علاء الدین خلجی دی فتح جالور
| ||||
---|---|---|---|---|
حصہ | ||||
| ||||
نقصانات | ||||
دا حصہ | سلطنت دہلی | |||
نقشہ | 25°20′40″N 72°37′31″E / 25.34448°N 72.6253763°E | |||
انتظامی تقسیم | ||||
وقوع تھاں | جالور | |||
متناسقات | 25°20′40″N 72°37′31″E / 25.34448°N 72.6253763°E | |||
|
||||
ترمیم |
سنہ 1311ء وچ سلطنت دہلی دے فرماں روا علاء الدین خلجی نے قلعہ جالور نوں فتح کرنے دے لئی اپنا لشکر روانہ کیتا۔ جالور اس وقت بھارتی صوبہ راجستھان وچ واقع اے۔ عہد علائی وچ جالور اُتے چوہان راجا کنہاڑدیو حاکم سن جنہاں دی افواج دی پہلے ہی لشکر سلطانی توں متعدد چھوٹی جھڑپاں ہوئے چکيتیاں سن، انہاں وچ ہمسایہ قلعہ سیوانا دی جنگ قابل ذکر اے۔ جدوں توں علاء الدین خلجی نے قلعہ سیوانا نوں اپنی سلطنت وچ شامل کے لیا سی اس وقت توں جالور دی فوجاں توں معرکہ آرائی جاری رہندی سی۔
کانہڑدیو دی فوج نوں ابتدا وچ کچھ کامیابی ملی لیکن بالآخر علاء الدین خلجی دے لشکر کے ہتھوں قلعہ جالور فتح ہوئے گیا۔ فتح جالور دی سربراہی ملک کمال الدین گرگ کر رہے سن ۔ اس معردے ميں حاکم جالور کانہڑدیو تے انہاں دے فرزند ورم دیو کم آگئے تے ایويں جالور دے شاہی سلسلہ دا خاتمہ ہوئے گیا۔
پس منظر
سودھومملکت جالور اُتے چوہاناں دی اک شاخ حکمران سی۔ سنہ 1291–92 وچ علاء الدین خلجی دے پیشرو جلال الدین خلجی نے جالور اُتے حملہ کیتا سی لیکن واگھیلا راجا دی بروقت فوجی مداخلت توں جالور دے راجا سامنت سنگھ نوں خلاصی ملی تے جلال الدین خلجی نوں پسپا ہونا پيا۔[۱][۲]
سنہ 1296ء توں 1305ء تک سامنت سنگھ دے فرزند تے انہاں دے جانشین کانہڑدیو اپنے والد دے نال مل کے حکومت کردے رہے۔[۱][۲] ايسے عرصے وچ سنہ 1299ء ميں علاء الدین خلجی نے اپنا لشکر گجرات روانہ کیا تے واگھیلا راجا نوں شکست دتی۔ جدوں ایہ فتحمند لشکر گجرات توں دلی واپس ہوئے رہیا سی تاں اس دے کچھ سپاہیاں نے بغاوت دی کوشش کيتی جسنوں فی الفور کچل دتا گیا۔ ستارہويں صدی عیسوی دے وقائع نویس نینسی دے مطابق جالور دے لشکر نے اس مذکورہ ناکام بغاوت دی حمایت دی تھی[۳] اُتے نینسی دا ایہ بیان ہن تک مُحَقَق نئيں ہوئے سکیا اے ۔[۴]
حملہ دا سبب
سودھوسولہويں صدی عیسوی دے اک مورخ فرشتہ نے لکھیا اے کہ کانہڑدیو (نہر دیو) نے سنہ 1305ء دے آس پاس علاء الدین دی بالادستی تسلیم کر لئی سی۔ لیکن کچھ برس بعد کانہڑدیو تک ایہ خبر پہنچی کہ علاء الدین خلجی دا کہنا اے کہ ہن ہندوستان دا کوئی ہندو راجا انہاں دا مقابلہ نئيں کر سکدا۔ اس خبر نے کانہڑدیو دے احساس فخر نوں سخت ٹھیس پہنچائی تے انہاں نے سلطان علاء الدین نال جنگ کرنے دا فیصلہ کر ليا۔ چنانچہ ايسے دے نتیجے وچ جالور اُتے حملہ ہويا۔[۴] اس بیان نوں ستارہويں صدی عیسوی دے مورخ حاجی دبیر نے وی اپنی کتاب وچ درج کیتا اے ۔[۵]
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ Ashok Kumar Srivastava 1979, p. 36.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ Dasharatha Sharma 1959, p. 159.
- ↑ Dasharatha Sharma 1959, p. 161-162.
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ Kishori Saran Lal 1950, p. 136.
- ↑ Kishori Saran Lal 1950, p. 137.
کتابیات
سودھو- Ashok Kumar Srivastava (1979). The Chahamanas of Jalor. Sahitya Sansar Prakashan. OCLC 12737199.
- Dasharatha Sharma (1959). Early Chauhān Dynasties. S. Chand / Motilal Banarsidass. ISBN 978-0-8426-0618-9. OCLC 3624414.
- Kishori Saran Lal (1950). History of the Khaljis (1290–1320). Allahabad: The Indian Press. OCLC 685167335.
- Peter Jackson (2003). The Delhi Sultanate: A Political and Military History. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-54329-3.
- Romila Thapar (2005). Somanatha: The Many Voices of a History. Verso. ISBN 978-1-84467-020-8.