مخفی صالحہ بیگم
مخفی صالحہ بیگم | |
---|---|
جم | سنہ 1924 |
وفات | 21 اکتوبر 1973 (48–49 سال) |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر |
ترمیم |
مخفی صالحہ بیگم (پیدائش: 1924ء— وفات: 21 اکتوبر 1973ء) اردو زبان دی شاعرہ سن۔وہ ویہويں صدی وچ کلکتہ دی ادبی محافل وچ اہم ترین خاتون شاعرہ شمار کيتیاں جاندیاں نيں۔
سوانح
سودھوخاندان تے ابتدائی حالات
سودھومخفی بیگم 1924ء وچ کلکتہ وچ پیدا ہوئیاں۔ اُنہاں دے خاندان پٹنہ وچ آباد سی جتھے توں اُنہاں دے دادا بہار تے بنگال دے ضلعے وچ ملازمت دے بعد کلکتہ پہنچے تے اوتھے آباد ہوئے گئے۔ مخفی بیگم دے والد سید وحیدالدین احمد نے علی گڑھ وچ تعلیم پائی سی تے بعد وچ کلکتہ وچ سرکاری ملازم ہوئے گئے سن ۔ خاندان دا ماحول انگریزی تعلیم دے باوجود مذہب و تصوف دی روایت وچ رنگا ہويا سی ۔ چنانچہ سید وحیدالدین احمد وی دفتر توں واپسی اُتے درس و تدریس وچ مشغول ہوجاندے تے اُنہاں دے اِردگرد اصحابِ علم و فضل دا مجمع جمع رہندا سی ۔
تعلیم تے ازدواجی زندگی
سودھوصالحہ بیگم نوں کِسے اسکول وچ باضابطہ تعلیم حاصل کرنے دا موقع نئيں ملا۔ جو کچھ حاصل کيتا، گھر اُتے اپنی ذاتی محنت و لیاقت دے باعث حاصل کیتا۔ بدقسمتی توں خانگی زِندگی بہت المناک گزری۔ پہلی شادی سورت دے اک صاحب عباس بھائی نامی شخص توں ہوئی سی۔ اِس توں اک بیٹی طاہرہ کلثوم پیدا ہوئیاں۔ اِس شوہر توں علیحدگی دے بعد تعلیمی و سماجی کماں وچ دلچسپی لینے لگاں تے چھوٹی بچیاں دے لئی مدرسۃ البنات الغربا تے وڈی لڑکیوں دے لئی ہوڑہ شہر وچ اک یتیم خانہ قائم کیتا۔ اُنہاں نے دونے اِدارے بحسن و خوبی چلائے لیکن ذمہ داری تے مالی مصارف دے ودھ جانے دے بعد اِنہاں دونے اِداراں نوں لوکاں دے سپرد کر دتا۔ اِسی زمانے وچ اُنہاں نے عبدالحئی صاحب نال نکاح کر ليا جو مقالی پریزیڈینسی کالج وچ انگریزی دے مدرس سن ۔ اوہ 1947ء وچ جالندھر وچ فساد وچ قتل ہوئے گئے۔ اِنہاں توں دو بیٹیاں رضیہ بانو تے فاطمہ فرخ سن۔[۱]
وفات
سودھوصالحہ بیگم عرصہ دراز توں مرض تنفس دا شکار سن لیکن 21 اکتوبر 1973ء نوں اچانک فشارِدَم توں کولکاتا وچ وفات پائی۔
شاعری
سودھوصالحہ بیگم نے شاعری دا آغاز 1934ء وچ کیہ تے کِسے توں اصلاح نئيں لئی۔ اُنہاں نے کِسے زمانے وچ ہفتہ وار عبرت وی کلکتہ توں جاری کیتا سی، جو بہت دن تک اُنہاں دی اِدارت وچ شائع ہُندا رہیا۔ 1937ء وچ اُنہاں دے سلاماں دا مجموعہ ’’جذباتِ مخفی‘‘ دے عنوان توں شائع ہويا سی ۔ افسانےآں دا مجموعہ ’’نیا شاہکار‘‘ دے عنوان توں کلکتہ وچ 1956ء وچ شائع ہوئے سن ۔ دِیوان مرتب ہوجانے دے باوجود اُنہاں دا کوئی مجموعہ کلام شائع نئيں ہوئے سکیا۔ کلام وچ کوئی خاص گل نئيں، چونکہ اُنہاں دی زِندگی بے حد پریشانی وچ گزری سی، تاں خاص طور اُتے خانگی سکون بہت حد تک مفقود رہیا، اِس لئی اُنہاں دے اَشعار وچ بیچارگی و تنہائی دے مضامین جابجا ملدے نيں۔[۲]