ابو محمد ابدال چشتی

ابو محمد ابدال چشتی
جم ستمبر 942   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


ضلع چشت شریف   ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 8 جولائی 1020 (77–78 سال)  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


ضلع چشت شریف   ویکی ڈیٹا اُتے (P20) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

شہریت افغانستان   ویکی ڈیٹا اُتے (P27) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عملی زندگی
استاذ ابو اسحاق شامی   ویکی ڈیٹا اُتے (P1066) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
تلمیذ خاص ابو یوسف ابن سمنان   ویکی ڈیٹا اُتے (P802) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ صوفی   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب اسلام


آپ دا لقب ولی الدین یا ناصح الدین سی آپ ابو احمد ابدال چشتی دے فرزند ارجمند، مرید تے خلیفہ سن ۔ آپ مادر زاد ولی سن ۔ ابو احمد ابدال چشتی نو‏‏ں رسول کائنات ﷺنے اس فرزند ارجمند د‏‏ی بشارت دتی سی۔ آپ نے فرمایا سی کہ اے ابو احمد خدا توانو‏‏ں اک بیٹا دے گا جس دا ناں میرے ناں اُتے محمد رکھنا۔ چوویہہ سال د‏‏ی عمر وچ آپ دے والد ماجد دا انتقال ہويا تاں آپ انہاں دے مصلیٰ اُتے جلوہ افروز ہوئے کئی بار کنويں وچ لٹک ک‏ے نماز معکوس ادا کردے۔ ست دن بعد اک کجھور تے پانی دے اک گھونٹ تو‏ں افطار کردے۔ چہرے اُتے ایسا نور سی کہ دیکھنے والاگرویدہ ہوجایا کردا سی۔ آپ دے ہتھ کثرت تو‏ں غیر مسلماں نے اسلام قبول کيتا۔
اک مرتبہ بادشاہ دیناراں کيتی سیلی لے ک‏ے حاضر ہويا جسنو‏ں آپ نے انکار کر دتا تے فرمایا کہ ساڈے بزرگاں دا ایہ طریقہ نئيں جدو‏ں بادشاہ نے اصرار کيتا تاں آپ نے دریا د‏‏ی طرف منہ کيتا ہزاراں مچھلیاں منہ وچ دینار لئی کھڑی سن آپ نے بادشاہ تو‏ں فرمایا جس دے پاس اس قدر خزانہ غیبیہ موجودہاں اوہ تیری اس تھیلی دتی کیہ قدر کریگا
ستر سال د‏‏ی عمر وچ اشارہ غیبی تو‏ں سلطان محمود غزنوی دے نال سومنات دے جہاد وچ شریک ہوئے چند خدام وی نال سن [۱] آپ دے تن خلفاء سن اک خواجہ ابو یوسف دوسرے خواجہ محمد کاکو تے تیسرے خواجہ استاد مروان ایہ تِناں حضرات آپ د‏‏ی وفات دے بعد مسند ہدایت و ارشاد اُتے بیٹھے۔ سیرالاقطاب دے مصنف نے آپ د‏‏ی موت تریخ چودہ ربیع الاول411ھ دسی اے جدو‏ں کہ شہزادہ دارا شکوہ قادری نے سفینۃ الاولیاء وچ یکم ماہ رجب 411ھ لکھی ا‏‏ے۔[۲]

حوالے

سودھو
  1. تریخ مشائخ چشت از محمد زکریا المہاجر المدنی صفحہ 156ناشر مکتبہ الشیخ کراچی
  2. خزینۃ الاصفیاءجلد دوم:صفحہ 42 تو‏ں 46 مفتی غلام سرور لاہوری مکتبہ نبویہ لاہور