ابن ابی عاصم
محدث الکبیر | |
---|---|
ابن ابی عاصم | |
معلومات شخصیت | |
پیدائشی نام | ضحاك بن مخلد بن الضحاك بن مسلم بن الضحاك |
جم | فروری 822 |
وفات | 27 اپریل 900 (77–78 سال) |
وجہ وفات | طبعی موت |
شہریت | خلافت عباسیہ |
کنیت | ابو عاصم |
لقب | النبیل |
مذہب | اسلام |
فرقہ | اہل سنت |
عملی زندگی | |
طبقہ | 9 |
نسب | البصري، الشيباني |
ابن حجر دی رائے | امام ، الحافظ ، حجت |
ذہبی دی رائے | ثقہ ، ثبت |
استاد | موسی بن اسماعیل تبوذکی ، محمد بن اسماعیل بخاری ، ابو ولید طیالسی ، ابو حاتم رازی ، ابو بکر بن ابی شیبہ |
پیشہ | محدث |
شعبۂ عمل | روایت حدیث |
ترمیم |
ابوبکر بن ابی عاصم ۔ اوہ احمد بن عمرو بن ضحاک بن مخلد شیبانی نيں۔ آپ الحافظ ، امام محدث تے حدیث نبوی دے ثقہ راوی نيں۔ آپ عابد و زاہد، متقی و پرہیز گار ، نیکی دا حکم دینے تے برائی توں منع کرنے والے علماء وچوں سن ۔آپ نے دو سو ستاسی ہجری وچ وفات پائی ۔[۱][۱]
ولادت
سودھوابو عاصم نبیل دی ولادت 206ھ 822ء وچ بصرہ وچ ہوئی۔
ناں
سودھوانکا ناں احمد بن عمرو بن ابو عاصم الضحاك ابن مخلد الشَّيْبَانی، ابو بكر بن ابو عاصم تے لقب نبیل اے۔ مشہور محدث نيں۔
قاضی
سودھوابو عاصم نبیل اصفہان دے 269ھ توں 282ء تک قاضی رہے۔
سیرت
سودھوآپ دی ولادت 206ھ وچ ہوئی۔ جداں کہ انہاں دی دھی عتیقہ نے کہیا: میرے والد شوال دو سو چھ وچ پیدا ہوئے، تے ميں نے انہاں نوں ایہ کہندے سنا: ميں نے ستاراں سال دی عمر تک حدیث نئيں لکھی، تے اس دی وجہ ایہ اے کہ وچ اودوں عبادت کردا سی جدوں میرے توں اک لڑکا تے اک شخص نے حدیث دے بارے وچ پُچھیا لیکن ميں نے اسنوں اودوں چيتا نئيں کيتا تاں اس نے میرے توں کہیا: ابن ابی عاصم کیہ تسيں حدیث نوں حفظ نئيں کردے؟ ! چنانچہ ميں نے اپنے والد توں اجازت طلب کيتی تاں انہاں نے مینوں اجازت دتی تاں وچ چلا گیا۔ ابو عباس النساوی کہندے نيں: "ان دا نظریہ ظاہر دے مطابق گل کرنا سی، تے اوہ قابل اعتماد، شریف تے پائیدار سن ۔" حافظ ابو نعیم کہندے نيں: اوہ فقیہ سن، عقیدہ وچ فقیہ سن ۔ اوہ اصفہان دا قاضی بنا تے ربیع الآخر دے پنج دن بعد سنہ 287 ہجری وفات پائی۔ انہاں دے بیٹے الحکم بن احمد نے انہاں دی نماز جنازہ پڑھائی تے انہاں نوں دشت آباد قبرستان وچ سپرد خاک کيتا گیا۔[۲]
روایت حدیث
سودھواس نے اپنے والد، اپنے دادا، تے اپنے نانا، حافظ موسیٰ بن اسماعیل تبوذکی توں سنا، تے انہاں دا خاندان سب توں ممتاز علماء وچوں اک سی، تے اس نے زنج دے جھگڑے اُتے بہت ساریاں کتاباں لکھياں تے اپنی یادداشت توں بہت ساریاں گلاں بیان کرنے دے لئی واپس آ گئے۔ اس حدیث نوں علماء دی اک وڈی تعداد نے روایت کيتا اے، جنہاں وچ ابو ولید طیالسی، ابو بکر بن ابی شیبہ، محمد بن کثیر، دحیم، ہشام بن عمار، ابو حاتم رازی، امام بخاری تے خوطی شامل نيں۔محدثین دی اک وڈی تعداد نے انہاں توں روایت کيتی، جنہاں وچ: ابوبکر الکباب، کتاباں ستہ دے راوی، انہاں دی دھی ام ضحاک عتیقہ، قاضی ابو احمد عسال، احمد بن بندار، محمد بن احمد۔ کسائی، ابو الشیخ، تے ہور محدثین شامل نيں۔ [۳][۴]
جراح تے تعدیل
سودھوابن کثیر کہندے نيں: "وہ اک عظیم محدث تے ممتاز حافظ حدیث سن ۔" نہایت پارسا تے متورع انسان سن ۔ امام بخاری نے روایت کيتی اے کہ ابو عاصم نے خود کہیا کہ "جب توں مینوں معلوم ہويا کہ غیبت حرام اے ميں نے اج تک کسی دی غیبت نئيں کيتی۔ حافظ الذہبی نے کہیا: "حافظ، متقی، فقیہ نيں۔" ابن عساکر نے کہیا: محدث ابن محدث ابن محدث اصل وچ بصرہ دے رہنے والے سن، اوہ اصفہان وچ مقیم سن تے اس دا قاضی مقرر کيتا سی، اوہ حدیث دا بہت وڈا مرتب سی۔ ابوبکر بن مردویہ کہندے نيں کہ انہاں نے بہت ساریاں احادیث حفظ کیتیاں نيں۔ابن حجر عسقلانی نے کہیا ثقہ ، ثبت اے ۔امام یحییٰ بن معین نے کہیا ثقہ اے ۔ابو بکر بہیقی نے کہیا ثقہ اے۔ ابو حاتم رازی نے کہیا صدوق اے۔ ابو حاتم بن حبان بستی نے کہیا ثقہ اے۔ ابو عبداللہ حاکم نیشاپوری نے کہیا حجت اے۔ محمد بن سعد کاتب واقدی نے کہیا ثقہ ، فقیہ اے۔ [۵][۶] [۷][۸]
لکھتاں
سودھوان دیاں تحریراں وچوں:
- المسند الکبیر۔ اس وچ تقریباً پنجاہ ہزار احادیث نيں۔
- الآحاد والمثانی۔ اس وچ تقریباً ویہہ ہزار احادیث نيں۔
- كتاب السنّة ۔ ایہ انہاں دی سب توں مشہور کتاب اے۔
- کتاب المذکر والتذکیر ۔
وفات
سودھوآپ نے 287ھ وچ وفات پائی ۔