سیتادیوی کھڈنگا
| سیتادیوی کھڈنگا | |
|---|---|
| (اڑیہ وچ: ସୀତାଦେବୀ ଖାଡ଼ଙ୍ଗା)[۱] | |
| جم | سنہ 1902 [۲] |
| تاریخ وفات | سنہ 1983 (80–81 سال)[۳]
|
| شہریت |  بھارت (۲۶ جنوری ۱۹۵۰–) |
| نسل | اڈیہ قوم [۱] |
| عملی زندگی | |
| پیشہ | ڈراما نگار ، ناول نگار ، لکھاری |
| مادری زبان | اُڑیا |
| پیشہ ورانہ زبان | اُڑیا |
 باب ادب
| |
ترمیم  | |
سیتادیوی کھڈنگا (۱۹۰۲–۱۹۸۳) اڑیسہ، بھارت توں اکّ ناٹک کار، ناول کار، شاعر اتے مترجم سی۔ اسنے اڑیا بولی وچ لکھیا اتے ترجمہ کیتا۔ پینڈو اڑیسہ وچ قائم، اس دیاں لکھتاں ۲۰ویں صدی وچ کھیتر دیاں سماجی سمسیاواں نوں درساؤندیاں ہن۔ اوڈیا شاعری وچ اس دے یوگدان نوں اوڈیا ساہت وچ اکّ میل پتھر منیا جاندا اے۔
جیون
سودھوکھڈنگا دا جم ۱۹۰۲ وچ گنجم ضلعے دے اکّ پنڈ آسکا وچ اکّ روڑھیوادی براہمن پروار وچ ہویا سی۔ اسنے کوئی رسمی سکھیا حاصل نہیں کیتی، پر اکّ وزٹنگ استاد ولوں گھر وچ سکولی سی۔ اسنے اکّ سکول استاد بانچندھی کھڈنگا نال ویاہ کروا لیا۔[۴] ۱۹۸۳ وچ اسدی موت ہو گئی۔[۵]
کم
سودھوکھڈنگا نے ۱۹۵۰ دے دہاکے دوران سماجی ناٹک لکھے جو گنجم وچ وکھ-وکھ تھاواں اُتے منچت کیتے گئے۔ اسنے ہریہر ناٹی مندر وجوں جانیا جاندا اکّ تھئیٹر، اتے اکّ ساہتی ادارہ، کرشن سنگھ ساہت کونسل، دوویں آسکا وچ قائم کیتے۔[۴]
اپنے ویاہ توں بعد، اسنے ناٹک پڑھنا شروع کیتا، اتے اوہناں نوں اکّ اتم ساہتی روپ وجوں سمجھیا۔ جدوں اس دے بچیاں نے اچّ سکھیا لئی گھر چھڈّ دتا تاں اسنے ناٹک لکھنے شروع کر دتے۔ اسدا پہلا ناٹک سہودر (بھرا) سی، جو اس دے جیون دے تزربیاں اُتے مشتمل سی۔ اس نوں اس نے "اکّ مدھ-ورگی پروار وچ اس دے شوہر اتے بچیاں وچکار اکّ عورت دے جیون دی کہانی" وجوں درسایا اے۔ اس دے ہور ناٹکاں وچ عورت (عورتاں)، پوشیاپتر (گود لیا پتر)، نائستھکا (اکّ آرتھوڈاکس)، پرانے پنتھی (پرانے زمانے دا)، شدھرا پیڈا (بھکھ دا درد) اتے ماتہنا (ماں رہت) شامل ہن۔۔[۴] اسدا ناٹک مندر داخلہ ہریجن ( دلتاں ) دے ہندو مندراں وچ داخل ہون دے حقاں نال متعلق اے۔[۶]
کھڈنگا دا پہلا ناول اس دے اپنے ناٹک پوشیپتر نوں اپنایا گیا سی، جو سماج دیاں کئی طرحاں دیاں سمسیاواں اُتے مشتمل اے۔ اگراجا (وڈا بھرا)، ۲۷ ادھیاواں والا، اکّ سماجی-سیاسی ناول اے۔ پرتیابرتن (واپسی؛ ۱۹۶۹) اڑیسہ دے پینڈو جیون اُتے مشتمل اے۔[۴] مورا جیون سمرتی (میری لائیف دیاں یاداں؛ ۱۹۷۸) اکّ سوے-جیونی اے۔ اسنے ربندرناتھ ٹیگور دے گھرے بیئر دا بنگالی توں اڑیا وچ ترجمہ کیتا۔[۷] اسنے کویتاواں وی لکھیاں جیہناں نے اوڈیشا دے تہذیبی پنرجاگرن وچ اہم کردار نبھائی۔ اڑیا شاعری وچ اسدا یوگدان منیا جاندا اے اوڈیا ساہت وچ اکّ میل پتھر ہونا۔[۸]
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ https://archive.org/search.php?query=source%3A%22Srujanika%22
- ↑ http://oaob.nitrkl.ac.in/188/1/Sitadevi_Grathabali.pdf — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۲ اپریل ۲۰۱۷
- ↑ http://indianliteraturetoday.com/category/old-author/sitadevi-khadanga/ — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۲ اپریل ۲۰۱۷
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ ۴.۲ ۴.۳ (2016) Encyclopaedia of Indian Literature: I-L III. New Delhi: Sahitya Akademi, 2016. ISBN 978-81-260-4758-1.
- ↑ (2005) History of Indian Literature. New Delhi: Sahitya Akademi, 733. ISBN 978-81-7201-006-5.
- ↑ (1959) The Indian P.E.N. 25. P.E.N. All-India Centre., 139.
- ↑ Savitiri Rout (1972). Women Pioneers In Oriya Literature. Motilal Banarsidass Publisher, 81. ISBN 978-81-208-2546-8.
- ↑ Priyabadini, Sucheta (فروری–مارچ 2012). "Voices of Women of Odisha". Odisha Review: 33. http://magazines.odisha.gov.in/Orissareview/2012/Feb-مارچ/engpdf/31-36.pdf.
ہور پڑھنا
سودھو- Khadanga, Sita Devi (2004). "My Childhood", Reminiscences: Excerpts from Oriya and Bangla Autobiographies. DSA Publication, Department of Comparative Literature, Jadavpur University, 31–38. OCLC 61500226.
باہری لنک
سودھو- Works by Sita Devi Khadanga at Google Books