ابو احمد ابدال
ابو احمد ابدال | |
---|---|
جم | 25 جون 874 |
وفات | 27 مئی 966 (92 سال) |
شہریت | افغانستان |
عملی زندگی | |
استاذ | ابو اسحاق شامی |
تلمیذ خاص | ابو محمد ابدال چشتی |
پیشہ | صوفی |
باب اسلام | |
ترمیم |
خواجہ ابو احمد ابدال چشتی حسنی حسینی سادات عظام وچوں سن والد دا ناں سلطان فرسنانہ یا فرغانہ سی اورابو اسحق شامی دے خلیفۂ اکبر سن ۔ آپ دا لقب قدوۃ الدین سی۔ آپ جمال ظاہری و باطنی دے پیکر سن ۔ آپ فرمانروائے فرغانہ دے بیٹے سن آپ دا نسب چند واسطےآں توں حسن مثنیٰ نال ملدا اے۔
ولادت
سودھو6 رمضان260ھ وچ چشت وچ پیدا ہوئے ایہ دور خلیفہ معتصم باللہ دا تھا
نسب نامہ
سودھوآپ دا نسب نامہ ایويں اے :
ابو احمد ابدال بن سلطان فرغانہ سید ابراہیم بن سید یحییٰ بن سید حسن بن سید مجدالمعالی المعروف بہ ابوالمعالی بن سید ناصر الدین بن سید عبد السلام بن سید حسن مثنیٰ بن سید اما م حسن مجتبیٰ بن علی ابن ابی طالب۔
سیرت و کردار
سودھوآپ وڈے عابد و زاہد سن ۔ پیرو مرشد نے آپ نوں بیعت کرنے دے بعد اک خلوت کدے وچ مجاہدے اُتے لگیا دتا سی۔ چنانچہ آپ ست دن بعد کھانا تناول فرماندے لیکن تن لقمےآں توں زیادہ کدی نہ کھاندے تے چالیس دناں بعد حاجات بشری دے لئی باہر نکلدے۔ اٹھ سال دی محنت شاقہ دے بعد خرقہ خلافت مرحمت ہويا۔
کرامات
سودھوآپ دی کرامات دی شہرت مشرق و مغرب وچ پھیلی تاں علما نوں آپ توں حسد ہونے لگا۔ آپ دی مجلس سماع دے خلاف فتویٰ بازی ہونے لگی تے علما نے اک محضر نامہ تیار کرکے حاکم وقت امیر نصیر نوں پیش کيتا۔ امیر نے ملک بھر دے علما دی مجلس بلائی جس وچ کئی ہزار علما جمع ہوئے خواجہ ابو احمد ابدال نوں وی اس مجلس وچ پیش کيتا گیا آپ دے نال اک خادم محمد خدا بندہ وی سی جس نوں قرآن حکیم وچوں سورہ فاتحہ تے سورہ اخلاص دے علاوہ کچھ وی یاد نہ سی۔ جدوں آپ اپنے خادم دے ہمراہ امیر نصیر دی بلائی ہوئی مجلس علما وچ پہنچے تاں علما جو پہلے توں ایہ طے کیتے بیٹھے سن کہ خواجہ ابو احمد آئیاں گے تاں علما وچوں کوئی وی نہ تاں انہاں دا استقبال کريں گا تے نہ ہی انہاں دی عزت افزائی کيتی جائے گی، بے ساختہ و بے ارادہ آپ دی تعظیم دے لئی اٹھیا کھڑے ہوئے ‘ استقبال کر کے مجلس وچ اک بلند و نمایاں مسند اُتے بٹھایا تے مسئلہ سماع اُتے گفتگو شروع کر دتی۔ جدوں علما اپنا نکتہ نظر بیان کر چکے تاں آپ نے اپنے خادم محمد خدابندہ نوں اشارہ فرمایا کہ انہاں علمائے کرام دے اعتراضات دے جوابات دو اوہ خادم انہاں پڑھ تے جاہل سی لیکن اک نگاہ کرم توں اس اُتے علم دے دروازے کھلدے چلے گئے تے اوہ نہایت فصیح و بلیغ انداز وچ قرآن و حدیث توں علمائے کرام دے اعتراضات دا جواب دینے لگیا تے بزرگان سلف دے طریقہ نوں وی بیان کرنے لگا۔ علمائے کرام اس خادم دے جوابات سن کر دنگ رہ گئے تے بعض تاں شرمندگی توں سرجھکائے بیٹھے رہے۔
وفات
سودھو3 جمادی الثانی355ھ نوں انتقال فرمایا قصبہ چشت وچ دفن ہوئے۔[۱][۲]