ثروت حسین
ثروت حسین | |
---|---|
جم | 9 نومبر 1949 |
وفات | 9 ستمبر 1996 (47 سال) |
شہریت | پاکستان |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر |
ترمیم |
ثروت حسین (پیدائش: 9 نومبر 1949ء - وفات: 9 ستمبر 1996ء) پاکستان نال تعلق رکھنے والے اردو دے ممتاز شاعر سن ۔
حالات زندگی
سودھوثروت حسین 9 نومبر، 1949ء نوں کراچی، پاکستان وچ پیدا ہوئے۔آپ دے والد قیامِ پاکستان دے وقت بدایاں (انڈیا) توں ہجرت کرکے کراچی آ بسے سن ۔آپ سادات دے زیدی سلسلے نال تعلق رکھدے سن ۔ ابتدائی تعلیم گورنمنٹ بوائز پرائمری سکول ملیر کینٹ ،کراچی توں حاصل کيتی۔ علامہ اقبال کالج ، ائیر پورٹ کراچی توں انٹر (1967ء) کیتا۔ آپ کوسکول دے زمانے ہی توں شاعری دا شوق سی ، چھوٹی چھوٹی نظماں لکھدے اورسکول دا قلمی رسالہ کڈیا کردے سن ۔ شاعری کاباقاعدہ آغازکالج توں ہويا، جتھے آپ نے شعروسخن دے مقابلاں وچ حصہ لینا شروع کیتا اورکئی انعامات اپنے ناں کیتے۔ اپنی شاعری کومقامی اورملکی سطح دے اخبارات و رسالے وچ اشاعت دے لئی بھیجنے دا سلسلہ وی جاری رہیا۔ کراچی یونیورسٹی توں 1973ء وچ ایم۔ اے اردو دی سند حاصل کيتی۔ اس دوران آپ دی شہرت کراچی دے ادبی حلفےآں تک جا پہنچی سی تے بین الکلیاندی مقابلاں دے علاوہ ادبی تقریبات ،مشاعراں تے ریڈیو پاکستان کراچی دے ادبی پروگراماں وچ وی مدعو کیتا جانے لگیا سی۔ ثروت حسین زیدی نے عملی زندگی دا آغاز جامعہ ملیہ کالج ،کراچی وچ بطور لیکچرر کیتا۔ 1976ء وچ رشتۂ ازدواج توں منسلک ہوئے۔ 1979ء وچ آپ دی تعیناتی گورنمنٹ شاہ لطیف کالج قنبرعلی شاہ ،ضلع لاڑکانہ وچ ہوئے گئی۔ بعد وچ آپ کاتبادلہ مٹیاری کالج ،حیدرآباد کر دتا گیا۔زندگی دے اواخر وچ آپ گورنمٹ ڈگری بوائز کالج ملیر ،کراچی وچ اپنی خدمات انجام دے رہے سن ۔ ثروت حسین دا پہلا مجموعہ 1987ء وچ ’’ادھے سیارے پر‘‘ لاہورسے شائع ہويا۔ انتقال دے اک سال بعد آپ دا دوسرا مجموعہ’’ خاکدان ‘‘ جدوں کہ تیسرا مجموعہ ’’اک کٹورا پانی کا‘‘ 2012ء وچ اسلام آبادسے شائع ہوئے۔ 2015ء آپ دی کلیات کراچی توں شائع کيتی گئی۔ثروت حسین دی شاعری نے ناصرف اردو غزل نوں اک نويں مزاج توں روشناس کرایا بلکہ اردو نظم وچ ہونے والے نثری نظم دے تجربے نوں وی جلا بخشی، اج سانوں شاعر دی وڈی تعداد خصوصاً نوجوان شاعر ثروت حسین دے اسلوب، لفظیات تے طرز دی تقلید کردے نيں اک خوش گو شاعر سن تے اپنا اک جداگانہ اسلوب رکھدے سن ۔[۱]
لکھتاں
سودھونمونۂ کلام
سودھوشعر
آج اس چشم فسوں ساز نے پوچھا مجھ سے | کیا ترا سیر و سفر بس اسی منزل تک ہے |
غزل
لہر لہر آوارگیوں کے ساتھ رہا | بادل تھا اور جَل پریوں کے ساتھ رہا | |
کون تھا میں،یہ تو مجھ کو معلوم نہیں | پُھولوں،پتّوں اوردِیوں کے ساتھ رہا | |
مِلنا اور بچھڑ جانا کِسی رستے پر | اک یہی قصّہ آدمیوں کے ساتھ رہا | |
وہ اک سُورج صبح تلک مرے پہلو میں | اپنی سب ناراضگیوں کے ساتھ رہا | |
سب نے جانا بہت سبک،بے حد شفاف | دریا تو آلودگیوں کے ساتھ رہا |
غزل
قندیل ِ مہ و مہر کا افلاک پہ ہونا | کُچھ اس سے زیادہ ہے مِرا خاک پہ ہونا | |
ہر صبح نِکلنا کِسی دیورا ِ طرب سے | ہر شام کِسی منزل ِ غم ناک پہ ہونا | |
یا ایک ستارے کا گُزرنا کسی دَر سے | یا ایک پیالے کا کِسی چاک پہ ہونا | |
لَو دیتی ہے تصویر نہاں خانہِ دِل میں | لازم نہیں اِس پھول کا پوشاک پہ ہونا | |
لے آئے گا اِک روز گل و برگ بھی ثروت | باراں کا مسلسل خس و خاشاک پہ ہونا |
غزل
یہ جو پُھوٹ بہا ہے دریا پھر نہیں ہو گا | روئے زمیں پر منظر ایسا پھر نہیں ہو گا | |
زرد گلاب اور آئینوں کو چاہنے والی | ایسی دُھوپ اور ایسا سویرا پھر نہیں ہو گا | |
گھایل پنچھی تیرے کُنج میں آن گِرا ہے | اس پنچھی کا دوسرا پھیرا پھر نہیں ہو گا | |
میں نے خود کو جمع کیا پچیس برس میں | یہ سامان تو مجھ سے یکجا پھر نہیں ہو گا | |
شہزادی ترے ماتھے پر یہ زخم رہے گا | لیکن اس کو چومنے والا پھر نہیں ہو گا | |
ثروت تم اپنے لوگوں سے یوں ملتے ہو | جیسے ان لوگوں سے مِلنا پھر نہیں ہو گا |
وفات
سودھوثروت حسین 9 ستمبر، 1996ء نوں کراچی، پاکستان وچ ٹرین دے حادثے وچ انتقال کر گئے۔[۱] کراچی وچ تدفین کيتی گئی،
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ «ثروت حسین، پاکستانی کنیکشنز، برمنگھم برطانیہ». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۶-۰۱-۰۲. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۸.