راندو
راجپوت قبیلہ
راندو قبیلہ پنوار خاندان دی ذیلی شاخ اے ۔راجہ راندو دا ناں راجہ رانوت سی سی۔ راجہ راندو دے والد صاحب تے اجداد قلعہ پھولڑا موج گڑھ مروٹ تے پوگل اُتے حکمران سن ۔ ایہ راجھستان دے علاقہ مارواڑ مارو تھل توں آئے سن انہاں دا تعلق دھارانگری توں سی۔
- کبت میر عنایت علی کالیٹ
- پتر ملن پنوار دا رے راندو دھریا نام
- رنوچہ رہی گرم اے رے ہر دم اس کا نام
- باپ جیہندا وچہ جنگ دے ہویا قتل عام
- چھڈ میدان نا نسیا رے راجپوت کی صمصام
- فخر جیندل رندھول دا رے جگدیو کی سلام
- دھارا نگری مشہور رے جانے خلق عنایت تمام
تریخ
سودھوقلعہ پھولڑا راجہ راندو دے قلعہ دے ناں توں اج وی مشہور تے جانیا جاندا اے۔ راجہ راندو دے وڈے بیٹے بلہڑ راؤ دے ناں دی مناسبت توں ایہ علاقہ پھولرا ولہڑ کہلاندا سی۔ راجہ پھولرائے پنوار نے اس قلعہ نوں 1116 بکرمی وچ تعمیر کيتا سی۔ راجہ رانوت سی المعروف راجہ راندو دے آباء و اجداد قلعہ مروٹ۔ موجگڑھ۔ پھولرا ولہڑ۔ پوگل اُتے قابض ہوئے سن ۔ قلعہ پھولرا اُتے لاکھا فولانی عرف بھولا ناتھ قابض سی بعد وچ راجہ ملن سی پنوار نے قلعہ پھولرا فتح کيتا۔ اور ہور پنوار یعنی "رائے جگدیو دوئم" دی اولاد باقی تن قلعےآں اُتے قابض ہوگئی۔ ایہ زمانہ محمد تغلق بادشاہ دہلی دا اے۔
راجہ رانوت سی نوں راندو دا لقب اودوں انہاں دے خاندانی بھاٹ نے دتا جدوں راجہ راندو نے سہو چوہاناں توں اپنے باپ دا بدلہ لیا تے سہو چوہاناں توں اپنا قلعہ قبضہ توں چھڑایا۔[۱]
ناں وجہ
سودھورن سنسکرت/پراکرت لغت وچ میدان نوں کہندے نيں جس وچ جنگ کيتی جاندی ہو تے راندو دا مطلب دو میدان مارنے والا یا دو جنگاں کرنے والا اس لئی راجہ رانوت سی نوں راندو دا خطاب یا لقب دتا گیا یعنی دو لڑائیاں لڑنے والا۔ راجہ رانوت سی المعروف راجہ راندو دے باپ جنہاں دا ناں راجہ ملن سی سی نوں دلی دے حکمران جوکہ سہو چوہان سن نے خراج دینے دے لئی کہیا تاں راجہ ملن سی نے خراج دینے توں انکار کر دتا تے کہیا کہ اسيں کسی دے ماتحت نئيں نيں تے اسيں تیرا مارواڑا ماروتھل چھڈ آئے نيں ہن ساڈا پِچھا کیوں کردے ہو۔اس دے بعد دلی دے حکمران نے قلعہ پھولڑا اُتے پیش قدمی تے حملہ دا حکم دتا۔اودوں راٹھور راجپوتاں نے دلی دے حکمراناں دا نال دتا۔کیونجے جیسلمیر وچ راٹھوراں دا بہت زور سی۔راجہ ملن سی نے دلیری توں مقابلہ کیتا
- کبت سویا ملن سی
- چھوڑیا تھارا دیش مارو تھل رے نت دی لڑائ
- اب کیا لیتے ہو پاچھے ہارے رے نہ کر دھکیائ
- جھتے وسن پنوار رے اوہ دھار لچھائ
- مرن مارن ہمارا کام رے پھولڑا چھوڑ نہ جائ
- ابتک رہے خراجگزار مارے رے اج شاہی کتھو پائ
- چخہ جلن گیا ریاں رانیاں رے رسم قدیم آئی
- بھل گیا رام پرمار راجہ پرتھی نے سنجوگتا چائی
- سر خم نہیں کرنا ملن رے بھانویں جاں وجودوں جائ
- اتنی کہہ ملن پنوار رے چائی داھڈیاں کی جائ
راجہ ملن سی دی ست بیویاں سی۔راجہ ملن سی دی بیٹیاں ہی سی پُتر نہ سی جوکہ اگے راج نوں سنبھالتا۔ راجہ ملن سی نے تمام رانیاں راجپوتنیاں نوں چخہ وچ جل جانے کود جانے دا حکم دتا۔رانیاں راجپوتنیاں گیت گاندی ہوئ چخہ وچ کودناں لگ گئياں تاکہ جنگ کہ دوران کوئ رانی یا راجپوتنی دشمن دے ہتھ نہ لگے۔ایہ راجپوتاں دا قدیم جوہر اے۔ راجہ ملن سی دی اک بیوی حاملہ سی تے جنگ کہ دوران اس دے ہاں اک راجکمار دی پیدائش ہوئ۔خاندان دے جدی بھاٹ دوڑدے ہوئے عین میدان جنگ وچ اس مقام اُتے پہنچے جتھے راجہ ملن سی لڑائ وچ مصروف سی۔جدی بھاٹ نے خوشخبری سنائ کہ رانی رانوندی دے ہاں راجکمار تولد ہويا اے ایہ خبر سن کر راجہ ملن سی بہت خوش ہويا گویا جان وچ جان آگئ۔ راجہ ملن سی دوڑدا ہويا قلعہ دی جانب روانہ ہويا۔اور قلعہ پہنچ کے زنان خانہ وچ تشریف لے گئے تے اپنے فرزند نوں سینے توں لگایا تے بے اختیار رونے لگیا تے کہنے لگیا جس نوں خاندان دے جدی میراثی یعنی بھاٹ نے اپنی کبت وچ یو بیان کيتا اے
- کبت راجہ ملن سی*
- فرزند دلبند رے آج کیا خوشی کی بات
- در شدیانے وجدے رے جے ہوندا سکھپات
- بڑا ہوندو سکھ دیوندا رے جنگ رہندی بات
- بچا تیرے بخت دی رے اج کالی رات
- میں راجہ مر چلیا رے تو پلیں کس گھات
- سہرا سرے پر بندھے رے تو چڑھیں بارات
- اوپر ملن سی موت رے دشمن کھڑے ثبات
- خوشی مراں جنگ جیونیا جے بدلہ لیں ہاتھ
- مفہوم
کہ پُتر اج کيہ خوشی گل اے ہر گھر وچ خوشیاں ہی خوشیاں ہونی سی جے اج امن دا زمانہ ہُندا۔ کاش کہ تاں وڈا تے جوان ہُندا تے میرے نال میدان جنگ وچ میرا ہتھ بٹاندا۔ پر بیٹے اج تیری خوشی دی کالی اندھیری رات اے۔ ماں میدان جنگ وچ ماریا جاؤ گا مینوں فکر کہ تیری دیکھ بھال کون کرے گا تے کتھے پرورش ہوئے گی۔ اُتے سر اُتے دشمن کھڑا اے وچ تاں خوشی توں جان دے دو گا اُتے تیرے توں خوش اودوں ہونگا جے تاں دشمن توں میرا بدلہ لے گا۔۔
راجہ ملن سی نے سپہ سالار نوں اک ہاتھی بمعہ عماری تے پچیہہ مہراں زريں تے خلعت خافزہ دے کے رانی رانوندی بمعہ راجکمار قلعہ راوی دی جانب روانہ کر دتا۔رانی رانوندی قلعہ راوی دے وٹواں دی راجکماری سی۔
- کبت رانی رانوتی*
- سب قبیلہ کٹ گیا رے نام نہ رہ گیا کائی
- مہاراجہ کھینگر کی اولاد رے سب تلوار میں آئی
- میں اک رانی جیوند رے موت سر پر آئ
- میں بھی وچ میدان رے جا کراں لڑائ
- رن تھیں نٹھا نام جائے رانی دس کائی
- سر جائے میدان میں رے شرم دا رکھ نہ رہ جائی
- تو راجپوت کی ذات رے تدھ تسن عیب نہ کائ
- جا میکے تو آپکے رے نام میرا رہ جائی
- رانی غش کھاوندی رے سن راجہ دلجان
- وچہ چخہ جل جاواں رے جدا نہ ہوئے جاں
رانی رانوندی روندی ہو قلعہ راوی دی جانب روانہ ہوئی۔اور کہیا کہ جے راجکمار دا فکر نہ ہُندا تاں کدی وی تیرے توں جدا نہ ہُندی تے تیرے نال ہی ستی ہو جاندی ۔ راجہ رانوت سی دی پرورش ناندے ميں ہوئ۔جدوں راجہ رانوت سی تقریباً چودہ برس یا اس توں ودھ عمر دا ہويا تاں اسنوں معلوم پيا کہ اس دے باپ نوں سہو چوہاناں دے راجہ نے قتل کيتا سی تے قلعہ اُتے قبضہ کيتا سی۔معلوم پڑنے دے بعد راجہ رانوت سی نے بدلہ لینے تے قلعہ دا قبضہ چھڑوانے دا فیصلہ کیا راجہ رانوت سی دی مدد اس دے نانہاں دے پریوار جو کہ وٹو راجپوت سن نے دی تے راجہ رانوت سی عرف راجہ راندو نوں سپاہیاں دے دستے فراہم کيتے۔ راجہ رانوت سی عرف راندو دی دلیری تے شجاعت دے چرچہ دور دور تک سن اس گل دا علم سہو چوہاناں دے راجہ نوں وی ہوگیا تاں اوہ بہت پریشان ہويا کہ ایہ ملن سی دا پُتر اسيں توں ضرور بدلہ لے گا لہذا انہاں نے اک چال چلی تے صلح دا پیغام بیجھا تے اپنی دھی دا عقد دینے دی پیشکش کیتی۔لیکن ایہ اک چال سی راجہ رانوت سی نوں پھنسانے کيتی۔ منصوبہ ایہ سی کہ جدوں رانوت سی بارات لے کے قلعہ دے اندر داخل ہوئے گا تاں قلعہ دی دیواراں دے اُتے موجود تیر انداز تیراں دی بوچھاڑ کر کے رانوت سی نوں ختم کردینگے فیر کوئ خطرہ نہ رہیگا۔ سہو چوہاناں دے راجہ نے پنڈت نوں ناریل دے کے قلعہ راوی روانہ کيتا۔ پنڈت ناریل لے کے قلعہ راوی پہنچیا تے راجہ رانوت سی المعروف راجہ راندو دے نانا توں ملا۔ راجہ راندو دے نانا نے رشتہ قبول کرلیا تے کہیا دے جے اوہ صلح کرنا چاہندے نيں تاں ایہ بہت اچھی گل اے ۔پنڈت خوشی خوشی واپس قلعہ پھولرا دی طرف روانہ ہويا۔ سہو چوہاناں دے راجہ دی راجکماری نوں اس گل دا علم ہوگیا سی تاں اس نے اپنے خاص ایلچی نوں رانوت سی عرف راندو دے پاس بیجھا تے کہیا کہ رانوت سی نوں اطلاع دو کہ بارات لے کے نہ آئے کیونجے اس وچ اک چال اے ۔ایلچی نے جدوں رانوت سی عرف راندو نوں پیغام دتا تاں رانوت سی نے ایلچی نوں کہیا کہ راجکماری نوں جا کے کہہ دو کہ بارات اپنے وقت اُتے پہنچے گی۔ آخر راجہ رانوت سی بارات لے کے قلعہ پھولرا پہنچیا لیکن اوتھے دشمن دی فوج نے حملہ کردتا۔ پہلے قلعہ دے باہر لڑائ ہوئ راجہ رانوت سی غالب آیا تاں سہو چوہاناں دے راجہ نے جنگ بندی دی درخواست کيتی تے قلعہ دے اندر آنے دی دعوت دتی کہ اندر تشریف لے آؤ تے راجکماری دا ہتھ لے لو۔ جب راجہ رانوت سی تے اس دی فوج قلعہ وچ داخل ہوئ تاں قلعہ دا دروازہ بند کر دتا گیا تے اک میزبان نے کہیا کہ آپ سب مہمان گھوڑےآں توں تھلے اتر کر نشستاں اُتے براجمان ہو جاواں۔تو راجہ رانوت سی نے کہیا کہ ساڈا رواج اے کہ جداں تک میزبان نشستاں اُتے براجمان نئيں ہُندے اودوں تک مہمان براجمان نئيں ہُندے۔ اس دے بعد قلعہ دے اندر فیر جھڑپ شروع ہوگئ اے ۔رانوت سی فیر غالب آگیا۔ رانوت سی عرف راندو نے سہو چوہاناں دے راجہ یعنی اپنے باپ دے قاتل دی گردن اُتے تلوار رکھ دے کہیا کہ جے چاہوئے تاں سیکنڈ وچ تیری گردن اتار سکدا ہوئے۔ اس دے بعد سہو چوہاناں دے راجہ نے رحم دی اپیل کيتی۔اور اپنی دھی دا ہتھ دے دتا۔ راجہ رانوت سی نے قلعہ موج گڑھ سہو چوہاناں دے راجہ نوں بخش دتا۔اور معاف کردتا تے تاکید دی آئندہ میری راہ وچ مت آنا۔ راجہ رانوت سی عرف راندو دے دس بیٹے سن تے اک راجکماری سی۔ وڈا بلہڑ راؤ. دوسرا پتھراؤ. تیسرا بھرت راؤ. چھوندا گڈن راؤ. پنجواں رتن راؤ. چھٹا چوہدری راؤ. ساتواں چوچک راؤ. اٹھواں چوسا راؤ. نواں شیخا راؤ. دسواں خورم راؤ.[۲]
شجرہ نسب
سودھورانوت سی بن ملن سی بن وسیر بن کوک سی بن کینگھر راؤ بن دھول دیو بن باز دیو بن کرن دیو بن سورج دیو بن رندھول دیو بن ادادیپ
شخصیتاں
سودھو- مولانا نور محمد خاں راندو (مصنف تریخ راجپوت)
- حافظ قاری لال خاں راندو (روحانی شخصیتاں)[۳]