بھیلسا اُتے علاء الدین خلجی دا حملہ
| ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
نقصانات | ||||
انتظامی تقسیم | ||||
ترمیم |
بھیلسا اُتے علاء الدین خلجی دا حملہ سنہ ۱۲۹۳ء وچ ہويا سی۔ اس وقت علاء الدین خلجی سلطان نئيں بلکہ جلال الدین خلجی دے اک سالار تے کڑہ دے حاکم سن ۔ اس حملے وچ انہاں نے شہر دے ہندو مندراں نوں خاصا نقصان وی پہنچایا تے خوب مال غنیمت پرت کر سلطان دی خدمت وچ پیش کیتا۔
پس منظر
سودھوسلطان جلال الدین خلجی دے عہد حکومت وچ علاء الدین خلجی کڑہ دے حاکم سن ۔ گو اوہ بظاہر تخت دہلی دے اطاعت گزار نظر آندے سن لیکن درحقیقت انہاں دی نگاہاں ايسے تخت اُتے گڑی ہوئیاں سن۔ اوہ جلال الدین خلجی دا تختہ پلٹنا چاہندے سن جس دے لئی انہاں نوں خاصی وڈی رقم درکار سی۔ چنانچہ انہاں نے مالوہ دی مملکت پرمار دے حدود وچ واقع اک شہر بھیلسا اُتے حملہ دا عزم کیتا۔ ادھر پرمار سلطنت دی بدقسمتی سی کہ سنہ ۱۲۹۰ء دی دہائی تک یادو، واگھیلا تے چوہان دے مسلسل حملےآں نے اس دی چولاں ہلا دتیاں سن۔[۱] علاء الدین خلجی نے سلطنت دی اس کمزوری نوں بھانپ کیتا تے اس موقع نوں غنیمت جاندے ہوئے سنہ ۱۲۹۲ء دے اواخر وچ سلطان جلال الدین توں بھیلسا اُتے لشکر دی اجازت حاصل کر لئی۔[۲]
لشکر کشی
سودھوسنہ ۱۲۹۳ء وچ علاء الدین خلجی چندیری اجین شاہراہ دے ذریعے بھیلسا دے لئی روانہ ہوئے۔[۳][۲] حملہ اِنّا اچانک سی کہ شہر دے باشندےآں نوں سنبھلنے دا موقع وی نئيں مل سکیا۔[۲] اس شہر وچ ہندوﺅں دے متعدد مندر خاصے مالدار تے انہاں دے خزانے نقدتی، سونے تے چاندی دے زیورات توں بھرے ہوئے سن ۔[۴] علاء الدین خلجی نوں انہاں مندراں توں بے شمار دولت ہتھ آئی۔ شہر دے باشندے اپنے گھراں وچ نصب مورتیاں نوں دریائے بیتوا وچ چھپانے لگے تاکہ اوہ علاء الدین دی فوج دے ہتھ نہ لگاں تے مبادا اوہ انہاں دی بے حرمتی کر بیٹھاں۔ فوج نے کئی مندراں نوں نقصان پہنچایا، انہاں نوں تاراج کیتا تے انہاں وچ موجود اموال پرت لئی۔[۲] عبد القادر بدایونی دی منتخب التواریخ وچ درج اے کہ الغ خان نے ایتھے توں اک وڈا بت جس دی ہندو بہت پرستش کردے سن دلی لے آیا تے اسنوں بدایاں دروازے دے پاس راہگیراں دے ٹھوکراں وچ ڈال دتا۔[۵][۶]
نتیجہ
سودھوبھیلسا وچ علاء الدین نوں اندازہ ہوئے گیا سی کہ یادو سلطنت دے اندر دولت دے کِداں انبار پوشیدہ نيں۔ ہور ایتھے توں انہاں نوں یادو دے پایہ تخت دیوگیری دے راستے دا وی علم ہوئے گیا۔ چنانچہ انہاں نے کمال ہوشیاری توں بھیلسا دا مال غنیمت جلال الدین نوں روانہ کیتا تاکہ سلطان دا اعتماد ہور مضبوط ہوئے لیکن سلطنت یادو دے متعلق معلومات دا تبادلہ نئيں کیتا بلکہ انہاں نوں اپنے تک ہی محدود رکھیا۔[۷]
سلطان جلال الدین اپنے داماد علاء الدین دی اس شاندار فتح تے کارکردگی توں بہت خوش ہوئے تے انہاں نوں "عریض ملکاں" (وزیر جنگ) دا منصب عطا کیتا جس اُتے پہلے انہاں دے والد فائز سن ۔ ہور اس دے نال سلطان نے انہاں نوں اودھ دی حکومت وی بخش دتی تے ایہ درخواست کيتی کہ اودھ دی مالگرزای دے منافع توں اپنی افواج نوں ہور مضبوط کرن۔[۳][۸] چنانچہ انہاں سب دے بعد علاء الدین خلجی نے دیوگیری اُتے چڑھائی کر دتی تے اوتھے توں حاصل شدہ مال غنیمت نوں سلطان دے پاس بھیجنے دی بجائے اپنے زیر امارت کڑہ روانہ کر دتا۔ بالآخر ایہی مال غنیمت علاء الدین خلجی نوں تخت سلطنت اُتے متمکن ہونے وچ معاون بنا۔[۸]
حوالے
سودھو- ↑ Banarsi Prasad Saksena 1992, p. ۳۲۱.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ ۲.۳ Kishori Saran Lal 1950, p. ۴۴.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ Banarsi Prasad Saksena 1992, p. 322.
- ↑ Banarsi Prasad Saksena 1992, p. ۳۲۲.
- ↑ Dineschandra Sircar 1971, p. 117.
- ↑ Kishori Saran Lal 1950, pp. ۴۴-۴۵.
- ↑ A. B. M. Habibullah 1992, p. ۳۲۲.
- ↑ ۸.۰ ۸.۱ Kishori Saran Lal 1950, p. ۴۵.
کتابیات
سودھو- A. B. M. Habibullah (1992). "The Khaljis: Jalaluddin Khalji", A Comprehensive History of India 5: The Delhi Sultanat (A.D. 1206–1526). The Indian History Congress / People's Publishing House. OCLC 31870180.
- Banarsi Prasad Saksena (1992). "The Khaljis: Alauddin Khalji", A Comprehensive History of India: The Delhi Sultanat (A.D. 1206–1526), Second 5, The Indian History Congress / People's Publishing House. OCLC 31870180.
- Dineshchandra Sircar (1971). Studies in the Religious Life of Ancient and Medieval India. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-2790-5.
- Kishori Saran Lal (1950). History of the Khaljis (1290–1320). Allahabad: The Indian Press. OCLC 685167335.