دذوگ چن دی تریخ
دذوگ چن، یعنی عظیم تکمیل، مہایان نظام دی اک مشق اے جو روشن ضمیری دی راہ دکھلاندی اے تے ایہ حقیقت دے اک نظارہ، مراقبہ دے طریقہ تے سلوک دی راہ اُتے مشتمل اے۔ اس دا اولین ذکر نیئنگما تے بون (قبل از بدھ مت) روایات وچ ملدا اے۔
بون دی اپنی تشریح دے مطابق اس دا آغاز وسطی ایشیاء دے ایرانی ثقافتی علاقہ 'تازگ' وچ شنراب میوو دے ہتھ توں ہويا تے اسنوں ژانگ ژونگ (مغربی تبت) وچ گیارہويں صدی قبلِ مسیح وچ لیایا گیا۔ اس دعوی نوں سائنسی طریق توں جانچنے دا کوئی طریقہ ننيں۔ مہاتما بدھ نے چھیويں صدی قبلِ مسیح وچ ھندوستان وچ زندگی گزاری سی۔
قبل از نیئنگما بدھ مت تے ژانگ ژونگ رسوم دا وسطی تبت وچ تعارف
سودھوسن ۶۴۵ ق۔م وچ یارلُنگ (وسطی تبت) نے ژانگ ژونگ نوں فتح کر ليا۔ یارلنگ شہنشاہ سونگ تسن گامپو دے حرم وچ نہ صرف چینی تے نیپالی شاہی خانداناں توں بیویاں سن (جو دونے اپنے نال کچھ بودھی متون تے مجسمے لیائی سن) بلکہ ژانگ ژونگ دے شاہی خاندان توں بھی۔ نتیجتاً شاہی دربار نے ژانگ ژونگ (بون) تدفین دی رسومات تے جانوراں دی قربانی نوں اختیار کر ليا۔ اگرچہ بون دے مطابق جانوراں دی قربانی تبت دی مقامی رسم سی نہ کہ بون روایت۔ شہنشاہ نے تبت تے بھوٹان وچ تیرہ بودھی معبد بنوائے لیکن کسی خانقاہ دی بنیاد نہ رکھی۔
وسطی تبت وچ بدھ مت دی اس پہلے از نیئنگما صورت دی تعلیمات دذوگ چن نہ سن۔ در حقیقت ایہ کہنا مشکل اے دے بدھ مت دی تعلیمات و روایات دا کیہ معیار ایتھے متعارف کرایا گیا۔ ایہ ژانگ ژونگ رسوم دی مانند یقیناً بہت محدود ہوئے گا۔
گرو رنپوچے تے نیئنگما دذوگ چن دی ابتدا
سودھواگلی اہم شخصیت، شہنشاہ ٹری سونگ دتسن چینیاں دی جانب ہوشیار تے ژانگ ژونگ دی طرف بیحد محتاط سی۔ غالباً کیونجے اس دے چینیاں دے طرفدار والد نوں شاہی دربار وچ اک غیر گزیر، قدامت پسند ژانگ ژونگ گروہ نے قتل کر دتا سی۔ ۷۶۱ء وچ اس نے ھندوستانی بودھی بزرگ راہب شنترکشت نوں تبت بلا بھیجیا۔ اس وقت چیچک دی اک وبا پھیلی ہوئی سی۔ دربار وچ موجود ژانگ ژونگ گروہ نے شنترکشت نوں اس دا سبب ٹھیرایا تے اسنوں ملک توں کڈ دتا۔ پھرراہب دی نصیحت اُتے عمل کردے ہوئے شہنشاہ نے سوات (شمال مغربی پاکستان) توں گرو رنپوچے (پدم-سمبھاوا)کو مدعو کيتا جنہاں نے انہاں شیطاناں دا اخراج کيتا جو چیچک دی وبا دا باعث سن ۔ تب شہنشاہ نے دوبارہ شنترکشت نوں بلا لیا۔
گرو رنپوچے ۷۷۴ء وچ دذوگ چن کےمکمل انتقال توں پہلے ہی واپس چلے گئے۔ ایہ دیکھدے ہوئے کہ زمانہ حالے سازگار نئيں سی، انہاں نے کچھ خالص دذوگ چن متون نوں بطور 'مدفون خزانہ متون' دے دفن کر دتا۔
سامیے خانقاہ تے بونپو جلاوطنی
سودھوسامیے خانقاہ (تبت دی پہلی خانقاہ بمعہ اولین ست راہب) اس دے کچھ ہی عرصہ بعد تکمیل ہوئی۔ چان روایت (جاپانی وچ 'زین') دے چینی، ھندوستانی تے ژانگ ژونگ دے مترجم ایتھے مل کے کم کردے سن ۔ ۷۷۹ء وچ بدھ مت بطور سرکاری مذہب رائج ہوئے گیا، غالباً کیونجے شہنشاہ ٹری سونگ دتسن نوں مملکت نوں متحد کرنے دے لئی ژانگ ژونگ سبھیاچار دا کوئی متبادل درکار سی۔ شہنشاہ نے ہر راہب دی کفالت دی ذمہ داری تن خانداناں دے ذمہ لگائی۔
۷۸۱ء وچ تبت نے دُن ہوانگ نوں فتح کر ليا جو کہ تبت دے شمال مغرب وچ شاہراہِ ریشم اُتے واقع چین دے زیرِ تسلط اک بودھی نخلستان سی۔ اس دے باوجود چینی شاہنشاہ اپنا اثر قائم رکھنے دے لئی ۷۸۱ء دے بعد ہر دوسرے سال، دو چینی راہب سامیے خانقاہ گھلدے رہے۔
شنترکشت چینیاں دی طرف توں خطرہ دی نشاندہی کردے ہوئے ۷۸۳ء وچ وفات پا گئے۔ لیکن ایہ نصیحت کر گئے کہ اُنہاں دے چیلے کمالشیلا نوں چینیاں دے نال بحث دے لئی بلايا جائے تے اس اُتے تبتاں نے عمل کيتا۔
اُس توں اگلے سال، ۷۸۴ء وچ بونپواں (بون دے پیروکاراں) اُتے وڈے پیمانے اُتے ظلم وستم ہوئے تے انہاں دی جلاوطنی دا واقعہ پیش آیا۔ انہاں وچوں اکثر گلگت (پاکستان) یا یوننان (جنوب مغربی چین) چلے گئے۔ روايتی بون تریخ دے مطابق اس وقت اک ژانگ ژونگ، ڈرنپا نامکا نے محض دذوگ چن ہی نئيں بلکہ تمام بون متون نوں انہاں دی حفاظت کيتی خاطر دفن کر دتا سی۔
تاریخی تے سیاسی تجزیہ توں ظاہر ہُندا اے کہ اس جلاوطنی دا سبب ایہ شک و شبہ سی کہ کدرے غیر گزیر، قدامت پسند ژانگ ژونگ گروہ، شہنشاہ نوں اپنے والد دی طرح ھندوستانیاں دی طرفداری دی بنا اُتے قتل نہ کر دتیاں۔ ہور از آں، اس وقت ریاست نے بون رسومِ تدفین تے قربانیاں نوں جاری رکھاجس توں ایہ ظاہر ہُندا اے کہ ایہ ستم بون مذہب دے خلاف نئيں سی بلکہ ژانگ ژونگ سیاسی گروہ دے خلاف سی۔
اسی وجہ توں کئی مغربی علماء دا کہنا اے کہ اس دور وچ 'بونپو' (یعنی بون دے پیرو)، اک سیاسی اصطلاح سی نہ کہ مذہبی۔ اس توں مراد شاہی دربار وچ ژانگ ژونگ سیاسی گروہ تے اس دے پیروکار سن نہ کہ دربار وچ ژانگ ژونگ مذہبی رسوم ادا کرنے والے روحانی رہنما تے اُنہاں دے پیرو۔
وائروچان ، وِمالمترا تے سامیے مباحثہ
سودھوشہنشاہ ٹری سونگ دتسن نے وائروچان، سامیے خانقاہ دے ست ابتدائی تبتی راہباں وچوں اک،کو ہور متون لیانے دے لئی ھندوستان بھیجیا۔ اوہ اوتھے توں دذوگ چن تے بودھی طبی متون لیایا تے نال ہی اس نے ھندوستانی دذوگ چن استاد ومالمترا نوں مدعو کيتا جو اپنے نال ہور متون لائے۔
سامیے مباحثہ ۷۹۲ تا ۷۹۴ عیسوی وچ چینی تے ھندوستانی بدھ مت دے درمیان ہويا۔ ھندوستانی گروہ کمالشیلا دی سربراہی وچ ایہ مباحثہ جیت گیا۔ چینی گروہ جس دا سربراہ ہوشنگ مہایان (چینی بولی وچ 'مہایان راہب') سی، نوں تبت توں کڈ دتا گیا تے تبت نے باقاعدہ طور اُتے ھندوستانی بدھ مت تے ھندوستانی بودھی طب نوں اختیار کر ليا اگرچہ انہاں نے کچھ چینی طبی اثرات نوں وی برقرار رکھیا۔
اس دے کچھ عرصہ بعد تبتی وائروچان کو، کچھ ھندوستانی بزرگ راہباں دے اس امر اُتے مطعون کرنے اُتے کہ اس نے بہت زیادہ چیزاں ظاہر کر دتیاں سن، تبت توں جلا وطن کر دتا گیا ۔ نتیجتاً اس نے تے ھندوستانی ومالمترا نے ہور کچھ دذوگ چن متون نوں دفن کر دتا۔
نیئنگما خزانہ متون دی تن قسماں
سودھووائروچان، ومالمترا تے اس توں پہلے، گرو رنپوچے دے دفن کردہ خزانہ متون توں دذوگ چن تعلیمات نوں بعد وچ آں تن قسماں وچ تقسیم کيتا گیا۔
- 'سیم دے' (ذہنی تقسیم) جو کہ خالص آگہی دی بطور ہر چیز دی بنیاد اُتے زور دیندی سی۔
- 'لونگ دے' (کھلی فضا تقسیم) جو کہ خالص آگہی دے ادراک دی کھلی فضا نوں ہر چیز دی بنیاد قرار دیندی سی۔
- 'مننگاگ دے' (جوہری تعلیم تقسیم) جو 'نئینگ تِگ' (دِل جوہری تقسیم) وی کہلاندی اے، خالص آگہی دے بنیادی طور اُتے خالص ہونے اُتے زور دیندی سی۔
پہلے دو قسماں انہاں خزانہ متون توں ماخوذ نيں جنہاں نوں تبتی راہب وائروچان نے دفن کيتا سی تے اج انہاں دی زیادہ مشق نئيں کيتی جاندی۔ ذہنی تقسیم انہاں ھندوستانی متون توں آئی جنہاں دا وائروچان نے ترجمہ کيتا، کھلی فضا تقسیم اس دی زبانی تعلیمات توں آئی تے جوہری تعلیم تقسیم دے دو ھندوستانی استاداں توں دو ذریعہ سن : اک گرو رنپوچے دی ”کڈرو نئینگ تِگ“ یعنی 'داکِنی جوہری تعلیمات' تے دوسری ”ویما نئینگ تِگ“ از ومالمترا یعنی'ومالمترا دی دلی جوہری تعلیمات' ۔
بدھ مت اُتے ظلم وستم
سودھوشہنشاہ رلپاچن، جو کہ اک متشدد بودھی سی، نے ۸۲۱ء وچ چین دے نال اک صلح دا معاہدہ (جس وچ قربانیاں شامل سن) کرنے دے بعد سامیے خانقاہ دے بزرگ راہب نوں ریاستی مجلس دا سربراہ مقرر کر دتا۔ اس نے حکم دتا کہ تبت وچ ہر راہب دی کفالت دے ذمہ دار ست خاندان ہون گے۔ اس نے اک مجلس دا قیام وی کيتا جس دے ذمہ شاہ دے جاری کردہ تبتی سنسکرت ترجمہ دی اصطلاحات دے اک وڈے مجموعہ، ”مہاویوتپتی“ یعنی 'مخصوص [اصطلاحات] دے فہم دی عظیم [لغت] ' دے لئی اصطلاحات دی اجازت دینا سی۔ اس مجموعہ وچ کوئی تنتر اصطلاحات شامل نئيں سن۔ ایہ شاہ تے اس دی مجلس دا فیصلہ سی کہ کس چیز دا ترجمہ کيتا جائے تے صرف پہلے دو قسماں دے تنتراں دی مشق دی اجازت سی۔
غالباً شہنشاہ رلپاچن دی زیادتیاں دی وجہ توں اس دے جانشین شاہ لنگ درما نے سن ۸۵۶ تا ۸۴۲ عیسوی وچ خانقاہاں نوں بند کر دتا تے راہباں اُتے ظلم و ستم کيتا۔ پر، بودھی کتاب خانہ تے 'نگگ پا' (تنتری) عوامی روایت قائم رنيں۔
اولین دفن شدہ خزانہ متون نوں ۹۱۳ء وچ اتفاقاً دریافت کر ليا گیا۔
نويں انتقالی مکاتبِ فکر
سودھودسويں صدی عیسوی دے اخیر وچ ھندوستان توں آتیشا نوں مدعو کيتا گیا تاکہ اوہ بدھ مت وچ غلط فہمیاں دا ازالہ کرے بالخصوص تنتراں وچ مباشرت تے قربانیاں دے بارہ وچ ۔ سنسکرت بولی توں نويں ترجمہ کیتے گئے جنہاں وچ پہلا رنچن زانگپو دا سی۔
گیارہويں صدی دے شروع وچ کدم (جو بعد وچ گیلوک بنی) ساکیہ تے کاگیو روایات ودھ کے سرما (نیا انتقال، نويں تنتر) مکتبِ فکر وچ تبدیل ہوئے گئياں۔ اس دے برعکس نیئنگما پرانا انتقال یا پرانا تنتر مکتبِ فکر اے ۔
اس دور وچ بون دا وی دوبارہ احیاء ہويا لیکن ہن اس اُتے بدھ مت دا گہرا رنگ چڑھ چکيا سی۔ سن ۱۰۱۷ء وچ بون متون (زیادہ تر غیر دذوگ چن متون) دی بودھی ادب دی اہم قسماں دے مطابق تدوین کيتی گئی۔ گیارہويں صدی دے آخر وچ ہور نیئنگما تے ہور بون متن دریافت کیتے گئے، عموماً اک ہی شخص (کی کاوشاں) تاں۔
جنوبی تے شمالی خزانہ متن نسب بندی
سودھوچودہويں صدی دے پہلے حصہ وچ ساکیہ استاد 'بوتن' نے ”ژالو مسودہ“ مرتب کيتا جو کہ ”کانگیور“ (مہاتما بدھ دے لفظاں) دا پیشرو سی۔ اُس نے اس وچ کوئی دذوگ چن مواد شامل نئيں کيتا تے نہ ہی قدیم ترجمہ دور دا کوئی تنتراں دا ترجمہ۔
بوتن دے ہمعصر لونگچنپا نے ”کڈرو نئینگ تِگ“ تے ”ویما نئینگ تِگ“ نوں ”زبمو نئینگ تِگ“ (یعنی عمیق دِلی جوہری تعلیمات) وچ جمع کر دتا۔ اس نے اپنے وقت وچ مہیّا دذوگ چن متون نوں وی جمع کيتا تے انہاں دی تدوین کيتی۔ نیئنگما جنوبی خزانہ متون دا نسب اس توں آغاز ہُندا اے۔
چودہويں صدی دے دوسرے نصف وچ ”کانگیور“ دی متبادل بون متون دی تدوین ہوئی بشمول دذوگ چن کے۔
نیئنگما شمالی خزانہ متن نسب، چودہويں صدی دے آخر وچ 'رِگدزن گودم جے' توں شروع ہويا جو کہ قدیم تبتی بادشاہاں دی نسل توں سی۔ اس نسب دے سردار نوں 'رِگدزن چنپو' کہیا جاندا اے۔
نیئنگما آئینی تے اہم متون دی ترتیب
پندرہويں صدی دے شروع وچ رتنا لِنگپا نے لونگچنپا دے کم نوں جاری رکھدے ہوئے ”نیئنگما گیوبم“ نوں مرتب کيتا جو کہ تمام دذوگ چن متون تے تنتراں دے تمام قدیم انتقال تراجم دا مجموعہ سی۔
جِگمے لِنگپا نے اٹھارہويں صدی دے اختتام اُتے لونگ چن پا دی ”زبمو نئینگ تِگ“ اُتے نظرِ ثانی کراسنوں ”ل ونگچن نئینگ تِگ“ یعنی 'لونگچنپا دی دلی جوہری تعلیمات'، بنا دتا۔ اُس دے چیلے، دوڈروب چن اوّل نے اس متن دی ابتدائی مشقاں دی اک رسمی کتاب لکھی جس دا عنوان سی ”لونگچن نگونڈرو“۔
جِگمے لِنگپا دے اک نويں جنم 'پالٹرول' (پاٹرول رنپوچے) نے ”میرے مکمل بہترین مربی توں ہدایاتِ رہنمائی“ یعنی ”میرے بہترین استاد دے کامل الفاظ“ تحریر کيتی۔ ایہ 'لَم رِم' (راہ دے مرتب مراحل) دے برابر سب توں مفصل نیئنگما متن اے ”لونگچن نئینگ تِگ“ دی ابتدائیات پر۔
ریمے غیر فرقہ وارانہ تحریک
سودھوہور، جِگمے لِنگپا دے بعد اگلی نسل وچوں 'ریمے' یعنی غیر فرقہ وارانہ تحریک دے تن موٗسسین، کونگٹرول، جم یانگ کئینتسے وانگپو تے میپام وچوں آخر الذکر نے بنیادی نیئنگما متون اُتے اہم تفاسیر لکھياں۔
چوگ گیور لِنگپا جو کہ کونگٹرول تے جم یانگ کئینتسے وانگپو، دونے دا استاد تے شاگرد وی سی، دی ترما دور تصنیف”چوگ لِنگ ترسار“ دی دونے نیئنگما تے کرم کاگیو مکاتبِ فکر پیروی کردے نيں۔
جم یانگ کئینتسے وانگپو تے پالٹرول دے شاگرد ، دوڈروب چن سوّم نے دذوگ چن اُتے صاف ترین تفاسیر ”دذوگ چن ادوار“ تے ”دذوگ چن اُتے متفرق تحریریں“ لکھ کے دذوگ چن نوں تبتی بدھ مت دی دوسری روایات دے سیاق و سباق وچ بیان کيتا۔ ایہی اوہ تفاسیر نيں جنہاں اُتے عزتِ مآب چودہويں دلائی لامہ اپنے تبتی بدھ مت دی چاراں روایات دے متحدہ نظریہ دی وضاحت دے لئی انحصار کردے نيں۔
کیہ دذوگ چن بودھی اے یا بون؟
سودھوکیا بون بودھی اے یا غیر بودھی؟ دونے ہی روشن ضمیری دی راہ دکھلاندے نيں تے 'بدھیت' دی اصطلاح استمعال کردے نيں۔ ستويں صدی عیسوی دے ھندوستانی استاد دھرمکیرتی نے کہیا سی کہ جے کوئی امر بدھ مت دے بنیادی موضوعات توں مطابقت رکھدا اے تاں اوہ مہاتما بدھ دی تعلیم اے۔ پس دونے نیئنگما تے بون دذوگ چن واضح طور اُتے مہایان بدھ مت دی تعلیمات نيں کیونجے دونے ہی مہایان سوتراں توں مشترکہ خصوصیات رکھدے نيں۔ یقیناً ہر اک دی اپنی غیر مشترکہ خصوصیات وی نيں۔
کیونجے نیئنگما تے بون دونے دا دعوی اے کہ دذوگ چن دا آغاز انہاں توں ہويا تے انہاں توں دوسرے فریق نوں منقول ہويا، لہذا تن ممکنہ صورتاں نيں:
دذوگ چن دا آغاز بدھ مت دے ابتدائی دور وچ ہويا تے بون نے اسنوں ایران تے وسطی ایشیا وچ بدھ مت دے ابتدائی پھیلاوٗ توں ژانگ ژونگ دے ذریعہ وصول کيتا۔ لہذا بون دذوگ چن دا بودھی اصل اے لیکن بدھ مت دی ھندوستانی شاخ توں ننيں۔
بون نے دذوگ چن نوں سامیے خانقاہ وچ گرو رنپوچے توں سکھیا تے جدوں ۷۸۴ عیسوی وچ ژانگ ژونگ بون گروہ نوں گلگت (شمالی پاکستان) وچ جلا وطن کيتا گیا تاں انہاں نے اسنوں دفن کر دتا۔
جب ژانگ ژونگ بونپو گلگت وچ جلا وطنی وچ سن تاں انہاں نے اوتھے اس دی تعلیم پائی، نہ کہ گرہ رنپوچے تاں۔
حتمی طور اُتے ایہ فیصلہ کرنا ناممکن اے کہ انہاں وچوں کون سا امکان درست اے۔
دذوگ چن کاگیو روایات وچ
سودھودذوگ چن ڈروگپا کاگیو وچ وی ملدا اے تے ایہ اس دے بارہويں صدی عیسوی دے بانی تسانگپا گیارے توں آیا سی۔
کارماپا سوّم نے چودہويں صدی عیسوی دے آغاز وچ دذوگ چن نوں کارما کاگیو وچ متعارف کرایا تے ”کارما نیئنگ تِگ“ یعنی ”کارماپا دی دلی جوہری تعلیمات“ تصنیف کيتی۔ اُس نے دذوگ چن دی تعلیم کمار راجا توں حاصل کيتی جو کہ لونگچنپا دے وی استاد سن ۔ لہذا، کارما پکشی مشق وچ گرو رنپوچے دا کارماپا کارما پکشی پکشی دوّم دے دل وچ تصور کيتا جاندا اے۔ گرو رنپوچے دی اک کارما کاگیو مشق وی اے۔
دذوگ چن ڈریگونگ کاگیو روایت وچ بذریعہ خزانہ متون دے داخل ہويا جنہاں نوں سولہويں صدی عیسوی دے استاداں ڈریگونگ رتنا تے ڈریگونگ لہو جے ڈرونگ نے دریافت کيتا سی۔
دذوگ چن تے دلائی لامہ
سودھودلائی لامہ پنجم نوں ستارہواں صدی دے وسط وچ دذوگ چن دے خالص رویا نظر آئے جنہاں نوں انہاں نے ”رازاں دی مہر دی برداری“ وچ اکٹھا کيتا تے انہاں دذوگ چن مشقاں نوں اپنی نمگیال خانقاہ وچ متعارف کرایا جتھے ورنہ صرف گیلوک روایات دا عمل سی۔
گرو رنپوچے نے پیشگوئی کيتی سی کہ جے ابتدائی تبتی بادشاہاں دی نسل، کہ جنہاں دی اولاد رگدزن چنپو دی نسل توں شمالی خزانہ متون دی سربراہ سی، قطع ہوئے گئی تاں ایہ تبت دے لئی مضر ثابت ہوئے گا۔ پس دلائی لامہ پنجم نے اپنے دذوگ چن نسب اپنے زمانہ دے رگدزنچن پواں تک وی پہنچائے۔ نتیجتاً شمالی خزانہ متن نسب وی دلائی لامہ پنجم دی دذوگ چن تعلیمات دا پیروکار اے۔
اگلے رگدزن چنپو نے دلائی لامہ پنجم دی دذوگ چن تعلیمات نوں نیچنگ خانقاہ تک پہنچایا جو کہ سروشِ غیبی 'نیچنگ' دی خانقاہ سی۔ گرو رنپوچے نے سروشِ غیبیِ نیچنگ نوں تبت دی حفاظت دے لئی سامیے وچ مقرر کيتا سی۔ دلائی لاماوٗں تے نیچنگ سروشِ غیبی دے درمیان دلائی لامہ دوم دے زمانہ توں اک ذاتی تعلق موجود اے جدوں آخرالذکر ٹاشیلہونپو خانقاہ توں ڈریپونگ خانقاہ نقل مکانی کر گئے سن ۔
دلائی لامہ پنجم نے نیئنگما مِنڈرول لِنگ خانقاہ دے تخت نشین نوں جنوبی خزانہ متون نسب دا سربراہ وی مقرر کيتا۔ پس انہاں نے دونے اہم نیئنگما نسباں دی حمایت کيتی۔ اس وقت توں ہن تک دلائی لامہ سلسلہ تے نیئنگما روایت دے درمیان اک نیڑےی تعلق قائم اے۔