محب اللہ بہاری
محب اللہ بہاری | |
---|---|
مقام پیدائش | |
وفات | سنہ 1708
|
عملی زندگی | |
پیشہ | عالم ، فقیہ ، قاضی |
باب اسلام | |
ترمیم |
محب اللہ بہاری (وفات: 1707ء) عالم، فقیہ تے ہندوستان وچ مغلیہ سلطنت دے قاضی القضاۃ سن ۔
سوانح
سودھوقاضی محب اللہ بہار وچ پیدا ہوئے۔ ابتدائی درسی کتاباں اپنے علاقے دے علما توں پڑھیاں۔ ملیا قطب الدین شمس آبادی (متوفی 1121ھ مطابق 1709ء) توں اِکتسابِ فیض کیتا۔ اک دوسری روایت دے مطابق قاضی محب اللہ نے قطب الدین سہالوی توں تعلیم حاصل ورگی۔ تعلیم توں فراغت دے بعد دکن چلے گئے جتھے مغل شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر نے شاہی ملازمت وچ لے لیا۔ لکھنؤ تے حیدرآباد دکن وچ یکے بعد دِیگرے قاضیٔ شرع مقرر ہوئے۔ نامعلوم سبب دی وجہ توں اِس عہدے توں معزول ہوئے۔[۱] معزولیٔ عہدہ دے بعد کچھ عرصہ ہی گزریا سی کہ شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر نے اپنے پوتے رفیع القدر بن شاہزادہ معظم دی تعلیم اُتے مامور کر دتا۔ مغل شہنشاہ شاہ عالم بہادر شاہ اول دے زمانہ حکومت وچ قاضی القضاۃ دا عہدہ تفویض ہويا تے فاضل خان دے خطاب توں نوازے گئے۔[۲]
وفات
سودھو1119ھ مطابق 1708ء وچ بہار دے اک پنڈ چاند پور وچ انتقال ہويا۔ محلہ چاند پور وچ تدفین کيتی گئی۔ تریخ اِنتقال دا مادہ قاضی مولوی محب اللہ ( 1119ھ ) توں مخرج ہُندا اے۔
علمی مقام و شخصیت
سودھوملا محب اللہ قاضی نوں جو شہرت ہندوستان دی تریخ وچ حاصل ہوئی، اوہ بے مثال اے۔ جملہ تذکرہ نگار اُنہاں دی ذہانت و فطانت تے جلالت علمی دا ذِکر کردے نيں۔ مولوی رحمٰن علی نے اُنئيں اِنہاں لفظاں وچ خراجِ تحسین پیش کیتا اے کہ: ’’بحرے بود از بحارِ علوم و بدرے بود بین النجوم‘‘۔ محب اللہ قاضی منطق تے فلسفہ دے نال نال اچھے ادیب وی سن ۔ اُنہاں دیاں لکھتاں وچ ادبی پہلو نمایاں اے۔ غالباً ایہ اُس تحریک دا شعوری یا غیر شعوری نتیجہ اے جو میرباقر داماد تے ملا صدرالدین شیرازی دے زیر اثر پیدا ہوئی سی۔ اُنہاں دے وضع کردہ تے تخلیق کردہ فقرات اِنہاں ہی ایرانی فضلا دے اثرات دا نتیجہ نيں۔
لکھتاں
سودھوقاضی محب اللہ نے ایہ تصنیف بطور یادگار چھڈی اے :
سُلم العلوم
سودھویہ کتاب علم منطق اُتے اے تے فن منطق دی مشکل ترین کتاب سمجھی جاندی اے۔ برصغیر توں باہر منطق دی صرف دو کتاباں لکھی گئیاں نيں کہ جنہاں نوں عالمگیری شہرت حاصل ہوئی۔ پہلی کتاب نجم الدین عمر بن علی القزوینی دی الشمسیہ تے دوسری علامہ سعد الدین تفتازانی دی رہتل المنطق اے۔ درس نظامی وچ اَب اِنہاں دونے کتاباں دے بعد سُلم العلوم پڑھائی جاندی اے۔ سلم العلوم مختصر تے جامع کتاب اے تے مؤلف نے کِسے پہلو نوں نظرانداز نئيں کیتا۔ تمام اشکالات تے نزاعی مباحث دا اَحاطہ کیتا اے۔ خود مؤلف نے کتاب دے دیباچہ وچ لکھیا اے کہ: ’’میری خواہش اے کہ سُلم درسی کتاباں وچ اِس طرح چمکے جداں ستارےآں وچ چاند‘‘۔ مؤلف قاضی دی ایہ خواہش اُنہاں دی زِندگی وچ ہی پوری ہوئے گئی تے علما نے اِس کتاب دی شروح لکھنا شروع کر دتیاں سن۔[۳]