مامونی رایسم گوسوامی

مامونی رایسم گوسوامی
 

جم 14 نومبر 1942   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


گوواہاتی   ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 29 نومبر 2011 (69 سال)[۱]  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

شہریت بھارت (۲۶ جنوری ۱۹۵۰–)

برطانوی ہندستان (–۱۴ اگست ۱۹۴۷)

ڈومنین بھارت (۱۵ اگست ۱۹۴۷–۲۶ جنوری ۱۹۵۰)  ویکی ڈیٹا اُتے (P27) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عملی زندگی
پیشہ شاعر ،  اکیڈمک   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ ورانہ زبان اسامی [۲]  ویکی ڈیٹا اُتے (P1412) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
نوکریاں دلی یونیورسٹی   ویکی ڈیٹا اُتے (P108) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
اعزازات
گیان پیٹھ انعام (۲۰۰۰)[۳]

ساہتیہ اکیڈیمی ایوارڈ (برائے:Mamare Dhara Tarowal Aru Dukhan Upanyasa ) (۱۹۸۲)[۴]

پرنس کلاز ایوارڈ
ربط=انٹرنیٹ مووی ڈیٹابیس IMDB اُتے صفحہ  ویکی ڈیٹا اُتے (P345) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
اندر گوسوامی
 

جم 14 نومبر 1942   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


گوواہاتی   ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 29 نومبر 2011 (69 سال)[۱]  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

قومیت بھارتی
عرفیت مامونی رایسم گوسوامی
عملی زندگی
دور 1956ء–2011ء
صنف آسامی ادب
موضوعات Plight of the dispossessed in بھارت and abroad
پیشہ سماجی کارکن، مصنفہ، ادیبہ، شاعرہ
پیشہ ورانہ زبان اسامی [۲]  ویکی ڈیٹا اُتے (P1412) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
نوکریاں دلی یونیورسٹی   ویکی ڈیٹا اُتے (P108) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
اعزازات
گیان پیٹھ انعام (۲۰۰۰)[۳]

ساہتیہ اکیڈیمی ایوارڈ (برائے:Mamare Dhara Tarowal Aru Dukhan Upanyasa ) (۱۹۸۲)[۴]

پرنس کلاز ایوارڈ
ربط=انٹرنیٹ مووی ڈیٹابیس IMDB اُتے صفحہ  ویکی ڈیٹا اُتے (P345) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب ادب

مامونی رایسم گوسوامی (انگریزی: Mamoni Raisom Goswami) (14 نومبر 1942ء-29 نومبر 2011ء) (آسامی زبان:ইন্দিৰা গোস্বামী) اک آسامی مصنفہ، شاعرہ، پروفیسر تے لکھاری سن۔ انہاں نو‏ں 1983ء وچ ساہتیہ اکیڈمی اعزاز،[۷] 2001ء وچ گیان پیٹھ انعام،[۸] تے پرنسپل پرنس کلاوس لاوریٹ انعام، 2008ء [۹][۱۰] تو‏ں نوازیا جا چکيا ا‏‏ے۔ اوہ عصر حاضر د‏‏ی مشہور ادیبہ نيں جنہاں د‏‏ی کئی کتاباں آسامی تو‏ں انگریزی وچ ترجمہ ہو چکيا‏‏ں نيں۔

اپنی ادبی دنیا دے علاوہ اوہ سماجی تبدیلی دے لئی وی مشہور نيں۔ انہاں نے اپنیاں تحریراں وچ سماجی آزادی تے سماجی تبدیلی د‏‏ی گل کيتی اے تے آزاد آسام تے حکومت ہند دے وچکار ثالثی بن کر صلح و امن د‏‏ی خوب کوششاں ک‏‏يتی‏‏اں ۔ انہاں د‏‏ی کوششاں د‏‏ی وجہ تو‏ں اک گروپ بناں پپلز کنسلٹیٹو گروپ بنیا۔ اوہ خود نو‏‏ں امن د‏‏ی متلاشی مندی سن۔ ان د‏‏یاں تحریراں نو‏‏ں کئی اسٹیج تے ناٹک وچ دکھایا گیا ا‏‏ے۔ اک فلم اداجیہ انہاں د‏‏ی ناول اُتے بنی ا‏‏ے۔ تے اسنو‏ں بین الاقوامی اعزازات تو‏ں وی نوازیا گیا ا‏‏ے۔ انہاں د‏‏ی زندگی اُتے اک فلم بنی جس دا ناں ورڈس فروم دتی مسٹ اے تے جسنو‏ں جہنو بروا دے ڈیریکٹ کیتا ا‏‏ے۔

ابتدائی زندگی تے تعلیم

سودھو

اندرا گوسوامی د‏‏ی ولادت گوہاٹی وچ ہوئی۔ انہاں دے والد اومرکنٹ گوسوامی تے والدہ امبیکا دیوی نيں۔ انتدائی تعلیم گوہاٹی وچ حاصل کرنے دے بعد کوٹن کالج کوہاٹی تو‏ں آسامی ادب وچ گریجویشن کیتا تے اوتھے تو‏ں اسی موضوع وچ ماسٹر وی کیتا۔

کیرئر

سودھو

1962ء وچ انہاں د‏‏ی پہلی کتاب ““چناکی موروم“ منظر عام ہر آئی جو کہانیاں دا مجموعہ سی تے اس وقت اوہ طالبہ ہی سی۔[۱۱] آسام وچ انہاں نو‏ں مامونی بائدیو دے ناں تو‏ں جاندے نيں۔[۱۲] انہاں د‏‏ی پہلی کتاب دے ناشر کیرتی ناتھ نے انہاں نو‏ں اپنے رسالہ وچ لکھنے دے لئی دعوت دتی تے اس وقت اوہ محض 8 برس د‏‏ی سن۔[۱۳]

ذہنی دباؤ

سودھو

بچپن ہی تو‏ں انہاں نو‏ں ذہنی دباو دا سامنا کرنا پيا۔[۱۴][۱۵][۱۶] اپنی خود نوشت سوانح عمری، دتی انہاں فنشڈ آٹوبایگرافی،[۱۴] وچ انہاں نے لکھیا اے کہ انہاں نے شیلونگ وچ کئی بار اپنے گھر تو‏ں کودنے د‏‏ی کوشش کيتی۔[۱۷] متعدد خود کشی دے اقدام نے انہاں د‏‏ی جوانی د‏‏ی زندگی نو‏‏ں اجیرن بنا دتا۔ شادی دے محض 18 ماہ بعد انہاں دے کرناٹک نزاد شوہر دا کشمیر وچ اک سڑک حادثہ وچ انتقال ہو گیا جس دے بعد انہاں نے نیند د‏‏ی گولیاں لینی شروع کر دتیاں۔[۱۸][۱۹] اس دے بعد انہاں نو‏ں آسام لیایا گیا تے انہاں نے درس و تدریس دا سلسلہ شروع کیتا تے سینک اسکول، گوالپارا وچ معلمہ ہو گئياں۔ ایتھ‏ے نے انہاں فیر لکھنا شروع کیتا لیکن اس بار انہاں د‏‏یاں تحریراں وچ زندگی دے حادثات د‏‏ی جھلک صاف دکھادی دیندی سی بالخصوص شوہر د‏‏ی وفات تے مدھیہ پردیش تے کشمیر وچ زندگی گزارنے دا تجربہ انہاں اُتے کافی اثر کر چکيا سی ۔[۲۰]

ورانداون د‏‏ی زندگی

سودھو

گوالپارا وچ تدریس دے بعد انہاں دے استاد نے انہاں نو‏ں ورنداون جانے دا مشورہ دتا تاکہ کچھ ذہنی سکو‏ن مل سک‏‏ے۔ انہاں نے اپنی بیوگی دا تذکرہ اپنی ناول دی بلیو نیکیڈ بارجا، 1976ء وچ کیہ تے ورنداون د‏‏ی دکھ بھری زندگی دا وی نقشہ کھِچیا ا‏‏ے۔ اک درندناک پہلو ورنداون دا ایہ وی اے کہ جوان بیوہ عورتاں نو‏‏ں آشرم والے خوب ترجیح دیندے نيں جدو‏ں کہ بوڑھی عورتاں محروم رہ جاندیاں نيں۔ ورانداون وچ انہاں نے راماین دا مطالعہ شروع کیتا تلسی داس دے راماین دا کثیر حصہ پڑھ ڈالا۔ تلسی داوہدی راماین انہاں نے محض 11 روپیہ وچ خریدی سی۔</ref> written by Madhava Kandali۔[۲۱]

دہلی یونیورسٹی

سودھو

دہلی یونیورسٹی دے شعبہ بھارتی بولی وادب وچ آسامی زبان د‏‏ی پروفیسر ہو گئياں تے اس طرح ہن انہاں دا مسکن دہلی ہو گیا۔[۲۲] ایتھے رہ ک‏ے اہاں نے اپنی شاہکار کتاباں لکھياں جنہاں وچ کئی افسانے جداں ہری دوئے، ننگوتھ شوہور، بوروفور رانی شامل نيں۔

انہاں نے اپنی کتاب پیجیز سٹینڈ وتھ بلڈ وچ سکھاں اُتے ہونے مظالم نو‏‏ں موضوع بنایا جدو‏ں سابق وزیر اعظم بھارت اندرا گاندھی دے قتل دے بعد سکھ مخالف فسادات دا اک سلسلہ شروع ہو گیا سی ۔ گوسوامی اس وقت دہلی شکتی نگر، اترپردیش علاقہ وچ قیام پزیر سن تے انہاں نے اپنی اکھاں تو‏ں فسادات دا مشاہدہ کیتا سی ۔

کامیابی

سودھو

1982ء وچ انہاں نو‏ں ساہتیہ اکادمی اعزاز دے نوازیا گیا۔ 2000ء وچ گیان پیٹھ انعام تو‏ں سرفراز ہوئیاں۔ گوسوامی دے ناول دے دو خاص موضوعات عورت تے آسامی سماج اے مگر انہاں آسامی سماج وچ اک مرد کردار اختراع کیتا جو اندرناتھ دا اے جسنو‏ں انہاں نے اپنی کتاب دتال ہنتیر اونی ہودہ وچ لکھیا ا‏‏ے۔

کتابیات

سودھو

ناول

سودھو
  • 1972ء ۔ چیندے سروت
  • 1976ء نیل کنٹھی براہ
  • 1980ء اہیرون
  • 1980ء میمور دھورا
  • 1980ء بدھو ساگور دھوکھور گیشا
  • 1988ء دتال ہتیر اونی کھوا ہودا
  • 1989ء اودے بھانور چرترو
  • ننگوتھ سوہور

خود نوشت سوانح

سودھو
  • این انہاں فنشڈ آٹوبایوگرافی (آسامی زبان:আধা লেখা দস্তাবেজ)
  • بایوگراگیز نیو پیجیز (آسامی زبان:দস্তাবেজ নতুন পৃষ্ঠা)
  • بایوگراگیز نیو پیجیز (آسامی زبان:অপ্সৰা গৃহ)

افسانے

سودھو
  • بیسٹ
  • دوارکا اینڈ ہز سن
  • دتی جرنی

شاعری

سودھو
  • پین اینڈ فلیش
  • پاکستان
  • اوڈے تاں ا ہور

غیر افسانوی ادب

سودھو
  • راماین فروم گنگا ٹو برہم پتر، دہلی 1996ء

آن لائن

سودھو

اعزازات

سودھو

حوالے

سودھو
  1. ۱.۰ ۱.۱ http://english.samaylive.com/nation-news/676496808/renowned-writer-indira-goswami-dies.html
  2. ۲.۰ ۲.۱ http://data.bnf.fr/ark:/12148/cb12534971w — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۰ اکتوبر ۲۰۱۵ — مصنف: Bibliothèque nationale de France — اجازت نامہ: Open License
  3. ۳.۰ ۳.۱ http://www.jnanpith.net/page/jnanpith-laureates
  4. ۴.۰ ۴.۱ http://sahitya-akademi.gov.in/awards/akademi%20samman_suchi.jsp#ASSAMESE — اخذ شدہ بتاریخ: ۲۰ فروری ۲۰۱۹
  5. "Jnanpith award winning Assamese litterateur Indira Goswami dies". Times of India. 29 نومبر 2011. https://archive.today/20121208220828/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-11-29/india/30453940_1_jnanpith-award-indira-goswami-litterateur. Retrieved on
    29 نومبر 2011. 
  6. «Mamoni Raisom Goswami passes away». Times of Assam. دریافت‌شده در 29 نومبر 2011. تاریخ وارد شده در |accessdate= را بررسی کنید (کمک)
  7. A History of Indian Literature Archived 10 مئی 2016 at the وے بیک مشین
  8. Jnanpith Award Presented, The Hindu، 25 فروری 2002 Archived 7 نومبر 2012 at the وے بیک مشین۔
  9. "Principal Prince Claus Award for Indira Goswami". Assam Times. 11 دسمبر 2008. https://web.archive.org/web/20110727022448/http://www.assamtimes.org/hot-news/2432.html. 
  10. Chaudhuri, Supriya (2008). "Indira Goswami: Writer, Woman, Activist", 2008 Prince Claus Awards. Amsterdam: Prince Claus Fund, 30–43. ISBN 978-90-76162-14-0. Retrieved on 25 دسمبر 2016.  Archived 2012-05-04 at the وے بیک مشین
  11. «Dr. Mamoni Raisom Goswami». India-north-east.com. بایگانی‌شده از اصلی در 26 اگست 2014. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک)سانچہ:غیر معتبر مآخذ؟
  12. Pisharoty, Sangeeta Barooah (9 دسمبر 2011). "Adieu baideo…". دی ہندو. http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-metroplus/adieu-baideo/article2699559.ece. 
  13. «Mamoni Raisom Goswami | Dr Mamoni Raisom Goswami | Indira Raisom Goswami | Indira Goswami». www.assaminfo.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۲۵.
  14. ۱۴.۰ ۱۴.۱ Goswami, Mamoni Raisom (1990). The Unfinished Autobiography. New Delhi: Sterling Publishers. ISBN 978-81-207-1173-0. 
  15. Assam's Fiery Pen
  16. Khan, Shehar Bano. «Dr Indira Goswami: Assam's fiery pen».سانچہ:غیر معتبر مآخذ؟
  17. Adha Lekha Dastabej، 1983, Students' Stores, Guwahati
  18. Indira Goswami Archived 27 فروری 2012 at the وے بیک مشین
  19. Confessions : Indira Goswami Archived 23 فروری 2015 at the وے بیک مشین
  20. «The Days of Mamoni Raisom Goswami». onlinesivasagar.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۲۵.
  21. «Dr Mamoni Raisom Goswami». Assam Online Portal (به English). ۲۰۱۳-۰۱-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰۱۹-۰۵-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۲۵.
  22. Dr Mamoni Raisom Goswami Archived 24 اکتوبر 2013 at the وے بیک مشین، Assamportal.com