ابو الفضل سجاوندی
محمدبن ابییزید طیفور ملقب بہ شمسالدین و مکنی بہ ابوالفضل السَجاوندی القاری چھیويں صدی ہجری وچ قاریاں رہنمائی دے لئی ، قرآن نوں لکھنے وچ پہلی بار علامتاں استعمال کيتیاں ۔ لفظ سَگاوَندی (عربی ہويا: سَجاوَندی) ابوالفضل سجاوندی دے ناں توں ماخوذ اے ( قرآن مجید دی صحیح تلاوت دی رہنمائی دے لئی وقف دے آثار استعمال کرنے والا پہلا شخص) [۱] ۔ (لغتنامہ دهخدا : سَگاوند سیستان دے نیڑے ايسے ناں دے پہاڑ دی ڈھلوان اُتے واقع اک شہر اے ، جس دا عربی بولی وچ ناں سَجاوند اے )۔
نشانہ های سَجاوَندی وقفاں کے نشانات یا نشانہهای سَگاوَندی یا نشانہهای نقطہ گزاری وہ علامتاں جملے تے جملے تے پیراگراف دے آغاز تے اختتام دی وضاحت تے وضاحت دے لئی تحریری شکل وچ استعمال ہُندے نيں۔ ایہ علامتاں ، جنھاں تحریری علامتاں وی کہندے نيں ، ایہ ایسی علامتاں نيں جو کسی متن نوں پڑھنے ، کسی احساس دا اظہار کرنے ، ریاضی دی تشکیل ، وغیرہ نوں آسان بنانے یا لفظاں دے تلفظ وچ تبدیلی لیانے دے لئی استعمال ہُندی نيں ۔ ايسے وجہ توں ، قرون وسطی وچ یورپی بائبل دے صحیفاں نے نشانیاں استعمال کيتیاں ۔