الپ خان
الپ خان | |
---|---|
مقام پیدائش | |
وفات | 1310ء کی دہائی |
ترمیم |
الپ خان (وفات: 1315ء دے اواخر یا 1316ء دے اوائل وچ ) اک ہندوستانی سالار تے سلطان دہلی علاء الدین خلجی دے داماد سن ۔ الپ خان علاء الدین دی جانب توں گجرات دے فرماں روا وی رہے۔ بادشاہ دے آخری برساں وچ شاہی دربار وچ انہاں دا اثر و رسوخ خاصا ودھ گیا سی۔ الپ خان نوں علاء الدین خلجی دے قتل دی سازش کرنے دے جرم وچ سزائے موت دے دتی گئی۔ ایہ سزا غالباً ملک کافور دی اک سازش سی۔
مڈھلا جیون
سودھوالپ خان دا اصل ناں جنید سی جو بعد وچ ملک سنجر ہوئے گیا۔ تاریخی قرائن توں معلوم ہُندا اے کہ انہاں دا تعلق خلجی شرفا دے کِسے خاندان توں سی۔ مورخ عبد الملک عصامی دے مطابق علاء الدین خلجی نے ملک سنجر نوں بچپن ہی وچ اپنے پاس رکھ دے انہاں دی پرورش دی ذمہ داری اپنے سر لے لی تھی۔[۱]
سنہ 1296ء وچ جدوں علاء الدین خلجی تخت سلطنت اُتے جلوہ افروز ہوئے تاں انہاں نے ملک سنجر نوں "الپ خان" (طاقت ور خان) دے خطاب توں نوازیا۔[۲] الپ خان دی بہن (سولہويں ستارہويں صدی عیسوی دے اک وقائع نویس نے انہاں دا ناں مہرو لکھیا اے [۳]) توں علاء الدین دا نکاح ہويا تے مہرو دے بطن توں خضر خان پیدا ہوئے۔
پیشہ ورانہ زندگی
سودھوعلاء الدین خلجی نے الپ خان نوں امیر مجلس دے منصب توں سرفراز کرکے ملتان دا اقطاع عطا کر دتا سی۔ سنہ 1310ء وچ علاء الدین نے گجرات دا اقطاع وی عطا کر دتا۔[۱] جین مصنفاں نے مسلمان فاتحین دی منہدم کردہ مندراں دی تعمیر نو دی اجازت دینے اُتے الپ خان دی خوب تعریف کيتی اے ۔[۴] کاکا سوری نے اپنی کتاب نبھی نندن جنودھر پربندھ وچ الپ خان دی اجازت توں شترنجیہ مندر دی تجدید دا تذکرہ کیتا اے ۔[۵]
سنہ 1308ء وچ علاء الدین نے الپ خان نوں دیوگیری اُتے حملہ کرنے وچ ملک کافور دی امداد اُتے مامور کیتا۔ الپ خان دی افواج باگلان اُتے حملہ آور ہوئیاں جتھے دیوگیری فرماں روا رام چندر نے واگھیلا بادشاہ کرن نوں امارت دے رکھی سی۔ گوکہ الپ خان دی فوج کرن نوں گرفتار کرنے وچ ناکام رہی لیکن انہاں نے کرن دی بیٹی دیول دیوی نوں پھڑ لیا۔ الپ خان نے دیول دیوی نوں دلی روانہ کر دتا جتھے انہاں دی شادی خضر خان توں ہوئی۔[۶][۷]
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ Peter Jackson 2003, p. 171.
- ↑ Sunil Kumar 2013, p. 61.
- ↑ Kishori Saran Lal 1950, p. 42.
- ↑ Iqtidar Alam Khan 2008, p. 24.
- ↑ John Cort 2010, pp. 213-214.
- ↑ Kishori Saran Lal 1950, pp. 190-191.
- ↑ Banarsi Prasad Saksena 1992, pp. 402-403.
کتابیات
سودھو- Banarsi Prasad Saksena (1992). "The Khaljis: Alauddin Khalji", in Mohammad Habib and Khaliq Ahmad Nizami: A Comprehensive History of India: The Delhi Sultanat (A.D. 1206–1526), Second 5, The Indian History Congress / People's Publishing House. OCLC 31870180.
- Iqtidar Alam Khan (2008). Historical Dictionary of Medieval India. Scarecrow. ISBN 978-0-8108-6401-6.
- John Cort (2010). Framing the Jina: Narratives of Icons and Idols in Jain History. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-045257-5.
- Kishori Saran Lal (1950). History of the Khaljis (1290–1320). Allahabad: The Indian Press. OCLC 685167335.
- Peter Jackson (2003). The Delhi Sultanate: A Political and Military History. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-54329-3.
- Sunil Kumar (2013). "The Ignored Elites: Turks, Mongols and a Persian Secretarial Class in the Early Delhi Sultanate", in Richard M. Eaton: Expanding Frontiers in South Asian and World History. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-03428-0.