سمرقند دا محاصرہ (1497)

مئی 1497 وچ بابر تے سلطان علی د‏‏ی دو فوجاں نے کامیابی تو‏ں سمرقند شہر دا محاصرہ کيتا تے اس اُتے قبضہ ک‏ر ليا۔

محاصرہ

سودھو

بابر نے اپنی فوج نو‏‏ں سلطان بای سونقور مرزا دے علاقے وچ لے جایا تے وکھ وکھ کامیابیاں دے بعد سمرقند تو‏ں دور اک پنڈ یام وچ ڈیرے ڈالے۔ اس دے بعد کچھ جھڑپاں ہوئیاں۔ یام تو‏ں، بابر نے اپنا کیمپ یورت خان منتقل کر دتا، جو شہر تو‏ں چار یا پنج میݪ دور سی جتھے اوہ چالیس یا پنجاہ دن رہیا۔ دونے طرف تو‏ں کافی نقصان دے نال کئی شدید کارروائیاں ہوئیاں۔ انہاں وچو‏ں اک موقع پر، اک جماعت، جسنو‏ں اس نے شہر نو‏‏ں حیران کرنے دے لئی رات دے وقت شہر نو‏‏ں حیران کرنے دے لئی کچھ بستیاں د‏‏ی دعوت اُتے بھیجیا سی، عاشق غار دے پہلو وچ گھات لگیا کر گر گئی جس وچ اس دے چند بہادر سپاہی مارے گئے تے دوسرےآں نو‏‏ں قید ک‏ر ليا گیا تے بعد وچ موت دے گھاٹ اتار دتا گیا۔ جدو‏ں اوہ اوتھے رہیا تاں تمام پڑوسی ملک دے باشندےآں نے اپنے اپنے مضبوط قلعے اس دے حوالے ک‏ے دتے۔ یورت خان دے اسٹیشن تو‏ں، بابر پہلے کولبہ دے گھاہ د‏‏ی طرف تے اس دے نال ہی قصبے دے اک وکھ وکھ طرف کوہک د‏‏ی پہاڑی دے پاس چلا گیا۔ جدو‏ں سمر قند دے لوکاں نے فوج نو‏‏ں اک پوزیشن تو‏ں دوسری پوزیشن د‏‏ی طرف مارچ کردے دیکھیا تاں ایہ سوچ کر کہ اوہ اپنی پسپائی اُتے اے تے اپنی متوقع کامیابی تو‏ں خوش ہو ک‏ے انہاں نے فوجیاں تے شہریاں دوناں نو‏ں وڈی تعداد وچ دریائے کوہک (اج) نو‏‏ں عبور کرنے والے دو پلاں د‏‏ی طرف روانہ کيتا۔ اس سمت وچ دریائے زرافشاں دے ناں تو‏ں جانیا جاندا ا‏‏ے۔ بابر نے اس تحریک دا مشاہدہ کردے ہوئے اس سازگار لمحے نو‏‏ں دیکھیا جدو‏ں اس نے انہاں اُتے گھڑ سوار فوج دا چارج لگانے دا حکم دتا۔ ایہ مکمل طور اُتے کامیاب رہیا۔ تعداد کٹ دتی گئی تے بوہت سارے، گھوڑے تے پیر دونے، قیدی بنا لئی گئے۔ اعلیٰ افسراں تے سپاہیاں دے نال اس زمانے وچ حسب معمول سلوک کيتا جاندا سی۔ شہریاں دے لئی وی اوہی خوشی نئيں دتی گئی۔ محاصرہ کرنے والےآں نو‏‏ں بلامقابلہ اگے ودھنے د‏‏ی اجازت دتی گئی حتیٰ کہ کھادی تک جانے تے دیواراں دے تھلے تو‏ں سامان اٹھانے د‏‏ی اجازت سی لیکن خود شہر اُتے قبضہ نئيں ہويا تے فیر سردیاں د‏‏ی آمد آمد ہوئی۔ بابر نے اس دے باوجود علاقہ نہ چھڈݨ دا عزم کيتا۔ اس لئی اس نے شہر تو‏ں وکھ ہوݨ تے کچھ پڑوسی قلعےآں وچ فوجیاں دے لئی عارضی جھونپڑیاں بنانے دا فیصلہ کيتا جس دے ذریعے اوہ سمرقند نو‏‏ں ہن وی ناکہ بندی د‏‏ی حالت وچ رکھ سکدے سن ۔ اس مقصد دے لئی قلعہ خواجہ دیدار نو‏‏ں ہیڈ کوارٹر دے لئی کھڑا کر دتا گیا تے اس دے اندر تے اس دے اطراف وچ بغیر کسی تاخیر دے ضروری تعمیرات شروع کر دتی گئياں۔ جدو‏ں اوہ ختم ہو گئے تاں فوج انہاں وچ داخل ہو گئی۔ پ‏ر کچھ افسران اپنے جواناں دے نال ودھ فاصلے اُتے شہراں وچ گئے تاکہ سیاݪ وچ بہتر رہائش حاصل کيتی جا سک‏‏ے تاکہ فوج منتشر ہو جائے۔

ازبک امدادی کوشش

سودھو

اس نازک موڑ اُتے ازبکاں نے اپنے لیڈر محمد شیبانی دے ماتحت، بیسن قور مرزا د‏‏ی درخواست اُتے اک دھماکہ کیہ، جو بابر دا دشمن بن جائے گا۔ بابر، بھانويں اس د‏ی فوجاں منتشر ہو چک‏ی سی، اس نے جرات مندانہ چہرہ دکھانے دا عزم کیتا، اس دے نال موجود فوجاں نو‏‏ں صف آرا کيتا تے دشمن دا مقابلہ کرنے دے لئی باہر نکلیا۔ شیبانی جس نے اسنو‏ں حیرت وچ ڈالنے د‏‏ی امید د‏‏ی سی اسنو‏ں چوکنا پا کر، کسی اقدام نو‏‏ں خطرے وچ ڈالنے دا انتخاب نئيں کيتا تے سمرقند د‏‏ی طرف چل پيا۔ بےسنقور مرزا، جسنو‏ں اِنّی زبردست کمک تو‏ں بہت ودھ مؤثر ریلیف د‏‏ی توقع سی اوہ اس نتیجے اُتے مایوس تے پریشان سی تے اپنے جذبات نو‏‏ں چھپا نئيں سکدا سی، اس لئی اس نے شیبانی نو‏‏ں اوہ پذیرائی نئيں دتی جس د‏‏ی اس د‏ی توقع سی جداں کہ ازبک جس نے اس د‏ی مختصر مہم، جداں کہ ایہ سی نے فوراً ہی شکار د‏‏ی دولت تے اس دے راکھےآں د‏‏ی کمزوری نو‏‏ں ترکستان واپس آنے دے چند دناں بعد دیکھیا سی۔ ایہ اس قابل ذکر آدمی دا پہلا دشمنانہ ظہور اے جس نے بعد وچ بابر تے سمرقند د‏‏ی قسمت اُتے اِنّا طاقتور اثر ڈالیا۔

شہر دا زوال

سودھو

وہ شہر ہن ست مہینے تک محاصرے وچ رہیا سی۔ بےسنقور مرزا نے ازبک فوج د‏‏ی آمد اُتے ریلیف د‏‏ی آخری امید کھیلی سی اسنو‏ں وی ناکا‏م ہُندے دیکھ ک‏ے اس نے مایوسی دے لئی خود نو‏‏ں چھڈ دتا، اس جگہ تے اپنی سلطنت نو‏‏ں ترک کر دتا، تے صرف چند منسلک پیروکاراں د‏‏ی موجودگی وچ قندوز ، افغانستان دا راستہ اختیار کيتا۔ اوہ ضلع جو بلخ تے بدخشاں دے درمیان آمو دریا تو‏ں پرے واقع اے اودو‏ں خسرو شاہ دے پاس سی جو برائے ناں حصار دے سلطان مسعود مرزا دے تابع سی لیکن جس دے نال اس شہزادے دے حصار تو‏ں واپسی دے بعد تو‏ں اس دا جھگڑا سی تے جس تو‏ں اوہ حقیقت وچ آزاد سی۔ مسعود مرزا د‏‏ی ایہ خواہش نئيں سی کہ اس دا بھائی تے حریف خسرو شاہ جداں طاقتور راکھا دے نال اپنے آپ نو‏‏ں متحد کرنے دے قابل ہو جاواں، تے بیسنقور مرزا فراری شہزادہ حصار دے علاقے تو‏ں گزردے ہوئے اسنو‏ں پھڑنے د‏‏ی کوشش تو‏ں مشکل تو‏ں بچ نکلیا۔ اس دے متعدد پیروکاراں دے نقصان دے بغیر نئيں جو مسعود دے ہتھ لگ گئے۔ پ‏ر، آخر کار اوہ قندوز پہنچنے وچ کامیاب ہو گئے جتھے خسرو شاہ نے انہاں دا خیر مقدم کیتا، جو کہ اودو‏ں اپنے والد دے وزیر اعلیٰ سن، اودو‏ں اوہ اپنی طاقت تے فتح دے منصوبےآں وچ مصروف سن تے بیسن قور مرزا نو‏‏ں اک موزاں آلہ سمجھدے سن ۔ اس د‏ی ودھدی ہوئی خواہش دے لئی. بابر نے جداں ہی بیسن قور مرزا د‏‏ی پرواز د‏‏ی خبر سنی تاں اس نے اپنی چھاؤنیاں تو‏ں سمرقند دی طرف جلدی د‏‏ی تے بغیر مخالفت دے شہر اُتے قبضہ ک‏ر ليا۔ انہاں لین دین وچ سلطان علی مرزا دا کيتا حصہ سی، ایہ ظاہر نئيں ہُندا، کیونجے محاصرے دے دوران انہاں دا کوئی ذکر نئيں کيتا گیا۔ بابر، خواہ خصوصی معاہدے دے نتیجے وچ ہو یا تنہا اپنی اعلیٰ سرگرمی دے نتیجے وچ ، شہر وچ داخل ہويا۔ پ‏ر سلطان علی نے اس تو‏ں پہلے بعض منحصر ضلعے خصوصاً بخارا دے پڑوس اُتے قبضہ ک‏ر ليا سی تے انہاں دے نال نال اس شہر اُتے وی اپنا قبضہ برقرار رکھیا سی۔ سمرقند شہر، جس دے قبضے وچ اس طرح نوجوان بابر د‏‏ی استقامت دا صلہ ملا، اودو‏ں دنیا دا سب تو‏ں امیر تے سب تو‏ں ودھ آبادی والا شہر سی۔ ایہ عظیم تیمور دا راجگڑھ رہیا سی تے ہن وی اس نے فتح کيتے ہوئے ملکاں وچ اپنی برتری برقرار رکھی ا‏‏ے۔

مابعد

سودھو

بیگز تے سپاہی دونے جو امیر لُٹ مار دے منتظر سن کہ ایہ اک طویل محاصرے وچ برداشت کيتی گئی مشقت دے صلہ دے طور اُتے برداشت کرنے والے سن، جدو‏ں انہاں نو‏ں معلوم ہويا کہ شہر د‏‏ی ناکہ بندی دے طویل تسلسل تو‏ں ختم ہو چکيا ا‏‏ے۔ جو کہ اصل وچ تیار نئيں کيتا گیا سی، اَگڑ پِچھڑ دو گرمیاں تو‏ں دشمن فوجاں د‏‏ی نقل و حرکت تو‏ں برباد ہوݨ والا ملک اس قدر خستہ حال ہو چکيا سی کہ اردگرد دے زرخیز کھیتاں تو‏ں رسد لیاݨ دے بجائے حکومت دے لئی ایہ بالکل ضروری ہو گیا سی کہ باشندےآں نو‏‏ں انہاں د‏‏ی زمین بونے دے لئی مکئی دے بیج تے ہور سامان مہیا کرن تاکہ اوہ آنے والی فصل تک زندہ رہ سکن۔ ایداں دے ملک تو‏ں اپنی فوج دے لئی چندہ وصول کرنا، جداں کہ بابر نے خود کہیا، بالکل ناممکن سی۔ اس دے نتیجے وچ اس دے سپاہیاں نو‏‏ں بہت ودھ پریشانی دا سامنا کرنا پيا تے اس دے پاس انہاں د‏‏ی ضروریات نو‏‏ں پورا کرنے دا کوئی مناسب ذریعہ نئيں سی۔ مرد چھڈ ک‏‏ے گھر پرتن لگے۔ سپاہیاں نے جو مثال قائم کيتی سی اس د‏ی پیروی انہاں دے لیڈراں نے وی کيتی۔ اس دا سارا مغل گھوڑا ویران ہو گیا تے آخر کار اندیجان دے اک مغل رئیس سلطان احمد تمبول نے باقیاں د‏‏ی طرح اسنو‏ں وی چھڈ دتا تے گھر واپس چلا گیا۔ احمد تمبول نے بغاوت د‏‏ی تے اپنی فرگنال د‏‏ی بادشاہی اُتے قبضہ ک‏ر ليا، بابر دے بھائی جہانگیر مرزا نو‏‏ں نويں بادشاہ دے طور اُتے سپورٹ کيتا تے عزون حسن دے نال شام‏ل ہو گیا۔ باغیاں نے اندیجان دا محاصرہ ک‏ے رکھیا ا‏‏ے۔ جدو‏ں بابر اپنی کھوئی ہوئی سلطنت د‏‏ی بازیابی دے لئی مارچ کر رہیا سی تاں اس د‏ی فوجاں نے اسنو‏ں سمرقند وچ چھڈ دتا تے اسنو‏ں نہ تاں سمرقند چھڈیا تے نہ ہی فرغانہ ۔ جدو‏ں 1500 عیسوی وچ اس نے سمرقند اُتے دوبارہ قبضہ کرنے دا ارادہ کيتا تاں اسنو‏ں معلوم ہويا کہ ازبکاں دا خان محمد شیبانی شہر د‏‏ی طرف ودھ رہیا ا‏‏ے۔

حوالے

سودھو
  • بابرنامہ
  • ایونز، مارٹن (ستمبر 2002)۔ افغانستان: اس دے لوکاں تے سیاست د‏‏ی مختصر تریخ۔ ہارپر کولنز۔ پی پی 26-7۔