تکیہ (اسلام)

تکیہ (فارسی: تکیه؛ عثمانی ترکی: تكیہ؛ عربی: تَكِيّة) فقیراں تے آزاداں دا مسکن، درویشاں دے رہنے د‏‏ی جگہ ا‏‏ے۔ تکیہ اک مسجد تے رہائشی کمرےآں اُتے مشتمل ہُندا ا‏‏ے۔

برصغیر وچ تکیہ دا پنجابی معنی وی فقیراں درویشاں دے رہن دی تھاں، قبرستان ا‏‏ے۔^[۲]

حوالے

سانچہ:نامکمل اسلام سانچہ:اسلامی فن تعمیر

[1] (2007) سب رس.

[2] صلاح الدین، اقبال. وڈی پنجابی لغت: پنجابی توں پنجابی. لاہور : عزیز پبلشرز، 2002

[۱]

[۲]