جلال الدین محمود عثمانی پانی پتی
کبیر الاولیاءشیخ مخدوم جلال الدین محمد عثمانی پانی پتی سلسلہ چشتیہ دے اکابر زرگان وچ شمار ہُندے نيں۔
ناں
سودھوآپ دا ناں محمدبن محمود یا خواجہ محمود، لقب کبیر الاولیاء تے مرشد گرامی دی طرف توں عطا کردہ لقب جلال الدین اے۔ والد ماجد دا ناں شیخ محمود اے جو پانی پت دے امیر الامراء سن
ولادت
سودھوولادت 695ھ ہجری آپ امیر المؤمنین عثمان غنی دی اولاد توں نيں۔
بیعت وخلافت
سودھوایام طفولیت ہی توں آپ اُتے عشق الٰہی دا غلبہ رہندا سی مگر رہن سہن وچ امیر زادگی بدستور سی۔ بو علی شاہ قلندر پانی پتی آپ نوں بہت عزیز رکھدے سن تے لوکاں نوں آپ دی تابناک مستقبل دی بشارت دیندے سن ۔ آپ وی انہاں توں بہت متاثر سن چنانچہ اک بار انہاں توں بیعت ہونے دی خواہش ظاہر کیتی تاں قلندر صاحب نے فرمایا کہ جلال الدین جلدی نہ کرو تواڈا پیر و مرشد عننیڑے ایتھے وارد ہوئے گا۔ منقول اے کہ آپ چالیس سال تک سیر و سیاحت وچ مشغول رہے تے علما و مشائخ دی زیارت فرمائی فیر جدوں سیر و سیاحت توں پانی پت لوٹے تاں ایتھے حضرت شمس الدین ترک پانی پتی دا سورج نصف النہار اُتے چمک رہیا سی۔ پہلی نظر پڑدے ہی آپ انہاں دے دام محبت وچ گرفتار ہوئے گئے تے حلقہ ارادت وچ داخل ہوئے کے روحانی کمالات توں مالامال ہوئے۔ حضرت ترک پانی پتی نے جدوں آپ نوں پہلی بار دیکھیا تاں فرمایا: ’’ماں اپنی نعمت اس لڑکے دی پیشانی اُتے تاباں دیکھدا ہوں‘‘ تے جدوں بیعت و خلافت توں نوازیا تاں فرمایا کہ ’’ميں نے تینوں ایہ وی دتا تے اوہ وی دتا۔‘‘ آپ نے اپنے پیر و مرشد دی دل و جان توں خدمت کيتی اوران دی وفات دے بعد انہاں دے جانشین ہوئے۔[۱]
کرامات
سودھواک مرتبہ جلال الدین کبیرالاولیاء اک پنڈ توں گزرے تاں دیکھیا کہ لوک اپنا سامان اٹھائے ہوئے جا رہے نيں۔ جلال الدین کبیرالاولیاء نے وجہ پوچھی تاں لوکاں نے دسیا کہ پنڈ وچ ژالہ باری دی وجہ توں فصل خراب ہوئے گئی اے لگان ادا کرنے توں قاصر نيں حاکم سخت اے۔ آپ نے فرمایا اس پنڈ نوں ساڈے ہتھ فروخت کردو تے اس دا ناں جلال آباد رکھ دو تاں تواڈا لگان وی ادا ہوئے جائے گا تے توانوں اچھی خاصی رقم وی بچ جائے گی۔ اوہ لوک راضی ہوئے گئے۔ آپ رحمتہ اللہ علیہ نے انہاں لوکاں توں لوہا تے لکڑی منگوائی تے انہاں توں کہیا کہ اس لکڑی نوں جلاؤ تے اس وچ لوہے دے ٹکڑے ڈال دو۔ جلال الدین کبیرالاولیاءنے لوکاں توں کہیا کہ آپ لوک گھر چلے جان تے صبح آکے اسنوں دیکھو کہ کیہ ہواہے چنانچہ اوہ لوک اپنے اپنے گھراں نوں چلے گئے۔ آپ وی اس رات اس پنڈ توں چلے گئے۔ صبح نوں جدوں پنڈ والے اوتھے واپس آئے تاں اوہ ایہ دیکھ کے سخت حیرت وچ مبتلا ہوئے کہ سارا لوہا سونے وچ تبدیل ہوچکيا سی۔ انہاں نے لگان ادا کیتا تے باقی روپیہ اپنے خرچ وچ لائے۔ لوکاں نے فیر اس پنڈ دا ناں جلال آباد رکھ دتا۔[۲]
جوگی دا قبول اسلام
سودھواک دن آپ دریا دے کنارے تشریف لے گئے اوتھے اک جوگی اکھاں بند کیتے بیٹھیا سی۔ آپ دے اوتھے پہنچنے اُتے جوگی نے اکھاں کھولاں تے آپ نوں سنگ پارس دتا۔ آپ نے اس پتھر نوں دریا وچ سُٹ دتا جوگی خفا ہويا۔ آپ نے جوگی توں فرمایا کہ دریا وچ جاکے اپنا پتھر لے آئے لیکن اس دے علاوہ تے کوئی پتھر نہ لے۔ جدوں جوگی دریا وچ گیا تاں اس نے اوتھے ہزاراں اس قسم دے پتھر پائے۔ اس نے اپنے پتھر دے علاوہ اک ہور پتھر اٹھایا تے باہرآیا۔ آپ نے اس توں فرمایا کہ اوہ دوسرا پتھر کیوں چھپا کر لیایا۔ اس نے دونے پتھر آپ دے سامنے رکھ دتے تے آپ دا مرید ہويا۔[۳][۴]
پانی دا گھڑا
سودھواک دن جلال الدین کبیرالاولیاء کدرے جا رہے سن کہ اک ضعیف عورت سر اُتے پانی دا گھڑا رکھے جا رہی سی۔ اس دے پیر کانپ رہے سن آپ نے پُچھیا کیہ تسيں دا کوئی تے آدمی پانی نئيں لا سکدا کہنے لگی وچ بے کس تے بے سہارا ہون۔ حضرت نے پانی دا گھڑا اٹھایا تے اپنے کندھے اُتے رکھ دے چلنے لگے تے اس دے گھر پہنچے۔ گھڑا رکھ دے فرمایا اج دے بعد انشااللہ ایہ گھڑا پانی توں بھریا رہے گا توانوں پانی لیانے دے لئی کدرے جانے دی ضرورت نئيں ہوئے گی۔ اوہ ضعیف عورت اس گھڑے توں پانی استعمال کردی رہی مگر پانی کدی کم نہ ہويا۔[۵]
وجد و حال
سودھوجلال الدین محمود کبیر الاولیاء وجد و سماع وچ مشغول رہندے سن ۔ آپ دی دعا کدی نامنظور نہ ہُندی سی۔ آپ دی بولی مبارک توں جو وی نکل جاندا پوراہُندا سی۔ عمر دے آخری حصہ وچ آپ دے اُتے استغراق دا ایہ عالم سی کہ نماز دے وقت آپ دے کان وچ تن مرتبہ حق حق کہیا جاندا فیر آپ ہوش وچ آندے تے نماز ادا کردے نماز توں فارغ ہوکے آپ دوبارہ فیر مراقبے وچ چلے جاندے۔[۲]
وصال
سودھوآپ دی تریخ وصال 13؍ ربیع الاول 765ہجری اے عمر شریف ستر سال دسی جاندی اے۔ آپ دے پنج صاحبزادے تے چالیس خلفاء سن مگر سلسلہ اگے مخدوم احمد عبد الحق ردولوی توں چلا۔ آپ دا مزار مبارک پانی پت وچ اج وی مرجع خاص و عام اے۔[۶]
حوالے
سودھو- ↑ حضرت مراد علی خاں رحمتہ اللہ علیہ
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ خزینۃ الاصفیاءجلد دوم، غلام سرور لاہوری،صفحہ 235مکتبہ نبویہ لاہور
- ↑ خزینۃ الاصفیاء جلد دوم، غلام سرور لاہوری،صفحہ 236مکتبہ نبویہ لاہور
- ↑ تریخ مشائخ چشت از محمد زکریا المہاجر المدنی صفحہ 185ناشر مکتبہ الشیخ کراچی
- ↑ خزینۃ الاصفیاءجلد دوم، غلام سرور لاہوری،صفحہ 238مکتبہ نبویہ لاہور
- ↑ تریخ مشائخ چشت از محمد زکریا المہاجر المدنی صفحہ 145ناشر مکتبہ الشیخ کراچی