آنگن
آنگن پاکستان دی معروف ناول نگار خدیجہ مستور دا اک اردو ناول اے تے مصنفہ دے چند مشہور ترین ناولاں وچوں اک اے۔[۱] سانچہ:بلا حوالہ
مصنف | خدیجہ مستور |
---|---|
ملک | پاکستان |
صنف | ناول |
تریخ اشاعت | 1962 |
تاریخ اشاعت انگریری | 2001 ,2018 |
متن | [[s:{{{Wikisource}}}|آنگن]] ویکی ماخذ اُتے |
کردار نگاری
سودھوفنی لحاظ توں دیکھیا جائے تاں سب توں پہلے ”آنگن “ دی کردار نگاری ساڈے سامنے آندی اے۔ اس سلسلے وچ ایہ ناول بوہت سارے کرداراں اُتے مشتمل اے۔ انہاں کرداراں وچ ایداں دے کردار وی نيں، جو شروع توں لے کے آخر تک قدم قدم اُتے اک دوسرے دا نال دیندے ہوئے نہ صرف اک دوسرے دے قدماں، بلکہ اپنے قدماں دی آہٹاں وی سندے چلے جاندے نيں لیکن آہٹاں دی اس معیت وچ وی ہر کردار اپنی جگہ تنہا تے بے یار و مدگار دکھادی دیندا اے۔ کچھ ایداں دے کردار وی نيں جو پل بھر دے لئی رونما ہُندے نيں او رفیر ناول دی دنیا توں غائب ہوئے جاندے نيں۔ عالیہ دے والد مظہر چچا، تہمینہ باجی، عالیہ، چھمی، اماں، صفدر بھائی، بڑ ے چچا، وڈی چچی، جمیل بھائی، کریمن بواء، شکیل، اسرار میاں، ظفر چچا اماں دے بھائی تے انگریز بھابی اس ناول دے دائمی کردار نيں جو شروع توں لے کے آخر تک ناول دی رگاں وچ خون دی طرح دوڑدے پھردے نيں۔ لیکن اس دے علاوہ رائے صاحب، کسم دیدی، شیام، شیام دے والدین، سینیدار دا بیٹا منظور صفدر بھائی دی ماں سلمیٰ، وڈے چچا دی بیٹی، ڈیم پھُل کہنے والا انگریز افسرمسز ہاروڈ، نجمہ تے دادی اماں آنگن دے ضمنی کردار نيں۔ سب توں پہلے اسيں چند اہم تے وڈے کرداراں دا جائزہ لیندے نيں،
عالیہ
سودھوعالیہ ناول دی ہیروئن نيں۔ تے ساری کہانی عالیہ دے کردار دے گرد گھمدی ہوئی نظر آندی اے۔ مصنفہ نے بڑ ے خوبصورت انداز وچ اس کردار نوں تراشا اے۔ ایہ اک خوبصورت تعلیم یافتہ لڑکی اے۔ بے سہارا ہونے دے بعد اپنے وڈے چچا دے گھر وچ آجاندی اے تے آخر وچ پاکستان آکے اک کامیاب عورت بندی اے۔ اس کردار دی مکمل نفسیاتی کیفیات مصنفہ نے واضح کردے ہوئے کردار دا نفسیاتی تجزیہ خوبصورتی توں کيتا اے۔۔ عالیہ دراصل اک ذہنی کشمکش دا شکار نظرآندی اے۔ تہمینہ باجی دی خودکشی دے واقعے دے بعد اُسنوں اک طرح مرداں نال نفرت ہوئے گئی اے تے اوہ مرداں توں دور رہندی اے اس لئی وڈے چچا دے گھر وچ آنے دے بعد جدوں جمیل بھیا اُس دی طرف محبت دا ہتھ بڑھاندے نيں تاں اوہ اُسنوں ٹھکرا دیندی اے لیکن دوسری طرف اک عورت ہونے دی وجہ توں اُس دی خواہش اے دے اُسنوں چاہیا جائے تے اک مردکی محبت نوں ٹھکرانے دے بعد وی مکمل نظر انداز نئيں کر سکی۔ جدوں اوہ پاکستان جانے دے لئی روانہ ہُندی اے تاں اس دی حالت توں اُس دی کیفیت دا بخوبی اندازہ ہُندا اے۔ اوہ چاہندی اے کہ گھٹ توں گھٹ جمیل اس دی طرف دیکھ تاں لے اس توں گل تاں کرلے۔ تے اس ذہنی کشمکش نوں وڈے خوبصورت اندا ز وچ مصنفہ نے پیش کيتا اے۔ اس دے اوہ اپنی ماں دی بھر پور نفرت دے باوجود اوہ وڈے چچا نال محبت رکھدی اے۔ گھر وچ اسرار میاں دے نال ہونے والے ناروا سلوک اُتے اُس دا دل کڑدا اے۔ جو اُس نوں اک اچھے ذہن تے نرم دل دا کردار ثابت کردا اے۔ اس وچ کوئی شک نئيں کہ عالیہ دا کردار اردو ادب دا زندہ جاوید کردار اے جس وچ مصنفہ نے فن کردار نگاری دے تمام اصولاں نوں بردا اے۔
جمیل بھائی
سودھوجمیل بھائی اک کمزور کردار اے کدی کدی تاں محسوس ہُندا اے کہ اوہ ناول دا ہیرو اے لیکن ہیرو ہونے باوجود اوہ اک عام سا کردار اے۔ جس وچ اک چنگا مرد ہونے دی کوئی خصوصیت نئيں۔ بالکل عام مرداں دی طرح پہلے چھمی نال محبت کردا اے۔ لیکن جدوں عالیہ گھر وچ آندی اے تاں اُس دی خوبصورتی توں متاثر ہوئے کے عالیہ نال محبت کرنے لگدا اے۔ اس طرح ایہی گل اسنوں اک کمزور کردار ثابت کردی اے۔ دوسری طرف عالیہ دے بار بار ٹھکرانے دے باوجود وی اوہ اُس دے پِچھے پيا رہندا اے۔ گھر دی حالت توں کافی تنگ آچکيا اے وڈے چچاسنوں نظریاتی اختلا ف اے اس لئی مسلم لیگ دا حامی اے۔
چھمی
سودھوچھمی دا کردار ناول دے خوبصورت تے اچھے کرداراں وچوں اے۔ چھمی شروع توں وڈے چچا دے گھر وڈی ہوئی اے اسنوں ایہ شدید احساس اے کہ والد اس دا حق ادا نئيں کر رہیا۔ اسنوں انہاں پڑھ رہ جانے دا وی صدمہ اے۔ ناول نگار نے اس کردار دا نفسیاتی تجزیہ وڈی خوبصورتی توں کيتا اے چھمی اپنے حالاتِ زیست دے تحت رد عمل دے طور اُتے باغیانہ رویہ اختیار کر لیندی اے۔ والد دے رویے نوں ذہن وچ رکھدے ہوئے ایتھے تک کہہ دیندی اے کہ کیہ شادی دا مقصد ایہی اے کہ لوک پلاں دی طرح بچے پیدا کردے رہیاں۔
تہمینہ باجی
سودھوتہمینہ باجی عالیہ دی بہن اے اپنے پھُپھی دے بیٹے صفد ر توں بہت زیادہ محبت کردی اے لیکن اپنی ماں دے ڈر دے مارے اس دا برملا اظہار نئيں کر سکدی تے محبت دا سارا سلسلہ پس پردہ چلدا اے۔ تہمینہ باجی دی محبت وچ اِنّی شدت اے کہ جدوں اس دی شادی کسی دوسرے آدمی توں طے کر دتی جاندی اے تاں اوہ خودکشی کر لیندی اے۔ جس دا اثر عالیہ دے ذہن اُتے آخر تک رہندا اے۔ تہمینہ باجی سماج اورمحبت دے درمیان پس کر رہ جانے والا کردار اے۔
صفدر بھائی
سودھوصفد ر بھائی دا جتھے تک تعلق اے تاں ناول نگار نے اس دا نفسیاتی تجزیہ وڈی چابکدستی توں کر دتا اے۔ اماں دے ناروا سلوک توں تنگ آکراُس دے علی گڑھ جانے دے بعد ایويں لگدا اے کہ صفدر بھائی نے سکھ دا سانس لیا اے اس دی خودی تے خوداری ایتھے تک جاگ اٹھدی اے کہ اوہ تہمینہ دے ابو دی طرف توں بھیجی ہوئی رقم وی واپس کر دیندا اے۔ اس دی شخصیت دے نہاں گوشےآں وچ چھپا ہويا جذبہ رد عمل اسنوں ایسا کرنے اُتے اکستا توں اے۔ اوہ واپس آنے دا ناں وی نئيں لیندا تے ایہی اس دی نفسیاتی کیفیت دے نشیب و فرا ز نيں۔ اس دے علاوہ یتیم ہونے دی وجہ توں ایہ کردار احساس کمتری دا وی شکار نظرآندا اے۔ لیکن محبت دے معاملی وچ اوہ کسی قسم دی بغاوت توں قاصر اے تے میدان چھڈ کے بھج جانے وچ اپنی عافیت محسوس کردا اے۔
وڈے چچا
سودھووڈے چچا جمیل دے والد نيں۔ وڈے چچا اُ س وقت دے ہندوستانی مسلمان دی اک مکمل تصویر نيں اپنی سیاسی سرگرمیاں دی وجہ توں اوہ اپنی اولاد توں دور ہوئے گئے نيں۔ تے اس دے رد عمل دے طو ر اُتے گھر دے زیادہ تر لوک اس نال نفرت کردے نيں ایتھے تک کہ اُنہاں دی اپنی اولاد وی انہاں دے نظریات دی مخالف نظرآندی اے۔ لیکن اوہ اک سچے کانگرسی نيں تے جس را ہ دا انھاں نے انتخاب کيتا اے اُس اُتے ڈٹے ہوئے نيں۔ ایتھے تک کہ اُنہاں دی جان وی ايسے راہ وچ چلی جاندی اے۔
مظہر چچا
سودھومظہر چچا عالیہ دے والد نيں۔ اُس وقت دے عام ہندوستانی ذہنیت دی مکمل عکاسی کردے نيں۔ تے غلام ہونے دی وجہ توں اپنے آقا انگریز توں شدید نفرت کردے نيں تے اس نفرت وچ اک دہکتے ہوئے آتش فشاں جِنّی شدت اے تے جدوں ایہ آتش فشاں پٹتا اے تاں اوہ اپنے انگریز افسر دی خوب پٹائی دی سزا وچ جیل چلے جاندے نيں۔ جتھے اُنہاں دی موت واقع ہوجاندی اے۔ اپنے بچےآں توں شدید محبت کردے نيں۔ تے اپنی بہن دے بیٹے صفدر توں اپنی بیوی دی نفرت دے باوجود محبت کردے نيں۔
کسم دیدی
سودھوکسم دیدی دا کردار اک ناقابل فراموش ضمنی کردار اے جو اک ہندو بیوہ اے سماج دے ہاتھو ں مجبور اے کیوں کہ بیوہ ہونے دے بعد اس توں زندہ رہنے دے تمام خواہشات کھو لئی گئے نيں تے اوہ مردہ لاش دی طرح زندگی گزار رہیاں نيں۔ اس دا کردار تمام تر نفسیات دے نال اس ناول وچ حرکت و عمل کردا دکھادی دیندا اے۔ اپنے خاوند دی یاد وچ ”کون گلی گیو شیام بتا وے کوئی“ تے ”جو وچ جاندی بچھڑت ہوئے پیتا گھونگٹ وچ اگ لگیا دیندی۔ “ جداں بول اس دی نفسیاتی کیفیات دی ترجمانی و عکاسی کردے نيں ۔
اسرار میاں
سودھواسرار میا ں دے بارے وچ دسیا گیا اے کہ اوہ کسی داشتہ دا بیٹا اے۔ چنانچہ ناول نگار نے اسنوں نفسیاتی طور اُتے دبا دبا سا دکھایا اے۔ اوہ ہر وقت دکان اُتے ہُندا اے یا بیٹھک وچ پيا رہندا اے۔ گھر والے اسنوں اچھی نظراں توں نئيں دیکھدے اوہ انتہائی احساس ِ کمتری دا شکار دکھادی دیندا اے۔ کریمن بواجے سب گھر والے ناشتا کر چکے ہاں تاں مینوں وی ناشتا بھجوا دیجیئے۔ ایہ اوہ التجا اے جو اسرار میاں روزانہ ہی نحیف سی آواز وچ گداگراں دی طرح کردے رہندے نيں۔ اس گھر دے رہنے والےآں نے اسرار میاں نوں یقین دلا رکھیا اے کہ واقعی تسيں کسی داشتہ دے بیٹے ہوئے تے اوہ اس لقب اُتے صابر و شاکردکھادی دیندے نيں۔ ایہی وجہ اے کہ اوہ نفسیاتی طور اُتے شاید اپنے آپ نوں گدجے ہی سمجھدے نيں۔ گھر والےآں دے نال آمنے سامنے گل کرنے دا تصور وی نئيں کر سکدے۔ عالیہ جدوں اک موقعے اُتے اسرار میاں توں گل کرنا چاہندی اے۔ تاں اوہ ایہ کہندے ہوئے باہر دی طرف بھجدے نيں کہ پردہ اے بیٹا۔ اس طرح خدیجہ مستور نے اپنے اس کردار دا نفسیاتی تجزیہ وی وڈی فنکاری دے نال پیش کيتا اے۔
مجموعی طور اُتے جے دیکھیا جائے تاں کردار نگاری کردے ہوئے مصنفہ نے فن کردار نگاری دے اصولاں نوں وڈی کامیابی تے فن کاری توں نبھایا اے۔ انہاں نے کردار نگاری کردے ہوئے ہر کردارکی فطرت تے حیثیت دا خاص خیال رکھیا اے کرداراں دے عمل توں انہاں دی فطر ت حیثیت تے اہلیت ظاہر ہُندی اے۔ جس وچ انسانی جذبات و نفسیات تے احساست دی ہلچل تے گہما گہمی محسوس کيتی جا سکدی اے۔ خدیجہ مستور نے ہر کردار دے دل و دماغ وچ جھانک جھانک کر دیکھیا اے۔ اس طرح اسنوں جو کیفیت نظرآندی اے۔ ہوئے بہو بیان کر دتی اے۔
مکالمہ نگاری
سودھوفنی نقطہ نظر توں مکالمہ نگاری وی اک اہم خصوصیت سمجھی جاندی اے۔ ناول نگار نے کدرے تاں اس ناول نوں پیش کرنے وچ بیانیہ انداز اپنایا اے۔ تے کدرے اس دے نال نال فن مکالمہ نگاری نوں وی نبھایا اے۔ مکالمہ نگاری کردے وقت خدیجہ مستور نے کردار اں دی ذہنی حیثیت و کیفیت دا خوب خیال رکھیا اے انہاں دے لکھے ہوئے سبھی مکالمے کرداراں دی شخصیت پسند و ناپسند تے محبت و نفرت دی بھر پور عکاسی کردے دکھادی دیندے نيں۔ مثا ل دے طو ر اُتے کسم دیدی دا خاوند وطن دی کی آزادی دے لئی لئی قربان ہوئے جاندا اے۔ تاں کسم دیدی عالیہ کہ ماں توں کہندی اے۔
” انھاں اگرمجھ نال محبت ہُندی تاں کدی نہ جاندے۔ انہاں نوں توصرف اپنے دیش نال محبت سی۔ “
اس طرح مسز ہاروڈ دی گلابی اردو توں وی انداز ہ ہُندا اے کہ واقعی کوئی انگریز خاتون بول رہی اے۔ ایہی اوہ مقام اے کہ جتھے اس ناول دے مکالمے انتہائی فطری معلوم ہونے لگدے نيں۔ مثال دے طور اُتے
”اساں آپ لوکاں توں مل کے بہت کھوش ہويا اے۔ “
”تم ساڈے پاس بیٹھنا منگدا عالیہ“
اس دے علاوہ غصے دی وجہ توں فطری ضرورت دے تحت غصیلے کردار اک دوسرے دے مقام دا پاس نئيں رکھدے مثلاً جدوں وڈی چچی کہندی اے
” ارے اس دے بابا نوں ہوش ہی کسن، جو اس دے دو بول پڑھیا کر ٹھکانے لگیا دے۔ “
تو چھمی ایويں جواب دیندی اے۔
” جسنوں شوق ہوئے اوہ خود اپنے دو بول پڑھوالے۔ “
اس لئی اسيں کہہ سکدے نيں کہ مجموعی طور اُتے ناول آنگن وچ ہر کردار ی گفتگو موقع و محل دے مطابق اے۔ کرداراں دا اک اک لفظ انہاں دی نفسیاتی کیفیت تے ذہنی حیثیت دے عین مطابق اے۔ چنانچہ اسيں اس نتیجے اُتے پہنچدے نيں کہ اس ناول دی مکالمہ نگاری فطری تقاضاں توں میل کھاندی اے۔
پلاٹ
سودھوناول دے پلاٹ اُتے غور کيتا جائے تاں ایہ گل کھل دے سامنے آجاندی اے کہ ناول دا پلاٹ وی فنی اصولاں دے عین مطابق ترتیب دتا گیا اے۔ جداں دی ناول دی پوری کہانی قصہ در قصہ ہونے دے نال نال زنجیر دی کڑیاں دی طرح باہم منسلک اے۔ سبھی حالات و واقعات اَگڑ پِچھڑ اک تسلسل دے نال رونما ہُندے چلے جاندے نيں۔ اس طرح ناول دے پلاٹ وچ اک خاص طرح دا ربط و ضبط پیدا ہوئے گیا اے۔ پورے پلاٹ وچ کوئی قصہ فالتو یا بے جادکھادی نئيں دیندا۔ پلاٹ دا فنی کمال ایہ اے کہ جے اس وچ کوئی چھوٹا جہا واقعہ وی کڈ دتا جائے تاں پوری کہانی اک خلاءاور خلیج دا شکار ہوئے کے رہ جائے گی۔ ہر واقعے دا اپنی جگہ حسب ضرورت ہونا اس ناول دے پلاٹ دی اک اہم فنی خصوصیت اے جو ناول نگار دی فہم و فراست تے فن کاری و پرکاری دا نتیجہ اے۔ فنی لحاظ توں ایہ اک انتہائی ا اسيں تے بنیادی خوبی سمجھی جاندی اے۔
منظر نگاری
سودھومنظر نگاری نوں وی فنی حیثیت توں کسی وی کہانی وچ اک بنیادی حیثیت حاصل ہُندی اے۔ لیکن اسيں ایہ دیکھدے نيں کہ اس ناول وچ قدرتی منظر کشی نہ ہونے دے برابر اے۔ صرف سامنے والے درختاں توں الو دے بولنے دی آواز آندی رہندی اے۔ تے درختاں دے جھنڈ قدرتی منظر دی اک جھلکی سی پیش کر دیندے نيں۔ اس دے علاوہ اک موقعے اُتے رات دے وقت آسمان اُتے چاند چمک رہیا اے تے ایداں دے وچ پرندے اڑ رہے نيں۔ جو اک نامکمل تے قابل گرفت منظر اے کہ رات دے وقت پرندے کدوں اُڑدے نيں
اسلوب
سودھوناول نگار نے انتہائی سادہ تے سلیس اندازِ بیان اختیار کردے ہوئے ناول دی عبارت نوں دلکش تے دلچسپ بنا دتا اے پورے ناول دے شروع توں لے کے اخر تک ایداں دے مشکل لفظاں بالکل نظرنئيں آندے جو ذہن اُتے بجھ دا سبب بندے ہون۔ ناول دی عبارت سادہ تے سلیس ہونے دے باعث رواں دواں اے۔ ایہی اوہ روانی اے جس دے نتیجے وچ ناول دل آویزی دی حد تک دلکشی تے دلچسپی توں ہمکنار ہويا اے۔ ناول نگارنے بیچ وچکار طنزیہ و مزاحیہ انداز بیا ن اختیار کردے ہوئے سونے اُتے سہاگے دا کم کيتا اے مثال دے طور اُتے چھمی اک موقعے اُتے کہندی اے ۔
” اے اے کلو دی اماں اک لڑکا سی نا مزدوراں دی کسی جماعت وچ چلا گیا اوہ جماعت انڈر گرائونڈ رہندی اے اللہ اوہ زمین دے اندر کِداں رہندے ہوگے۔
ترجمہ
سودھوآنگن دا تیرہ مختلف زباناں وچ ترجمہ کيتا گیا۔ انہاں وچ ہندی, بنگالی, روسی, گجراتی تے انگریزی وغیرہ شامل نيں۔ انگریزی وچ اس دا ترجمہ دو مرتبہ کيتا گیا.
تجسّس وجستجو
سودھوفن دے پیش نظر تجسّس تے جستجو دے عناصر وی کہانی دے لئی انتہائی نيں۔ مذکورہ ناول وچ ایہ عناصر خوب زوراں اُتے نيں۔ شروع توں لے کے آخر تک تجسّس دی اک برقی رو۔ دوڑدی محسوس ہُندی اے۔ پڑھنے والا قدم قدم اُتے سوال اٹھاندا رہندا اے کہ ہن کيتا ہوئے گا؟ مظہر چچا جدوں جیل چلے جاندے نيں تاں اسيں ایہ سوچنے اُتے مجبور ہوجاندے نيں کہ وڈے چچا دے گھر وچ عالیہ تے اس دی اماں کس طرح گزارہ کے اں گے۔ کيتا مظہر چچا کوقید ہوئے جائے گی یا رہیا ہوئے کے واپس آجاواں گے۔ تہمینہ تے صفدر اک دوسرے نوں پالاں گے۔ یا ہمیشہ ہمیشہ دے لئی کھو دین گے۔ صفدر کدی واپس آئے گا یا نئيں۔ تہمینہ دی شادی جمیل دے نال ہوئے گی کہ نئيں؟مگر جدوں تہمینہ خودکشی کر لیندی اے توسانوں انہاں سوالےآں دے جواب خود بخود مل جاندے نيں۔ اس طرح کسم دیدی دا واقعہ ہوئے۔ شکیل دا گھر توں بھج جانا ہوئے چھمی دی طلاق ہوئے کانگرس تے مسلم لیگ دے جلسے جلوس ہاں یا ہندو مسلم فسادات سبھی حالات و واقعات اپنے اندر بے پنا ہ تجسّس لئی ہوئے نيں جنہاں توں ناول دی دلچسپی تے دلکشی وچ بھر پور وادھا ہويا اے۔
مجموعی طور اُتے ناول ”آنگن “فنی لوازمات دے تقاضاں اُتے پورا اتردا اے۔ چنانچہ اسيں اسنوں اک کامیاب ناول قرار دے سکدے نيں۔
فکری جائزہ
سودھوفکری لحاظ توں دیکھیا جائے تاں ناول آنگن بنیادی طور اُتے سیاسی تے رومانی ناول اے جس اُتے معاشرتی و سماجی رنگ چڑھا ہويا اے۔ اس ناول وچ ناول نگار نے زندگی دے تقریباً سبھی مسائل سمیٹنے دی کوشش کيتی اے۔ ایہ ناول ہندوستان دی نجی تے گھریلو زندگی توں لے کے دور غلامی دے لوکاں دی قومی حیثیت دا وی احاطہ کردا اے۔ ناول وچ گھریلو آنگناں دے نال نال پور ے ہندوستان نوں اک آنگن قرار دتا گیا اے۔ اس لئی کہ مذکور ہ ناول وچ مظہر چچا، رائے صاحب تے کسی حد تک ماماں دے گھریلو حالات دے نال نال پورے ہندوستان دی صورت حال کانقشہ کھِچیا گیااے۔
ٍناول دا تانا بانا اس طرح تیار کيتاگیاکہ رومانیت دا عنصر وڈی حد تک ناول وچ پایا جاندا اے۔ تہمینہ آپا تے صفدر بھائی دی محبت ناول دی فضاءماں کوئی ڈھکی چھپی گل نئيں۔ دونے اک دوسرے نال محبت کردے نيں لیکن تہمینہ دی شادی ا س دی مرضی دے خلاف جمیل بھائی توں طے کر دتی جاندی اے جس دا نتیجہ تہمینہ دی خود کشی دی صورت وچ سامنے آندا اے۔ اس طرح مصنفہ نے ایہ پیغام دینے دی کوشش کيتی اے کہ رشتے جداں مقدس تے نازک مسئلے دا فیصلہ کردے وقت اولا د دی مرضی دا لحاظ رکھنا چاہیے۔
کسم دیدی دا خاوند جلیانوالہ باغ دے جلتوں ميں ماریا جاندا اے تواس دے بعد اپنے خاوند دی جدائی دے صدمے وچ اوہ جس طرح مبتلا رہندی اے اس توں پتہ چلدا اے کہ واقعی کسم دیدی محبت، ایفا تے وفا دی اک عظیم دیوی اے۔ اس دے ایہ بول
”جو وچ جاندی بچھڑت ہوئے پیتا گونگھٹ وچ اگ لگیا دیندی “
اس دے دلی جذبات و احساسا ت دا بھر پور دی بھر پور ترجمانی کردے نيں۔ مگر کسم دیدی دے حوالے توں ناول نگار نے انتہائی حقیقت نگاری تے نفسیات نگاری دا مظاہر ہ کردے ہوئے۔ ایہ تلخ حقیقت ظاہر کر دتی اے کہ اوہی کسم دیدی جو اپنے خاوند دی یاد وچ دن رات روندی سی ،آخر اک غیر مرد دے نال گھر توں بھج جاندی اے۔ اس مقام اُتے خدیجہ مستور نے ایہ نفسیاتی حقیقت ظاہر کیتی اے کہ محبت تے عورت و مرد دی قربت اک فطری جذبہ اے۔ دونے اک دوسرے دے بغیر نئيں رہ سکدے۔
جداں کہ شروع وچ کہیا گیا اے کہ ایہ اک سیاسی سماجی ناول اے۔ تحریک آزادی دا مسلمان گھراناں دی زندگی تے مسلماناں دے ذہناں اُتے کيتا اثر ہويا۔ انہاں سب کااحوال اس ناول وچ موجود اے۔ ناول وچ انگریزی رہتل و تمدن تے انگریزاں دی مخالفت ہی توں تحریک آزادی دا آغاز ہُندا دکھادی دیندا اے۔ ”ڈیم پھول“ کہنے اُتے مظہر چچا انگریز افسر دے سر اُتے ایسا وار کردے نيں کہ افسر دا سر پھوڑ ڈالدے نيں۔ ناول نگار نے ایتھے اُتے اس مقام دی عکاسی کر دتی اے۔ جتھے غلامی دی زنجیراں ہندوستانی غلاماں دے لئی ناقابل برداشت ہوئے چکیاں سن۔ ایويں لگدا اے کہ ہن اوہ انہاں زنجیراں نوں پاش پاش کر دينا چاہندے نيں۔ مظہر چچا دا کردار راہ آزادی دے ایداں دے ہی جانباز اں دی زندہ جاوید قربانیاں دی لازاوال مثال جو طوق غلامی اتار پھینکنے دی خاطر اپنا تن من دھن قربان کر دینے اُتے تلے ہوئے سن، انہاں دی ساری ساری زندگیاں جیلاں وچ کٹ گئياں، بے شمارافراد ایداں دے وی سن جنہاں دی اموات جلیاں وچ واقع ہوئیاں۔ آزادی دا ناں لینے دے جرم دی پاداش وچ اوہ آہنی سلاخاں دے پِچھے دھکیل دتے گئے۔ لیکن دوبار جتے جی اپنے پیاراں توں نہ مل سکے۔ انہاں دیاں اکھاں آزادی دے چراغاں نوں ترستی رہ گئياں، لیکن جیل دے آہنی دروازےآں توں انہاں دی لاشاں ہی باہر آسکن۔ آزادی دی خاطر مظہر چچا دی طرح بے شمار لوکاں دے گھر اجڑے۔ آنگن انہاں سب تلخ حقائق دی عکاسی بھر پور انداز وچ کردی اے۔
راہ آزادی دے مسافراں نے منزی آزادی تک پہنچنے دے لئی ہر طرح دی قربانیاں دتیاں مظہر چچا دی طرح ملازمتاں توں ہتھ دھوئے۔ گھر بار اجاڑ دیے۔ بال بچے در بدر ہوئے۔ وڈے چچا دی طرح کاروبار دی آمدن اولاد اُتے خرچ کرنے دی بجائے، تحریک آزاد ی دے مجاہداں نے آ زادی پرسب کچھ لٹا دتا۔ جس دی وجہ توں خانداناں دی معاشی حالت وی بگڑدی چلی جا رہی سی۔ گھر وچ شکیل جداں معصوم بچےآں دے لئی پڑھنے نوں کتاباں نہ سن۔ اس لئی کہ وڈے چچا جداں مجاہد سب کچھ آزادی اُتے نچھاور کر رہے سن ۔ گھر وچ ماں ورگی قریبی ہستی دی موت واقع ہوئے جاندی اے مگر لوک ماں دا سوگ منانے دی بجائے آزادی حاصل کرنے دی جدوجہد وچ ہمہ تن مصروف رہندے۔
دوسری طرف ہور باریک بینی وچ جاندے ہوئے مسلم لیگ تے کانگرس دی آویزش تے کشمکش دا ذکر وی کيتا گیا اے۔ وڈے چچا مسلمان ہُندے ہوئے وی کانگرسی نيں تے اپنے گھر والےآں خصوصاً چھمی توں کافر چچا دا خطاب پاندے نيں۔ یعنی ہندوستان دا اک اک مسلمان گھرانہ دو حصےآں وچ تقسیم ہوئے چکيا اے۔ جمیل دی لاہور آمد تے قرارداد پاکستان وچ شرکت اس سیاسی حقیقت دی عکاسی کردی اے کہ اک ہی خاندان دے قریبی رشتے مختلف سیاسی نظریات و تصورات رکھدے سن کوئی پاکستان بنا رہیا اے تے کوئی وڈے چچا دی صورت وچ اس دی مخالفت کر رہیا اے۔
ناول دی فضاءسے عدم تعاون دی تحریک تے خلافت دی ترجمانی وی ہوئے رہی اے۔ جذبہ آزادی تے تحریک خلافت دی متوالی ماواں اپنے جوان بیٹےآں نوں کھلے دل توں کہدیاں سن۔
بوڑھی اماں دا تسيں غم نہ کرنا
جان بیٹا خلافت پہ دے دو
کانگرس تے مسلم لیگ دی حریفانہ کشمکش دے نتیجے وچ ہندو مسلم کش فسادات وی ہُندے رہندے نيں اگرچہ اس وقت حالے آزادی دی منزل وی دور سی۔ لیکن راہ آزادی دے مسافر ہندومسلم دی صورت وچ پہلے ہی اک دوسرے دا خون بہا رہے سن جو اپنی نوعیت دا اک المیہ اے۔
آخر تحریک آزادی اپنی منزل مقصود تک پہنچکی نظرآندی اے۔ آزادی حاصل کرنے دے دناں وچ ہندوستان تقسیم ہوئے گیا۔ تے فیر ناول وچ اس بھیانک دور دا وی ذکر اے جدوں پورے ہندوستان وچ فسادات ہُندے نيں خون دی ندیاں بہندی نيں۔ ہر طرف خون ہی خون اے۔ ہندو مسلمان دشمنی وچ ایتھے تک ودھ گئے نيں کہ ساری عمر کافر چچا تے ہندو مزا ج دے طعنے برداشت کرنے والے وڈے چچا نوں قتل کر دتا جاتااے۔ جو اک کٹر کانگریسی سن ۔ لیکن انہاں دا گنیاہ صرف اِنّا سی کہ اوہ مسلمان سن ۔ ایتھے ناول نگار نے اک لحاظ توں ایہ حقیقت ظاہر کر دتی اے کہ کچھ وی ہوئے جائے۔ ہندو تے مسلمان اک دوسرے دے دوست نئيں بن سکدے۔ مذہبی فرق تے عقیدے کیوجہ توں جے موقع ملے تاں وڈے چچا جداں کٹر کانگریسی وی ہندو دے وار توں نئيں بچ سکدے۔
ناول نگار نے اس حقیقت دی ہوئے بہو عکاسی کر دتی اے کہ مسلمان تاں کانگریسی سن تے ہن وی نيں لیکن کوئی ہندو تاں اُس وقت مسلم لیگی نئيں سی۔ تے نہ ہن اے۔ خدیجہ مستور نے تقسیم دی صورت وچ مہاجرین تے دے قافلاں دا ادھر ادھر آنا جانا وی دکھایا اے۔ راستے وچ جس طرح قافلے لٹ پٹ جاندے نيں۔ ناول نگار نے ہوئے بہو عکاسی و ترجمانی کر دتی اے۔
اماں دے بھائی بہن دے لئی پاکستا ن وچ اک بنگلے دا بندوبست کر دیندا اے تے کدرے توں جعلی رسیدے ں لیا کے عالیہ دی موجودگی وچ سمجھاندا اے کہ جے کوئی پُچھے تاں کہنا، فرنیچر اساں خریدتا اے۔ ناول نگار نے اس مقام اُتے دبے لفظاں وچ اس جعل سازی، دھوکھا دہی تے چور بازاری دی جھلکی دکھادی اے۔ جو اج پاکستانیاں دا شعار بنی ہوئی اے۔ ایہ تلخ حقیقت اک بہت وڈا المیہ اے تے ایہ اس المیے دا آغاز پاکستان بندے ہی ہوئے گیا سی۔
بہر حال فکری طور اُتے ناول آنگن رومانوی انداز وچ تحریک آزادی دی اک دل دوز داستان اے۔ مختلف ادوار دے حوالے توں مختلف تحریکاں دا ذکر کردے ہوئے ناول نگار نے دور ِ غلامی تے تحریک آزادی دا تجزیہ اس انداز وچ کیہ اے کہ ماضی تے حا ل دی پوری تے مکمل تصویر دل و دماغ وچ نقش ہوئے کے رہ جاندی اے۔ راہ آزادی دے مجاہداں نے جنہاں کٹھن تے نامساعد حالات وچ آزادی حاصل کرنے دی خاطر اپنی جاناں دے نذرانے پیش کیتے انہاں دا ذکر انتہائی موثر انداز وچ کر دتا گیا اے۔ مگر سوال ایہ پیداہُندا اے کہ آیا انہاں مجاہداں تے شہیداں نے جو آزادی امانت دے طور اُتے ساڈے پاس چھڈ ی اسيں اس دی حفاظت وچ کتھے تک مخلص نيں؟ ایہ سوال ساڈے لئی لمحہ فکر توں کم نئيں۔
حوالے
سودھو- ↑ «Aangan Novel Summary In Urdu». اگست ۲۰۲۰. از متن " Urdu Notes " صرف نظر شد (کمک); از متن " ناول آنگن دا خلاصہ " صرف نظر شد (کمک)
- آنگن: اک مطالعہ