوج نوں ودھایا۔ ۱۳ واں صدی وچ ، سلطنت کیسٹائل نے انہاں دے علاقے وچ کئی حملے کيتے۔ ۱۲۶۰ وچ ، کاسٹیلین افواج نے سالے اُتے چھاپہ ماریا اور، ۱۲۶۷ وچ ، پورے پیمانے اُتے حملہ شروع کیا، لیکن میرینیڈز نے انہاں نوں پسپا کر دتا۔
ان دی طاقت دے عروج پر، ابو الحسن علی (r. 1331–1348) دے دور وچ ، میرینیڈ فوج وڈی تے نظم و ضبط اُتے مبنی سی۔ اس وچ ۴۰٬۰۰۰ زیندا گھڑسوار دستے شامل سن، جدوں کہ عرب خانہ بدوشاں نے گھڑ سواراں وچ حصہ لیا تے اندلس دے باشندے تیر اندازےآں دے طور اُتے شامل سن ۔ سلطان دا ذاتی محافظ ۷۰۰۰ مرداں اُتے مشتمل سی، تے اس وچ عیسائی، کرد تے سیاہ افریقی عناصر شامل سن ۔ [۳۴] ابو الحسن دے تحت مغرب نوں دوبارہ ملانے دی اک ہور کوشش کيتی گئی ۔ ۱۳۳۷ وچ تلمسن دی ابدال وادی سلطنت نوں فتح کيتا گیا، اس دے بعد ۱۳۴۷ وچ افریقیہ وچ حفصید سلطنت نوں شکست ہوئی۔، جس نے اسنوں اک بہت وڈے علاقے دا مالک بنا دتا، جو جنوبی موجودہ مراکش توں طرابلس تک پھیلا ہويا سی ۔ پر، اگلے سال دے اندر، جنوبی تیونس وچ عرب قبیلے دی بغاوت نے انہاں نوں اپنے مشرقی علاقےآں توں محروم کر دتا۔ میرینیڈز نوں ۱۳۴۰ وچ ریو سلادو دی لڑائی وچ پرتگالی -کیسٹیلین اتحاد دے ہتھوں پہلے ہی عبرتناک شکست دا سامنا کرنا پيا سی ، تے آخر کار انہاں نوں اندلس توں دستبردار ہونا پيا، صرف ۱۳۴۴ تک الجیسیراس اُتے قائم رہے۔
۱۳۴۸ وچ ابو الحسن نوں اس دے بیٹے ابو عنان فارس نے معزول کر دتا ، جس نے الجزائر تے تیونس نوں دوبارہ فتح کرنے دی کوشش کيتی۔ کئی کامیابیاں دے باوجود، ۱۳۵۸ وچ اس دا اپنے ہی وزیر نے گلا گھونٹ دتا، جس دے بعد خاندان دا زوال شروع ہويا۔
زوال
سودھو۱۳۵۸ وچ ابو عنان فارس دی موت دے بعد، اصل طاقت وزیراں دے پاس سی، جدوں کہ میرینیڈ سلاطین پریڈ کيتی گئی تے اک دوسرے دے بعد اَگڑ پِچھڑ جانشین ہونے اُتے مجبور ہوئے۔ کاؤنٹی تقسیم ہو گئی تے سیاسی انتشار شروع ہو گیا، مختلف وزیراں تے غیر ملکی طاقتاں نے مختلف دھڑاں دی حمایت کيتی۔ ۱۳۵۹ وچ ہائی اٹلس دے ہنتاٹا قبیلے تھلے آئے تے اپنے الموحد آباؤ اجداد دے راجگڑھ مراکش اُتے قبضہ کر ليا ، جتھے اوہ ۱۵۲۶ تک آزادانہ حکومت کرن گے۔ مراکش دے جنوب وچ ، صوفی عرفان نے خودمختاری دا دعویٰ کیا، تے ۱۳۷۰ دی دہائی وچ Azemmourبنو صبیح دے تاجراں تے عرب قبیلےآں دے رہنماواں دے اتحاد دے تحت ٹُٹ گیا۔ مشرق وچ ، زیانید تے حفصید خاندان دوبارہ ابھرے تے شمال وچ ، یورپی اس عدم استحکام دا فائدہ اٹھا کے ساحل اُتے حملہ کر رہے سن ۔ دراں اثنا، بے قاعدہ آوارہ عرب بدو قبیلے نے تیزی توں انتشار پھیلایا، جس نے سلطنت دے زوال نوں تیز کيتا۔
۱۵ واں صدی وچ ایہ مالیاتی بحران دا شکار ہويا، جس دے بعد ریاست نوں مختلف مرابٹاں تے شریفین خانداناں دی مالی امداد روکنی پئی، جو پہلے وکھ وکھ قبیلے نوں کنٹرول کرنے وچ کارآمد ہتھیار سن ۔ انہاں مارابوٹاں تے شریفین دی سیاسی حمایت رک گئی تے ایہ مختلف ادارےآں وچ بٹ گئی۔ ۱۳۹۹ وچ ٹیٹوان نوں لے لیا گیا تے اس دی آبادی دا قتل عام کيتا گیا تے ۱۴۱۵ وچ پرتگالیاں نے سیوٹا اُتے قبضہ کر ليا۔ سلطان عبدالحق دوم (۱۴۲۱–۱۴۶۵) دے بعد جدوں وٹاسیڈز دی طاقت نوں توڑنے دی کوشش کيتی گئی تاں اسنوں پھانسی دے دتی گئی۔
۱۴۲۰ دے بعد میرینیڈ حکمران واٹاسیڈز دے کنٹرول وچ آگئے ، جنہاں نے اک عہدہ استعمال کيتا کیونجے عبد الحق دوم اپنی پیدائش دے اک سال بعد سلطان بنیا۔ اُتے عبد الحق دی عمر وچ آنے دے بعد واٹسیڈس نے ریجنسی چھڈنے توں انکار کردتا۔ [۳۵]
۱۴۵۹ وچ ، عبد الحق دوم نے وتاسد خاندان دے قتل عام دا انتظام کیا، انہاں دی طاقت نوں توڑ دتا۔ پر، اس دا دور بے دردی توں ختم ہويا کیونجے اسنوں ۱۴۶۵ دی بغاوت دے دوران قتل کر دتا گیا سی ۔ [۳۶] اس واقعہ نے میرینیڈ خاندان دا خاتمہ دیکھیا جدوں شریفاں دے رہنما محمد بن علی امرانی جوندی نوں Fes وچ سلطان قرار دتا گیا ۔ بدلے وچ اسنوں ۱۴۷۱ وچ ابو عبد اللہ الشیخ محمد بن یحییٰ نے معزول کر دتا سی، جو ۱۴۵۹ دے قتل عام وچ زندہ بچ جانے والے دو وتاسیداں وچوں اک سن، جنہاں نے وطاصد خاندان نوں اکسایا سی ۔
حکومت
سودھوبوہت سارے معاملات وچ ، میرینیڈز نے الموحد دے تحت موجود سماجی تے سیاسی ڈھانچے نوں دوبارہ پیدا کيتا یا جاری رکھیا، اک بنیادی طور اُتے قبائلی ریاست اُتے حکمرانی کيتی جو نظم و ضبط برقرار رکھنے دے لئی اپنے قبیلے تے اتحادیاں دی وفاداری اُتے انحصار کردی سی تے اس نے بوہت گھٹ سرکاری سول انتظامی ڈھانچے نافذ کيتے سن ۔ راجگڑھ توں باہر دے صوبے [۳۸] [۳۹] انہاں نے جمہوری یا مشاورتی حکومت کیتی بربر روایات نوں وی برقرار رکھیا، خاص طور اُتے میرینیڈ قبائلی سرداراں دی اک کونسل دے وجود دے ذریعے جنہاں توں سلطان ضرورت پڑنے پر، بنیادی طور اُتے فوجی معاملات اُتے مشورہ کردا سی۔ [۳۸]فیز دے راجگڑھ توں باہر دے صوبےآں اُتے اپنا کنٹرول برقرار رکھنے دے لئی، میرینیڈ زیادہ تر اپنے خاندان دے افراد نوں گورنر شپ اُتے مقرر کرنے یا شادی دے ذریعے مقامی اتحاد نوں محفوظ بنانے اُتے انحصار کردے سن ۔ ایہ مقامی گورنر انتظامیہ تے فوج دونے دے انچارج سن ۔ [۴۰] [۳۹] ۱۲۶۹ وچ ابو یوسف یعقوب دے مراکش اُتے قبضہ کرنے دے بعد، مثال دے طور پر، اس نے اپنے حلیف محمد ابن علی نوں، جس توں اس دا رشتہ ازدواج توں منسلک سی، نوں مراکش وچ اپنا خلیفہ (نائب یا گورنر) مقرر کیا، ایہ اک عہدہ سی۔ جو اک طویل عرصے تک موجود رہے گا۔ [۴۰] کچھ علاقےآں وچ ، جداں پہاڑی اٹلس تے Rif علاقےآں وچ ، اس دے نتیجے وچ بالواسطہ حکمرانی تے مرکزی حکومت کیتی بہت محدود موجودگی ہوئی۔ [۳۹]
میرینیڈ سلطان ریاست دا سربراہ سی تے اسنوں امیر المسلمین ("مسلماناں دا کمانڈر") دا خطاب حاصل سی۔ [۳۹] [۳۸] بعد دے ادوار وچ مرینی سلطاناں نے بعض اوقات خود نوں امیر المومنین ("وفادارےآں دا کمانڈر") دا خطاب وی عطا کيتا ۔ [۳۸] ریاستی امور وچ سلطان دی شمولیت ہر اک دی شخصیت دے لحاظ توں مختلف ہُندی سی۔ کچھ، جداں ابو الحسن، براہ راست بیوروکریسی وچ شامل سن، جدوں کہ کچھ کم۔ [۳۸] سلطان دے تحت، وارث ظاہر عام طور اُتے بہت زیادہ طاقت رکھدا سی تے اکثر سلطان دی طرف توں فوج دے سربراہ دے طور اُتے کم کردا سی۔ [۳۹]ان خاندانی عہدےآں دے علاوہ، وزیر سب توں زیادہ انتظامی طاقت دا حامل اہلکار سی تے حکومت دے روزمرہ دے بیشتر کماں دی نگرانی کردا سی۔ [۳۹] [۳۸] وزیراں دے کئی خاندان میرینیڈ دے دور وچ خاص طور اُتے طاقتور ہو گئے تے اثر و رسوخ دے لئی اک دوسرے توں مقابلہ کیا، [۳۹] واٹاسیڈ انہاں دی بعد دی تریخ وچ سب توں نمایاں مثال سن ۔ وزیر دے بعد، سب توں اہم عہدیدار عوامی خزانچی سن، جو ٹیکس تے اخراجات دے انچارج سن، جو وزیر یا سلطان نوں رپورٹ کردے سن ۔ ہور اہم عہدیداراں وچ سلطان دے چیمبرلین، اس دے وزیرخارجہ دے سیکرٹریز، تے صاحب الشرطہ یا "چیف آف پولیس" شامل سن، جو عدلیہ دے معاملات دی وی نگرانی کردے سن ۔ [۳۹]بعض مواقع اُتے چیمبرلین زیادہ اہم سی تے وزیر نے اس دی بجائے اسنوں اطلاع دی۔ [۳۸]
فوج
سودھومیرینیڈ فوج وڈی حد تک مارینیڈز دے وفادار یا حکمران خاندان توں وابستہ قبیلے اُتے مشتمل سی۔ پر، ایہ قبیلے جِنّے مرداں نوں میدان وچ اتار سکدے سن، اس دی حد سی، جس دے لئی سلطاناں نوں دوسرے قبیلے تے کرائے دے فوجیاں توں بھرتی کرنے دی ضرورت سی۔ [۳۹] [۴۰] وسطی مغرب دے ہور زیندا قبیلے توں تے بنو ہلال تے بنو معقل جداں عرب قبیلے توں اضافی دستے تیار کيتے گئے سن ، جو الموحد دور وچ مغرب دی طرف ہور اگے ودھے سن ۔ [۳۹] [۴۰] میرینیڈز نے وی یورپ توں عیسائی کرائے دے فوجیاں دی خدمات حاصل کرنے دا سلسلہ جاری رکھیا، جداں کہ انہاں دے الموحد پیشروواں نے کيتا سی، جو بنیادی طور اُتے گھڑ سواراں اُتے مشتمل سن تے سلطان دے محافظ دے طور اُتے کم کردے سن ۔ [۳۹]فوج دی ایہ تفاوت اک وجہ اے کہ پورے میرینیڈ دائرے وچ مرکزی حکومت دا براہ راست کنٹرول ممکن نئيں سی۔ [۳۹] [۴۰] فوج کافی وڈی سی، پر، ۱۳واں تے ۱۴واں صدی وچ میرینیڈ سلطاناں نوں جزیرہ نما آئبیرین وچ فوجی مہمات بھیجنے دی اجازت دینے دے لئی۔ [۴۱]
ہور تفصیلات خاص طور اُتے ابو الحسن دے دور وچ فوج دے بارے وچ معلوم ہُندیاں نيں، جسنوں کچھ تاریخی مؤرخین جداں ابن مرزوک تے العماری نے بیان کيتا اے ۔ اس دی اہم حملہ آور قوت زندا گھڑ سواراں اُتے مشتمل سی، جو تقریباً ۴۰٬۰۰۰ مضبوط، عرب قبائلی گھڑ سواراں دے نال، "ترک" نسل دے تقریباً ۱۵۰۰ سوار تیر انداز تے تقریباً ۱۰۰۰ اندلس پیدل تیر انداز سن ۔ [۳۸] [۴۱] باقاعدہ کھڑی فوج، جس نے سلطان دے ذاتی محافظ نوں وی تشکیل دتا، ۲۰۰۰ توں ۵۰۰۰ دے درمیان اراگون ، کاسٹیل تے پرتگال دے عیسائی کرائے دے فوجیاں دے نال نال سیاہ فام افریقی تے کرداں اُتے مشتمل سی۔ انہاں کرائے دے فوجیاں نوں خزانے توں تنخواہ دتی جاندی سی، جدوں کہ قبائلی لیویز دے سرداراں نوں اقامہ دتا جاندا سی۔معاوضے دے طور اُتے زمیناں [۳۸]
فوج دی سب توں وڈی کمزوری اس دا بحری بیڑا سی، جو آراگون دے بیڑے دے نال نئيں چل سکا۔ مارینیڈز دے پاس سالے تے سیبٹا (سیوٹا) وچ شپ یارڈز تے بحری ہتھیار موجود سن ، لیکن گھٹ توں گھٹ اک موقع اُتے مارینیڈ سلطان نے کاتالونیا توں کرائے دے جہاز کرایہ اُتے لئی ۔ [۳۸] میرینیڈ فوجی دستے جنہاں وچ زیادہ تر زینٹا گھڑ سوار سن (جنہاں نوں ہسپانوی وچ جینیٹ وی کہیا جاندا اے ) نوں جزیرہ نما آئبیرین دیاں ریاستاں نے وی رکھیا سی۔ انہاں نے، مثال دے طور پر، کچھ مواقع اُتے سلطنت اراگون تے غرناطہ دی نصری امارت دی فوجاں وچ خدمات انجام دتیاں۔ [۳۸] نسرید گراناڈا وچ ، زیندا سپاہیاں دی قیادت ۱۴واں صدی دے آخر تک مارینیڈ خاندان دے جلاوطن افراد کردے سن ۔ [۴۲]
معاشرہ
سودھوآبادی
سودھومیرینیڈ حکمرانی دے تحت آبادی زیادہ تر بربر تے عرب سی، حالانکہ مرکزی شہراں تے پینڈو علاقےآں دے نال نال بیٹھی ہوئی تے خانہ بدوش آبادی دے درمیان تضادات سن ۔ شہراں نوں بہت زیادہ عربائز کيتا گیا سی تے زیادہ یکساں طور اُتے اسلامی بنایا گیا سی (اقليتی یہودی تے عیسائی برادریاں نوں چھڈ کے)۔ شہری مقامی سیاست نوں مقامی اشرافیہ خانداناں دے نال وابستگی توں نشان زد کيتا گیا سی۔ [۳۸] پینڈو علاقےآں وچ آبادی زیادہ تر بربر رہی تے قبائلی سیاست دا غلبہ سی۔ خانہ بدوش آبادی، پر، پینڈو بیٹھی آبادی دے مقابلے زیادہ عرب بن گئی۔ [۳۸] خانہ بدوش بربر قبیلے خانہ بدوش عرب قبیلے جداں بنو ہلال دے نال شامل ہوئے جو الموحد دور وچ اس دور مغربی علاقے وچ پہنچے سن ۔[۴۰]
یہودی کمیونٹیز شہری مراکز وچ اک نمایاں اقلیت سی تے معاشرے دے بیشتر پہلوآں وچ اپنا کردار ادا کردی سی۔ [۳۸] ایہ میرینیڈ دور وچ سی جدوں مراکش دا پہلا میلہ ، فیز الجدید دا یہودی چوتھائی وجود وچ آیا۔ [۴۳] [۴۴] یہودیاں نوں بعض اوقات ریاست وچ انتظامی عہدےآں اُتے تعینات کيتا جاندا سی، حالانکہ بعض اوقات انہاں نوں نظریاتی تے سیاسی وجوہات دی بنا اُتے انہاں عہدےآں توں برطرف کر دتا جاندا سی۔ [۴۰] شہری مراکز وچ کچھ عیسائی وی سن، حالانکہ ایہ بنیادی طور اُتے بیرون ملک توں آئے ہوئے تاجر تے کرائے دے فوجی سن، جو بنیادی طور اُتے ساحلی شہراں وچ چھوٹی اقلیتاں دی تشکیل کردے سن ۔ [۳۸] [۴۱]
مذہب
سودھوبھانويں میرینیڈس نے اپنے آپ نوں اصلاح پسند مذہبی نظریے دا چیمپئن قرار نئيں دتا، جداں کہ انہاں دے الموحد تے الموراوید پیشرو سن، انہاں نے اپنی حکمرانی نوں قانونی حیثیت دینے دے لئی خود نوں صحیح اسلامی حکومت دے محافظ دے طور اُتے فروغ دینے دی کوشش کيتی۔ [۳۹] [۴۰] انہاں نے سرکاری الموحدیت دے سابقہ دور دے بعد مالکی سنی اسلام نوں سرکاری مذہب دے طور اُتے وی بحال کيتا ۔ [۳۸] انہاں نے اپنے آپ نوں سیاسی طور اُتے مالکی علماء (علماء/فقہاء) دے نال جوڑا، جو خاص طور اُتے شہراں وچ بااثر سن، تے شورافہ یا شریف (خاندان جو کہ محمد صلی اللہ علیہ وسلم دی نسل دا دعویٰ کردے نيں ) دے نال، جنہاں دے نال انہاں نے بعض اوقات شادیاں وی کیتیاں۔ [۴۰]فیز وچ خود نوں قائم کرنے دے بعد، میرینیڈز نے مذہبی ادارےآں دے ذمہ داراں نوں براہ راست مقرر کرنے تے وقف (یا حبس ) دے انتظام اُتے اصرار کيتا جو مسیتاں تے مدارس نوں مالی اعانت فراہم کردے نيں۔ [۴۰]
فیز دے مالکی علماء دا اثر فیز وچ ہی مرتکز سی تے شہری سبھیاچار دے لئی زیادہ اہم سی۔ فض دے علماء دا مغرب دے دوسرے وڈے شہراں دے علماء توں زیادہ رابطہ سی جِنّا کہ قریبی پینڈو علاقےآں دے مذہبی رہنماواں توں سی۔ [۳۹] پینڈو علاقےآں وچ تصوف ، مارابوٹزم ، تے ہور " متضاد " اسلامی دھارے زیادہ نمایاں سن ۔ [۳۸] [۴۰] مقامی بربر مذاہب تے مذہبی رسومات وی انہاں علاقےآں وچ جاری رہیاں۔ [۳۸]کچھ صوفی بھائی چارے، خاص طور اُتے جنہاں دی قیادت شریفین خاندان کردے سن، نے میرینیڈ حکمرانی دے لئی اک ممکنہ سیاسی چیلنج پیش کيتا تے کدی کدائيں بغاوتاں وچ ملوث رہے، لیکن عام طور اُتے مرینیاں نے انہاں نوں اپنے دائرہ اثر وچ شامل کرنے دی کوشش کيتی۔ [۴۰] انہاں نے مالکی ادارےآں دی سرپرستی نوں وی تصوف دے خلاف توازن دے طور اُتے استعمال کيتا۔ [۳۹] شہراں وچ وی تصوف دا رواج سی، اکثر زیادہ علمی شکل وچ تے سلطان، ریاستی حکام تے مختلف علماء دی شمولیت تاں۔ [۳۸]
زبان
سودھوچونکہ حکمران خاندان تے اس دے معاون قبیلے زیندا بربرز سن، بربر (تمازائٹ) عام طور اُتے فیز وچ میرینیڈ کورٹ وچ بولی جانے والی بولی سی۔ [۴۱] [۴۰] [۴۵] [۴۶] میرینیڈز نے مذہبی عہدیداراں دی تقرری دے الموحد پریکٹس نوں وی جاری رکھیا جو تمازت وچ تبلیغ کر سکن۔ [۴۰] تمیزی زباناں تے بولیاں وی پینڈو علاقےآں وچ وڈے پیمانے اُتے بولی جاندی رہیاں۔ [۳۸] پر، عربی قانون، حکومت تے زیادہ تر ادب دی بولی سی، [۴۰] [۴۱] تے اس عرصے دے دوران خطے دی آبادی دا عربی بولی تے سبھیاچار توں الحاق وی نمایاں طور اُتے اگے ودھیا۔ [۴۱]
سبھیاچار
سودھوفکری زندگی تے تعلیم
سودھوبو انانیہ مدرسہ میکنیس ، مراکش وچ
میرینیڈ اسلامی اسکالرشپ تے فکری سبھیاچار دے پرجوش سرپرست سن ۔ ایہ اس دور وچ سی جدوں قراویین ، جو فیس وچ علم دا مرکزی مرکز سی ، وقار، سرپرستی تے فکری وسعت دے لحاظ توں اپنے عروج نوں پہنچیا۔ [۴۷] [۴۸] [۴۹] : ۱۴۱ ہور برآں، میرینیڈز مدارس دے وڈے معمار سن ، اک قسم دا ادارہ جس دی ابتدا ۱۱واں صدی دے اوائل تک شمال مشرقی ایران وچ ہوئی سی تے اسنوں آہستہ آہستہ ہور مغرب وچ اپنایا گیا سی۔ [۵۰] انہاں ادارےآں نے اسلامی اسکالرز دی تربیت کی، خاص طور اُتے اسلامی قانون تے فقہ ( فقہ ) وچ ۔ سنی وچ مدرسہدنیا عام طور اُتے زیادہ متضاد مذہبی عقائد دے خلاف سی، جس وچ اس نظریے دی حمایت کيتی گئی سی جس دی حمایت سابق الموحد نے دی سی۔ اس طرح، ایہ صرف مراکش وچ انہاں دی پیروی کرنے والے میرینیڈز دے تحت پنپنے دے لئی آیا۔ [۵۰] میرینیڈز دے لئی، مدارس نے اپنے خاندان دی سیاسی قانونی حیثیت نوں تقویت دینے وچ کردار ادا کيتا۔ انہاں نے اس سرپرستی دا استعمال Fes دے بااثر لیکن شدید طور اُتے آزاد مذہبی اشرافیہ دی وفاداری دی حوصلہ افزائی دے لئی کيتا تے عام آبادی دے سامنے خود نوں آرتھوڈوکس سنی اسلام دے محافظ تے فروغ دینے والےآں دے طور اُتے پیش کيتا۔ [۵۰] [۵۱] مدارس نے انہاں علماء تے اشرافیہ دی تربیت وی دی جو اپنی ریاست دی بیوروکریسی نوں چلاندے سن ۔ [۵۱]
فیس وچ بو عنایہ مدرسہ دے صحن دے ارد گرد مقرناں سمیت مجسمہ سازی
زیادہ تر دستاویزی مدرنال کيتی تعمیرات ۱۴واں صدی دے پہلے نصف وچ ، خاص طور اُتے سلطان ابو الحسن (۱۳۳۱-۱۳۴۸ دی حکمرانی) دے دور وچ ہوئیاں۔ [۵۲] انہاں وچوں بوہت سارے مدارس وڈی مسیتاں دے نیڑے بنائے گئے سن جنہاں نے پہلے ہی علم دے پرانے مراکز دے طور اُتے کم کيتا سی، جداں کہ قراویّین، مسجد اندلس ، تے میکنیس دی عظیم الشان مسجد ۔ ایسا لگدا اے کہ انہاں دے سب توں اہم کماں وچوں اک دوسرے قصبےآں تے شہراں نال تعلق رکھنے والے طلباء دے لئی رہائش فراہم کرنا اے – جنہاں وچوں بوہت سارے غریب نيں – جنہاں نوں سیکھنے دے انہاں وڈے مراکز وچ تعلیم دے دوران رہنے دے لئی جگہ دی ضرورت سی۔ [۵۳] : ۱۳۷ [۴۸] : ۱۱۰ [۵۴] : ۴۶۳ فیس وچ پہلا مدرسہ سی۔سفرین مدرسہ ۱۲۷۱ وچ بنایا گیا، اس دے بعد سحری مدرسہ ۱۳۲۱ وچ قائم ہويا (تے دو سال بعد اس دے نال ہی سبعین مدرسہ )، ۱۳۲۳ وچ العطرین ، تے ۱۳۴۶ وچ مصباحیہ مدرسہ ۔ [۵۵] اک ہور مدرسہ بنایا گیا۔ ۱۳۲۰ وچ فیس الجدید دی عظیم الشان مسجد دے نیڑے ، شہر دی علمی زندگی وچ حصہ ڈالنے وچ کم کامیاب رہیا۔ [۵۴] [۴۸] : ۱۱۴ ایہ مدارس اپنے اپنے نصاب پڑھاندے سن تے بعض اوقات اپنے طور اُتے معروف ادارے وی بن جاندے سن، لیکن انہاں وچ عام طور اُتے قراویّن دے مقابلے بہت ہی تنگ نصاب یا تخصصات ہُندے سن ۔ [۴۸] : ۱۴۱ [56]Fes دا آخری تے سب توں وڈا مرینی مدرسہ، بو انانیہ ، اک قدرے مخصوص ادارہ سی تے ایہ واحد مدرسہ سی جسنوں جمعہ دی مسجد دا درجہ وی حاصل سی ۔ [۵۰] [۵۱] دوسرے شہراں وچ بنائے گئے مرینیڈ مدرسےآں وچ سالے وچ ابو الحسن دا مدرسہ تے میکنیس دا بو انانہ مدرسہ شامل نيں ۔ [۵۷] تے بوہت سارے دوسرے شہراں وچ تعمیر کيتے گئے سن لیکن محفوظ نئيں کيتے گئے نيں، یا صرف جزوی طور اُتے محفوظ نيں، بشمول: تازا ، الجدیدہ ، تانگیر ، سیوٹا ، انفا ، عزیمور، صفی ، اخمت، کسر الکبیر، سجلماسا ، تلمسن ، مراکش ( بین یوسف مدرسہ جو ۱۶واں صدی وچ دوبارہ تعمیر کيتا گیا سی)، تے چیلہ (رباط دے قریب)۔ [۵۲]
المنھاج الفائق و المنھال الرائق فی احکام الوثائق دا حصہ الوانشریسی ، مفتی فیس۔
میرینیڈز دے تحت ادبی پیداوار نسبتاً شاندار تے متنوع سی۔ فقہ دے معاہدےآں جداں مذہبی متون دے علاوہ شاعری تے سائنسی متون وی سن ۔ جغرافیے تے سب توں ودھ کے، تاریخاں تیار کيتیاں گئیاں، جزوی طور اُتے اس لئی کہ خاندان خود انہاں نوں اپنی حکمرانی نوں قانونی حیثیت دینے دے لئی استعمال کرنا چاہندا سی۔ [۳۸] ابن خلدون اس فکری زندگی دا سب توں مشہور مظہر سی جسنوں الاندلس وچ غرناطہ دی امارت دے نال وی شریک کيتا گیا، جتھے اس دور دے بوہت سارے دانشوراں نے وی وقت گزاریا۔ غرناطہ دے اندلس دے شاعر تے مصنف ابن الخطیب نے وی فیس تے شمالی افریقہ وچ وقت گزاریا جدوں اس دے نصری استاد محمد پنجم۱۳۵۸ تے ۱۳۶۲ دے درمیان جلاوطنی وچ سی۔ [۵۸] [۵۹] مؤرخ ابن اثاری اس دی اک ہور مثال اے، جدوں کہ مشہور سیاح ابن بطوطہ وی ۱۴واں صدی وچ مراکش توں گزریا تے اسنوں اپنیاں تحریراں وچ بیان کيتا۔ [۶۰] نہ صرف عظیم علاقائی تاریخاں بلکہ مقامی تاریخاں وی بعض مصنفاں نے شہراں تے قصبےآں دے لئی لکھایاں نيں۔ [۳۸]
فن
سودھومیرینیڈ آرٹ نے بہت ساریاں فنکارانہ روایات نوں جاری رکھیا جو اس توں پہلے الموراوڈس تے الموہاد دے تحت خطے وچ قائم کيتی گئی سی۔ [۶۱]
دھاتی کم
سودھوTaza دی عظیم مسجد وچ بہت وڈا Marinid فانوس
بوہت سارے مرینیڈ مذہبی عمارتاں نوں ايسے قسم دے کانسی دے فانوس توں آراستہ کيتا گیا سی جو المحدث نے مسیتاں دے لئی بنایا سی۔ [61] Taza دی عظیم مسجد وچ Marinid فانوس ، جس دا قطر ۲٫۵ میٹر اے تے اس دا وزن ۳ ٹن اے، شمالی افریقہ وچ اپنی نوعیت دی سب توں وڈی زندہ مثال اے۔ ایہ ۱۲۹۴ دا اے تے اسنوں سلطان ابو یعقوب یوسف نے بنایا سی۔ ایہ قراویین مسجد دے اک ہور وڈے فانوس اُتے بہت نیڑے توں تیار کيتا گیا اے جسنوں المحدث نے بنایا سی۔ ایہ نو سرکلر ٹائرز اُتے مشتمل اے جو مجموعی طور اُتے مخروطی شکل وچ ترتیب دتی گئی اے جس وچ ۵۱۴ شیشے دے تیل دے لیمپ رکھے جا سکدے نيں۔ اس دی سجاوٹ وچ بنیادی طور اُتے عربی شکلاں جداں پھُلاں دے نمونےآں دے نال نال ملعون عربی وچ اک شاعرانہ نوشتہ وی شامل اے۔[۶۲] [۶۳]
قراویین مسجد دے نماز گاہ وچ لٹکے ہوئے متعدد ہور آرائشی دھاتی فانوس وی مرینی دور دے نيں۔ انہاں وچوں تن چرچ دی گھنٹیاں توں بنی سی جنہاں نوں میرینیڈ کاریگر ویہہ دے طور اُتے استعمال کردے سن جس اُتے انہاں نے تانبے دی آرائشی اشیاء پیوند کیتیاں۔ انہاں وچوں سب توں وڈی، ۱۳۳۷ وچ مسجد وچ نصب اک گھنٹی سی جسنوں جبرالٹر توں سلطان ابو الحسن دے بیٹے ابو مالک نے ۱۳۳۳ وچ عیسائی افواج توں دوبارہ فتح کرنے دے بعد واپس لیایا سی۔ [۶۴] [۵۱] : ۴۶۲
ٹیکسٹائل تے بینرز
سودھوسلطان ابو الحسن دا بینر ، جس دی تریخ ۱۳۳۹-۱۳۴۰ اے، جو ہن ٹولیڈو دے کیتھیڈرل وچ واقع اے۔
بوہت سارے میرینیڈ ٹیکسٹائل باقی نئيں رہے نيں، لیکن ایہ فرض کيتا جاندا اے کہ پرتعیش ریشم پچھلے ادوار دی طرح بندے رہے۔ صرف قابل اعتماد تریخ والے میرینیڈ ٹیکسٹائل جو اج موجود نيں اوہ تن متاثر کن بینرز نيں جو سلطان ابو الحسن دی فوج توں ۱۳۴۰ وچ الفونسو XI دی طرف توں ریو سلاڈو دی جنگ وچ پکڑے گئے سن ۔ [۶۱] [۶۵] اج اوہ ٹولیڈو دے کیتھیڈرل وچ رکھے گئے نيں ۔ ابن خلدون نے لکھیا اے کہ ابو الحسن دے پاس سیکڑاں ریشم تے سونے دے جھنڈے سن جو محلات وچ یا رسمی مواقع اُتے آویزاں ہُندے سن، جدوں کہ مرینی تے نصری فوجاں نے بوہت سارے رنگ برنگے جھنڈے اپنے نال جنگ ماں لئی سن ۔ اس طرح انہاں دی وڈی علامتی قدر سی تے انہاں نوں کئی مواقع اُتے تعینات کيتا گیا سی۔ [۶۵]
تِناں جھنڈاں وچ سب توں پرانا، اس دے نوشتہ دے مطابق، مئی یا جون ۱۳۱۲ ( محرم ۷۱۲ ہجری) دا اے۔ [۶۵] ایہ سلطان ابو سعید عثمان (ابو الحسن دے والد) دے لئی فیس دے "کسبہ" (شاہی قلعہ) وچ بنایا گیا سی۔ بینر دی پیمائش ۲۸۰ بائی ۲۲۰ سینٹی میٹر اے تے ایہ بنیادی طور اُتے سبز ریشم دے ٹفے توں بنا اے ، اس دے نال نیلے، سفید، سرخ تے سونے دے دھاگے وچ بنے ہوئے آرائشی نقش وی نيں۔ اس دی بصری ترتیب سابق الموحد دور (۱۳ واں صدی) دے ناں نہاد بینر آف لاس ناواس ڈی تولوسا دے نال ہور عمومی مماثلتاں دا اشتراک کردی اے۔ بینر دا مرکزی حصہ سولہ سبز حلفےآں دے اک گرڈ توں بھریا ہويا اے جس وچ چھوٹے کرسیو وچ مختصر مذہبی بیانات نيںنوشتہ جات ایہ علاقہ باری باری اک وڈے مستطیل فریم دے اندر موجود اے۔ فریم دا بینڈ سفید کوفک وچ یادگار تے آرائشی نوشتاں توں بھریا ہويا اے ۔وہ خطوط جنہاں دا انداز کوفی نوشتہ جات نال ملدا جلدا اے جو کہ Fes دے مارینیڈ مدارس دی دیواراں وچ کھدی ہوئی اے، جو کہ الموحد فن تعمیر وچ پائے جانے والے پہلے کوفی نوشتہ جات توں اخذ کيتے گئے نيں۔ ایہ نوشتہ جات وچ قرآنی آیات دے انتخاب نوں نمایاں کيتا گیا اے جو لاس ناواس ڈی تولوسا (بنیادی طور اُتے قرآن ۶۱:۱۰-۱۱) دے بینر وچ اک ہی پوزیشن وچ پائی جاندیاں نيں۔ مستطیل بینڈ دے چاراں کونےآں اُتے اک گہرے نیلے رنگ دے پس منظر دے خلاف سنہری کرسیو حروف اُتے مشتمل گول گول نيں، جنہاں دے نوشتہ جات فتح تے نجات نوں خدا دی طرف منسوب کردے نيں۔ پورا مستطیل بینڈ باری باری اس دے اندرونی تے بیرونی دونے کنارےآں اُتے قرآنی آیات دے چھوٹے نوشتہ بینڈاں دے ذریعے قطار وچ کھڑا اے۔ آخر وچ ، بینر دا نچلا کنارہ سرخ کرسیو اسکرپٹ دی دو سطراں توں بھریا ہويا اے جس وچ ابو صاع دے عنوانات تے نسب دی تفصیل اے۔[۶۵]
دوسرا جھنڈا ابو الحسن دے لئی بنایا گیا سی تے اس دے نوشتہ جات دے مطابق اس دی تریخ جمادی الثانی ۷۴۰ ہجری (دسمبر ۱۳۳۹ یا جنوری ۱۳۴۰ دے مطابق) اے۔ اس دی پیمائش 347 x ۲۶۷ سینٹی میٹر اے۔ [۶۵]یہ اپنے پرانے ہم منصب کيتی طرح بنائی دی تکنیکاں دے نال بنایا گیا اے تے اک ہی مجموعی بصری ترتیب دا استعمال کردا اے، حالانکہ اس بار غالب رنگ پیلا اے، جس دی تفصیلات نیلے، سرخ، سونے دے دھاگے، یا پیلے رنگ دے مختلف شیڈز وچ بنے ہوئے نيں۔ اس دے اوپری کنارے دے نال ملعون حروف وچ اک عظیم الشان عربی نوشتہ اے جو اس دے مالک ابو الحسن دی فتح دا مطالبہ کردا اے۔ بینر دے مرکزی حصے وچ اک بار فیر سولہ دائرے نيں، جنہاں نوں اک گرڈ دی شکل وچ ترتیب دتا گیا اے، ہر اک وچ اک چھوٹا جہا عربی کرسیو نوشتہ اے جو یا تاں "ابدی طاقت تے لامحدود جلال" یا "دائمی خوشی تے لامحدود جلال" دے لفظاں نوں دہراندا اے۔ ایہ دائرے بدلے وچ اک وڈے مستطیل فریم دے اندر موجود نيں جس دے بینڈ اُتے درمیانے سائز دے چار ہور ملعون تحریراں نيں، جو دوبارہ ابو الحسن نوں کہندے نيں۔ تمام فتح خدا توں منسوب کردے ہوئے s فتح۔ اس فریم دے چاراں کونےآں اُتے دائراں وچ چار ہور چھوٹے نوشتہ جات موجود نيں۔ آخر وچ ، بینر دے نچلے کنارے اُتے اک لمبا نوشتہ لکھیا گیا اے، چھوٹے خطوط وچ فیر توں، جو ابو الحسن دے مکمل القاب تے نسب نوں ظاہر کردا اے۔[۶۵]
اک تیسرا جھنڈا، جو بغیر تریخ دے تے کم محفوظ اے، دے بارے وچ وی خیال کيتا جاندا اے کہ ایہ ابو الحسن دے زمانے دا اے۔ ایہ اس حقیقت دے لئی دلچسپ اے کہ اس دے نوشتہ جات اس وچ بنے ہوئے ہونے دے بجائے کپڑے اُتے پینٹ کيتے گئے نيں، جدوں کہ اس دے نوشتہ جات دا رخ الٹا یا "عکس" اے۔ کچھ اسکالرز نے تجویز کيتا اے کہ ایہ ابو الحسن دے بینر دی سستی تولید ہو سکدی اے جس دا مقصد فوجیاں دے استعمال دے لئی سی یا اس دا مقصد خطاط دی طرف توں تیار کردہ ٹیمپلیٹ دے طور اُتے سی جس توں کاریگر اصلی بینر نوں بُن سکدے سن (تے جداں کہ بُنائی گئی سی۔ پِچھے توں، حروف نوں پیداوار دے دوران ویور دے نقطہ نظر توں الٹا ظاہر ہونا پئے گا)۔ [۶۵]
مخطوطات
سودھوابو یعقوب یوسف دے ذریعہ تیار کردہ تے ۱۳۰۶ دی تریخ دے قرآن دے صفحات (اب باویرین اسٹیٹ لائبریری ، میونخ وچ رکھے گئے نيں ۔)
مالک ابن انس دی کتاب الموطہ دا صفحہ ، ۱۳۲۶ وچ سالے وچ نقل ہويا
میرینیڈ دور توں لے کے اج تک دے متعدد نسخے محفوظ نيں۔ اک شاندار مثال اک قرآنی نسخہ اے جسنوں سلطان ابو یعقوب یوسف نے بنایا سی تے اس دی تریخ ۱۳۰۶ اے۔ اس وچ اک وسیع و عریض فرنٹ اسپیس اے تے اسنوں بھوری سیاہی دا استعمال کردے ہوئے اک وسیع مغربی رسم الخط وچ لکھیا گیا اے، جس دے عنوانات سنہری کوفی حروف وچ لکھے گئے نيں تے نويں آیات دے نشانات نيں۔ سونے دے دائراں دے اندر چھوٹے لیبل۔ [۶۶] [۶۷] اس زمانے تے علاقے دے ہور مخطوطات دی طرح ایہ وی پارچمنٹ اُتے لکھی گئی سی۔ [۶۷] [۶۸]
بوہت سارے سلطان خود ماہر خطاط سن ۔ خود مختار خطاطی دی مشق کرنے تے خود قرآن دی نقل کرنے دی ایہ روایت ۱۳واں صدی تک بوہت سارے اسلامی اشرافیہ دے حلفےآں وچ اچھی طرح توں قائم ہو چکی سی، اس خطے وچ سب توں قدیم زندہ مثال الموحد خلیفہ المرتضیٰ (متوفی ۱۲۶۶) توں ملدی اے۔ [۶۹] ابن مرزوق تے متعدد ہور مرنید تریخ نگاراں دے مطابق ، سلطان ابو الحسن خاص طور اُتے قابل تے ہنر مند سی، تے اس نے چار قرآن نقل کيتے سن ۔ ایسا لگدا اے کہ پہلی کئی سالاں دی فوجی کامیابیاں دے بعد شروع ہوئی سی تے ۱۳۳۹ وچ ختم ہوئی سی، اس وقت اسنوں چیلہ بھیج دتا گیا سی (جہاں بعد وچ اسنوں دفن کيتا گیا سی)۔ اگلی کاپی مدینہ وچ مسجد نبوی وچ بھیجی گئی۔۱۳۳۹-۴۰ وچ مصر وچ سلطان قالاون دے ثالث دے ذریعے ، تے تیسرا چند سال بعد مکہ وچ مسجد الحرام وچ گیا ۔ چوتھا نسخہ، بہترین محفوظ کردہ مرینیڈ نسخےآں وچوں اک، تِیہہ جلداں اُتے مشتمل قرآن اے جو اس نے ۱۳۴۴-۴۵ وچ یروشلم وچ مسجد اقصیٰ نوں عطایہ کیہ سی تے ہن اسنوں حرم الشریف دے اسلامی عجائب گھر وچ رکھیا گیا اے۔ بجیا (بوگی) وچ رہندے ہوئے اس نے الخلیل (ہبرون) دے لئی اک پنجويں کاپی شروع دی ، لیکن اوہ مشرق وچ اپنی فوجی شکستاں تے اس دے بعد تخت نشینی دے بعد اسنوں ختم کرنے وچ ناکام رہیا۔ اس دے بجائے اس دے بیٹے ابو فارس عبد العزیز نے اسنوں ختم کيتا۔ اور بالآخر ابن مرزوق دے ذریعے تیونس لیایا گیا۔ ابو الحسن دے بیٹے تے فوری جانشین ابو عنان نے اپنی طرف توں احادیث دا اک مجموعہ نقل کيتا اے جس وچ نیلی تے بھوری سیاہی دے مکسچر وچ لکھے گئے خطوط سونے دے پھُلاں دے نال نيں۔ [۶۹]
قرآن دے مخطوطات دے علاوہ، اس زمانے دے خطاطاں نے بوہت سارے دوسرے مذہبی تے قانونی متن نوں نقل کیا، خاص طور اُتے مالکی مکتب توں متعلق کم جداں کہ مالک ابن انس دا موطا ۔ اوہ سادہ مغربی رسم الخط وچ لکھی گئی جلداں توں لے کے مرینیڈ شاہی کتاباں خاناں دے ذریعہ تیار کردہ بھرپور طریقے توں روشن مخطوطات تک نيں۔ مراکش دے مختلف تاریخی کتاباں خاناں وچ اج محفوظ، ایہ مخطوطات ایہ وی ظاہر کردے نيں کہ، Fes دے راجگڑھ دے علاوہ، پیداوار دے لئی اہم ورکشاپس سالے تے مراکش وچ وی واقع سی۔ [۶۸]
منبر
سودھومرینی دور دے منبر (منبر) وی ايسے روایت اُتے چل رہے سن جس طرح پہلے الموراوید تے الموحد لکڑی دے منبر سن ۔ تزہ دی عظیم مسجد دا منبر ۱۲۹۰ دی دہائی وچ ابو یعقوب یوسف دے ذریعہ مسجد دی توسیع توں متعلق اے، جو مسجد دے فانوس دی طرح اے۔ ہور منبراں دی طرح، ایہ سیڑھیاں دے نچلے حصے وچ اک محراب دے نال اک موبائل سیڑھی دی شکل اختیار کردا اے تے اُتے اک چھتری اے تے ایہ لکڑی دے بوہت سارے ٹکڑےآں اُتے مشتمل اے جو اک نال جمع کيتی گئی اے۔ بعد وچ ہونے والی بحالیاں دے باوجود جس نے اس دے کردار وچ تبدیلی کی، ایہ ہن وی اپنے اصلی میرینیڈ لکڑی دے کم نوں محفوظ رکھدا اے۔ اس دے دو کنارے اُتے وسیع ہندسی سجاوٹ دی اک مثال دے نال احاطہ کيتا گیا اے جو کتوبیہ مسجد دے ۱۲واں صدی دے الموراوڈ منبر توں متعلق کاریگراں دی روایت وچ پائی جاندی اے۔(مراکش وچ )۔ ایہ ہندسی شکل اٹھ نکاندی ستارےآں اُتے مبنی اے جنہاں توں آپس وچ جڑے ہوئے بینڈ باہر دی طرف پھیلدے نيں تے شکل نوں پوری سطح اُتے دہراندے نيں۔ مراکش دے مشہور الموراوڈ منبر دے برعکس، پر، بینڈاں دے درمیان خالی جگہاں اُتے نقش شدہ پھُلاں دے ٹکڑےآں دے آمیزے توں قبضہ نئيں کيتا جاندا اے بلکہ مکمل طور اُتے ہاتھی دانت تے قیمتی لکڑیاں توں جڑی مارکوٹری موزیک سجاوٹ دے ٹکڑےآں اُتے قبضہ کيتا جاندا اے۔ [۶۳] [۷۰] [۷۱] [۶۲]
بو عنایہ مدرسہ دا اصل منبر، جو اج در باتھا میوزیم وچ موجود اے ، ۱۳۵۰-۱۳۵۵ دا اے جدوں مدرسہ تعمیر کيتا جا رہیا سی۔ [۵۲] ایہ اپنی نوعیت دی بہترین میرینیڈ مثالاں وچوں اک دے طور اُتے قابل ذکر اے۔ [۷۲] [۵۲] بو انانیہ منبر، لکڑی توں بنیا ہویا - بشمول آبنوس تے ہور مہنگی لکڑیاں - نوں مارکوٹری تے جڑی ہوئی نقاشی دے مرکب توں سجایا گیا اے۔ [۷۲] [۵۲]اس دی وڈی سطحاں دے نال مرکزی آرائشی نمونہ دونے طرف اٹھ نکاندی ستارےآں دے گرد مرکوز اے، جس توں ہاتھی دانت دی جڑی بوٹیاں توں سجے ہوئے بینڈ فیر آپس وچ مل جاندے نيں تے باقی سطح اُتے ايسے پیٹرن نوں دہراندے نيں۔ انہاں بینڈاں دے درمیان خالی جگہاں دوسری ہندسی شکلاں بناندی نيں جو پیچیدہ طور اُتے کھدی ہوئی عربی دی لکڑی دے پینلز توں بھری ہُندیاں نيں ۔ ایہ شکل قطبیہ منبر توں ملدی جلدی اے، تے اس توں وی زیادہ مراکش وچ قصبہ مسجد (۱۱۸۹ تے ۱۱۹۵ دے درمیان قائم کيتی گئی) دے قدرے بعد دے الموحد منبر توں ملدی جلدی اے۔ [۷۲] منبر دے پہلے قدم دے اُتے دی محراب وچ اک نوشتہ اے، جو ہن جزوی طور اُتے غائب اے، جس توں ابو عنان تے اس دے القابات مراد نيں۔ [۵۲]
فن تعمیر
سودھوایہ وی دیکھو: موریش فن تعمیر
مراکیش وچ میرینیڈ دور دی بن صلاح مسجد دا مینار
Marinid خاندان اپنے الموراوید تے الموحد پیشرواں دے تحت قائم فنی وراثت نوں ہور بہتر بنانے وچ اہم سی ۔ خاص طور اُتے اپنے راجگڑھ، Fes وچ ، انہاں نے خاص طور اُتے لکڑی تے سٹوکو وچ تیزی توں پیچیدہ تے وسیع سجاوٹ دے نال یادگاراں بناواں ۔ [۵۰] اوہ زیلیج (پیچیدہ ہندسی پیٹرن وچ موزیک ٹائل ورک) دا وسیع استعمال کرنے والے پہلے وی سن، جو بعد وچ مراکش دے فن تعمیر وچ معیاری بن گئے ۔ [۷۳] انہاں دے طرز تعمیر دا اس توں بہت گہرا تعلق سی جو اسپین وچ عصری نصری خاندان دے دور وچ گریناڈا دی امارت وچ پایا جاندا سی ۔ [۵۰]اس طرح مشہور الہمبرا دی سجاوٹ اس دی یاد دلا دیندی اے جو اک ہی وقت وچ Fes وچ بنایا گیا سی۔ جدوں غرناطہ نوں ۱۴۹۲ وچ کیتھولک اسپین نے فتح کيتا تے اندلس دی آخری مسلم سلطنت دا خاتمہ ہويا تاں بوہت سارے باقی ماندہ ہسپانوی مسلمان (تے یہودی ) مراکش تے شمالی افریقہ فرار ہو گئے ، جس توں انہاں علاقےآں وچ اندلس دے ثقافتی اثر و رسوخ وچ ہور وادھا ہويا۔ بعد دی نسلاں. [۵۷]
تلمسن دے نیڑے منصورہ دی مسجد دے کھنڈرات
قابل ذکر گل ایہ اے کہ اس خطے وچ سب توں پہلے مدرسے تعمیر کرنے والے میرینیڈ سن ۔ [۵۰] فیس دے مدارس، جداں بو عنایہ، العطارائن، تے سحری مدارس، ہور سالے دا مرینید مدرسہ تے میکنیس دا دوسرا بو انانیہ، نوں مغربی اسلامی فن تعمیر وچ عظیم ترین تعمیراتی کماں وچ شمار کيتا جاندا اے۔ ایہ عرصہ. [۷۴] [۵۷] [۵۰] جدوں کہ مسجد دے فن تعمیر نے وڈی حد تک الموحد ماڈل دی پیروی کی، اک قابل ذکر تبدیلی ساہن یا صحن دے سائز وچ ترقی پسند وادھا سی ، جو پہلے فرش پلان دا اک معمولی عنصر سی لیکن آخر کار اس دے بعد دا سعدیہ دور، مرکزی نماز گاہ جِنّا وڈا تے کدی وڈا ہو گیا۔[75] Marinid مسجد دے فن تعمیر دی قابل ذکر مثالاں Fes al-Jdid دی عظیم الشان مسجد (۱۲۷۶ وچ قائم کيتی گئی، قدیم ترین مرینیڈ مسیتاں وچوں اک)،۱۲۹۴ وچ تاجا دی عظیم مسجد دی توسیع، تلمسن دے نیڑے المنصورہ دی مسجد۔ (۱۳۰۳)، تے مسجد سیدی ابو مدیان (۱۳۳۸-۳۹)۔ [۷۶] مراکش وچ بن صلاح مسجد وی میرینیڈ دور دی اے، جو شہر وچ اس دور دی چند یادگاراں وچوں اک اے۔
Fes el-Jdid وچ Marinid شاہی محلات وچوں بوہت گھٹ بچا اے، Fes دا موجودہ شاہی محل بنیادی طور اُتے بعد دے علوی دور توں اے۔ ايسے طرح، شمال وچ سابق میرینیڈ رائل گارڈنز غائب ہو گئے نيں تے مارینیڈ ٹومبس دے ارد گرد دا کمپلیکس جو کہ Fes al-Bali دا نظارہ کردی اے، وڈی حد تک برباد ہو چکی اے۔ [۷۷] جنوبی مراکش دے علاقے آغمت وچ کھدائی نے اک چھوٹے توں مارینیڈ محل یا حویلی دی باقیات نوں دریافت کيتا اے جو اپنی ترتیب دے لحاظ توں غرناطہ تے الاندلس وچ نصری دور دے بچ جانے والے محلات توں بہت مشابہت رکھدا اے، جس نے اک بار فیر اس دا مظاہرہ کيتا۔ دونے ریاستاں دے درمیان مشترکہ تعمیراتی روایات۔ [۷۸]اس دور دے گھریلو فن تعمیر دے بارے وچ ہور اشارے چند میرینیڈ دور دے نجی مکانات دے ذریعہ فراہم کيتے گئے نيں جو Fes وچ محفوظ نيں۔ اوہ دو منزلہ گیلریاں توں گھرے ہوئے اندرونی صحن دے ارد گرد مرکوز نيں تے آرکیٹیکچرل فارمز تے سجاوٹ نوں نمایاں کردے نيں جو مرینیڈ مدارس وچ پائے جانے والے لوکاں دی انتہائی یاد دلاندے نيں، جو عمارت دیاں قسماں وچ آرائشی تکنیک وچ اک خاص مستقل مزاجی نوں ظاہر کردے نيں۔ [۵۰] : ۳۱۳–۳۱۴ [۷۹] کچھ میرینیڈ یادگاری دروازے، جداں رباط دے نیڑے چیلہ مقبرہ دا دروازہ تے سالے وچ باب المریسا ، اج وی کھڑے نيں تے قدیم الموحد ماڈل دے نال مشابہت دا مظاہرہ کردے نيں۔ [۵۰]
چیلہ دا مرکزی دروازہ ، رباط دے نیڑے ، جو اک میرینیڈ نیکروپولیس بن گیا۔
راؤد القرطاس دے مطابق ، میرینیڈ خاندان دے بانی، ابو محمد عبد الحق اول (متوفی ۱۲۱۷)، نوں تفرطاست یا طفرست نامی جگہ اُتے دفن کيتا گیا، جو میکنیس دے نیڑے اک جگہ اے (اس دے نیڑے جتھے اوہ جنگ وچ گرا سی۔ )۔ [۸۰] [۸۱] ابو یوسف یعقوب (متوفی ۱۲۸۶) توں شروع ہو کے، مرینیڈ سلاطین نوں چیلہ (سابق رومن شہر دی جگہ جسنوں سالا کالونیا کہیا جاندا اے ) وچ اک نويں مقبرے وچ دفن کيتا جانا شروع ہويا ۔ ابو یوسف یعقوب نے اپنی تے اپنی بیوی دی قبر دے نال اک مسجد بنائی۔ دونے قُبّہ سن : چھوٹے مربع کوٹھریاں جو یا تاں گنبد یا اہرام دی چھت توں ڈھکی ہوئی سی۔ اوہ اک چھوٹے توں باغیچے یا رودہ ( عربی : الروضة ) وچ کھڑے سن ۔) مسجد دے عقب وچ ۔ مقبرے دے چاراں طرف دیواراں دے اک مجموعے تے اک آرائشی یادگار دروازے توں گھرا ہويا سی جسنوں ابو الحسن نے ۱۳۳۹ وچ مکمل کيتا سی۔ اس دے بعد ابو الحسن نوں خود اک چھوٹے توں مقبرے وچ دفن کيتا گیا سی جسنوں پتھر توں تراشی گئی کم امدادی سجاوٹ توں مزین کيتا گیا سی۔ مزار، جنازے دے احاطے دے نال اک مدرسہ دے نال، ممکنہ طور اُتے انہاں دے بیٹے تے جانشین ابو عنان نے مکمل کيتا سی۔ [۸۰] [۷۶] : ۲۰۲-۲۰۶ پر، خیال کيتا جاندا اے کہ ابو عنان نوں خود فِس وچ دفن کيتا گیا سی، اس دی بجائے فِیس الجدید دی عظیم مسجد توں منسلک قُبہ وچ دفن کيتا گیا سی۔ انہاں دے بعد، زیادہ تر سلطاناں نوں اس جگہ اُتے دفن کيتا گیا جو فیس البالی دے شمال وچ "مارینیڈ ٹومبس" دے ناں توں جانیا جاندا اے۔ ایسا لگدا اے کہ ایہ مقبرہ اک بار فیر اک بند باغی قبرستان اُتے مشتمل اے جس دے اندر کئی جگہاں کھڑی نيں۔qubba s. بھانويں اج زیادہ تر برباد ہو چکے نيں، لیو افریقن نے انہاں نوں ۱۶واں صدی وچ شاندار طریقے توں سجایا گیا سی۔ انہاں مقبراں وچ اہم مرینیڈ قبراں اُتے عام طور اُتے مقبریہ ، سنگ مرمر دا مقبرہ اک مثلثی پرزم دی شکل وچ ، افقی طور اُتے رکھیا گیا سی تے جنازے دے نوشتہ جات دے نال کندہ کيتا گیا سی۔ [۸۰]