بنگالی شاعری
| بنگالی ادب বাংলা সাহিত্য | |
|---|---|
  | |
| بنگالی ادب | |
| بلحاظ زمرہ بنگلہ | |
| بنگالی ادبی تریخ | |
| بنگالی ادب دی تریخ | |
| بنگالی بولی دے مصنفاں | |
| حروف تہجی دی لسٹ | |
| بنگالی مصنفین | |
| مصنفاں – ناول نگار – شاعر | |
| اصناف | |
| ناول – شاعری – سائنس فکشن | |
| ادارے تے اعزازات | |
| ادبی ادارے ادبی انعام | |
| متعلقہ ابواب باب ادب باب بنگلہ دیش | |
بنگالی شاعری (انگریزی: Bengali poetry) دی ابتدا پالی تے پراکرت دی ہور زباناں، ثقافتاں تے سماج وچ ہوئی۔ بنگالی ادب اُتے شرم مت جداں جین مت تے بدھ مت دے برعکس ویدک مذہب دا اثر زیادہ غالب اے۔ گویا کہ بنگالی ادب ویدک مذہب تے روایات دا لبادہ اوڑھے اے۔ عہد وسطی وچ بنگالی شاعری نوں پوتھی نے بہت زیادہ متاثر کیتا۔ اس دے بعد ایتھے فارسی زبان تے عربی زبان دی آمد آمد ہوئی تے بنگالی بولی و ادب نے انہاں دونے زباناں تے انہاں دے ادب توں خوب خوب استفادہ کیندا۔البتہ جدید بنگالی شاعری اُتے سنسکرت دی چھاپ اے تے اس ے بہت کچھ مستعار لیا اے۔
ابتدائی تریخ سودھو
تریخ دے آئینہ وچ بنگالی شاعری نوں تن دور وچ تقسیم کیتا جاندا اے ؛ ابتدائی شاعری (چریاپد)، قرون وسطی تے جدید بنگالی شاعری۔ بنگالی شاعری وچ جدت پسندی دی ابتدا 1930ء دی دہائی توں شروع ہوئی۔
آغاز سودھو
بنگالی شاعری دا آغاز 10واں صدی وچ ہويا۔ ابتدا وچ صوفیانہ شاعری کيتی گئی جسنوں چریاپاد یا چریاگیتی کہیا گیا۔ بنگالی بولی دی ابتدائی شاعری دے چند نمونے بنگالی بولی دے اسکالر ہرپرساد شاستری نے نیپال دے شاہی کتب خانہ توں دریافت کيتے۔
عہد وسطی سودھو
بنگالی شاعری دا عہد وسطی 1350ء توں 1800ء دے درمیان وچ دا زمانہ منیا جاندا اے۔ اس زمانہ وچ دوبھاشی ادب دا رواج قائم ہويا تے مسلم ادب نوں عروج حاصل ہويا۔ ایہی زمانہ اوڈیشا دے مشہور شاعر جیدیو دا وی اے۔
مسلماناں نے عربی تے فارسی ادب نال محبت تے جنگ کيتی داستاناں اخذ کيتیاں تے بنگالی بولی وچ متعارف کرائاں۔ بنگالی شاعری دا ایہی زمانہ سب توں زیادہ رومانی کہیا جاندا اے۔ شاہ محمد صغیر پہلا بنگالی مسلم شاعر اے۔ اس نے یوسف زلیخا دی لازوال محبت تے رومانی داستان نوں بنگالی بولی وچ لکھیا۔ 16واں صدی دے شاعر الوال نے وی اودھی زبان دی رزمیہ شاعری دا بے مثال نمونہ پدماوت بنگالی وچ منتقل کیتا تے پدماوندی ناں رکھیا۔ مگر اس نے محبت دے مضمون نوں بہت زیادہ جگہ دتی۔ شاہی کتب خانہ وچ